PAGBALIK ni Sir ng office, nakaantabay na ako sa anumang ipag-uutos niya. Pinaaalalahanan ko na din ang aking sarili na huwag agad iinit ang ulo kapag may gawin o ipagawa na naman siyang nakakainis.
Pero natapos na kaming mag-coffee break ni Mady, hindi niya ako tinawag.Mukhang babawi siya kung kailan uwian na, para hindi ako makauwi ng maaga.At tama nga ako, nakakainis talaga siya!May pinapa-print siyang mga documents na kailangan para bukas ng maaga. Binilinan din niya kami ni Mady na before seven in the morning, nandito na kami.Tutulungan sana ako ni Mady kanina pero may iba siyang pinag-utos sa kaniya.Inabot ako ng dalawang oras sa pagpi-print at pag-aayos. Bumili din ako ng mga folder na pinaglagyan ko ng mga dokumento. Mag-alas-otso na naman ako umalis ng trabaho.Sa palengke ako dumiretso. Nabilinan ko na ang mga kapatid ko kagabi na kapag sumapit ang alas-siete na hindi pa ako nakakauwi, mauna na lang sila sa palengke.INAANTOK pa ako pagpasok ko kinaumagahan. Bumili ako ng dalawang tinapay na tag-limang piso para tumigil na ang pag-iingay ng aking tiyan. Uminom ako ng mainit na chocolate drink para hindi ako sikmurahin.Wala pa sina Mady at Sir kaya umidlip na muna ako pagkatapos kong kumain."Good morning! Dito ka ba natulog?" tanong ni Sir na nagpagising sa akin.Mabilis akong umayos ng upo saka nag-inat."Good morning, Sir. Maaga lang po akong pumasok," sagot ko habang kinakapa ang magkabilang gilid ng aking mga mata para tanggalin ang muta sa mata."Dalhan mo ako ng coffee, hugasan mo muna ang kamay mo, huh?"Inirapan ko ang kaniyang likuran. Diring-diri talaga itong lalakeng 'to sa akin.Balang araw, maglalaway ka din sa akin. Kapag sumahod na ako, magpapa-make over talaga ko.KASAMA sa mga dumalo sa meeting ay ang mommy ni Sir. Nang makita niya ako, muli na naman niya akong tinignan mula ulo hanggang sa paa.Nakasuot ako ngayon ng Sleeveless na mahabang dress. Pinatungan ko ito ng jacket para hindi ako ginawin.Mabuti na lang at hindi niya ako pinipintasan gaya ni Sir, dahil kung hindi isasama ko na siya sa listahan ko ng ekis na tao sa akin."Kumusta ka, Petra?""Okay naman po, Ma'am..." Ngumiti ako at tinikom ang aking bibig. Ayaw kong magdaldal na naman at baka kung saan na naman ang masabi ko."May nagpunta na naman bang babae dito?""Wala po, Ma'am...""Sure ka? Tinakot ka ba niya at pinagbantaan?"Tumawa ako. "Hindi po. Saka pakiramdam ko, nalilito po si Sir..."Kumunot ang noo ni Ma'am. "Nalilito?" maging siya ay nalilito na din."Opo," sabi ko. "Nalilito po yata siya sa kaniyang kasarian..." Ilang sandaling nagsalubong ang kaniyang kilay bago siya bumulanghit sa tawa."Oh my God! Ikaw pa lang ang nagsabi ng ganiyan sa anak ko..." sabi niya habang hindi matigil-tigil sa pagtawa.Ngumuso ako. Hindi ko alam kung ano ang nakakatawa."Don't you find him attractive?" tanong ni Ma'am, sabay ng pagtaas-baba ng kilay."Kung nagaguwapuhan po ako sa kaniya?" tanong ko."Oo."Tamad akong bumuntong hininga. "Opo, guwapo po si Sir." Ngumiti ako."No opened po, Ma'am, ha."Kumunot ang noo ni ma'am, sabay bungisngis.Mali ba ang sinabi ko?"Hindi po ako nagaguwapuhan kay Sir. Malayong-malayo po siya kay Christian Gray na makalaglag panty kahit masikip pa ang garter..."Keme akong tumawa. Nakitawa naman si Ma'am. Mukhang hindi naman siya na opened."That's good to know. Dahil ang last na assistant at secretary niya..." Saglit siyang nag-isip."Minesa niya din po?" Nanlalaking mata na tanong ko.Ngumiwi si Ma'am pero tumawa pa din siya kalaunan."Parang ganu'n na nga..." Grabe si Sir. Nakakadiri naman siya. Ang hilig pala niya talaga!"Hindi po ako magiging katulad