Kabanata 29

Mabilisan kong pinunasan ang luhang dumalisdis sa pisngi at huminga ng malalim saka ipinagpatuloy ang paglalakad pauwi. Nais ko sanang magtricycle o taxi man lang kaso walang laman ang wallet ko kahit ni singkong duling. Hindi na ako nakaabot sa sweldo sa kumpanya, wala na akong koneksyon sa kanila.

Nakakatawa, ano? Parang kahapon lang, ang saya saya. Ang saya saya ko. Ang saya saya namin dalawa tapos biglang nagkaganito... sa lahat ng sakit na naramdaman ko, ngayon lang ako nadurog nang todo.

Palagi nalang bang ganito? Kung hindi ka iiwan ay ikaw naman ang mang-iiwan?

Ako na naman ang mang iiwan at ako na naman ang aalis. Pero ang pinakamasakit rito ay siya na mismo ang gustong umalis ako't iwan sya.

Marahil ay hindi talaga siya ang prince charming ko.

Siguro, isa lang siyang prince villain na tinuruan akong magmahal para sa susunod na prinsipeng aking mamahalin. Sa tunay na prinsipeng para sa akin.

Ramdam ko ang pananakit ng mga binti at hita ko dahil sa paglalakad mula sa mansyon h