“Lara, are you okay? You seemed silent,” untag ni Keith kay Lara nang nasa daan na sila pabalik sa apartment ni Erin. Nagtanong ang binata sa dalaga dahil masyado itong tahimik, tila hulog sa malalim na pag-iisip habang nakatuon ang mga mata sa labas ng sasakyan.Kumurap-kurap si Lara bago bumaling kay Keith. “A-ayos lang naman. M-may ano… may iniisip lang,” anang dalaga, ibinalik ang tingin sa harapan ng sasakyan. Gumugulo pa rin sa kanyang isip ang mga sinabi ni Larissa. Which get her to thinking… “Mabuti naman at nakakalabas na nang mag-isa si Larissa ngayon. Hindi na gaya noon na laging naka-alalay si Jace sa kanya… kahit na anong oras.”Tumango-tango si Keith. “It’s part of her healing journey. Slowly, she must learn how to be independent again. Para mabuhay siya nang normal. Ang sabi niya sa akin kanina, it’s the first time she went to the mall alone and bought something again by herself. That’s a great progress,” anang binata, may bahid nang pagmamalaki sa tinig.Nagsalubong
Agad na natilihan si Lara sa iniutos ni Jace. Balak niya sanang makiusap, bigyan siya nang sandali pang panahon na ipagluksa si Doña Cristina, kaya lang agad na tumalikod si Jace at bumalik sa kusina.Agad na kumirot ang dibdib ng dalaga sa muling inasal ng asawa. Gano’n na lang ba ulit ‘yon? Gano'n na lang ba ulit?Malaking bahagi ng kanyang isip ang nagsasabing, umalis na lang, sundin ang nais ni Jace. Subalit may isang bahagi sa kanyang puso ang ayaw bumitiw—nais pang umunawa at magpatuloy. Kaya naman bago pa makalapit ang tuauhan ni Jace ay tinakbo ni Lara ang kusina, pilit na inabot ang braso ni Jace at nakiusap.“J-Jace, please. M-mag-usap tayo. Kahit sandali lang. M-may importante akong s-sasabihin sa ‘yo. P-please,” ani Lara sa garalgal na tinig.Bumaba ang tingin ni Jace sa kamay ni Lara na nakahawak sa kanyang braso. She was obviously shaking and her cries were slowly breaking the walls he had built between them even if he doesn’t want to. Umigting ang panga ng binata, sanda
“Hayaan mo na si Sir Jace, Lara. Kung ayaw na niya sa ‘yo, h’wag mo nang ipagpilitan pa ang sarili mo. Dito ka na lang sa akin. Kasya tayo dito sa apartment ko, tayo ng baby mo,” ani Erin kay Lara habang patuloy na inaalo ang kaibigan na noon ay nakahiga na sa kama nito.Kanina pa sila nakauwi mula sa burol ni Doña Cristina. Subalit hindi maiwan-iwan ni Erin ang kaibigan dahil hindi na ito tumigil sa pag-iiyak. Nag-aalala ang dalaga sa kaibigan lalo pa dahil sa maselang kalagayan nito.“Lara, tama na, baka mapaano ang baby mo,” muling pakiusap ni Erin sa kaibigan, subalit nanatili itong walang imik, tanging sigok lang ang isinagot nito sa kanya.Napatayo na si Erin. Balak na niyang tawagan si Lucas dahil may pinsan itong doktor. Hindi niya pwedeng tawagan si Dr. Montano dahil tiyak na marami itong itatanong. Wala na rin siya tiwala sa kanyang sarili na maililihim pa niya sa doktor ang sitwasyon ni Lara gayong abot-langit na ang pag-aalala niya sa kaibigan. That’s why her safest cho