nila. Pareho po kami ni Sir na nandidiri sa isa't isa, kaya wala pong mesahan na magaganap."Tumawa si Ma'am. Napakalakas."Okay, okay..." Tinapik-tapik niya ang braso ko."Pagbutihin mo ang trabaho mo. I like you already...""Thank you po, Ma'am.""Oh, hijo? Nandiyan ka pala. Kanina ka pa diyan?" tanong ni Ma'am, habang nakatingin sa may likuran ko.Dahan-dahan akong lumingon. Nakita ko si Sir na seryoso ang mukha habang nakahalukipkip sa may hamba ng pintuan dito sa pantry."Gusto mo po ng coffee, Sir?" tanong ko."Yes. Pakidala sa opisina ko," seryoso niyang sagot bago siya umalis.May nasabi ba ako na kinagalit na naman niya? Gusto kong umuwi ng maaga ngayon, eh!Agad kong sinunod ang utos ni Sir para wala na naman siyang dahilan para bigyan ako ng trabaho kung kailan uwian na."Your coffee, Sir..." sabi ko bago pinatong sa kaniyang mesa. Nakatayo siya sa dingding na salamin, kung saan kita ang buong siyudad.Pumihit siya paharap sa akin. Seryoso at taimtim siyang tumingin sa aking mga mata, bagay na hindi naman niya ginagawa noon.Nailang ako kaya nag-iwas ako ng tingin. Mas sanay na ako sa nandidiri niyang itsura kapag nakatingin sa akin.Humakbang siya ng diretso papunta sa akin, kaya umatras naman ako.Nakailang lunok ako dahil biglang sinalakay ng kaba ang aking dibdib. Hindi naman siya nakakatakot. Hindi ko din maipaliwanag kung bakit mabilis ang tibok ng puso ko.Ngumisi si Sir."Hindi ka pa guwapong-guwapo sa lagay na iyan, huh?"Nag-iwas ako ng tingin saka tinikom ang aking labi. Muli siyang humakbang kaya umatras ako."Palagi mo na lang sinasabi na bakla ako. You knew that I'm not gay... Saksi ka pa nga." Ngumisi siya.Wala talagang kahihiyan ang lalake na ito. Proud pa siya na ipaalala sa akin ang nakita ko na ginagawa niyang kababalaghan. Kung iba iyan, mahihiya talaga. Siya, wala."Ts-in-ismis mo pa ako kay mommy at Mady."Mukhang sesesantehin na niya ako. Wala pa nga akong isang linggo."Gusto mong makahalik sa akin, di ba?"Ano? Napamaang ako."Hindi ah..." nakangiwi kong tanggi. Mukhang plano niya akong halikan!Umatras ako, habang panay naman ang hakbang niya palapit sa akin. Hanggang sa wala n akong maatrasan.Hindi din ako makaiwas sa kaniya dahil ang dalawang kamay niya ay nakatukod sa magkabilang gilid ko.Dalawang pulgada na lang ang layo ng aming mga mukha. Ramdam ko na ang mainit niyang hininga. Ang bango ng kaniyang hininga.Ngumiti siya na kinamaang ko. Nilapit pa niya ang kaniyang mukha. Ang kaniyang labi sa aking tenga."I will never... kiss you..." bulong niya. Para bang isang malaking insulto ang sinabi niyang iyon."Never. Ever.""Mas lalo naman ako!" sigaw ko. Hinawi ko siya. "Umalis ka nga diyan. Nagsasalita ka pa ng napakalapit sa akin, buti sana kung mabango ang hininga mo. Hindi din kita gustong halikan, Sir."Akala mo, huh! Ang kapal talaga ng mukha niya! Ininsulto pa niya ako.Okay lang iyan, Pipay. Atleast, hindi ka niya sinesante dahil sa kadaldalan mo.Pinilit kong ngumiti nang makita ko si Madam sa labas ng opisina. "May ginawa ba siyang masama sa'yo? tanong niya agad. "Wala po madam. Nagkaasaran lang po kami." Ngumiti ako. "Okay, kung may gawin siyang hindi maganda, sabihin mo sa akin. Ako ang bahala sayo." Nakangisi kong sinulyapan si Sir. Nasa hamba siya ng pinto at seryosong nakatingin sa aming dalawa ng mommy niya. "Thank you po, Madam," nakangiti kong pasalamat, pagkatapos ay nakangisi kong sinulyapan si Sir. Narinig mo iyon? Hindi mo ako basta-basta masesesante. Backer ko ang mommy mo. "Aalis na din ako." Tumalikod si Ma'am pero muli ding pumihit paharap sa amin. "Ano'ng oras kayo uuwi ngayon?" Tinignan niya ako. Nang wala siyang makuhang sagot sa akin, si Sir ang tinignan niya."Five thirty.""Okay, see you later, Petra..."Bakit? Hindi na ako nakapagtanong pa dahil pumasok na siya agad sa elevator. Tumingin sa akin si Mady. Nagkibit balikat ako dahil wala naman akong alam. Maging ako nagtataka din at napapaisip s
