“Leave that damn place. Be my fucking secretary, Elizabeth.” — Helios Devereaux Monastero ♡♡♡ Jasmine Elizabeth Valiente is a twenty-year-old woman who is currently working in a bar as a waitress. Wala na siyang ibang maaasahan pa kung hindi ay ang kaniyang sarili lalo pa at nag-aaral siya. Nasa third year college na ang dalaga, at habang malapit na siyang makapagtapos ay nagiging mahirap na ang kaniyang trabaho. One night, while she was serving their orders, someone tried to sexually assault her. Madalas namang ganito ang mangyari sa kaniya, dahil maganda siya. Maging ang hubog ng kaniyang katawan ay maganda rin. Nga lang, hindi niya gusto ang atensyon na nakukuha niya sa kung kanino. Kung hindi kasi pagnanasa, sinusubukan siyang bastusin ng mga ‘to kahit pa maayos naman ang kaniyang suot na uniform. Hindi nga lang niya inaasahan na may magliligtas sa kaniya sa lalaking nangbastos sa kaniya. He’s Helios Devereaux Monastero, a business owner and professional racer. Shocked was evident on Jasmine’s face. Sino ba ang hindi magugulat kung isang guwapo, at makisig na lalaki ang magliligtas sa kaniya sa kapahamakan? “Try to do that again, you’ll see,” mariing wika ng binata matapos nitong suntukin ang lalaking nangbastos kay Jasmine. What will happen after meeting Helios Devereaux Monastero? Mas gugulo ba ang buhay niya, o tuluyang aayon ang tadhana sa kaniya?
Lihat lebih banyakJasmine Elizabeth Valiente’s Point of View
“Spread your legs,” he muttered dangerously.
Napalunok na lamang ako, at sinubukang pigilan ang kamay niyang gumagapang sa aking hita.
Madilim naman ang puwesto namin. Maingay rin ang bar kaya kahit gumawa man ako ng ingay, hindi ako maririnig.
“Sir,” nanghihinang daing ko.
Ang sabi ko, ise-serve ko lang ang order niya. Bakit naman umabot sa puntong makokontrol niya ako sa pamamagitan lang nang isang salita?
Sa ilang taon kong pagtatrabaho rito, kapag may nangbabastos sa akin, nagiging kalmado lang ako. Mahirap ipagtanggol ang sarili, pero nagpapasalamat ako sa mga bouncer, dahil dumadating sila on time. Kahit papaano ay nakaliligtas naman ako.
“Spread your fucking legs, baby,” mariing utos nito sa akin. “Don’t make me repeat myself.”
Lumipad ang aking kamay sa kaniyang balikat para kumuha ng lakas, at sinunod ang kaniyang kagustuhan. Doing it inside the bar feels so freaking weird. I didn’t expect myself to let this man touch me.
Wala naman sa plano ko ang magbigay ng special service sa mga customer, dahil hindi naman ako sex worker, eh. Pero nang magtama ang mga mata namin ng lalaking ‘to kanina, parang hindi ko na magawang kontrolin ang sarili ko.
Hindi ko maipaliwanag ang init na nararamdaman ko magmula nang humagod ang kaniyang mga mata sa aking kabuuan.
Sa tuwing napagagawi naman ang aking mga mata sa kaniyang puwesto, mas lalo akong nasisiraan nang bait. Mas lalong lumalala ang nararamdaman kong init.
Nang sinunod ko ang kaniyang sinabi, nagpunta kaagad ang kaniyang kamay sa zipper ng aking slacks. Ni hindi ko man lang napansin na tapos na niyang tanggalin ang pagkabutones no’n.
Hindi pa man ako nakababawi, naramdaman ko na ang pagpasok ng kaniyang kamay sa aking underwear.
I close my eyes tightly while biting my lips. The moment his finger reached for my clit, I lost it.
“You’re wet, huh?” he chuckled huskily. “What’s your name?”
“Jasmine,” I answered, gasping for air.
“Jasmine?”
“Jasmine Elizabeth Valiente,” pagpapatuloy ko.
Napaliyad naman ako nang dumiin ang kaniyang daliri roon, at paulit-ulit na hinaplos. Parang wala siyang balak itigil ang kaniyang ginagawa kahit nahihirapan na ako sa paghinga.
