Share

Kabanata 4

Author: Reynang Elena
last update Last Updated: 2024-04-18 00:15:35

Liam POV

Malakas na napahampas ako sa manobela ng kotse ko ng mahinto ko 'to, pagkatapos naming mag usap n Sienna ay dito na ako dumiretso sa main track para sana mag training pero hindi ako makapag focus sa pagmamaneho dahil palagi akong nawawala sa lane.

Napatingin ako sa pinto ng kotse ko ng marinig ko ang pagkatok ni Russel, kaya tinanggal ko na ang seatbelt ko at saka lumabas.

"What's wrong with you?" bakas sa kanyang boses ang inis, marahil ay napapansin niyang wala ako sa wisyo.

"Chill, okay?" saad ko at saka umupo.

"Are you fucking serious, Liam? Magpapakamatay ka ba?"

I sighed. "May iniisip lang ako," mahinang sambit ko.

"May problema ba? Is it about Sienna? Nag away na naman kayo ng kuya mo?" sunod sunod na tanong nito dahilan para mapairap ako. Kahit kailan talaga ang chismoso ng pinsan kung 'to.

"Both? Alam mo naman si Kuya. Mainit ang ulo kay Sienna." napailing pa ako ng sabihin ko 'yon.

"Alam ko na ang bagay na 'yon, pero anong meron kay Sienna?" 

"May hindi lang kami napagkasunduan kanina ng mapag usapan namin ang pinsan niya. Alam mo naman ang tungkol sa bagay na 'yon." sagot ko.

Nakita ko naman ang pagkunot ng kanyang noo. "Hindi ba at galit siya do'n?"

Tumango naman ako. "Hindi niya lang daw kasi maiwasan ang hindi isipin si Treese dahil pinsan niya pa rin naman 'yon." sambit ko.

He leaned against the railings. "Do they have a communications again? Alam mo naman na malaking gulo 'yan kapag plano niyang tulungan ang pinsan niya. Siguradong hindi lang sio Sovereign ang magagalit kung hindi pati si Raven,"

"Huwag kang mag alala, hindi naman sila nag uusap dahil kahit siya ay hindi alam kung nasaan si Treese." ani ko at saka uminom ng tubig.

"Bakit ba kasi hindi mo na lang tanggalin bilang assistant mo si Sienna? Kaysa naman siya pa ang maging dahilan ng pag away niyo ng kapatid mo."

"Gago! Hindi naman kami nag aaway ni kuya, sadyang hindi ko lang talaga maintindihan kung bakit kumukulo ang dugo niya sa assistant ko, hindi naman siya ganyan dati." anas ko.

"Iba naman kasi 'yong dati sa ngayon, Liam. Alam kung matagal mo ng kaibigan si Sienna pero hindi naman sila naging magkaibigan ni Raven, siguro nagkita o nagkakilala pero 'yon lang naman 'yon. Magkaiba kayo ng ugali at mga gusto noon. Hindi naman pwede ba pag kaibigan mo eh dapat kaibigan din ng kapatid mo. Huwag mong hayaan na dahil lang sa babae eh magkakasira kayo ng kapatid mo, katulad na lang ng nangyari noon."

Nakukuha ko naman ang punto ng pinsan ko, ang hindi ko lang maintindihan kung bakit parang hirap na hirap ang kapatid ko magtiwala. 

Bigla ko na naman naalala ang nangyari sa amin ng kapatid ko dati, nang minsan na kaming mag away ni Kuya at halos ilang taon din 'yon.

FLASHBACK. . .

Isang buwan simula mamatay si Daddy ay napapansin ko na parang iba ang kinikilos ni Kuya, iniisip ko na baka naapektuhan pa rin siya sa biglaang pagkawala ng ama namin. Ang pagkakaalam ko ay inatake 'to sa puso at hindi niya kinaya.

Mas naging close naman kami ni Mommy simula mangyari ang bagay na 'yon, madalas din siyang binibisita ng mga kaibigan niyang mga babae at lalaki kaya natutuwa ako dahil kahit papaano ay nandyan sila para sa kanya.

"Hindi ka ba talaga makikinig, Liam? Ilang beses ko na bang sasabihin sayo na huwag kang masyadong maglalapit kay Mommy, pero napakatigas ng ulo mo!" galit na turan sa akin ni Kuya Raven.

Tiningnan ko naman siya ng seryoso. "Ano bang problema mo Kuya? Nababaliw ka ba? Pinapalayo mo ako sa sarili nating ina? Are you for real?" sagot ko sa kanya.

"Just do what I said."