"Ate, ang aga pa, a...""Nasesante ako." Pinilit kong tumawa, ayaw kong malungkot ang mga bata dahil sa nangyari sa akin ngayong araw. Natahimik sila. Nagkatinginan. Kita ko ang awa sa kanilang mga mukha. "Huwag na kayong malungkot. Ayos lang iyon. Makakaraos din tayo.""Maganda kasi ang trabaho mo, Ate. Sayang naman. Bakit ka pala nasesante?""Gago kasi ang boss ko." Pinilit kong ngumiti. "Hayaan niyo na. Bad vibes iyon. Maglalaba na lang ako at maglilinis. Tapos mamayang hapon tutulak na tayo papuntang palengke."MADAMI kaming nabenta na gulay kinagabihan. Inabot pa kami ng alas-singko ng madaling araw. Sinamantala namin na madaming mamimili. Tulog kami hanggang sa tanghali. Kung hindi lang dahil sa katok ng may-ari ng tindahan, hindi pa kami magigising. May tumawag daw sa akin. Pinapapunta daw ako sa bahay niya. Ang mommy iyon ni Sir. Gusto akong magpart time sa kaniyang bahay. Baka magpapalinis o kaya magpapalaba. Nag-isip pa ako ng ilang sandali kung pupunta ako o hindi. K
"Maliit? Bulag ka ba?" naiirita niyang tanong. Pumalatak naman ako at hindi na siya pinansin. Nilagyan ko ng bagong punda ang dalawa niyang unan. "Sa laki at haba nito, kayang-kaya kang dalhin sa langit," sambit niya mula sa aking likuran. Kahit na nagulat ako sa pagkakita ko ng kaniyang titi, pinili kong magpanggap na hindi apektado. Mahirap na, baka samantalahin naman niya. Napakababaero pa naman ng gago Kita mo nga at likod ko lang ang nakita niya, pero nalilibugan na agad. Hindi nga kilala ang tao. Inikot ko ang aking mga mata sa mga binubulong-bulong niya. "Sus, baka basahan lang kita ng diyaryo."Tumawa siya. "Why don't you try me?" naghahamon niyang tanong. As if naman papatulan ko ang pinagsasabi niya. "No thanks. Ayokong magkasakit.""Wala akong sakit. Kahit magpunta pa tayo sa domtor."Seryoso? Loko-loko talaga 'tong lalakeng 'to. Bakit di na lang siya magbihis. Talagang pinag-aaksayahan pa niya ako ng oras para lang sa kagaguhan niya. As if madadala niya ako sa pa-ab
Three thousand pesos ang binigay ni Sir sa akin. Grabe, naglinis lang ako ng condo niya, nagka-three thousand pa ako. Inutusan ko ang kapatid ko na bumili ng karne ng manok sa may talipapa upang makapagluto na ako. "Wow! Masarap ang ulam natin!" takam na takam na sabi ni Popoy. "Oo, naman! Agahan ko nang magluto dahil maaga ulit tayo sa palengke," sabi ko. Kahit malaki ang kinita ko, kailangan pa din naming magtinda. Tuloy pa din ang plano ko na makapag-ipon at makaalis sa inuupahan naming barong-barong, kahit na wala na akong maayos na trabaho.Sipag, tiyaga at diskarte lang talaga ang kailangan. "Akala ko po ba wala ka ng trabaho, Ate?" tanong ni Popoy habang kumakain kami. "Wala na nga. Naalala niyo si Madam? Nanay siya ni boss, pinaglinis niya ako ng condo ni Sir.""Ah," sabay-sabay nilang sambit at tango. "Oo. At bukas, aalis ulit ako dahil ipaglalaba ko siya.""Okay, Ate.""Guwapo ng boss mo, Ate, ha. Bagay kayo..."Pumalatak ako. "Hindi ako type nun, no! Saka babaero iy
