Chapter 15

Nag-walk out si Joshua. Hindi ko alam kung napikon ba siya o dahil nandidiri siya sa aking kili-kili. Sinipat ko ito sa salamin. Maputi nga ang aking kili-kili, e. Wala ding amoy.

Hindi ko maintindihan ang isang iyon. Kapag kiki ang nakita, tiyak na tuwang-tuwa. Kapag kili-kili, diring-diri.

May oras pa naman kaya tinapos ko na muna ang pagbubunot ko ng buhok ng aking kilikili.

Ini-spray-han ko ng alcohol ang tiyani bago ko sinauli kay Mady.

"Sir, Coffee po?" tanong ko kay Sir, habang nakasilip sa awang ng pintuan.

"Yes. Hugasan mo ang kamay mo."

Aba't! Hindi pa talaga siya maka-move on sa kili-kili ko.

"Sure," sagot ko. Tsk!

.

.

"Here's your coffee, Sir." Matamis ko siyang nginitian pagkalapag ko ng kaniyang kape. Nanatili akong nakatayo at hindi muna umalis.

Tumikhim siya bago humigop sa kaniyang kape.

"Bakit ka pala nagpalit ng table at upuan?" usisa ko.

Hindi siya nagsalita.

"Dahil ba sa sinabi ko kahapon?"

Hindi siya sumagot kaya ibig sabihin ay tama nga ang hinala ko