“Don’t let anyone touch you like this, Elizabeth,” he mumbled. “You’re mine.”
Nag-init ang aking pisngi nang makarating ako sa counter. May mga nakahilerang tray na rin doon, at pansin ko na rin ang pagod sa mukha ni Gail.
“Saan ka galing?” tanong nito sa akin.
Dahil sa kaniyang sinabi, mas lalo kong naramdaman ang pag-iinit ng aking pisngi. Kung hindi lang sana ako ang nag-serve ng order ng lalaking ‘yon, hindi sana mangyayari ang bagay na ‘yon.
Umiling naman ako, at inabot ang tray na naglalaman nang tatlong bote ng beer. “Nag-serve lang ng order.”
“Tulungan mo ako rito. Maagang nag-out si Alexa. May kasama na namang lalaki, eh,” aniya na nagpatango na lang sa akin.
Sa aming tatlo, silang dalawa ang mga tumatanggap ng mga ganoon. Hindi naman required, pero kung gusto mo raw, ayos lang.
Sa akin naman, wala akong balak. Mahirap lang minsan, dahil may mga bastos talaga, at mapilit. Ilan sa kanila ay nagawa rin akong bastusin, eh. Pero mabuti na lang ay napapansin ng mga bouncer na ayaw ko. Kaya kahit papaano ay napipigilan nila ang mga ‘to.
Habang nagse-serve ako ng mga order, pansin ko ang mabigat, at mainit na titig na nagmumula sa lalaking nalapitan ko kanina. Kanina pa siya rito, at nakailang order na rin siya ng mga mamahaling alak.
Kapag sinasabi ni Gail sa akin na ako raw ang mag-serve ng order niya, tinatanong ko siya. Pero ang tanging sagot lang naman nito sa akin ay ako raw ang gusto ng lalaki na mag-serve ng order niya.
Kaya lang, sa pangatlong pagse-serve ko ng order niya, saka ko naman muntik isuko ang aking sarili. Mabuti na lang talaga, at hindi niya tuluyang ginawa ‘yon.
Habang naglalapag ako ng mga order sa mesa, naramdaman ko ang paghaplos ng mainit na palad sa aking bewang.
Napasinghap naman ako sa gulat, at takot. Kaya napaatras ako, at hindi na binigyan pansin ang beer na nahulog mula sa tray na hawak ko.
Bumagsak ‘yon sa sahig, at naglikha nang malakas na ingay. Kaya napalunok ako, at pinilit kalmahin ang aking sarili.
“Are you free for tonight? My treat.”
Ngumiti naman ako nang tipid habang nakatingin sa lalaking humaplos sa aking bewang.
Nakapaninindig ng balahibo, pero kinakailangan kong maging kalmado. Nakasalalay ang aking trabaho rito, at kung pumalpak ako, saan ako pupulutin? Ang hirap maghanap ng trabaho ngayon.
“May trabaho po ako, sir,” magalang na sagot ko kahit binastos naman na ako.
“Babayaran ko naman. Magkano ba ang per hour mo?”
Hindi ako sumagot. Kaya naman dahan-dahan siyang lumapit sa akin. Hindi naman ako gumalaw sa aking kinatatayuan, at nanatiling nakatingin sa kaniya nang malamig.
Ngunit bago pa man niya ako malapitan, may pumagitna na sa amin. Hindi pa man ako nakapag-react, bumagsak na ang lalaking nangbastos sa akin sa sahig.
“Try to do that again, you’ll see,” mariin, ngunit malamig nitong wika.
Nagsilapitan naman ang mga bouncer sa gawi namin, at kinausap ang lalaking nagligtas sa akin. Hindi ko man tuluyang nakikita ang mukha nito, sigurado akong siya ‘yong lalaking nakausap ko kanina.
Lumingon naman siya sa akin matapos makipag-usap sa mga bouncer, at mabilis na inabot ang aking kamay para hilahin ako palabas ng bar. Pansin ko rin ang pag-igting ng kaniyang panga.
Malalaki rin ang hakbang nito, at parang nagmamadali. Kaya patakbo na akong naglalakad para lang mahabol siya.
