CHAPTER 46

Pumasok muli ako sa kwarto nang matapos kong kuhanan ng tubig si Adri. Ubos na kasi ‘yung water namin sa room. Kawawa naman siya kung hindi siya iinom ng tubig. Pag-upo ko sa kama ay kaagad kong inilahad sa kanya ang isang baso ng tubig. Katatapos niya lang umiyak.

“Sorry for disturbing you, wife,” pangalawang beses na niya itong paumanhin.

“Adri, okay lang,” sagot ko at niyakap ang katawan niya. “Hindi mo naman mapipigilan ang panaginip e.” At saka ano pa bang kwenta ko kung hindi ko siya tutulungan? Ayoko namang magmukhang walang kwentang asawa.

“Do you know why I don't want other people to call me Adrious?” tanong niya at inakbayan ako. Kinuha ko ang baso na ginamit niya at binitawan iyon sa side table at saka bumalik ulit sa pagkakayakap sa kanya. Hangga’t hindi ako nagiging kampante na okay siya ay mananatili ako rito sa tabi niya.

“Hmm?”

“Because that was the last thing I heard from my mother before she passed away. Every time I hear my first name, I remember her. Nagagalit ako