Tahimik na pinagmamasdan ni Keith is Lara habang nakahiga ito sa hospital bed. Nakatulog na ito matapos nilang bigyan ng pampatulog. Sa tabi nito ay si Erin na panay ang hikbi habang hawak ang kamay ng kaibigan.Napabuga ng hininga si Keith. In his years of career as a doctor, hindi pa siya nataranta nang ganoon. Subalit kanina, hindi magawang kumalma ng doktor. Hearing Lara’s screams of pain was tearing something in him—making him lose his focus. Idagdag pa na abot-langit ang kaba niya dahil...Lara is pregnant with Jace’s child and yet…Naisuklay na ng doktor ang kamay sa kanyang buhok. It seemed like that everything that could go wrong, went wrong for Jace. And he’s not really sure how he must feel about it.Maya-maya pa, lumapit si Dr. Darius Monteverde kay Keith. Ito ang nuerologist na tumingin kay Lara. “Keith, I already ordered and MRI. The staff will take her in a few minutes. Just get her a room, I need to observe her for a few days.”Marahang tumango si Keith. “Have you page
Kinabukasan“Sir, hindi pa po ba tayo aalis?” untag ni Eli sa boss na noon ay nananatiling nakatayo sa musoleo ng mga Lagdameo kahit na kanina pa natapos ang libing ni Doña Cristina.Subalit imbes na sumagot, naanatiling tahimik si Jace, nakamasid lang sa mga tauhan ng memorial park na siyang umaasikaso sa nitso ni Cristina. Ngayong nailibing na si Cristina, alam ni Jace na umpisa na ng tunay niyang paglaban para sa kapakanan ng LDC. Dahil kahit na nakaburol ang abuela ay hindi siya tinantanan ng kanyang mga kaaway. They even took his grief as an opportunity to continue to beat him up because they’d know he is at his weakest.But now that Cristina is finally laid to rest, it’s time for him to fight back. He needs to fckin show his enemies that he ain’t a pushover. He never was. Haharapin niya ang mga kalaban niya at hinding-hindi siya magpapatalo sa mga ito.Nasa ganoon ang takbo ng isip ni Jace nang lumapit si Larissa sa kanya. “Jace, gusto mo bang samahan na muna kita? It seemed lik
“Magsalita ka naman o,” untag ni Lara kay Erin matapos niyang sabihin dito ang lahat-lahat ng namagitan sa kanila ni Jace.Kinuwento ng dalaga mula umpisa hanggang sa magkalabuan sila ng asawa. Wala na siyang inilihim pa. Sa puntong iyon ng relasyon nila ni Jace, sa tingin ni Lara ay wala na ring silbi kung maglilihim pa siya. Ang sabi ni Jace, tapos na raw sila. Ano pang pag-iingatan niya?Ang dapat niyang gawin ngayon, harapin ang kunsekwensiya ng kanyang naging desisyon.“E-Erin,” muling tawag ng dalaga sa kaibigan. Nakaupo pa rin ito sa gilid ng hospital bed subalit wala nang imik at nakabaling ang tingin sa bintana. “Alam ko, galit ka dahil marami akong inilihim sa ‘yo tungkol sa akin, tungkol sa amin ni Jace at sa maraming pang bagay—““Hindi ako galit sa ‘yo, Lara,” putol ni Erin sa kaibigan, ibinalik ang tingin dito. “I’m just… a little hurt that you don’t trust me enough with your secrets.”Humikbi na si Lara, inabot ang kamay ng kaibigan. “S-sorry, Erin. Sorry talaga. Akala
“Jace, salamat at pinaunlakan mo ako sa meeting na ito kahit alam kong nagluluksa ka pa subalit narito ka na agad. Muli nakikiramay ako sa pagkawala ni Doña Cristina, hijo. But there are urgent matters we need to attend to. Cases are piling up at kahit ako’y hindi ko na rin masigurado kung may darating pa sa mga susunod na araw,” ani Atty. Marquez ang legal counsel ng LDC. Nitong nakaraang ilang araw habang nakaburol si Doña Cristina, ang abogado ang palaging humaharap sa mga otoridad tungkol sa mga patong-patong na kasong kinakaharap ni Jace. Ito rin ang gumawa ng legal remedies upang pansamantalang mabinbin ang mga kasong kinakaharap ng binata to buy them some time to respond to the allegations and also to allow Jace to grieve and collect himself. Subalit sa dami ng mga kasong nagsusulputan para sa binata, hindi na agad makapaghintay pa ang abogado upang makausap si Jace at malaman dito kung anong plano nito.Pormal na tumango si Jace, umupo sa sofa sa sala ng bahay ni Atty. Marqu