"No! I will not let you control my life. Yes, you are my brother but you don't have any rights to command me what to do or not to do." giit ko.

Nakita kung napahilamos siya sa kanyang mukha, alam kung inis na inis na siya. "Putangina naman, Liam! Kuya mo ako, kaya sundin mo ang sinasabi ko!"

"At alin sa sinabi ko ang hindi mo maintindihan? Hindi ko gagawin ang inuutos mo. She is our mother, you should respect her! Namatay na nga si Daddy tapos ngayon ganyan ka pa kay Mommy? I can't get you kuya. Alam kung masakit na iniwan tayo ng ama natin pero para humantong ka sa ganito? This is too much," halos hindi makapaniwalang turan ko, hindi ko maintindihan kung bakit nagiging ganito siya.

"You can't understand me, Liam. I want the best for you."

"Best for me? By what? By manipulating my life? By ruining this family?" madiin na wika ko habang nakatingin sa kanya. "O baka naman ang gusto mo ay sayo lang ang buong atensyon ni Mommy?"

"Alam mong hindi totoo 'yan! Bakit mo iniisip ang bagay na 'yan?"

Tumawa naman ako ng may panunuya. "Oh really? Eh alin ang totoo kuya? Ang sabihin mo sadyang selfish ka lang! Gusto mo lahat ay na sayo! Palibhasa kasi ikaw ang paborito kahit ang totoo naman ay wala kang ginawa kung hindi magbulakbol. Tapos ngayon na okay na kami ni Mommy, na binububos niya na ang pagmamahal at atensyon niya sa akin ay gusto mo naman sirain? Anong klaseng kapatid ka?" panunumbat ko sa kanya.

"Alam mong pantay lang ang tingin sa ating dalawa, kaya huwag mong sasabihin na hindi ka binibigyan ng sapat na oras ni Daddy! Mas madalas nga kayong magkasama eh."

Alam kung wala siyang kasalanan at hindi siya naging pabayang kapatid sa akin, pero minsan hindi ko maiwasan na hindi makaramdam ng inggit kasi halos puro na lang siya ang binibigyan ng pansin, si Mommy ay halos walang oras sa akin eh. At ngayon na bumabawi si Mommy ay nagagalit naman siya at gusto pang huwag akong maglalapit? Tapos sasabihin niyang gusto niya lang ang makaabuti sa akin?

"Hindi ko alam kung bakit ka nagkakaganyan, Liam. Ilang beses na natin pinag aaawayan ang bagay na 'to. Dati rati naman ay nakikinig ka sa akin." dagdag pa nito.

"Iyon na nga eh, nabuhay akong sinusunod ang lahat ng sasabihin mo. Pero hindi na ako bata, alam ko na ang tama at mali. Kaya ko ng magdesisyon para sa sarili ko ng hindi nakadepende sayo. Kaya pwede bang hayaan mo na ako?" saad ko.

He looked at me with full of disappointment. "Kahit kailan ay hindi ako naging makasarili, Liam. Kung inaakala mo na ginagawa ko 'to para masaktan ka ay nagkakamali ka. Balang araw maiintindihan mo din ang lahat. I just want to help you." he said.

Napaismid naman ako. "Hindi ko kailangan ng tulong mo. Kung ang kapalit no'n ay ang pag iwas ko sa sarili nating ina. Ikaw na lang ang gumawa ng bagay na 'yan at huwag mo akong idamay. I love mom so much and no one can change that. You are my brother, but she is our mother, she is the reason why we are here in this world." seryosong anas ko.

"Liam. . ."

"Stop! I don't want to hear anything from you. You're so selfish! Hindi ko hahayaan na sirain mo ang magandang samahan namin ni Mommy. At kung ipipilit mo pa rin ang gusto mong mangyari ay mas mabuti pang magkamalimutan na lang tayo, kalimutan mo na lang na kapatid mo ako at 'yon din ang gagawin ko." pagkasabi ko no'n ay agad ko siyang tinalikuran.

Iyon ang huling beses na nagkausap kami at hindi na 'yon nasundan. Nagpasya din akong umalis sa bahay dahil ayaw kung makita ang kapatid ko. Wala akong naging balita sa kanya sa loob ng ilang taon, pero madalas kaming nagkikita ni Mommy at base na din sa kanya ay ayos naman si kuya, madalas niya kasi 'tong mabanggit kahit hindi ko naman tinatanong.

Lumipas pa ang taon ng mabalitaan kung umalis si Mommy at hindi ko alam kung saan siya nagpunta. Bumalik din ako sa bahay pero wala na akong nadatnan do'n kahit pa ang kapatid ko, sinubukan ko silang hanapin pero bigo lang ako. 

