CHAPTER 20

Halos matigilan si Aux, hindi niya akalain na naroon pala si Ley ngunit imbes na habulin ito ay hindi niya nagawang gumalaw sa kinatatayuan. Hindi rin maintindihan ng kaibigang si Colby kung ano ang nangyayari, alam niyang masakit para kay Ley ang mga sinabi ni Aux lalo pa at naghihintay ito sa kaniayng tawag.

Walang malisyang umupo lang si Aux sa kaniyang swivel chair na parang walang nangyari. Hindi naman alam ni Colby ang gagawin ngunit alam niyang mas kailangan siya ni Ley. Agad na sinundan ni Colby si Ley na ngayon ay kalalabas lang ng building habang tumatakbo pa rin ito.

"Ley! Sandaling lang...huy!"

Sigaw ni Colby sa tumatakbo at luhaang si Ley nang huminto ito malapit sa simbahan at napaupo roon. Dahan-dahan naman lumapit si Colby sabay hawak sa kamay ni Ley.

"Ley"

"Bakit ganun, akala ko okay na kami, akala ko ayos na sa amin ang lahat? Hmmmm sob*sob* hmmm"

"Hindi ko rin maintindihan bakit siya biglang naging ganito sa iyo, ang alam ko rin kahit papaano ay okay na kayo, kahit