Tahimik ako nitong ipinasok sa passenger seat sa isang mamahaling sasakyan. Kahit hindi ko na ‘to tanungin, alam ko na kaagad na mayaman ang lalaking ‘to. Tindig, at galaw pa lang, mahahalata na.
Mabilis niyang binuksan ang pinto ng driver seat, at sumakay.
“Why are you still working there?” tanong nito sa akin, at binasag ang katahimikang namayani sa pagitan namin.
Ramdam ko ang emosyon na pinipigilan nito. Bawat bigkas niya, may halong diin. May halong gigil. Na para bang kaunting mali ko lang, sasabog na siya.
“‘Yon lang ang trabahong mayroon ako,” paliwanag ko naman sa kaniya. “Marangal naman ang trabaho ko, sir. Waitress naman ako.”
“Bullshit!” he snapped. “Leave that damn place. Be my fucking secretary, Elizabeth.”
Pinaglaruan ko ang aking mga daliri sa aking kandungan. Tahimik akong nakaupo sa passenger seat, at hindi magawang iangat ang aking ulo.Busy siya sa pagmamaneho, at wala akong ideya kung saan niya ako dadalhin. Wala rin ako sa sarili ko magmula pa kanina. Ni hindi ko nga alam kung ano ang aking gagawin matapos naming maghalikan ni Helios kanina, eh.Kung hindi pa niya ako pinaupo rito sa passenger seat, baka kanina pa ako tulala, habang nasa kandungan niya.Ramdam ko pa rin naman ang tensyon sa pagitan namin. Hindi naman mawawala kaagad ‘yon, pero para sa akin na unti-unting nalilinawan, hindi ko mapigilang makaramdam ng hiya.“Saan tayo pupunta?” tanong ko sa kaniya.“Penthouse.”Kumunot ang aking noo sa kaniyang sinabi. Kasi bakit kami pupunta roon kung may trabaho ako?“May trabaho ako. Hindi pa ako puwedeng umalis. Ibalik mo muna ako roon sa bar.”Marami pa akong kailangan gawin. Kailangan ko pa ng pera para sa pag-aaral ko. Hindi naman puwedeng lumiban ako sa trabaho, at basta n
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“Hindi mo ako pag-aari,” mariin kong wika.Natawa naman siya nang pagak sa aking sinabi, at mas lalong inilapit ang kaniyang mukha sa akin. Kaya nagawa kong higitin ang aking hininga, dahil sa pagkabigla.Hindi ko kasi talaga inaasahan ang paglapit ng kaniyang mukha sa akin. Akala ko ay lalayo na siya, o pagbubuhatan ako ng kamay, pero hindi. Ginamit niya ang kaniyang mga mata, at presensya para lang makaramdam ako nang panghihina.Kahit gaano pa yata ako katapang, nawawala ‘yon pagdating sa kaniya. Hindi ko tuloy maiwasang mainis sa sarili ko. Bakit kasi ang lakas ng epekto niya sa akin?“You’re mine, Elsie,” he muttered dangerously.Umigting ang aking panga, at inis na inilapat ang aking mga kamay sa kaniyang dibdib, at sinubukan siyang itulak palayo sa akin. Kaya lang ay hindi naman siya natinag sa kaniyang kinatatayuan.Buong lakas ko na nga siyang itinulak, pero wala pa rin. Parang hindi man lang niya naramdaman ang aking pagtulak sa kan
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“Table six, Jasmine,” utos sa akin ni Alexa.Kinagat ko ang aking ibabang labi, at pasimpleng nilingon saglit ang table six. Kanina pa siya nakatingin sa aking gawi, at parang binabantayan ang aking galaw.Gusto ko siyang iwasan, pero paano kung makahalata ang mga kaibigan ko rito sa trabaho na para bang may iniiwasan?Ibinalik ko naman ang aking mga mata kay Alexa na ngayon ay seryoso sa paglalagay ng mga order sa tray.Nakasunod lang kanina sa akin ‘yong lalaking ‘yon kahit na sumakay ako ng jeep papunta rito sa bar para sa duty ko. Hanggang ngayon ay nalilito pa rin ako kung bakit sinusundan niya ako. Dahil ba gusto niya akong bantayan, o sadyang trip niya lang?“Comfort room na muna sana ako, Alexa,” saad ko na lang para iwasan ang paghatid muli ng order ng lalaking ‘yon.“Ihatid mo muna ang order niya,” pamimilit nito. “Kanina pa siya naghihintay.”Kumunot ang aking noo sa kaniyang sinabi. Kung kanina pa siya naghihintay, hindi ba dapat
