Chapter 6

Pagkatapos na maghanda at magpalit ng damit si Alina ay isinukbit na niya ang sling bag niya. Ngayon ang araw na sisimulan niyang bunutin ang mga damo sa lupang tataniman niya. Pero kailangan muna niyang dumaan sa farm supply para bumili ng mga gagamitin niya. May mga lumang gmit naman siya rito tulad ng sickle subalit hindi na siya matalim. Ginagamit lang niya ito noon sa mga potted plants na tinanim niya. Katulad ng mga gulay na kapag puwede nang anihin ay inaani niya at inuulam.

Inayos niya ang kanyang buhok at tinungo ang pinto. Malapit na siya sa may pinto nang may kumatok. Kumunot ang kanyang noo. Wala naman siyang inaasahan na darating na bisita ngayon. Kung si Bree naman ay baka nahihimbing pa iyon sa kuwarto nito.

Nang maulit muli ang katok sa pinto ay nagmamadali na niyang tinungo iyon at binuksan. Nakangiti pa siya noong una subalit nang makita kung sino ang nakatayo roon ay nabura ito. Agad siyang nakaramdam ng kaba at nanginig ang mga kamay niya. Namumukhaan kasi niya ang taong ito. Siya iyong lalaking tumulong sa kanya noong muntik siyang mauntog sa poste.

Anong ginagawa ng lalaking 'to rito sa apartment niya? Wala naman siyang atraso sa kahit na sino kaya bakit parang sinusundan siya nito? Tapos ito at alam pa nito kung saan siya nakatira?

"S-Sino po sila? A-Ano po ang kailangan mo at sinong hinahanap mo?" nabulol na sunod-sunod niyang tanong. Katunayan ay nilakasan pa niya ang kanyang loob para mabuo ang mga tanong niya.

Sino ba naman kasi ang hindi matatakot? Ang outfit ng lalaki ay mahahalata mo talaga na isa itong bodyguard ng kung sinong mayamang tao. At kahit hindi niya makita ay nahuhulaan na niyang sa loob ng suot nitong black blazer ay nakasuksok ang baril nito.

"Alina Lopez," mababa ang tinig na tawag nito sa pangalan niya.

Nanlambot ang tuhod niya at hindi malaman kung paano sasagot. Napalunok siya para alisin ang bikig sa kanyang lalamunan.

"A-Ako nga. Anong k-kailangan mo sa'kin?"

"Nandito ako para sunduin ka at ihatid sa iyong eskwelahan," tugon nito.

Napanganga siya. Anong ihahatid? Naguguluhan talaga siya.

"Teka lang po, ha! Nalilito po ako, eh. Sino ka po ba at bakit mo ako ihahatid?" Ang kaba niya kanina ay napalitan ng pagtataka. Hindi siya nito sinusundan dahil may atraso siya sa kung sino kundi dahil siya ang talagang sinadya nito?

"Ang utos ni Master ay ihatid kita sa university at mamayang hapon siya paparito," sagot nito.

"Sino ang Master mo?" tanong niya at lalong lumalim ang gatla sa kanyang noo. Dahil sa totoo lamang ay wala siyang maisip kung sino ang tinutukoy nitong amo.

'Si Eros?’ ang hula ng maliit na boses sa isip niya pero mabilis na umiling siya. Impossible ang naisip niya dahil ano naman ang motibo ng bilyonaryong ‘yun at pinapasundan siya? Kaya agad na pinutol niya ang kaisipang ito. Tiningala niya ang lalaki at inulit ang kanyang tanong.

Ngunit sa halip na sumagot ay tinignan nito ang relos sa wrist watch nito at sinabing, "male-late ka na sa eskwela kung sasagutin ko lahat ng mga tanong mo, Miss Alina."

Nag-aatubling lumabas na siya ng kanyang apartment at ni-lock ito. Pagkatapos ay sinulyapan ang lalaki na naghihintay sa kanya. Pinilit niyang ngumiti rito pero lumabas na ngiwi ito. Kaya naman binura na niya ito mahigpit na hinawakan ang sling ng kanyang bag bago bahagyang yumukod dito.

“Pasensya na pero hindi ko po talaga kilala ang Master mo. A-At hindi po ako magpapahatid sa'yo kasi may pupuntahan ako,” magalang na tanggi niya at tinalikuran na ito.

