Novels by AVANITAXX

NAPANGIWI at iniinda ni Demon ang paghapdi ng sugat sa braso niya habang tinatahi ni Terrence. Sa clinic kasi ng kaibigan siya dumeretso pagkatapos siyang sugurin ng babaeng nakasiping. Nakabalot pa ng puting sapin ng higaan si Demon dahil wala itong suot kahit ni ano.“I think, she wants you to be dead in pleasure, Dem. Next time kasi, safety before kalibugan. Look at you, para kang suman.” Natatawang saad ni Terrence.“Tsk! Gamutin mo na lang ang sugat ko, mamaya mo na ako sermonan, doktor.”Umiling si Terrence, bahagya itong natigilan nang may kung anong mapansin sa puting tela. Maya-maya ngumisi ito. “Ikaw yata ang nakauna sa nakalaban mo, tingnan mo…nag-iwan ka pa ng ibidensya.”Kaagad na tinitigan ni Demon ang tinuro ni Terrence. Naglaro kaagad sa isip niya kung paano bumaon ang kuko ng babae sa likuran niya pagkatapos noon, ramdam niyang may napunit at sigurado siya. Berhen pa ito.“Too risky. I don’t know what’s got on t

MULA SA loob ng madilim na Underground, sa isang arena na nakarehas na bakal. Patuloy na nakipagbasagan ng mukha si Demon sa kaduwelo nito. Halos maligo na sariling dugo ang lalaking kalaban ni Demon habang si Demon naman ay pumutok ang labi pati na ang kilay.Nakangisi lamang si Demon habang tinatanggap ang paggawang sipa at suntok ng kaharap. Walang suot na gloves, tanging manipis na puting tela lamang ang siyang pansapin nila sa bawat kamao. Dumugo ang kamao niya pero hindi niya ito pinagtuonan nang pansin. Ang tanging hangad niya lamang ay muling maipanalo ang laban at makuha ang premyo. Babae, pera, at mamahaling kotse.Humigpit ang kamao ni Demon sa muling pagsugod ng kaharap. Tumitibok ang dibdib niya…hindi sa takot, kundi sa adrenalinang matagal nang nakakulong sa kanyang mga ugat. Sumilay ang nakakalokong ngisi niya. Walang babala. Sumugod ang kalaban, habang mabilis ang kamao at isang right hook ang pinukol nito. Pero hindi nagulat si Demon, bahagya siyang kumiling pakanan,

SAKSI si Demon kung paano magmahal ang kakambal na si Dark. Naging malambot ito mula nang dumating si Anya. Si Anya, na siya rin bumihag sa puso ni Demon. Ngunit, sadyang malihim si Demon kumpara sa kakambal niya. Sa kabila ng maamong mukha nakatago ang misteryosong katauhan. Demon smirks, and a devilish smile trace on his lips. He was sitting on the couch, busy staring at the pictures stuck on the wall. It’s all Anya’s stolen shot where he was stolen. Weird. Pero naging stalker siya ni Anya, without his twin brother knowing. “Why do I been so obsessed to you like this, Anya. I know, this is a dampness I ever done in my entire life. Masakit lang isipin na minamahal kita kahit mahal ka ng kakambal ko.” Tinitigan ni Demon ang nakangiting larawan ni Anya na noon at nakadikit sa pader. Hindi lamang isa kundi marami. Marahan siyang tumayo at itinukod ang magkabilang braso sa lamesita, at marahan na tinitigan ang mga nakapaskil na kuhang larawan ni Anya. Bumakat ang nagmamasel niyang br

HABANG bumiyahe ay hindi maiwasan kabahan ni Dark. Wala siyang kinatatakutan but, this time. Ramdam na ramdam niya ang kaba. Pupunta sila ni Anya sa pamamahay ng ama nito kasama ang kanilang mga anak. Saglit niyang nilingon ang asawa nang maramdaman niyang hinawakan nito ang kanyang kamay at hinigpitan ito. “Sigurado ka na ba, Dark?” usisa sa kaniya ni Anya. “Oo naman. Ito na rin ang tamang pagkakataon, Anya. Gagawin ko ang lahat para maging karapat-dapat sa inyo ng mga anak ko.” Natawa sa kaniya si Anya, “Don’t worry, kapag ipabugbog ka ni, daddy. Siguraduhin niya lang na hindi ka masasaktan. Ako, makakalaban niya!” “Silly! Hindi ako natatakot, Anya. But, I will respect your father. Hindi ako lalaban, huwag niya lang kayong ilayo sa ‘kin.” Ngumilid kaagad ang luha ni Anya habang nakatitig ito sa kanyang mga mata. At saka nito isinandal ang ulo sa kanyang balikat. “I want to be with you, Dark. I wanna grow old with you.” Tanging pagngiti nang malawak ang sumilay sa labi ni Dar

