"Yieee, mahilig si kuya sa lomi, ate Isabelle. Minsan nga ay nagre-rekwes siya kay nanay, kaso hindi nagagawa ni nanay dahil sobrang abala siya sa Canteen." Sagot ni Negneg. Lomi? Sinearch ko agad sa google ang ingredients at kung paano lutuin ang Lomi.
Napangiti ako nang makita ang recipe ng lulutuin ko. Madali lang pala. So, Lomi, here I go!
Mga 15 minutes pa kaming naglakad at nakarating na kami sa Dry Market. As usual ay ma-tao kahit hapon na. Medyo may kainitan nga rin, eh. Pero wala muna akong pake sa skin care ko.
Dahil alam ni Negneg ang lulutuin ko ay ginuide niya ako sa bilihan ng mga ingredients, dinala niya ako sa Wet Market.
This is my first time to go here in this place. Medyo nakaka-amaze dahil bago ang mga ito sa paningin ko.
Malaki itong place na napupuno ng stalls na nagtitinda ng mga iba't-ib
Tahimik kong tinititigan si Reigan na sobrang busy sa ginagawa. Pag-uwi na pag-uwi niya ay hindi siya magkandaugagang dumiretso sa study table niya at naglabas ng mga papel at kung ano-ano pang mga school supplies niya. Naging makalat tuloy muli ang mesa niya na inayos ko lang kanina.At hindi niya rin ako nagawang batiin. Ano kayang meron? Ipapatikim ko pa naman sana sa kaniya "yung niluto namin ni Negneg dahil para naman talaga sa kaniya 'yon. Pero dahil mukha siyang tense na tense na ewan, hahantayin ko nalang siguro siya na matapos.Halos mag-iisang oras na. Napapahikab na nga 'ko sa boredom. Maga-alas nuebe na pala. Hanggang ngayon ay busy pa rin siya, pawis na pawis na nga siya, eh.Iniharap ko naman sa kaniya ang electric fan, ano ba kasing meron?"H-Hoy, hindi ka pa ba tapos diyan?" Pagtatanong ko. Hindi manlang niya nagawang tumig
"Rayray, hindi mo manlang ba 'ko papapasukin?" Maarteng tanong ni Sabrina. Hindi nakatakas sa paningin ko ang patago niyang pag-irap sa 'kin.Aba-inaano ko ang babaeng 'to? Ma-attitude rin siya gaya ng mga bibe. Akala niya ba ay uurungan ko siya kung malditahan niya ako?"Ah, sige tara." Pag-aya sa kaniya ni Reigan. Gumilid naman ako para makapasok silang dalawa. Naunang pumasok si Sabrina, bahagya akong nagulat nang kabigin niya pa ang balikat ko na agad napansin ni Reigan."Sabrina-mag-ingat ka sa paglalakad, pwede?" Suway niya kay Sabrina at hinawakan ako. Nanlaki naman ang mata ni Sabrina at umarteng inosente. Yay.Hanggang dito ay may mga kamag-anak sina Alicia and the company."H-Hindi ko s-sinasadya, Isabolle. Medyo m-masikip kasi 'yung daan, eh." Aniya at ang tono niya ay parang siya pa ang biktima.
"French ka?" Tanong niya sa 'kin. Hindi ko inalis ang ngiti ko."Half, pero hindi ako pinanganak at lumaki ro'n. I can't even speak french properly," Pa-reklamo kong sagot. Hindi naman nga kasi kami close ng parents ko kaya hindi rin nila 'ko naturuang mag-french at hindi rin ako sumasama sa kanila sa ibang bansa dahil malayo ang loob ko sa kanila.Napatango naman si Reigan at bumaba ang tingin sa hawak kong tuta."Oo nga pala, ibili mo 'ko ng milk bottle, 'yung pinakamaliit. Magkano ba 'yong gano'n?" Tanong ko sa kaniya. Sandali naman siyang napaisip."Hindi ko alam, pero wala naman ata sa singkwenta. Ahm, isasabay ko nalang mamaya kapag inutusan na 'ko ni nanay, okay lang ba? Full-time rin kasi trabaho ko ngayon," Sambit niya. Napatango ako agad."Sige lang, mukhang hindi pa naman siya gutom." Ngumiti siya at
