“There you are, Jace! Akala ko, hindi ka na darating,” ani Reymond nang pumasok sa boardroom ang binata. Mayroong brief meeting ang board ng LDC para sa upcoming anniversary ng kumpanya at para mapag-usapan na rin ang development sa current projects at future endeacors ng LDC.As usual, all the board members and represenatatives and the department heads are all present, including Jace’s ulitimate nemesis, his Uncle Reymond.“’Sorry for being late,” pormal na sabi binata, umupo sa kabisera ng round table ng boardroom bago sumenyas kay Eli. Agad namang tumalima ang assistant at mabilis na ibinigay ang folders na naglalaman ng agenda at reports ng pag-uusapan nila sa umagang iyon.Ilang sandali pa, nag-umpisa na ang meeting. Dinomina ni Jace ang usapan at ang pagbibigay ng updates tungkol sa mga proyekto ng kumpanya lalo na ang Aura Project.“Sigurado ka ba d’yan, Jace? How confident are you with your proposal for the Aura Project?” putol na tanong ni Reymong, maya-maya.“I am a hundred
Mabibilis ang hakbang ni Jace nang makauwi siya sa kanyang bahay. Ayaw man niyang mag-alala, hindi mapigilan ng binata ang pagkabog ng kanyang dibdib. Bakit hindi, may nagsiwalat sa lihim nila ni Lara at hindi niya alam kung sino. Ibig sabihin, may taong malapit sa kanya ang nagbulgar niyon at ibinalita pa mismo sa kanyang Uncle Reymond. At ngayon, ni hindi sumasagot si Lara sa kanyang mga tawag. Muling umigting ang panga ng binata. His uncle never fail to irk him every time. It's like he lived and breathed to make sure he fails with everything he does. Kunsabagay, matagal na niyang alam 'yon. But there is this controlled fire in his uncle's eyes when he talked to him earlier. It seemed he is one step ahead of him. Na para bang ipinapahiwatig nito na nakahanap na ito ng paraan upang pabagsakin siya. At hindi malabong baka may alam na ito tungkol kay Lara. Napabuga ng hininga ang binata. He took two flight of stairs at a time, wanting to reach Lara's room as fast as he could. Is
"Sir, ayos lang po kayo?" pukaw na Eli sa amo na noon ay nakatanaw sa glass panel window ng opisina nito.Pasado alas singko na ng hapon, subalit tila walang ganang magtrabaho ang boss. Mula nang bumalik ito mula sa bahay nito bago magtanghali ay napansin ng assistant ang biglang pagbabago sa mood ng boss. Pitong taon na rin mula nang magsimulang magtrababo si Eli kay Jace. At sa loob ng pitong taong iyon, ngayon lang nakita ng lalaki na natutulala at tila balisa ang kanyang boss. Hindi agad sumagot si Jace, nanatiling nakatingin sa siyudad na unti-unti nang binabalot ng dilim. "She plays the piano, Eli. Do you know that?" wala sa sariling sambit ni Jace maya-maya. "Sino po, Sir?" "Si Lara. She plays the piano just like her," sagot ng binta. "Sir?" "They even have the same color of eyes and..." Pumihit na paharap sa assistant ang binata. His eyes, bitter yet full of hope. "D-do you think, it could be her?"Nagyuko ng mata ni Eli. Alam na niya kung sino ang tinutukoy ng boss,