NAIHANDA na ang lahat at planado na rin. Mula sa idea ni Terrence ay nabuo ang surprise proposal ni Dark. Bagay na hindi naman nalaman ni Anya.Nasa outing sila sa pagkakataon na iyon. At sa pagmamay-aring resort ni Leiron ay doon nila napagpasyahan puntahan.Maaliwalas ang panahon sa mga sandaling iyon at sinasabayan nang paghampas ng hangin ang tuyong dahon. Sa pagbulusok niyon paibaba, hindi maiwasang sundan ito ni Anya nang tingin at damhin ang pagdampi niyon sa kaniyang palad.Napakaaliwalas ng mukha nito bagay para bahagyang mapangiti si Dark. Nasa kalagitnaan sila ng autumn forest, kung saan nakapalibot ang mga magagandang punong kahoy at naghalo-halo ang kulay ng mga dahon nito. Pinaghalong orange, red and gold.Dark stood still beside Anya. As they walked along a winding path carpeted with a mosaic of foliage, Dark's heart beat with a nervous anticipation that matched the rustling of the leaves above.

“Ma!” naisambit ni Zee nang mapansin nito ang ina.Biglang umalis mula sa pinagtataguan niya si Anya. At kita niya ang kaagad na pagkahiwalay ng dalawa mula sa pagyakapan.  Natuon din ang paningin sa kaniya ni Dark. Ngiting pilit naman ang ginawad ni Anya sa asawa. Habang nakatingin sa kinaroroonan niya ang kararating na mga bisita at saka lumapad ang ngiti ng mga ito.Hindi na rin kumibo pa si Anya nang humakbang papalapit sa kinaroroonan niya si Dark para puntahan at hulihin nito ang kamay niya para hawakan ito, bagay para titigan niya ito sa mukha.Umarko ang kilay ni Anya maging ang babaeng yumakap sa kaniyang asawa kanina ay nanlaki ang mga mata. Hanggang sa inagawa nito ang kamay niya mula kay Dark at saka ngiting-ngiting ipinakilala ang sarili.“Ate! Oh my Gosh. I’m Yviona Silvestre, natatandaan mo ba ako. Ako ’yung intern na hawak mo!” “Yve? Woah! Ma-magkapatid kayo?”“Aha! You're right! Ako

NABUNGARAN ni Euridice si Alexander, at naroon ito nakaupo sa loob ng sasakyan. Nilaro-laro niya ang kanyang mga daliri dahil sa tensyon. Alam niyang galit si Alexander dahil natagalan siya. “Get inside!” maotoridad na utos sa kaniya ni Alexander, bagay na ikinasunod niya rito dahil sa takot na mabulyawan ulit ng asawa. “You’re late,” mahinang sabi ni Alexander nang maupo siya sa tabi nito. “Sorry, pinalitan ko pa kasi ng damit si, mommy.” Iniyuko ni Euridice ang kanyang ulo at saka nag-iwas nang tingin. Bahagya siyang nagulat dahil hinuli ni Alexander, ang mukha niya at iniangat ito bagay para magkatitigan silang dalawa. “Tingnan mo ako sa mga mata ko kapag kausap mo ako, Euri. I hate to be ignored.” Halos matuyo ang laway niya dahil, sa kaba. Hindi niya maintindihan na para bang may mga paro-paro sa kanyang tiyan, at biglang nang-iinit ang mukha’t tainga niya. “I’m—” “Stop, Euridice.” “O-okay.” Alexander’s smirked. Sinenyasan nito ang driver na umalis na sila. Ramdam ni

SA loob ng isang linggong pananatili ni Euridice sa piling ni Alexander, naging everyday routine niya na ang pagbisita sa kaniyang mommy. Aalis lamang siya sa tuwing wala ang asawa dahil lagi naman itong busy. Late na rin nang makauwi siya bagay para matigilan siya mula sa pagbukas sa pinto. “Where have you been, Euridice. Umalis ka ng hindi ko nalalaman?” buo ang boses na untag sa kaniya ni Alexander. Nakatayo ang asawa niya sa mula sa kanyang likuran, may hawak itong baso na may laman na alak. At bahagyang nakabukas sa ikaapat na butones ang suot nitong white long sleeve. Mukhang kanina pa yata itong naghihintay sa pag-uwi niya. Bigla nanginig si Euridice nang matitigan ang seryoso at madilim na mukha ni Alexander, bagay para kinabahan siya at natakot. “A-Alex, I’m sorry…pi-pinuntahan ko kasi si mommy. Magpapaalam sana ako sayo kaso wala ka kanina paggising ko.” “Relax.” “Sorry.” “You don’t have to say sorry, Euridice. I hate to hear that from you—One more sorry, you’ll see

