CASPIAN FINNEAS

CHAPTER 2

 

CASPIAN FINNEAS

 

I’m in the lobby right now waiting for mayie to come back dahil nagcr muna siya magpapaganda daw ang bruha akala mo naman may nagbabago sa muka HAHAHHAH kidding aside. Anyway, nagtataka siguro kayo kung saan kami pupunta no? It’s already lunch time and i promise to her na sabay kame maglulunch but, not in cafeteria.

 

“Yulliyah let’s go? Kanina pako nagrarants sayo dito dimo naman ako pinapansin hmp ” oh she was here a while ago na? Sa sobrang lalim ng iniisip ko hindi kona namalayan na nandiyan na pala siya sa harap ko.

 

“Let’s go ” i told her and we decided to eat on a fastfood chain near the company. While she was ordering our food naghanap na ako ng upuan dahil sumasakit nadin ang paa ko. Habang nakaupo na ako at minamasahe ang kanang paa hindi pa din mawala sa isip ko myung sinabi ni sir craige na “nice meeting you again” what did he mean by that? Nagkita naba kami somewhere? Because i dont know where and when and i can’t recall it anyway.

 

“Ano bang iniisip mo at kanina kapa lutang? “ mayie said while placing our food on the desk.

 

"Inaalala ko lang si finneas baka kasi may sakit or masama ang pakiramdam kanina bago ako umalis ang tamlay niya hindi nga dapat ako papasok but sean told me na siya na daw muna ang magbabantay since wala naman siyang pasok ngayong araw kaya wala akong choice kundi pumasok sa trabaho ”

 

“Yun naman pala eh anjan naman pala si sean secured yan si finneas kay sean wag kang mag alala tsaka tatawag naman siguro sayo yan si sean once may mangyare. So relax and let’s eat okay? Infairness sa kapatid mo gurl ha nagmatured ang ugali magmula nang layasan kayo ng mudra mo” Kahit kelan talaga bunganga netong babaing to dina nagbago

 

“Wala naman kasi kaming aasahan kundi ang isat isa kaya no choice kame kundi magmatured lalo na sa panahon ngayon at sa hirap ng buhay”

 

“Alam mo gurl sa totoo lang ha, yang tiyahin mong bruha ang may kasalanan sa lahat ng hirap na dinanas ninyong magkapatid. Lalo kana. Kung hindi dahil sa kanya hindi ka sana mahahantong sa sitwasyong meron ka ngayon”

 

“ Could we please stop refraining to her? I don’t wanna hear her name anymore.” Kung anong galit ang naramdaman ko nung bata pa ako ng iwan kame ng magaling kong ina ganon din ang galit ang nararamdaman ko nang pagtaksilan ako ni auntie. I’m not yet ready to speak my true thoughts about the tragedy that happens to me.

Ayoko. Ayoko nang alalahanin pa dahil sa araw araw na iisipin ko baka sa mental hospital na ang bagsak ko.

 

“ I’m sorry yulliyah. Nadulas lang hays kumain na nga lang tayo and after this magshopping tayo malapit na birthday ni sean diba? Might as well bilan na natin siya ng birthday gift para wala na tayong aalalahanin sa regalo.

Ah yes! Buti naman pinaalala niya. I totally forgot about it. Sean’s birthday is on Saturday and it’s Wednesday today.

 

“Libre mo ha mas mataas ang sahod mo sakin HAHAHAHHA” sinasabi ko na nga ba kaya pala nagyaya mag shopping bruha talaga kahit kelan.

 

“Oo na nakakahiya naman sayo salmat ha” wearing my sarcastic face while telling that to her.

 

"Let’s go na tutal tapos kana naman kumain malapit na matapos ang lunch break habang may oras pa tara na at bumili na nang mga kakailanganin natin. Ay teka ano bang balak mo sa birthday ni sean?"

 

“A simple celebration is fine. No need to make it a big deal. Tutal si finneas sean ako si lyra at ikaw lang naman palagi ang kasama namin taon taon sa celebration ng birthday niya" wala naman kasi kaming ibang taong kakilala maliban sa kaniya dahil dalawang taon palang naman kami sa lugar na tinitirahan namin and frankly speaking hindi talaga kame nakikihalubilo sa ibang tao doon maliban nalang kay lyra.

 

“Speaking of lyra grabe gurl ha iba din yan si lyra biruin mong siya pa ang mangharot kay sean kahit di naman siya pinapansin HHAHAHAHHA isa pa ilang taon lang ba yang kapatid mo. 16? Dahil 21 kana diba? 5yrs gap lang naman kayo no. “

 

“Yes he’s just 16 tsaka diko naman na kailangan pagsabihan si sean alam niya sitwasyon ko kaya sigurado akong hindi siya gagaya sakin. I already talked to him about that. He knows his limitation as a guy and as a student. Priority niya naman studies niya tsaka kung maging sila man ni lyra then be it. Basta di lalampas sa limitation nila as a teenagers. "

 

“Nakakaloka din yang si lyra no biruin mo bigla bigla nalang susulpot jan sa tabing apartment na rinerentahan mo. Mukha pang mayaman. Galawang mayaman at ang kutis pang mayaman. Lakas maka english accent. Kaya hindi ako naniniwalang naglayas yan sa kanila. Nagtatago o baka may binabantayan pwede pa HAHAHHA” Eto talagang utak nito napaka malisyoso ng utak.

 

“Ikaw napaka mo talaga mag isip. Malay mo naman sadyang naglayas talaga yun ang sinabi niya eh. “

 

“Gurl naglayas? Magisa lang sa tinutuluyan? Sino naman nagbabayad ng mga bills nyan aber? Nagaaral pa siya diba? Income? San kukuha yan?"

 

“ Ikaw napakamo talaga hanggat wala siyang masamang ginagawa samin that’s okay. Ang mahalaga nakakatulong siya ni sean sa pagaalaga kay finneas.”

 

“Pero gurl speaking of finneas ha. Simula ng lumipat siya at makita niya si finneas alam mo yung reaksiyon nya noon? Na akala mong nagulat geez basta ang suspicious nya for me. Pero like you said hanggat wala naman siyang masamang ginagawa go lang siya basta wag siyang magkakamali nako nako”

Naalala ko nung unang beses makita ni lyra si finneas. Talaga ngang nagulat siya at hindi nakaimik. Tapos nag walkout at bumalik ulit na parang walang nangyari. Ewan ko ba. Mukha naman siyang mabait. Basta ba walang mangyayaring masama kay sean at finneas tao ko siyang tatangapin sa bahay namin.

 

“Eto yull bagay to kay sean diba matagal na niyang gusto magkaron ng sapatos ni kyrie irving? Iregalo mona sa kanya to tutal malapit na naman sahod natin save for the best HAHAHHA”

 

“Oo nga eh ang tagal na niyang gusto magkaron neto. Ewan koba sa batang yon at nahihili magcollect ng nba shoes na ka mahal mahal naman.”

 

“Hayaan mona gurl baka nakakalimutan mo na pinanganak kayong mayaman kaya hindi din madali sa kapatid mong mamuhay ng simpleng bata lang.” Hindi talaga madali lalo na sa unang araw nang mamatay ang daddy. Sobrang luksa ang naramdaman namin dahil wala nang ibang anjan para samin kundi si sean at ako nalang.

 

“Let’s buy this masyado na tayong late tapos na lunch time baka mapagalitan na tayo let’s go” After we buy the shoes nagdecide na kaming magpunta sa company. I’m just hoping na walang masamang mangyari sa mga araw na magdadaan at sana ay wala din mangyari kay finneas. Eversince he came to me, he saved me.

He saved us. That’s why finneas will be my guardian angel all the time.