Kagat-kagat ni Lara ang pang-ibabang labi habang ginagamot ni Jace ang kanyang sugat sa kamay. Mahapdi ang antiseptic subalit tiniis niya. Ayaw niyang isipin ni Jace nagrereklamo siya gayong siya na nga itong tinutulungan. "Are you always this clumsy?" pukaw na tanong ni Jace sa kanya maya-maya."S-Sir... I mean, a-ano ulit 'yon?" alanganing sagot ng dalaga. Hindi pa rin sanay ang dalaga na first-name basis na sila ngayon ng boss. Para kasing napakabilis ng pangyayari."Ilang araw pa lang tayong magkakilala pero ilang beses na kitang iniligtas sa kapahamakan. Well, I am just helping you clean your wound right now but still... Hobby mo bang saktan ang sarili mo, Lara?" tanong ng binata, may amusement sa tinig.Mabilis na umiling ang dalaga. "H-hindi po, Sir. Ano... nagulat lang po ako kanina kaya natabig ko 'yong baso, tapos..." "Tapos?" "Nataranta ako k-kasi...kasi dumating ka na pala nang hindi ko namamalayan," pag-amin ng dalaga, umiwas ng tingin. Kumuha muna ng band-aid sa kit
"Good morning!" nakangiting bati ni Lara kay Jace nang makita ng dalaga na pababa na ito ng hagdan. Tipid na ngumiti si Jace, naglakad patungo sa pwesto ni Lara sa may kusina. "You cooked?"Mabilis na tumango si Lara. "Lahat ng paborito mong breakfast!" masayang sagot ng dalaga. Kahit na puyat siya nang nagdaang gabi, nagawa pa ring bumangon nang maaga ni Lara. Pakiramdam kasi niya, dapat niyang lubusin ang serbisyo niya kay Jace. Marami itong naitulong sa kanya kaya naman, kailangan din niyang suklian ang kabutihan nito."Wow! This is a feast, Lara. I want to stay and eat all of these pero hindi ako maaring magtagal. May aayusin akong probelma sa office. Pero hindi ko hihindian ang coffee," anang binata, ngumiti.Nagliwanag ang mata ni Lara. "One cup of black coffee, coming right up!" anang dalaga bago mabils na nagsalin ng kape sa mug mula sa coffee maker. Jace was silent as he watches Lara prance inside his kitchen. Now that she is recovering, he can clearly see that she is bubbl
Pinanlakihan ng mata si Lara, napakagat sa pang-ibabang labi upang pigilin ang pagsinghap. Bakit sinasabi ni Keith ngayon na girlfriend siya nito? At kay Via pa mismo?!Kumurap-kurap si Via "G-girlfriend? You never do girlfriends, Keith. Ang pag-aaral at pagta-trabaho ang priority mo."Naglakad palapit si Keith kay Lara, umakbay pa sa dalaga. Lara tensed quickly. "Well, I do now, Via," anang doktor, makahulugang niyuko si Lara at bahagyang pinisil ang balikat nito. Sandaling pinaglipat-lipat ni Via ang tingin sa dalawa, hindi makapaniwala na ang lalaking dati'y sunud-sunuran sa kanya ay may iba na ngayong minamahal... maliban sa kanya. She went there to talk to Keith, lay down her plan of making Jace jealous through Keith, sa pag-asang muli siyang tatanggapin ni Jace. Alam niyang hindi siya tatanggihan ni Keith. He never says no to her. Well... that was before. Before Keith had a girlfriend, Jace's girl-friday. Pinigilan ni Via ang mapairap. Why the girl irks her! She used to be
“Jace, I can explain,” ani Keith nang agad na bumakas ang galit sa mukha ng kaibigan. “Lara and I are—““I need to talk to Lara. Akala ko busy siya dahil ang paalam niya may sakit siya kaya siya nag-leave sa opisina. Apparently, she is not too sick to have coffee outside with her boyfriend,” mabilis na putol ni Jace kay Keith, ang mga mata hindi inaalis kay Lara.Lalo namang kumabog ang dibdib ng dalaga. Sa hitsura kasi ni Jace, parang sasabog na naman ito sa galit anumang oras.“Jace, ako ang nag-aya sa kanilang magkape muna,” ani Via. Lalo pang kumapit sa braso ng dating nobyo. “I saw Keith and Lara here doing all lovey-dovey while inside his clinic. That’s when Keith told me that your girl-Friday is his girlfriend. And as Keith’s friend, I want to get to know Lara at little bit more. Kaya naman, why don’t you go easy in Lara at mag-relax ka muna, Jace? Join us for a while, I can order coffee for you and—““No. I am busy. And I need to talk to my girl-friday,” mariing sabi ni Jace,