END OF FLASHBACK. . .

"Hoy! Tulala ka!" marahang yugyog sa akin ni Russel.

"May naalala lang ako," mahinang bulong ko.

"Ano naman 'yon? Huwag mong sabihin na ibang babae 'yan, mananagot ka kay Everleigh."

Agad ko naman siya binato ng bottled water na hawak ko. Minsan talaga malakas ang sapak nito sa ulo, hindi ko tuloy maiwasan maisip kung talaga bang minsan namin ang lalaking 'to.

"Damn you! Kapag nagkapasa ang mukha ko at babanatan kita." singhal niya sa akin.

"May pasa man o wala ay walang magbabago sa mukha mo. Tanga!" natatawang saad ko at saka tumayo na at naglakad paalis.

"Where are you going? Aalis ka na?" 

"Malamang! Hindi ka naman siguro bulag para hindi makita na paalis na ako. Nasobrahan ka na yata sa talino kaya nagiging bobo ka na minsan. Pinsan ba talaga kita? O baka ampon ka lang?" pang aasar ko sa kanya.

"Sa gwapo kung 'to sasabihin mong ampon? Tangina nitong lalaki na 'to!" rinig ko pang sigaw niya pero hindi ko na siya pinansin at sumakay na sa sasakyan ko.

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Jocelyn Pioquinto Armario
oh masalimoot naman bakit kaya umalis ang mommy nila nuon ng walang nakakaalam kung saan ito pumunta
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • Taming The Heartless Racer (Gear Gods Series1)   Chapter 27

    Sienna POVKanina pa ako binabalot ng kaba habang nakatingin sa gate ng bahay nina Raven. Nagpunta kasi ako sa compound at nalaman kung ilang linggo na siyang hindi umuuwi sa kanyang villa kaya dito na ako sunod na pumunta. Hindi ko alam kung tama ba itong gagawin ko pero gusto ko siyang makausap, pero kung ano man ang kahahantungan ng pag uusap namin ay tatanggapin ko.Alam kung ang kapal ng mukha kung humarap pa sa kanya lalo na at isa sa mga taong may kasalanan sa kanila ay ama ko, pero kaya kung lunukin ang pride ko para lang sa anak ko. Kung kaya kung ipaglaban ang pamilya binubuo ko ay gagawin ko."Hello po, may kailangan po ba kayo?" napatingin ako sa boses ng nagsalita at nakita ko ang isang babae na nasa gate.Huminga muna ako ng malalim bago siya tiningnan ng may ngiti sa labi. "Nandiyan ho ba si Raven?" tanong ko."Kaibigan ka ni Sir Liam 'di ba?" tanong nito."Oho, may nakapag sabi kasi sa akin na nandito si Raven kaya nagpunta ako dito. May kailangan kasi ako sa kanya." s

  • Taming The Heartless Racer (Gear Gods Series1)   Chapter 26

    Sienna POVKasalukuyan akong nakaupo sa sala habang nanonood ng movie. Tatlong linggo na simula ng makabalik ako sa Pilipinas dahil sa kagustuhan na din ng mga magulang ko. Matagal na nilang alam ang tungkol sa pagbubuntis ko pero hindi pa nila alam kung sino ang ama nito. Halos limang buwan din ang inilagi ko sa New York sa tulong na din ni Liam kaya malaki ang utang na loob ko sa kanya dahil hindi niya kami pinabayaan ng magiging anak ko.Bigla na naman pumasok sa isipan ko ang huli naming pagkikita ni Liam, halos hindi ako makapaniwala sa nalaman ko tungkol kay Raven at alam ko kung gaano ka sakit yon sa kaibigan ko. Doon din ako natulog sa villa niya ng araw na 'yon dahil hindi ko kayang iwan si Liam na nasa gano'n sitwasyon."Anak, pwede ka ba namin makausap?" napabalik ako sa reyalidad ng marinig ko ang boses ni Mommy at nasa likuran niya si Daddy.Ngitian ko naman sila. "Oo naman po, ano po bang dapat natin pag usapan?" tanong ko.Umupo naman sila sa bakanteng upuan. "Gusto ka