Kaso nakakasampung hakbang pa lang siguro siya ay naramdaman niya ang pagsunod ng lalaki. Naglalakad na sinulyapan niya ito at tabingi ang ngiting tinanguan niya ito bago nagpatuloy sa paglalakad. Hanggang sa madaanan niya ang isang magarang puting sasakyan.

Saglit siyang huminto at namamanghang tinignan ito. Kahit na hindi siya mayaman ay nanonood naman siya ng TV. At namukhaan niya ang sasakyan na ito. Isang limited edition ang sasakyan na ito na naghahalaga ng milyones.

Napakislot siya nang biglang lumapit ang lalaki at buksan ang pinto sa backseat. Pagkatapos ay tinignan siya habang nakamuwestra ang kamay nito na sumakay na siya. Namutla siya at animo bigla siyang natakot at napaatras.

“Please, Miss Alina,” saad pa ng lalaki.

But she was so terrified that she stepped backwards and started running away. Kung ito lang din ang maghahatid sa kanya sa farm supply at sa university ay mas gugustuhin pa niya ang sumakay sa jeep. Agad siyang pumara ng jeep at sumakay dito habang hindi pa nakakahabol ang lalaki.

Hanggang sa makarating siya sa farm supply ay hindi na niya makita ang magarang sasakyan ng lalaki. Mabilis na bumili siya ng gloves at sickle at hand trowel. Kumuha rin siya ng pickmattok at bolo. Pagkatapos magbayad ay lumabas na siya bitbit ang mga pinamili niya.

Sumakay muli siya ng jeep na magdadala sa kanya sa university at bumaba malapit dito. Patingin-tingin siya sa paligid at baka makita na naman niya ang lalaki at ang magarang sasakyan nito. Nakahiga siya ng maluwag nang hindi niya ito makita. Kaya naman nagmamadali na siyang pumasok ng campus at dumeretso sa agriculture farm ng unibersidad.

Sa kabila ng kanyang tatamnan ay naroon din si Diego, ang classmate niya na kagaya niya ay thesis rin ang kailangan at ga-graduate rin.

Nang makita siya nito ay agad itong ngumiti.

“Late ka yata,” puna nito na huminto sa pagbubunot ng damo.

Pinakita niya ang mga pinamili niyang tools. “Bumili pa ako ng mga gagamitin ko kasi iyong nasa bahay ay luma na.”

Napatango ito. “Sinadya ko talaga na pinili ang malapit sa'yo para kapag tinatamad akong magdilig ay uutusan kita,” pabirong bigkas nito.

“Loko ka!” tumatawang sabi niya at isinuot na ang gloves at sumbrero. Pagkatapos ay nagsimula na rin sa kanyang trabaho.

Ilang sandali lamang ay abala na sila sa kanilang ginagawa. Pero paminsan-minsan ay nag-uusap pa rin sila at nagbibiruan. Ngunit isang oras lamang sila rito dahil may klase rin siya ng alas-diyes. At sa hapon naman ay may klase rin siya kaya inayos niya lahat ng mga gamit niya bago pumasok. Dalawa ang subject lang niya ngayong hapon kaya pwede na siyang umuwi ng maaga.

Pagkauwi niya ng hapon na iyon ay animo latang-lata na humiga siya sa lumang upuan na gawa sa kahoy. Parang ayaw niyang bumangon at gawin ang mga works niya sa school. Ang plano kasi niya na umuwi ng maaga ay hindi natuloy dahil sumaglit uli siya sa farm.

“Ah! Kung hindi ko lang talaga iniisip ang future ko ay mas pipiliin ko ang humilata sa kama maghapon at matulog,” mahinang usal niya at pumikit.

Ngunit kapipikit pa lamang niya nang makarinig siya ng katok sa pinto. Napaungol siya bago bumangon. Hindi na niya inisip kung sino ang bisita niya at humihikab na binuksan ang pinto.

Lahat ng pagod niya ay lumipad na yata sa kalawakan. At pati ang paghikab niya ay naputol at naitikom niya ang bibig. Nanlalaki ang matang nakatanga lamang siya sa lalaking nakatayo sa labas ng kanyang apartment. Kung nananaginip ba siya o hindi ay hindi niya sigurado.

Dahil walang iba kundi si Eros Ramazzotti ang nakatayo sa harapan niya at walang emosyon ang mukhang nakatingin sa kanya.