Chapter 001

Pagkalabas ni Hiraya mula sa Civil Affairs Bureau, medyo tulala pa rin ang kanyang mukha.

Tinitingnan niya ang pulang booklet sa kanyang kamay, at nang maalala niyang kakaselebra lang niya ng kanyang ika-22 kaarawan kamakailan, naisip niya na ang buhay ay parang isang pelikula, hindi mo aasahan ang mga susunod na mangyayari.

"Ihahatid na kita sa ospital." Ang nagsalita ay ang katabi ni Hiraya —ang kanyang asawa, si Nexus Watson.

Mas matangkad siya ng higit sa isang ulo kay Hiraya, mga 1.8 metro ang taas, nakasuot ng puting kamiseta, maong na pantalon, may maikling kulot na itim na buhok, suot ang salamin, maputi ang balat, at pino rin ang bawat parte ng kanyang mukha.

Kung panlabas na anyo lang ang pag-uusapan, talagang wala siyang masabi sa itsura ng kanyang asawa.

"Nasa card na ito ang isang milyong piso, iyon ang napagkasunduan natin. 031313 ang password ng villa. Ito ang numero ni Butler Tomas, pwede mo siyang kontakin kung may tanong ka. Siya rin ang bahala sa pang-araw-araw mong pangangailangan. Ito ang susi ng bahay. Nasa Building 101, Apartment No. 6, Bonifacio New District. Pwede mong ilipat ang mga gamit mo kung kailan mo gusto."

Tinitigan ni Hiraya ang itim na bank card at business card sa kanyang harapan, at sandaling natulala. Ilang araw lang ang nakalipas, nag-aalala pa siya tungkol sa gastusin sa ospital ng kanyang kapatid. Ngayon, bigla na lang siyang naging isang asawa ng mayamang negosyante?

"Bakit? May problema ba?" Napansin ni Nexus na kinuha lang ni Hiraya ang card. Tinaas nito ang kilay at bahagyang tumagilid ang ulo. "Masyado bang maliit ba ang pera? Sabihin mo lang para madagdagan ko. May international conference ako mamaya, kaya hindi na kita masasamahan."

"Hindi po sa ganon, sakto lang ito!" Agad na bumalik sa ulirat si Hiraya at masunuring kinuha ang bank card. "Sir Nexus, abala ka pa, sige na po. Kaya ko na ang sarili ko." Pagkatapos niyang sabihin ito, tinanggal niya ang seat belt, binuksan ang pinto ng passenger seat, at mabilis na bumaba.

Nang nakatayo na si Hiraya sa tabi ng kalsada, handang pagmasdan si Nexus habang umaalis, biglang bumaba ulit ang bintana ng itim na sports car. "Hindi mo ba kukunin ang gamit mo?”

Nang tiningnan niya ito nang mabuti, napagtanto niyang iyon pala ang marriage certificate na kakakuha lang nila.

"Ay oo nga pala! Salamat, pasensya na."

Habang pinapanood si Nexus na umalis, hindi napigilang buksan ulit ni Hiraya ang marriage certificate. Ang lalaki ay nasa early thirties, may makapal na kilay at mga matang parang bituin, mas gwapo pa kaysa sa mga sikat na artistang napapanood niya.

Ang kanyang kamiseta ay nagpapalabas ng mas mataas at marangal na aura habang katabi si Hiraya na di hamak na mas maliit sa kanya. 

"Ayos ka rin naman pala, Nexus Watson."

Pagkababa sa sasakyan ni Nexus, agad na nag-book ng taxi si Hiraya papunta sa ospital para dalawin ang kanyang kapatid.

Naabutan niya si Hunter ay nakaupo sa kama habang nagbabasa. Bagama't tagsibol pa lang, may suot siyang puting sumbrero. Maputi ang kanyang balat, at sa ilalim ng araw, mukha siyang larawang iginuhit.

Sa tabi ni Hunter ay may nakaupong isang babaeng naka-puting bestida na may maamong itsura. Nakikipag kwentuhan at tawanan.

"Ate!" Napansin ni Hunter si Hiraya sa may pintuan at agad na ngumiti. Lumapit si Hiraya ng nakangiti rin at inilapag ang biniling cake sa tabi ng kama.

"Hello, Ate Hiraya, may kailangan pa akong asikasuhin kaya mauna na ako. Hinintay lang kitang makabalik.”

"Ay, kararating ko lang, Nana, bakit alis ka na agad?" Si Nathalia o Nana ay kaklase ni Hunter. Magkasama sila mula high school at pareho ring pumasok sa iisang unibersidad.

Noong unang ma-ospital si Hunter, madalas din siyang dalawin ni Nana.

"Kaarawan kasi ni Lolo ngayon, kaya kailangan kong umuwi agad." Nang makita ni Hiraya na abala si Nana, hindi na siya nagpumilit.

Nang sila na lang magkapatid ang naiwan sa silid, tiningnan ni Hiraya si Hunter na may mapagbirong tingin.

"Syota mo?"

"Ate, huwag kang ganyan, magkaibigan lang kami." Pero ang pulang tainga ni Hunter ay nagsabi ng totoo.

"Hindi ako naniniwala." Umupo si Hiraya sa tabi ng kanyang kapatid, "May magandang balita ako para sa 'yo. Nabenta na ang comics ko! Ang laki ng kinita ko —isang milyon!"