NANG sumunod na araw piniling bisitahin ni Euridice ang kaniyang ama. Kinabahan siya nang tumayo siya sa trangkahan ng pamamahay ng mga magulang niya. Alam niyang magagalit sa kaniya si Alexander sa pag-alis niya nang walang paalam. Pero hindi naman niya alam kung nasaan ito.Pagbukas ng gate, ang Daddy Rafael, niya ang bumungad. Ilang araw pa lang siyang nawala sa pamamahay nito pero, ang laki na ang pinayat ng kanyang ama.She missed him terribly, hindi niya kasi maiwasan mangulila rito dahil, siya pa rin ang kanyang ama.“Euridice, Why are you here?” usisa ng kanyang ama. “I missed you, dad. Narito ako para bisitahin kayo at kunin ang ilang gamit ko,” nakangiting sagot ni Euridice.Iniwas sa kaniya ng ama niya ang tingin nito, at hindi na muling umimik. Nakita ni Euridice si, Isolde. Pero this time, hindi na mala-tigre ang mukha nito na para bang kinawawa ang babae.Hindi na pinansin ni Euridice ang mga napapansin niya. Hinarap niya ang kanyang ama at kinausap ito.“Dad, puwede k

AFTER the loveless wedding, nakita ni Euridice ang sarili na katabi ang lalaking hindi niya inaasahang magpapakulo ng kanyang dugo. Kasama niya si Alexander, at kaharap nilang dalawa ang sinabi nitong maghihintay sa kanilang pagdating. Si Don Vitto.Hindi nalalayo ang mukha nito kay Alexander bagay na ikinangiti rito ni, Euridice. Binati rin niya ito. Tsansa niya ay nasa mid of 50’s na ang kaharap. Subalit, bakas sa awra ang katapangan.Hindi niya rin maiwasang matitigan ang magandang desinyo ng buong bahay, mula sa crystal chandeliers na nakasabit sa kisame. Napaka-ganda rin ng mga furnitures na napili. Organizado ito at talaga namang nakaka-attract tingnan. Nakasunod lang siya kay Alexander habang tinahak nila ang grand dining room ng mansion ni, Don Vitto. “Welcome to our home. Please, have a seat,” Don Vitto welcomed them.She nervously smiled, “Thank you, Don Vitto. Ang ganda po ng bahay ninyo,” naisambit ni Euridice dahil hindi niya napigilan ang sarili na humanga.Napangiti

Euridice left no choice, kundi piliin na maikasal kay, Alexander ‘Quin’ Salvatore, alang-alang sa mommy niyang nakaratay sa ICU. Her mother is in a state of coma because of an accident.Ang sabi ng doctor, may 75% itong tsansa na mabuhay gamit ang life support ventilator machine. Subalit, hindi siya nawalan ng pag-asa. Alam niyang mabubuhay pa ang kaniyang ina.Sa mga oras na ito ay ang itinakdang araw ng kasal nila ng lalaking ni sa panaginip ay ayaw niyang makasama.Suot ni Euridice ang delicate white gown. At sa mga sandaling ito ay nakatayo siya sa malaking intrada ng malaking pintuan ng simbahan.Her veil, gently cascading down her back, conceals her solemn eyes. Nanubig ang kanyang mga mata, hindi dahil sa saya kundi, dahil sa galit at pagkamuhi. She takes a deep breath, trying to summon every ounce of strength she has left, knowing that her life is about to take a fateful turn. The murmurs of the gathered guests fall to a hush as the organ's melody fills the air. The chapel's

Sumikip ang puso ni Euridice nang marinig ang masayang tawanan mula sa salas. Tawa iyon ng isang masayang pamilya. Naiinggit siya at naihiling niya na sana na maging kabilang sa tawanan na iyon. But as she approached, the mirth ceased, replaced by hushed whispers that cut through her like a dagger. Nakatayo siya sa tapat ng pinto, habang nakayuko para iwasan ang titig ng mga ito na nakababa ng sarili. Wala ang daddy niya nang lumabas siya kanina lang para saksihan iyon. At si Sera, ang step-sister niya, at Isolde, ang stepmother niya ang nadatnan niya na lang nakaupo sa isang mamahaling upuan. They we’re like ethereal beings, their beauty enhanced by fine garments that she could only dream of wearing. Nang makita siya ng kaniyang step-sister, nakita ni Euridice sa sulok ng mata nito ang mapanglait na titig at ngising mapang-asar.“Look who's here, the useless wonder,” Sera taunted, her voice dripping with mockery. “You truly are a pitiful sight, dear sister.”Nakagat ni Euridice an