  • Taming The Heartless Racer (Gear Gods Series1)   Chapter 25

    Liam POVPapasok ako ngayon sa bahay dahil nalaman ko na nandito ang magaling kung kapatid. Kailangan ko siyang makausap ulit lalo na at nandito na sa Pilipinas si Sienna. Baka sakaling magbago pa ang isip nito at harapin ang kanyang responsibilidad."Good morning, Sir." bati sa akin ng isa sa mga katulong dito. Binigyan ko lang siya ng tipid na ngiti."Nasaan ang kapatid ko?" tanong ko."Nasa pool area, Sir." nagpasalamat naman ako sa kanya bago siya tinalikuran."Why are you here?" bungad nito sa akin ng makita ako."Am I not allowed here? This is also my home," pabalang na sabi ko.Napailing na lang ito at akmang aalis nang pigilan ko siya."We need to talk." diretsong wika ko.Tiningnan niya naman ako ng seryoso. "About what?""Sienna and you child." sagot ko."What about that, woman?""Don't you have any plans? That child is yours! Be a man, Kuya!" inis na saad ko."Inutusan ka ba siya para kausapin ako?""Hindi niya kailangan gawin ang bagay na 'yon. Ako ang nagkusa at baka maunt

  • Taming The Heartless Racer (Gear Gods Series1)   Chapter 24

    Raven POVNandito ako ngayon sa main track nakaupo kasama si Sovereign, katatapos lang namin mag-training kaya nagpapahinga lang kami saglit bago umuwi."Mas lalo kang bumilis ngayon," biglang bulalas ni Sov."Kung tutuusin ay mabagal pa nga 'yon. Ang tagal ko pa bago makaabot sa finish line," saad ko naman."Anyway, hindi pa din ba kayo nagpapansinan ni Liam?"Umiling naman ako. "You know how stubborn my brother is." I said."You can't blame him for acting that way. Nabuntis mo lang naman ang kaibigan niya,""He really likes to interfere in other people's problem. Mas mukhang kumakampi pa siya kay Sienna kaysa sa akin na kapatid niya." inis na turan ko."Kasi wala ka sa tamang wisyo. Hindi din naman tama ang mga pinagsasabi mo kay Sienna. Siguro kung hindi ko lang alam na may feelings ka sa kanya ay maniniwala akong galit ka talaga sa kanya."Tumingin naman ako sa kanya. "Komplikado lang talaga sa ngayon." maikiling wika ko."Pero hindi ko nagustuhan ang mga sinabi sayo ni Liam. Alam

  • Taming The Heartless Racer (Gear Gods Series1)   Chapter 23

    Sienna POVIsang linggo na ang lumipas simula ng dito na muna ako manirahan sa New York, sa una hindi madali dahil siguro hindi ako sanay pero kalaunan ay naging maayos naman ako. Nanatili din muna dito si Liam para makasigurado na okay na okay na talaga ako at ngayong araw ang uwi niya sa Pilipinas. Hindi naman kasi siya puwedeng magtagal dito dahil may training pa siya."Are you sure you will be okay here, Sienna?" napatingin na naman ako kay Liam, hindi ko na mabilang kung ilang beses na niyang tinanong sa akin ang bagay na 'yan."Paulit-ulit tayo Li? Ilang beses ko na din sinagot 'yan. Huwag ako ang alalahanin mo dahil magiging maayos naman ako dito at isa pa may kasama naman na ako," sagot ko."Alright. Basta tawagan mo ako kapag may problema ha?"Ngumiti naman ako. "Oo na, Tay!" pang-aasar ko."I'm serious here, Sienna." Napahagikhik naman ako. Ang moody din talaga ng lalaking 'to, dinaig pa akong buntis kaya ang saya niya lang asarin e. Kaya himbis na bwisitin pa siya ay tinul

  • Taming The Heartless Racer (Gear Gods Series1)   Chapter 22

    Sienna POVTahimik lang ako hanggang sa makabalik kami sa villa, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko dahil halatang galit at disappointed si Liam sa akin. At mas lalo akong nalungkot dahil ako ang dahilan kung bakit sila nag away na magkapatid. Kung hindi lang sa pagiging matigas ng ulo ko ay hindi mangyayari ang bagay na 'to.Naiintindihan ko naman kung hindi tanggapin ni Raven ang bata dahil hindi niya naman ako pinilit, binigyan niya pa ako ng pagkakataon na makaalis pero ako 'tong nagpumilit. At alam kung mas lalong madadagdagan ang hinanakit niya sa akin dahil sa nangyari sa kanila ng kanyang kapatid."What's your plan now?" seryosong tanong nito sa akin.Nanatiling nakayuko lang ako dahil nahihiya akong humarap sa kanya. "I'm asking you, Sienna." pag uulit nito."I. . . I don't know." mahinang sagot ko."Are you still expecting that my brother will change his mind? If only you had seen the disgust on his face at what he found out. I'm sure you won't get anything from him,"

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status