Kabanata 04: Playing with Fire

Patuloy pa rin sa pagkukunwari si Hunter na hindi kilala si Ayumi. Sa isang tabi, maingat na pinakikisamahan ni Adan si Hunter.

“Si Ayumi ay kaklase ni Samantha sa kolehiyo, mahusay na guro ng piano,” mahinahong paliwanag ni Adan, halos nagmukhang proud.

“Kaya pala, si Teacher Ayumi,” pabulong na wika ni Hunter, ang tinig niya’y mahinahon ngunit may kakaibang timpla ng curiosity at amusement.

Tumayo si Hunter mula sa kanyang inuupuan. Lumapit siya kay Ayumi, mukha niya ay mabait, halos nakakaaliw sa paningin, at inabot ang kanyang kamay sa babae. Sa paligid, nagpakita ang mga lalaking may dugong marangal ng kakaibang ekspresyon, may ilan pang halatang naiinggit sa pagkakataon ni Ayumi. Kitang-kita nila na para lamang kay Hunter ang magandang guro.

May isang lalaki sa malapit ang humiyaw:

“Ang swerte ni Atty. Velasquez!”

Nahihiya si Ayumi. Hindi pa siya nakakaranas ng ganitong eksena sa publiko. Dahan-dahan niyang inabot ang kanyang kamay kay Hunter. Malambot at maayos ang pagkakahawak ng palad niya, ramdam ang init at lakas nito.

Agad namang binitiwan ni Hunter ang kamay niya, ngunit may kaakit-akit na ngiti sa labi, tila nag-iimbita ng bagong laro.

“Teacher Ayumi, laro tayo?”

Pagkatapos sabihin iyon, naglakad siya patungo sa court. Hindi nagbigay ng pagkakataon na tumanggi si Ayumi. Wala nang magawa ang babae kundi sumunod, ramdam ang bawat tibok ng kanyang puso.

Sa likod niya, naroon si Levi. Malungkot ang ekspresyon ng lalaki, at may kakaibang kirot na dumaan sa puso ni Ayumi. Isang saglit lang, at naisip niyang baka ito ang pagkakataong malaman ang tunay na damdamin niya.

Nasa magandang mood si Hunter, walang galit sa pagtanggi ni Ayumi.

“Ituturo ko sa’yo!” ani ng lalaki, halatang may confidence sa bawat salita.

Agad na naintindihan ng iba ang ibig sabihin ni Hunter, at lalo pang naging mapanukso ang mga titig nila sa magka-laro.

Hindi bobo si Ayumi. Ramdam niya na ang lapit ni Hunter ay patunay lang ng isang bagay: hindi na niya gusto si Levi. Ang init sa kanyang dibdib ay lumakas, halatang may labis na tensyon at excitement.

Tumayo siya sa harap ni Hunter, pinayagang yakapin siya nito mula sa likod. Ang suot niya’y gym shorts, kaya kitang-kita ang mahabang bahagi ng kanyang maputing mga binti. Ramdam niya ang init ng katawan ni Hunter, ang lakas ng presensya niya sa likod.

Pulang-pula ang mukha ni Ayumi. Hindi niya maikubli ang kaba at sabay na excitement.

“Teacher Ayumi, mag-ingat ka!” bulong ni Hunter sa tenga niya, manipis ang labi, parang bulong ng magkasintahan na may lihim na saya.

Nagulat si Ayumi. Hawak na pala siya ni Hunter at ini-swing na ang club. Palakpakan ang narinig sa paligid, at nakakaaliw ang mga papuri ng mga tao.

“Ang galing ng teamwork nina Atty. Velasquez at Teacher Ayumi!”

“Si Atty. Velasquez talaga ang mahusay!”

“Isa pang swing ni Atty. Velasquez at papasok na sa hole!”

Sanay na ang mga lalaki sa ganitong usapan, kaya hindi nila pinapansin ang tensyon ni Ayumi.

Lalo pang namula ang mukha niya. Ramdam niya ang bawat titig, bawat bulong sa paligid na tila nagsasabing “look at them.”

Yumuko si Hunter, bumulong sa malambot na tenga ni Ayumi at tumawa, “Teacher Ayumi, isa pa ba tayong shot?”

Magaling talaga siya. Nakapalo agad sa hole. Palakpakan muli ang narinig sa paligid. Gwapo si Hunter, puno ng enerhiya, at ramdam ni Ayumi na nanginig ang kanyang katawan sa tuwa at kaba.

Dati, malinaw na balak niyang akitin siya, pero si Hunter ang nagkokontrol sa bawat galaw. May kutob si Ayumi: kung magpapatalo siya sa panliligaw ni Hunter, 95% ng mga babae ay hindi makatatanggi. Ngunit isang lalaki na tulad ni Hunter ay hindi basta-basta magpapababa ng sarili.

Sa pagitan ng laro, umupo si Ayumi sa tabi ni Hunter. Hindi gaanong nag-uusap ang dalawa, madalas ay negosyo at legal na usapan ang pinag-uusapan. Ngunit bawat titig, bawat simpleng galaw ay punong-puno ng tensyon.

Dahan-dahan na inabot ni Ayumi ang inumin, at tuwalya na agad namang tinanggap ni Hunter, natural lamang ang kilos. Ramdam niya ang pag-aalaga, kahit sa simpleng paraan.

Inisip ni Samantha na may pag-asa. Hinila niya si Ayumi sa banyo at bumulong, “Hindi ko akalaing sobrang reserved pala si Atty. Velasquez! Nakita ko siya ilang beses sa mga party dati, at laging seryoso.”

Kahit ganun, natatakot si Samantha na masaktan si Ayumi sa paglalaro sa apoy. Sa status ni Hunter, malabong pakasalan niya ang babae, at bukod pa riyan, nandiyan si Levi.

Kitang-kita ni Ayumi ang sitwasyon. Mahinahong sinabi niya, “Pisikal lang naman ito, hindi naman ako ganoon ka-inosente.”

Pabalik na sana sila nang biglang binuksan ni Levi ang pinto at pumasok. Agad niyang itulak si Ayumi sa dingding, may malungkot at halong galit na ekspresyon sa mukha.

Nag-alala si Samantha at inabot siya para hilahin, “Levi, anong balak mo?”

Ngunit inabot ni Levi ang kamay niya para pigilan at itinulak si Samantha palabas. Naka-lock ang pinto. Sa labas, desperadong binubuksan ni Samantha ang pinto at murang sinabi, “Levi, tarantado ka! Anong klaseng lalaki ka kung mananakit ka ng babae?”

Wala namang pakialam si Levi. Tila isang lamig na bumabalot sa paligid, itinutok lamang niya ang buong atensyon kay Ayumi.

Sa bawat titig ni Levi, ramdam ni Ayumi ang tensyon sa kanyang dibdib. Ngunit sa kabilang banda, ramdam din niya ang init at proteksyon mula kay Hunter sa mga nagdaang minuto, na kahit hindi niya alam, ay nagbigay sa kanya ng kakaibang lakas.

Si Levi, na dati niyang iniisip bilang ligtas na kaibigan o matalik na kakilala, ngayon ay nagpakita ng isang bahagi ng galit at inggit na hindi niya pa naramdaman.

Ang paligid ay puno ng tensyon, halatang bawat galaw at bawat salita ay may kahulugan. Ramdam ni Ayumi ang magkakasalungat na damdamin kaba at takot.