"Stop staring kung ayaw mong pakainin kita ng bell pepper diyan." Napangiwi ako. "Kadiri ka, oy!" "Ah, kadiri pala, huh?" Tumayo siya kaya agad naman akong tumakbo pero hinabol niya ako. "Hoy!" sigaw ko nang mahuli niya ako. Niyakap niya ako mula sa aking likod. Nanlaki ang aking mga mata nang maramdaman ko ang matigas niyang bell pepper. Tumutusok-tusok sa aking pwetan. "Joshua! Bitawan mo ako! Manyakis ka talaga!"Tumawa lang siya at sa halip na bitawan ako, inangat pa niya ako saka pinaikot-ikot. "Tumigil kang manyak ka! Yang titi mo, kumikiskis sa may puwet ko."Napalingon ako sa bandang pintuan nang makarinig ako ng mga tawa ng mga lalake. Nakangisi sila habang nakatingin sa amin ni Sir Joshua. Ang nakakainis, bigla na lang akong binitawan ni Joshua. Kamuntik pa akong sumubsob sa sahig. "Kaya pala ayaw tumambay sa penthouse," sabi ng isa. Basta na lang silang naglakad patungong sofa at prenteng naupo doon. "Iyon pala may hindi maiwan-iwan dito sa condo niya."Tinignan ako
Pagkatapos kumain bumalik ako sa paglalaba. Hapon na ng matapos ako. Tahimik na sa buong kabahayan. Mukhang umuwi na ang mga kaibigan ni Joshua. Wala din si Joshua sa sala. "Umalis kaya siya?" Sabi niya mag-grocery ako ngayon. Lumapit ako sa kaniyang kuwarto. Dinikit ko ang aking tenga sa may pintuan niyA. Wala naman akong ingay na naririnig mula sa loob. Pinihit ko ang pinto at sumilip. Walang tao pero nakita ko ang kaniyang celphone na nasa ibabaw ng kaniyang mesa. Isasara ko na sana ang pintuan nang marinig ko ang lagaslas ng tubig mula sa banyo at ang tila hirap na hirap na ungol ni Joshua mula sa loob. Naku! Mukhang napaano na siya! Baka nadulas siya at napilayan. O kaya naman ay nabagok ang kaniyang ulo. Nagmamadali akong lumapit sa labas ng banyo. Palakas nang palakas naman ang kaniyang nahihirapang ungol kaya agad kong pinihit ang pintuan. Hindi ito naka-locked."Sir!" nag-aalala kong tawag sa kaniya. "Ay!" Tili ko nang makita ko ang hubad na katawan niya. Nakatayo siy
Pinagtulungan naming ibaba mula sa kaniyang sasakyan ang mga pinamili namin. Mabuti na lang at may dalawang staff ng condo ang lumapit sa amin upang tumulong. May dala silang cart. Sila na din ang nagtulak ng cart hanggang sa elevator. Hinatid din nila kami hanggang sa unit ni Joshua. Napangiti ako nang abutan sila ni Joshua ng pera. Tinanggihan pa nila ito pero pinilit ni Joshua na kunin na nila. Mabait naman pala ang mokong na 'to. ANG mga fresh goods ay nilagay ko muna sa sink. Uunahin kong ayusin ang mga pinamili niyang groceries. "Bakit mo binabalik?" nagtataka kong tanong nang ibalik niya sa karton ang ilang mga delata at instant noodles na nilabas ko na. "Sa'yo ang mga ito," aniya na kinagulat ko. Halos lahat ng delata ay nilagay niya sa karton. Iilan lang ang tinabi niya para sa kaniya. Dalawang karton lahat ng binili niya ay ibibigay niya sa akin? Kumunot ang noo ko. At ilang sandali pa nga ay nagkaroon na ako ng hindi magandang kutob sa kaniya. "Umamin ka nga!" "
"Shuta naman!" Inis kong tinignan ang aking damit na natapunan ng tinimpla kong Milo. "Sorry, Ate," hinging paumanhin ni Badjao sa akin. Nawalan siya nang balanse kaya nasanggi niya ako. Ito ang damit na binigay sa akin ni Mady. Tsk! Ang ganda na ng ayos ko, e. Agad kong hinalungkat ang mga damit ko na nakalagay sa karton. Wala kaming cabinet kaya sa karton lang nakalagay ang mga damit namin. Ano kaya ang isusuot ko nito? Gusot-gusot pa man din ang iba. May tshirt akong puti na fitted, iyon lang ang hindi gusot. Hindi naman mukhang luma kaya okay lang siguro na ito ang isuot ko sa opisina. May bulaklakin akong palda na abot hanggang baba ng aking tuhod. Medyo luma na ito kaso wala akong magagawa dahil ito lang ang hindi lukot ng husto. Bahala na kung masabihan na naman ako ni Joshua nang kung ano-ano. Kaysa ma-late ako. "Good morning," bati ko kay Mady. Abala siya sa pag-aayos ng kaniyang sarili kaya hindi niya napansin ang pagdating ko. "Wala pa po si Si—Petra?!" Literal na