“What the hell, Keith?!” bungad agad ni Jace sa kaibigan nang puntahan niya ito sa clinic nito sa ospital.Ilang beses na niyang sinubukang tawagan at i-text si Lara subalit ni wala siyang makuhang sagot mula rito. Nang layasan siya nito kanina, hindi na niya nasundan kung saan ito nagpunta. Lalo pa nang muling tumawag si Eli at sinabing kailangan siya sa opisina. Subalit hindi bumalik sa opisina si Jace, he went looking for Lara.Ayaw niyang mag-alala subalit nag-aalala siya. But he cannot tell that to anyone, can he?And now here he is questioning his friend, who seemed to have hots for his contract wife.Mula sa pagsusulat sa charts ng kanyang mga pasyente, nag-angat ng tingin si Keith sa kaibigan. Jace was as red as a beet and his jaw was clenched. Alam ng doktor na oras na para harapin ang galit ng kaibigan.Marahang isinara ni Keith ang chart na hawak at tumayo sa kanyang swivel chair. “I’m gonna need more than that, Jace.”Jace scoffed. Keith’s calm demeanor was irking him. “Ba
Panay ang hikbi ni Michelle habang pinagmamasdan ang kasintahan na si Arlo na nakaluhod sa may baldosa ng bahay na kasalukyang tinutuluyan ng kanyang mga magulang sa London. Doon sila kinaladkad ng inang si Melanie nang matuklasan nito ang kanyang pagsisinungaling.Blood was already dripping on Arlo’s nose, putok na rin ang labi nito dahil sa paulit-ulit na pagsuntok ng mga bodyguard ng magulang nang matagpuan nila siya kanina sa inuupahan niyang unit sa labas ng siyudad.Out of all the times that they’d discover her secret, bakit ngayon pa? The two weeks has been going smoothly, everybody bought the lie she had told everyone. Naibilin din niya nang maayos sa kanyang sekretarya na ayusin ang trabaho nito at na pangalagaan ang kanyang sikreto. Maayos naman ang lahat. She only needs to endure another week para matapos ang kanyang pagpapanggap, para masulit nila ang bakasyon nila ni Arlo. Subalit…Kung paano nalaman ng mga magulang ang kanyang pagsisinungaling, hindi pa rin halos mais
CHAPTER 23“Salamat sa paghatid sa akin, Kiel. Pwede ka nang umalis,” ani Erin nang tuluyang maihinto ni Kiel ang kanyang sasakyan sa parking space na naka-allot sa kanya sa condo tower.“No, ihahatid kita hanggang sa pinto ng unit mo,” pagpupumilit ng binata, binuksan na ang pinto ng driver’s seat, umikot sa bahagi ni Erin bago pinagbuksan ang dalaga ng pinto.Napabuntong-hininga ang dalaga. How can he resist him if he keeps doing things that way? Parusa ba ‘yon ng langit sa kanya? To continue tempting her until she gives in again?But she cannot give in, she must not!Akmang hahawak ni Kiel at tutulungan sana si Erin sa paglabas ng sasakyan subalit tumanggi na ang dalaga. “H’wag na, Kiel. Kaya ko,” ani Erin, nang makababa ng sasakyan. Walang paalam na naglakad papasok sa building si Paige. Tahimik namang sumunod si Kiel hanggang sa loobng lift.“Look, Kiel. I really appreciate what you did for me today. But this has to stop. You know this has to stop. So please, umuwi ka na lang.