“Hija, maaga pa subalit bihis na bihis ka na,” ani Carmelita kay Larissa na nakagayak na kahit halos alas-otso pa lamang ng umaga.Tantiyado ng matanda ang gising ng apo, late na itong nagigising dahil sa pampatulog na inihahalo niya sa gatas nito gabi-gabi. Kaya naman nagtataka ang matandang donya kung bakit maagang nagising ang dalaga. Isa pa, mula nang hilingin nitong hayaan siyang lumakad nang mag-isa ay naging sunod-sunod na rin ang paglabas nito na para bang alam na alam na nito ang ginagawa. Malayong-malayo sa takot at naguguluhang Larissa na bumalik sa kanya mahigit dalawang linggo na ang nakararaan.“Pupuntahan ko po si Jace, Lola. Aayain ko po siyang mag-breakfast,” ani Larissa, ngumiti bago lumapit sa matanda at bi*neso ito.Nangunot-noo naman si Carmelita, pinagmasdan ang dalaga at ang nangingintab na mga mata nito, hindi maalis sa isip ang natuklasan noong isang araw.“Gano’n ba? Akala ko naman ay masasamahan mo ako sa agahan ngayong araw dahil maaga kang nagising, hija,”
Panay ang hikbi ni Michelle habang pinagmamasdan ang kasintahan na si Arlo na nakaluhod sa may baldosa ng bahay na kasalukyang tinutuluyan ng kanyang mga magulang sa London. Doon sila kinaladkad ng inang si Melanie nang matuklasan nito ang kanyang pagsisinungaling.Blood was already dripping on Arlo’s nose, putok na rin ang labi nito dahil sa paulit-ulit na pagsuntok ng mga bodyguard ng magulang nang matagpuan nila siya kanina sa inuupahan niyang unit sa labas ng siyudad.Out of all the times that they’d discover her secret, bakit ngayon pa? The two weeks has been going smoothly, everybody bought the lie she had told everyone. Naibilin din niya nang maayos sa kanyang sekretarya na ayusin ang trabaho nito at na pangalagaan ang kanyang sikreto. Maayos naman ang lahat. She only needs to endure another week para matapos ang kanyang pagpapanggap, para masulit nila ang bakasyon nila ni Arlo. Subalit…Kung paano nalaman ng mga magulang ang kanyang pagsisinungaling, hindi pa rin halos mais
CHAPTER 23“Salamat sa paghatid sa akin, Kiel. Pwede ka nang umalis,” ani Erin nang tuluyang maihinto ni Kiel ang kanyang sasakyan sa parking space na naka-allot sa kanya sa condo tower.“No, ihahatid kita hanggang sa pinto ng unit mo,” pagpupumilit ng binata, binuksan na ang pinto ng driver’s seat, umikot sa bahagi ni Erin bago pinagbuksan ang dalaga ng pinto.Napabuntong-hininga ang dalaga. How can he resist him if he keeps doing things that way? Parusa ba ‘yon ng langit sa kanya? To continue tempting her until she gives in again?But she cannot give in, she must not!Akmang hahawak ni Kiel at tutulungan sana si Erin sa paglabas ng sasakyan subalit tumanggi na ang dalaga. “H’wag na, Kiel. Kaya ko,” ani Erin, nang makababa ng sasakyan. Walang paalam na naglakad papasok sa building si Paige. Tahimik namang sumunod si Kiel hanggang sa loobng lift.“Look, Kiel. I really appreciate what you did for me today. But this has to stop. You know this has to stop. So please, umuwi ka na lang.
Sa bench sa labas ng mall nagtungo ang dalawa. Unang inaya ni Kiel si Erin sa isang coffee shop. Subalit may naamoy na kakaiba si Erin sa loob niyon kaya mabilis na humindi nag dalaga. Si Erin na ang nag-suggest na sa labas na lang sila ng mall mag-usap. Mayroong bakanteng bench sa di-kalayuan kaya doon nila napiling umupo at mag-usap.“I’m sorry,” umpisa ni Kiel. “I was a bloody jerk when we talked. I shouldn’t have said those things to you.”Erin scoffed. “What you did was inexcusable, Kiel. Nakipagkita ako sa ‘yo dahil sa trabahong tinanggap ko mula sa fiancée mo. Your personal questions were out of the line.”“I know, that’s why I want to apologize. Alam kong mali ako, Erin,” anang binata nagbuga ng hininga.The past two days had been tough for him. He was struggling to divide his time with work and with the things Michelle left him in-charge of. Idagdag pa na lagi niyang naiisip na puntahan na lamang si Erin sa condo nito upang personal na humingi ng paumanhin. Dahil ayaw pansin
Latag na nag dilim subalit hindi pa rin malaman ni Erin kung ano ba ang gusto niyang kainin para sa dinner. Kaninang lunch pa siya nagke-crave ng mga kakanin, hindi lang niya alam kung saan siya kukuha. Mula nang lumabas siya ng ospital four days ago, bumalik na ang kanyang appetite. Hindi na rin siya gaanong nahihilo. The supplements she had been taking were of a great help. Kung hindi nga lang ba siya pinilit ni Lily na ituloy-tuloy na lang ang kanyang leave hanggang sa susunod na linggo upang makapahinga siya nang husto, baka pumasok na siya sa opisina.But after that meeting with Kiel, hindi na siya ulit pumasok pa sa opisina. She needs rest. Her body craves for it, she can feel it. Or maybe her growing baby is demanding it. But whatever the real reason is, determinado si Paige na gawin ang lahat ng kanyang magagawa upang protektahan ang kanyang ipinagbubuntis. Kaya naman mas marami nang naka-delagate na trabaho kay Lily ngayon. Mabuti na lang at talagang masipag at maaasahan sa t
“He is arrogant and a despicable liar! We will never do any business with that hateful man ever again!” gigil na pahayag ni Erin habang kumakain siya kasama sina Lily, Paul at Chantal. Wala si Suzanne dahil may inayos ito sa isa sa kanilang mga on-going projects.They were having lunch inside the pantry. Matapos manggaling sa EB Builders, nagpasyang bumalik sa opisina si Erin. She didn’t want to at first. Subalit dahil sa resulta ng pag-uusap nila ni Kiel, alam ng dalaga na kapag umuwi siya, mag-isa lang siyang magngingitngit sa condo niya. Bagay na ayaw niyang mangyari, she knew herself too well. The last time she threw a fit over a project, nabato niya ng vase ang 95-inch TV niya dahil sa sobrang inis. She doesn’t want that to happen again. Mabuti nang nasa opisina siya habang nanggigil. At least doon, may kasama siya, may nagtitiyagang makinig sa kanya.“Ma’am gusto po ninyo, kausapin ulit namin ni Chantal si Engr. Benavidez? Baka po magbago pa ang isip ni Sir,” suhestyon ni Paul,
Tahimik subalit puno ang kaba ang dibdib ni Erin habang naghihintay sila ni Lily sa labas ng opisina ni Kiel. Ang sabi ng sekretarya nito na nagpakalilang si Sara, may kausap daw na kliyente si Kiel na nauna kaysa sa kanila. Sara told them to just come back after an hour or so. Subalit nagpasyang maghintay si Erin. She might not have the courage to face Kiel again if she leaves."Ma'am gusto po ninyo ng bottled water? Pwede ko po kayong kunan sa--" "H'wag na, Lily," mabilis na tanggi ng dalaga sa alok ng sekretarya. "I'm okay." "Sure po kayo?" "Yes, I'm sure," pormal na sagot ni Erin, ang mga mata, nakatitig sa pinto ng opisina ni Kiel. She was training her mind not to be swayed by her emotions when she finally face Kiel. She was composing her thoughts too, determined to just say the words she needs to say and nothing else. Ayaw niyang awayin si Kiel kahit na alam ng dalaga na ito ang dahilan kung bakit siya naroon sa sitwasyon na 'yon. Kung sabagay, mabuti na rin na siya na ulit
“M-Ma’am Erin, b-bakit nandito ka na?” gulat na bungad ni Lily kay Erin pagpasok na pagpasok pa lamang niya sa kanyang opisa sa AdSpark Media. “H-Hindi po ba dapat nagpapahinga ka pa? Ang sabi ng doktor—““May importante akong gagawin, Lily. The DF Appliances proposals, get them for me,” putol ni Erin sa sekretarya bago nagtuloy-tuloy sa kanyang swivel, umupo at binuksan ang laptop.Si Lily naman ay nanatiling nakatanga sa boss. Matapos nitong ma-discharge kahapon sa ospital, hindi inaasahanng sekretarya na papasok agad si Paige nang araw na 'yon, lalo pa at ganoon kaaaga. Mahigpit ang bilin ng doktor na kailangan nito ng pahinga para sa ikabubuti ng dinadala nito. Kaya lang…“Lily, what are you looking at? I said give me the proposals for DF Appliance,” pag-uulit ni Erin.“S-sure kayo, Ma’am? Ang sabi ng doktor kahapon bawal kayong magpagod at saka—““Alam ko kung anong ibinilin ng doktor, Lily. I was there with you. Narinig ko ang lahat. But like I told you, may importante akong ga
“What are you doing here, Kiel?” pag-uulit ni Erin nang hindi sumagot agad si Kiel. This time, pinakalma ng dalaga ang nagwawalang puso at pinatatag din ang tinig.Umigting naman ang panga ni Kiel. hindi nagawang makasagot agad dahil paulit-ulit na ipinasada ng binata ang kanyang mga mat sa kabuuan ng dalaga. She looked relaxed and well-rested. Habang siya, halos mabaliw na sa kakaisip ng paraan kung paano muling makikita at makakausap ang dalaga.The past few days had been pure hell. Kahit na anong gawin niya, ni ayaw siyang kausapin ni Erin. He even tried visiting her in her office subalit ang laging sagtot ng sekretarya nito ay may sakit ito at naka-sick leave. He asked for her number and they gave him the same number he had been calling and messaging for the past few days subalit wala siyang nakukuhang sagot dito. It’s clear that his number had been blocked. All the damn new numbers he tried to use were all blocked from Erin’s phone.Malinaw sa kanya ang naging usapan nila. But…
“Ma’am, sigurado po ba kayong kaya na ninyo? Kung matulog na lang po ako ngayon sa condo ninyo para may kasama pa rin kayo at—““H’wag na, Lily. Promise, kaya ko na. At saka baka hinahanap ka na rin sa inyo. Go home and rest. Halos hindi ka natulog kagabi habang binabantayan ako,” putol ni Erin sa sekretarya. Naroon sila sa lobby ng St. Anthony Hospital at hinihintay ang rented car na kinuha ni Lily na siyang maghahatid kay Erin pabalik sa condo ng dalaga. Matapos ang ilang pagsusuri at bilin ng doktor, Erin finally got discharged from the hospital. She feels a little better now. She feels more energized too. Malaking tulong ang pagpapa-confine ng dalaga sa ospital upang umayos ang kanyang pakiramdam. She even feels she can already go back to work tomorrow. Pero bawal pa. Ibinilin ng doktora na tumingin sa kanya na kailangan pa niyang magpahinga ng isang linggo upang tuluyan siyang makabawi ng lakas.“Pero Ma’am, mag-isa kayo do’n sa condo mo. Baka bigla ka na namang mahilo o magsu