Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“Kanina ka pa tingin nang tingin sa cellphone mo,” puna ni Luna na nagingd ahilan para mapasulyap ako sa kaniyang gawi. “May hinihintay ka bang text, o uwing-uwi ka na talaga?”Kanina ko pa ba ginagawa ‘yon?Sa totoo lang kasi ay hindi naman ako aware. Hindi ko rin naman kasi alam kung bakit gustong-gusto ko ng umuwi, eh. Parang hindi kasi ako mapakali. Siguro ay dahil hindi ako nakapagtrabaho kanina?Paano naman kasi ako magtatrabaho kung ang gusto ni Helios ay nakaupo lang ako sa kandungan niya hanggang sa matapos ang oras ko roon?Honestly, hindi ko talaga maintindihan si Helios. Kung umakto talaga kasi siya ay parang girlfriend niya ako kahit na ang totoo naman ay hindi.“Pagod talaga ako magmula kanina,” mahina kong sambit. “Ang hirap maghanap ng trabaho.”Kung puwede lang sabihin talaga kay Luna ang lahat. Pero hindi kasi ganoon kalalim ang tiwala ko sa isang tao kahit pa sabihin na kaibigan ko naman ang mga ‘to.Kaibigan, oo. Pero hang
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“Kapag mga simpleng document po ang kailangan kagaya ng fuel po, hindi naman na po kailangan na si Sir Monastero ang pipirma. Naka-in charge po kasi ‘yon sa secretary,” paliwanag sa akin ng secretary ni Helios. “Magre-refill lang naman po kasi sila ng tank ng sasakyan. May company car po kasi tayo.”Para naman akong nalula sa paliwanag ng secretary ni Helios. Ang hirap sundan, dahil sunod-sunod ang paliwanag niya. Hindi ko rin kasi inaasahan na marami pa lang ginagawa ang secretary, eh.“‘Yong mga document po, ang magtatago po mismo ay ang mga staff po,” paliwanag niya. “So, kapag may nawala po, kasalanan po ng mga staff na kasama mo po.”Napahawak ako sa aking sintido. Alam ko naman na mahirap talagang magtrabaho. Walang madali, pero ang hirap kasing mag-adjust. Mas sanay akong mag-serve ng mga order kaysa ang ganito.“Sa una lang naman po mahirap. Of course, nandito pa rin naman po ako hanggang masanay ka,” paliwanag sa akin ng secretary ni
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“Hindi ka sasabay sa akin na mag-lunch?” tanong sa akin ni Luna.Ngumiti ako sa kaniya, at umiling. “May pupuntahan ako. Two o’clock pa naman ang next subject natin, hindi ba?”Nalilito man, tumango siya sa aking sinabi. Kaya ngumiti na lang ako sa kaniya, at kaagad na isinukbit ang bag sa aking balikat.“Balik ako mamaya.”Akmang aalis na sana ako nang bigla siyang magsalita. Kaya mabilis kong ibinalik ang aking atensyon sa kaniya.“May work ka?”“Maghahanap pa lang ng work.”“What? Natanggal ka ba sa trabaho mo?” nag-aalalang tanong nito sa akin.Unti-unti namang bumalik sa utak ko ang nangyari kagabi, at hindi maiwasang manghinayang. Gusto ko sanang ikuwento sa kaniya, pero parang wala naman ng silbi kung sasabihin ko pa ‘yon.“Nag-resign ako,” natatawa kong sagot. “Alis na muna ako. Kailangan ko pang mag-job hunting.”Kahit ang totoo naman talaga ay nag-aabang na sa akin si Helios sa harap ng university, dahil pupunta raw kami sa company
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewTulala ako, habang hinahayaan ang sariling sa ilalim ng shower. Matapos akong pakalmahin ni Helios, minabuti ko munang maligo. Umaasa kasi akong mapakakalma nito ang utak ko, pero mukhang mas lumalala yata.Saan ako kukuha ng pera? Puwede ko namang tanggapin ang offer ni Helios, pero hindi ako qualified. Alam kong puwede namang matutunan ‘yon, pero sa kagaya kong nag-aaral pa, alanganin.Bumuga ako ng hangin, at tinapos na kaagad ang pagligo. Kailangan ko pang magpatuyo ng buhok kung sakali man. Kaya kung magtatagal pa ako rito, baka dapuan na ako ng antok.Tiningnan ko ang repleksyon ko sa salamin, habang nakatapis ng tuwalya. May iilang pulang marka sa leeg ko. Natanggal na kasi ang inilagay kong concealer kaya litaw na litaw ‘yon.“Bakit kasi naglagay si Helios ng mga pulang marka?” bulong ko, at isinaksak na lamang ang blower.Habang nagpapatuyo ng buhok, biglang pumasok si Helios. Natigilan tuloy ako nang magtama ang aming mga mata sa sa
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“Sir, hindi ko naman sinasadya—”“Hindi sinasadya?!”Napaigtad ako sa sobrang lakas ng kaniyang boses. Umalingawngaw ‘yon sa buong paligid, dahil tahimik ang lahat, at walang nagsasalita.Ramdam ko naman ang pagtabi sa akin ni Alexa, at marahang hinaplos ang aking likuran na para bang pinapatahan. Doon ko lang napagtanto na umiiyak na ako, at nahihirapang huminga nang maayos.“Tanggalin niyo ‘to! Baka maulit na naman kung pinalampas niyo ang nangyari!”Kinagat ko nang mariin ang aking ibabang labi, at ipinikit ang aking mga mata.“I’m sorry, Jasmine. Gustuhin ko mang manatili ka rito bilang waitress, hindi ko naman puwedeng hayaan na bumagsak ang bar na ‘to,” panimula ng boss ko. “Manager lang ako, at hindi ako ang may-ari ng bar. Kagaya mo ay nagtatrabaho lang ako.”“Sir, baka puwede naman pong bigyan niyo ako nang palugit. Wala po talaga akong trabaho,” pagmamakaawa ko sa kaniya. “Wala pong magbabayad ng mga naiwang utang ng mga magulang ko
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewBumilis ang kaniyang paggalaw. Kaya napaawang ang aking ibabang labi.Helios tried to kiss me, but I couldn’t respond, so he inserted his tongue in my mouth. Wala akong ginawa kung hindi ay umungol lang, dahil bawat galaw niya ay bumabaon talaga.Kung tutuusin ay hindi naman niya kinakailangang isagad talaga, dahil alam naman naming dalawa kung gaano siya kalaki. Nakaramdam nga ako nang takot kanina, eh.Buong akala ko kasi ay hindi ‘yon kakasya sa akin, pero nagkamali ako. Sa una lang pala talaga ‘yon masakit, dahil habang tumatagal, sarap ang nararamdaman ko.“Hindi ka gumamit ng condom,” daing ko lumayo siya nang kaunti.Ramdam ko ang kaniyang mga mata na nakatingin lang sa akin. ‘Yon bang gusto niyang masaksihan ang mga emosyong lumilitaw sa aking mukha na para bang nakadepende talaga ang kasiyahan niya roon?“Shit!” he groaned.Hinugot niya ang kaniyang sarili, pero kaagad din naman niyang ipinasok ‘yon nang marahas. Medyo bumagal din an