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of ViewKinagat ko ang aking ibabang labi, at inis na isinarado ang librong binabasa ko. May exam kami mamaya, pero ang gumugulo sa isipan ko ay ‘yong lalaking ‘yon? Damn!“Jas, hindi ka nagre-review?” nalilitong tanong sa akin ng kaibigan ko.Inis ko naman siyang nilingon, at tinaasan ng kilay. “Obvious ba?”“Ang sungit mo ngayon. May dalaw ka ba?”Umiling na lamang ako, dahil totoo naman na wala akong dalaw. Sadyang stress lang ako kaya ganito. Hindi rin kasi matanggal-tanggal sa isipan ko ang naging usapan namin ng lalaking ‘yon.Wala pa rin akong ideya kung ano ang pangalan niya, pero kung hapitin niya ako sa bewang, akala naman niya ay close talaga kami.‘You’re mine.’Wala sa sariling napahilamos ako, at medyo nakararamdam ng inis. Bakit kasi pilit niya akong inaangkin, hindi ba? Porque nahawakan niya ako sa private part ko, pagmamay-ari na niya ako?“Ano ba ang problema mo?” pukaw sa akin ni Luna. “Kanina ka pa bumubuntong hininga. Tungkol ba
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“Kanina ka pa tulala riyan, Jasmine!” pukaw ni Gail sa aking atensyon.Napalingon naman ako sa kaniya, at wala sa sariling napakunot ang aking noo. Natulala ba ako nang hindi ko napapansin?“Oras ng trabaho. Baka gusto mong tumulong?” tanong nito, at halata ang sarkasmo sa kaniyang boses.“Sorry,” hinging paumanhin ko naman sa aking kaibigan.Dinagsa ang bar ngayon, at magmula pa kanina ay busy kaming dalawa. Si Alexa naman, hindi mahagilap. Madalas naman siyang wala, at kung tutuusin ay medyo sanay na kami.Ramdam naman na namin ni Gail ang pagod ngayon. Sadyang gumugulo lang sa isip ko ang sinabi ng lalaking nagligtas sa akin no’ng gabing ‘yon.Ilang gabi na ang nagdaan, at aaminin kong gumugulo pa rin sa isipan ko ang naging interaksyon namin ng lalaking ‘yon.Sa totoo lang, hindi ko pa alam ang kaniyang pangalan. Hindi ko naman kasi itinanong sa kaniya ‘yon, dahil nilamon ako nang init, at hiya. Matapos din ang pagkikita namin no’n, hindi
Jasmine Elizabeth Valiente’s Point of View“Spread your legs,” he muttered dangerously.Napalunok na lamang ako, at sinubukang pigilan ang kamay niyang gumagapang sa aking hita.Madilim naman ang puwesto namin. Maingay rin ang bar kaya kahit gumawa man ako ng ingay, hindi ako maririnig.“Sir,” nanghihinang daing ko.Ang sabi ko, ise-serve ko lang ang order niya. Bakit naman umabot sa puntong makokontrol niya ako sa pamamagitan lang nang isang salita?Sa ilang taon kong pagtatrabaho rito, kapag may nangbabastos sa akin, nagiging kalmado lang ako. Mahirap ipagtanggol ang sarili, pero nagpapasalamat ako sa mga bouncer, dahil dumadating sila on time. Kahit papaano ay nakaliligtas naman ako.“Spread your fucking legs, baby,” mariing utos nito sa akin. “Don’t make me repeat myself.”Lumipad ang aking kamay sa kaniyang balikat para kumuha ng lakas, at sinunod ang kaniyang kagustuhan. Doing it inside the bar feels so freaking weird. I didn’t expect myself to let this man touch me.Wala naman
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen