001: MAID

KUMUNOT ANG NOO ko nang pagkagising ko ay may naamoy akong pamilyar na amoy ng isang pagkain pero mas lalong nagpakunot sa noo ko ang tunog ng pagbuhos ng tubig.

Iminulat ko ang mata ko para makita ko kung anong nangyayari. Bumungad sa akin ang babaeng kumakain ng cup noodles malapit sa pinto. Hindi ko masyadong makita ang mukha niya pero sigurado akong hindi ko siya kilala dahil alam kong mag-isa lang ako sa kwarto.

'May bisita ba sila Auntie?'

Kumurap ako ng ilang beses para alalahanin kung may bisita ba sila Auntie na dumating kahapon hanggang sa naalala ko ang nangyari kagabi. Sinubukan kong alisin ang ilang hibla ng buhok sa mukha ko pero may pumipigil sa paggalaw ko. Tinignan ko ang kamay ko.

Nakaposas ako.

Wala sa sariling napunta ang tingin ko sa babae. Napangiwi ako nang maibuga nito ang kinakain nitong noodles nang magtama ang mata namin.

Tinignan ko lang siya na dali-daling ibinaba ang cup noodles sa mesa saka patakbong lumapit sa akin.

"Gising ka na pala" ani niya.

'Hindi 'te! Tulog pa ako pero nakabukas ang mata ko!

Mukha naman siyang matino at mapagkakatiwalaan hindi kagaya ng mga tao kagabi. Sinubukan kong magsalita pero may takip pala ang bibig ko kaya wala din lang itong silbi.

Napansin naman iyon ng babae kaya tinanggal niya takip sa bibig ko. Doon ako nagpakawala ng mahabang hininga na siyang ikinatakip ng ilong ng babae. Ganoon na ba kabaho ang hininga ko?

Umirap ako, "Sorry naman kung mabaho hininga ko. Ilang oras ba naman akong hindi nagsalita"

Tumawa lang ang babae. Anong nakakatawa dun?

Tinignan ko ang kamay ko, "Pwedeng pakitanggal itong posas sa kamay ko? Masakit na kasi e".

Tinignan ko 'yong babae. Iyong hitsura ng mukha niya parang ngayon niya lang na-realize na nakaposas pa rin ako.

"Ooppss...Iyan pala dapat 'yong gagawin ko kagabi. Kaya pala parang may nakalimutan akong gawin kagabi" sabi niya saka tumayo.

Napatanga ako sa kanya. Kagabi pa pala dapat niya ito tatanggali pero nakalimutan niya?! Makawala lang ako dito hihilahin ko 'yang buhok niya. Ang sakit kaya ng kamay ko!

"Wait lang..."sabi niya saka may kinuha sa bulsa ng suot niyang pang-maid.

Nagliwanag ang mukha nito saka ipinakita sa akin iyong susi, "Tsaran!"

Ewan ko pero parang ang weird ng babaeng 'to. Kinibit balikat ko na ang iyon saka sinundan nang tingin ang bawat kilos niya. Nang makawala ako sa posas na iyon at agad kong hinila ang buhok niya pero sapat lang para maka ramdam siya ng kaunting sakit.

Tinignan niya ako nang masama.

"Para 'yan sa ginawa mong paglimot na tanggalin ang posas sa kamay ko" paliwanag ko kaagad.

Ngumuso ito, "Sorry naman.."

Tumalikod ito sa akin saka binuksan ang kabinet. May kinuha ito doon na nakasupot pa at inilahad sa akin.

Nagtaas ako nang tingin sa kanya, "Anong gagawin ko diyan?" taka kong tanong.

"Maligo kana saka isuot mo ito..." inilagay niya iyon sa ibabaw ng kama nang hindi ko ito tanggapin, "... bilisan mo na bago pa mag-alburoto iyong matanda"

'Matanda? Siya ba ang taong na–utangan ni Auntie?'

Magsasalita pa sana ako pero naglakad na ito palabas ng kwarto. Napatingin ako sa damit na nakasupot, kakulay nito 'yong damit na suot ng babae, kulay puti at itim. Mukhang katulong ang magiging trabaho ko dito.

Huminga muna ako ng malalim bago pumasok sa loob ng bathroom. Namangha agad ako sa nakita ko. Mukhang sosyal ang may-ari nitong bahay kung saan ako dinala ng mga lalaking kumuha sa akin kagabi. Ang lawak ba naman ng bathroom tapos 'yong mga gamit dito mukhang mamahalin. Take note, kwarto lang ito ng maid. Paano pa kaya kung kwarto na ng may-ari?

"Sosyal nga, nagka-utang ba naman si Auntie sa kanya tapos ako pa 'yong ginawang pambayad" saad ko sa sarili ko.

Tinanggal ko ang damit mula sa supot saka iyon isinabit sa likod ng pinto. Naligo na agad ako para makalabas na ako sa kwartong ito. Gusto kong makita iyong mga kumuha sa akin kahapon nang masapak ko sila.

Tinignan ko ang replika ko sa salamin habang suot ang damit na binigay sa akin ng babae kanina.

Well, okay naman siya, kaya lang medyo maiksi sa akin. Manyak ata 'yong may-ari ng bahay na ito. Paano na lang kung may pupulutin ako sa sahig? Edi kita na ang dapat hindi makita.

"Tapos ka na ba?"

Napatingin ako sa pinto nang marinig ko iyong babae. Tinignan ko ulit ang hitsura ko sa harap ng salamin saka lumabas.

Kita ko kung paano gumuhit ang ngisi sa mukha ng babae nang lumabas ako, "Bagay sa'yo. Seksi mong tignan"

Napairap na lang ako sa mga tinuran niya. Nakita kong tinignan niya pa ulit ang katawan ko. Tinalikuran ko na lang siya saka naghanap ng suklay pero wala akong makita sa ilang minuto kong paghahanap.

Hinarap ko iyong babae, "Wala ba kayong suklay dito?"

"Wala ka bang sariling suklay?"

"May sarili akong suklay pero wala na akong panahon na mag-impake dahil busy ako sa pagtakbo sa mga lalaking nagdala sa akin dito"

NAGHALO ANG MANGHA at inis ko ngayon. Mangha sa ganda ng bahay kung saan ako magta-trabaho at inis sa Auntie ko. Paglabas ko ng kwarto parang nagningning 'yong mata ko sa nakita ko. Napakalawak ng bahay tapos kahit saan ka tumingin, mga mamahaling gamit ang nakikita mo. Sa palagay ko nga ay mababali na ang leeg ko dito kakatingin kung saan-saan.

Umayos ako ng tayo nang may dumating na matandang babae. Mukhang istrikto siya dahil sa hitsura ng mukha niya. Nakasimangot ito saka magkasalubong ang kilay.

Natigil rin sa pag-iingay ang ibang mga kasama kong katulong nang dumating ito. Takot ata sila sa matandang ito.

"Sa mga dating katulong, alam niyo na kung saan ang lilinisin niyo araw-araw tapos sa mga baguhan naman, ang mga kasama niyo sa kwarto ang magpapaliwanag sa inyo ng mga gagawin niyo dito sa mansiyon" mariin nitong saad sa aming lahat.

Pagkatapos niyang sabihin 'yon ang nagsimula na itong humakbang pero napatigil iyon na para bang may nakalimutan siyang sabihin.

"Saan si Miss Donovan?" tanong nito saka tinignan kaming lahat.

Kahit may katanungan sa aking isip kung bakit niya ako hinahanap ay itiinaas ko pa rin ang kamay ko. Napatingin ito sa akin, pati na rin iyong mga kasamahan ko.

"Pinapatawag ka ni Sir Alex sa office niya...." ani niya sa akin tapos tumingin sa katabi ko, "... Adrianna, samahan mo siya papunta sa office ni Sir Alex"

Tuluyan na siyang umalis sa harap namin pagkatapos niyang sabihin iyon. Ang mga kasamahan naman namin ay pumunta na sa iba't-ibang direksyon kung saan sila maglilinis.

Hinarap ko ang katabi ko, "Adrianna pala ang pangalan mo"

"Yup...." tumango ito, "... nakalimutan kong sabihin sa'yo kanina" saad niya saka nagsimula nang maglakad kaya sinundan ko siya.

Kung may sasabihin man akong sikreto ay sa kanya ko sasabihin dahil sigurado akong makakalimutan niya agad iyon.

"Lahat na lang ata nakakalimutan mo"

Tinawanan lang niya 'yong sinabi ko, ako naman, hindi ako makatawa dahil makakaharap ko na iyong pinagkaka-utangan ni Auntie.

'Sir Alex huh?'