Sa bench sa labas ng mall nagtungo ang dalawa. Unang inaya ni Kiel si Erin sa isang coffee shop. Subalit may naamoy na kakaiba si Erin sa loob niyon kaya mabilis na humindi nag dalaga. Si Erin na ang nag-suggest na sa labas na lang sila ng mall mag-usap. Mayroong bakanteng bench sa di-kalayuan kaya doon nila napiling umupo at mag-usap.“I’m sorry,” umpisa ni Kiel. “I was a bloody jerk when we talked. I shouldn’t have said those things to you.”Erin scoffed. “What you did was inexcusable, Kiel. Nakipagkita ako sa ‘yo dahil sa trabahong tinanggap ko mula sa fiancée mo. Your personal questions were out of the line.”“I know, that’s why I want to apologize. Alam kong mali ako, Erin,” anang binata nagbuga ng hininga.The past two days had been tough for him. He was struggling to divide his time with work and with the things Michelle left him in-charge of. Idagdag pa na lagi niyang naiisip na puntahan na lamang si Erin sa condo nito upang personal na humingi ng paumanhin. Dahil ayaw pansin
Latag na nag dilim subalit hindi pa rin malaman ni Erin kung ano ba ang gusto niyang kainin para sa dinner. Kaninang lunch pa siya nagke-crave ng mga kakanin, hindi lang niya alam kung saan siya kukuha. Mula nang lumabas siya ng ospital four days ago, bumalik na ang kanyang appetite. Hindi na rin siya gaanong nahihilo. The supplements she had been taking were of a great help. Kung hindi nga lang ba siya pinilit ni Lily na ituloy-tuloy na lang ang kanyang leave hanggang sa susunod na linggo upang makapahinga siya nang husto, baka pumasok na siya sa opisina.But after that meeting with Kiel, hindi na siya ulit pumasok pa sa opisina. She needs rest. Her body craves for it, she can feel it. Or maybe her growing baby is demanding it. But whatever the real reason is, determinado si Paige na gawin ang lahat ng kanyang magagawa upang protektahan ang kanyang ipinagbubuntis. Kaya naman mas marami nang naka-delagate na trabaho kay Lily ngayon. Mabuti na lang at talagang masipag at maaasahan sa t
“He is arrogant and a despicable liar! We will never do any business with that hateful man ever again!” gigil na pahayag ni Erin habang kumakain siya kasama sina Lily, Paul at Chantal. Wala si Suzanne dahil may inayos ito sa isa sa kanilang mga on-going projects.They were having lunch inside the pantry. Matapos manggaling sa EB Builders, nagpasyang bumalik sa opisina si Erin. She didn’t want to at first. Subalit dahil sa resulta ng pag-uusap nila ni Kiel, alam ng dalaga na kapag umuwi siya, mag-isa lang siyang magngingitngit sa condo niya. Bagay na ayaw niyang mangyari, she knew herself too well. The last time she threw a fit over a project, nabato niya ng vase ang 95-inch TV niya dahil sa sobrang inis. She doesn’t want that to happen again. Mabuti nang nasa opisina siya habang nanggigil. At least doon, may kasama siya, may nagtitiyagang makinig sa kanya.“Ma’am gusto po ninyo, kausapin ulit namin ni Chantal si Engr. Benavidez? Baka po magbago pa ang isip ni Sir,” suhestyon ni Paul,
Tahimik subalit puno ang kaba ang dibdib ni Erin habang naghihintay sila ni Lily sa labas ng opisina ni Kiel. Ang sabi ng sekretarya nito na nagpakalilang si Sara, may kausap daw na kliyente si Kiel na nauna kaysa sa kanila. Sara told them to just come back after an hour or so. Subalit nagpasyang maghintay si Erin. She might not have the courage to face Kiel again if she leaves."Ma'am gusto po ninyo ng bottled water? Pwede ko po kayong kunan sa--" "H'wag na, Lily," mabilis na tanggi ng dalaga sa alok ng sekretarya. "I'm okay." "Sure po kayo?" "Yes, I'm sure," pormal na sagot ni Erin, ang mga mata, nakatitig sa pinto ng opisina ni Kiel. She was training her mind not to be swayed by her emotions when she finally face Kiel. She was composing her thoughts too, determined to just say the words she needs to say and nothing else. Ayaw niyang awayin si Kiel kahit na alam ng dalaga na ito ang dahilan kung bakit siya naroon sa sitwasyon na 'yon. Kung sabagay, mabuti na rin na siya na ulit
“M-Ma’am Erin, b-bakit nandito ka na?” gulat na bungad ni Lily kay Erin pagpasok na pagpasok pa lamang niya sa kanyang opisa sa AdSpark Media. “H-Hindi po ba dapat nagpapahinga ka pa? Ang sabi ng doktor—““May importante akong gagawin, Lily. The DF Appliances proposals, get them for me,” putol ni Erin sa sekretarya bago nagtuloy-tuloy sa kanyang swivel, umupo at binuksan ang laptop.Si Lily naman ay nanatiling nakatanga sa boss. Matapos nitong ma-discharge kahapon sa ospital, hindi inaasahanng sekretarya na papasok agad si Paige nang araw na 'yon, lalo pa at ganoon kaaaga. Mahigpit ang bilin ng doktor na kailangan nito ng pahinga para sa ikabubuti ng dinadala nito. Kaya lang…“Lily, what are you looking at? I said give me the proposals for DF Appliance,” pag-uulit ni Erin.“S-sure kayo, Ma’am? Ang sabi ng doktor kahapon bawal kayong magpagod at saka—““Alam ko kung anong ibinilin ng doktor, Lily. I was there with you. Narinig ko ang lahat. But like I told you, may importante akong ga
“What are you doing here, Kiel?” pag-uulit ni Erin nang hindi sumagot agad si Kiel. This time, pinakalma ng dalaga ang nagwawalang puso at pinatatag din ang tinig.Umigting naman ang panga ni Kiel. hindi nagawang makasagot agad dahil paulit-ulit na ipinasada ng binata ang kanyang mga mat sa kabuuan ng dalaga. She looked relaxed and well-rested. Habang siya, halos mabaliw na sa kakaisip ng paraan kung paano muling makikita at makakausap ang dalaga.The past few days had been pure hell. Kahit na anong gawin niya, ni ayaw siyang kausapin ni Erin. He even tried visiting her in her office subalit ang laging sagtot ng sekretarya nito ay may sakit ito at naka-sick leave. He asked for her number and they gave him the same number he had been calling and messaging for the past few days subalit wala siyang nakukuhang sagot dito. It’s clear that his number had been blocked. All the damn new numbers he tried to use were all blocked from Erin’s phone.Malinaw sa kanya ang naging usapan nila. But…
“Ma’am, sigurado po ba kayong kaya na ninyo? Kung matulog na lang po ako ngayon sa condo ninyo para may kasama pa rin kayo at—““H’wag na, Lily. Promise, kaya ko na. At saka baka hinahanap ka na rin sa inyo. Go home and rest. Halos hindi ka natulog kagabi habang binabantayan ako,” putol ni Erin sa sekretarya. Naroon sila sa lobby ng St. Anthony Hospital at hinihintay ang rented car na kinuha ni Lily na siyang maghahatid kay Erin pabalik sa condo ng dalaga. Matapos ang ilang pagsusuri at bilin ng doktor, Erin finally got discharged from the hospital. She feels a little better now. She feels more energized too. Malaking tulong ang pagpapa-confine ng dalaga sa ospital upang umayos ang kanyang pakiramdam. She even feels she can already go back to work tomorrow. Pero bawal pa. Ibinilin ng doktora na tumingin sa kanya na kailangan pa niyang magpahinga ng isang linggo upang tuluyan siyang makabawi ng lakas.“Pero Ma’am, mag-isa kayo do’n sa condo mo. Baka bigla ka na namang mahilo o magsu