Sabi niya pa ay naging best day niya na ang linggo. Isang beses din ay nadala niya 'ko sa simbahan, ang akala ko nga ay masusunog ako kapag umapak ako ro'n.Pero joke lang, noong pumunta ako roon ay sobrang kabado ako. Pero pinakalma ako ni Reigan at sinabi niyang humingi lang daw ako ng tawad sa lahat ng mga kasalanang nagawa ko at patatawarin ako agad Ng Diyos dahil gano'n Siya kabuti.Isa sa pinakamasayang araw sa buhay ko ang araw na 'yon, at sobrang gaan sa loob. Kaya lang ay hindi pa muling naulit 'yon dahil sa ayoko nang abalahin pa si Reigan tuwing linggo dahil alam ko namang pahinga day niya nalang 'yon at hindi naman ako p'wedeng magpunta mag-isa dahil medyo may kalayuan.Atsaka hindi rin ako makalabas nang mag-isa dahil nga medyo maselan na 'ko. Sabi ng doktor ay kailangan ko raw magdoble-ingat, kaya halos ayaw ako pagalawin ni Reigan sa bahay dahil sa takot siyang may
"Ate, saan ba tayo pupunta, lagpas na tayo sa Palengke, ah." Nagkakamot sa ulo na tanong sa 'kin ni Negneg. Hindi ko siya binitawan at patuloy pa ring naglakad."Sorry Neg, pero nagsinungaling ako. Hindi sa palengke ang punta natin, may kailangan akong puntahan ngayon," Sambit ko."Pero saan naman po? Ba't 'di mo sinabi kanina, papayag naman po ako, eh." Aniya. Napabuntong-hinnga ako."Basta Neg, sumama ka nalang, ha? Malapit lang naman 'yon," Napatigil ako sa paglalakad nang matanaw ang mataas na gusali ng Halemann. Bumilis ang pagtibok ng puso ko, sobra kong na-miss ang lugar na 'to."Wow, 'di ba ate, rito nag-aaral si kuya Reigan? Dito ka rin ba? Ang ganda naman dito. Gusto ko rin mag-aral dito ate, kaso..." Nalungkot ang mukha ni Negneg. Hindi pa kasi siya nakakapag-aral.Hirap na hirap noon sina nanay at t
"Ay hehe, pasensya na po napasarap ang yakap ko. Gruphag-gruphag lang. Hehe!" (Group Hug) Napalingon kaming tatlo nang marinig ang ugong ng bakal na pinto at magbukas.Isang matangkad na lalaki ang lumabas mula roon, puno ng singsing ang mga daliri, hindi mabilang na piercings sa tenga at isa sa ilong, pati na ang kadena niyang kwintas at bracelet.P*ta, hypebeast, ah.Charot.Nagliwanag ang mukha niya at umigting pa ang panga bago ako gulat na sunggaban ng yakap sa gulat na makita ako."F*ck, I miss you Belle! T*ngina, ba't namamaga 'yang tiyan mo, ha?" Tanong niya, sinamaan ko siya ng tingin nang guluhin niya ang buhok ko. Inayos ko ang bulaklak kong hair clip."G*go ka talaga," Inis kong sambit. Kakaayos ko lang ng buhok ko, eh."Ang gwapo
"Hi," Napatigil si Reigan nang makita ang hawak ko. Medical Kit, hiningi ko 'to sa Vamuivoiré bago umuwi para talaga gamutin ang mga sugat niya. Wala kasi akong mahanapan ng pwedeng mahiraman dito, at gusto ko talaga na gamutin ang mga sugat at pasa niya."A-Ano 'yan?" Takang tanong niya habang ibinababa ang bag at ang mga dala-dala niyang kartolina. Halos hindi na siya magkandaugaga sa mga bitbit pero parang wala lang sa kaniya ang mga 'yon.Lumapit ako sa kaniya at sinapo ang dalawa niyang pisngi. Ayoko talaga ng matanong na tao, kaya kailangan ko nalang siyang gulatin para matameme siya at magawa ko na nang tuluyan ang pakay ko.Huminga muna ako nang malalim bago siya hapitin sa 'kin at siilin siya ng halik. Natuod ako sa pagkakatayo nang tuluyan nang maglapat ang mga labi namin, at ako pa ang nagulat.Pakiramdam ko ay may mataas na bo
"Kain na tayo, may trabaho pa po ako, eh." Itinago ko sa cabinet namin ang mittens, at siya naman ang naghanda ng ulam sa mga mangko. Inuna ko rin muna palang gawan ng pagkain si Mingming, para mamayang pag-uwi niya galing sa date ay may pagkain na siya. Pagkatapos no'n ay naupo na 'ko sa hapag katabi ni Reigan at sabay kaming kumain.Ang cute ng gestures niya habang kumakain. Para talaga siyang bata. Makisig na bata. Marunong din gumawa ng bata. Aaaah!My Goodness. Super bastos ko na talaga.Nakakahawa kasi siya, eh."Matutunaw ako niyan," Nabilaukan ako nang magsalita siya. Agad niya akong inabutan ng tubig."Tapos ka na maglihi 'di ba? O baka ngayon mo lang na-realize na ang gwapo-gwapo ko talaga?" Hindi ko maiwasang mapangiti at mapailing.Gwapo ka talaga pero h'wag ka nang umasa na sasabihin ko 'yon