Simula

"ARE YOU SURE?!" bulalas ko rito. Hindi makapaniwala sa offer nito. That was unbelievable!

"I am serious, Yna. Isa pa, isipin mo na lang ang ina mo. Makakatulong din ito para sa kanya. Para sa mga pangangailangan niya. At sa pag-aaral mo."

"Wait lang, nalilito ako Eliza. P—pero bakit?"

"Dahil may sakit si Farrah at ayaw niyang masaktan ang kaibigan ko na asawa niya. Please, pumayag ka na lang.

"Gusto kong makita at makausap si Farrah," pagdakay saad ko sa kaibigan. "You mean, inilihim niya ang sakit niya sa sariling asawa para hindi ito masaktan, pero kaya niya itong lokohin?"

"Sometimes we need to use the thing called white lies, para lang hindi masaktan ang mga mahal natin sa buhay, and that's the reality of life, Yna."

Humugot ako ng isang malalim na buntong-hininga. Panginoon ko, tama ba itong papasukin ko?

"Dalhin mo ako kay Farrah ngayon din. Mabuti na lang at maagang naubos ang paninda ko," tugon ko rito. Inayos ko ang suot kong damit na medyo nalukot.

"Salamat," tugon ni Eliza. Pumasok na ako sa kotse nito kung nasaan ang front seat.

"Magsuot ka ng seatbelt," ani nito sa akin.

"Hindi ako marunong nito, p—paano ba?" nahihiyang tanong ko sa kaibigan.

"Ops, sorry!"

"Okay lang, pasensiya na. Alam mo na, may pagka-ignorante ang kaibigan mo," nakangiting saad ko rito.

"Naku, kailangan mong magsanay. Lalo na at magpapanggap kang si Farrah Mondragon. Isasailalim ka pa pala sa mga lahat ng dapat mong matutunan."

"Kakayanin ko kaya? Paano kung mahalata ako ng asawa ni Farrah?" kinakabahan kong tugon sa kaibigan.

"That won't happen kung makikinig ka lang sa mga dapat mong gawin. At isipin mo na lang na para rin ito sa ina mo, remember?"

Naalala ko ang aking ina na ngayo'y kasalukuyang nakaratay sa hospital dahil sa aneurysm. Comatose. At ayokong isuko ang aking ina, pero kung ano man ang maging kalooban ng Panginoon. Wala na rin akong magagawa roon. Kahit na nga sabihing masakit para sa parte ko. Iniisip ko na lang ang mas naging pagtitiis ni Kristo nang ito ay ipako sa krus para lang matubos ang kasalanan ng sangkatauhan. Mas mahirap pa iyon kaysa paghihirap ko ngayon.

"Natahimik ka riyan?" puna sa akin ng kaibigang si Eliza.

"I grabbed it, para kay inay," pinal kong tugon sa kaibigan.

"Salamat, pareho kayong naging malapit sa puso ko ni Farrah. Honestly, masakit para sa'kin na makitang naghihirap ang aking kaibigan. Nasabi ko na ba sa iyong may cancer siya?"

Napasinghap ako sa narinig. "H—hindi," maagap kong sagot na tila hindi makapaniwala. "Eliza, paano kung—"

"May taning na ang buhay niya, Yna. Isang buwan na lang ang itatagal niya. At ayaw niyang masaktan ang asawa niya't isang anak. Kaya ikaw ang kinuha ko dahil alam kong mabait kang tao at may dalisay kang puso. Alam kong hindi mo pababayaan ang pamilya ni Farrah, lalo na ang inaanak kong si Ferra."

Hindi ko alam pero sobra akong na-touch sa sinabi ni Eliza. Alam kong mali, pero lahat gagawin ko para sa minamahal kong ina. Totoong naawa ako sa kalagayan ng kaibigan nitong si Farrah.

"Paano kung mabuking ako ng asawa niya?" tanong ko rito.

"T'saka na natin isipin 'yan. Ang goal natin ay ang magkausap kayo ni Farrah. Kailangan nating magmadali, Yna. Kunti na lang ang natitira nating oras. Don't worry, bibigyan ka no'n nang downpayment."

"Hindi ko alam, Eliza. Pero alam mo 'yon? Nakaramdam ako nang guilt. Lalo na at lolokohin natin ang asawa niya. Paniwalain na ako ay si Farrah Mondragon."

"Dahil iyon ang kailangan na mangyari, sana huwag magbago ang isip mo. Ikaw na lang ang pag-asa namin ni Farrah. Para ka na ring nanalo ng lotto rito, Yna."

"Sobra pa nga. Ang laki ng offer, kaya wala akong choice kundi ang tanggapin. Para sa inay ko, Eliza. Alam mong lahat ay susuungin ko."

"At dahil diyan, kailangan mo ring huminto muna sa pag-aatal. Para mag-prepare bilang si Farrah. Don't worry, tuturuan ka ni Stacey na siyang malapit kay Farrah, she's kind and friendly. Tiyak ko namang maging komportable ka sa kanya."

Makalipas ang ilang minuto, ay narating namin ang isang malaking resthouse. Malapit lang ito sa dagat. At halatang private property.

"Narito ba si Farrah?" tanong ko kay Eliza.

"Yes, she's here. Ang alam ng asawa niya ay nasa Paris siya. Isa pa, busy na tao si Zeus kaya hindi nito mapapansin niyo'n."

Mula sa kotse ni Eliza ay umibis kami. Sumunod lang ako rito. Pumasok kami sa naturang lugar at sinalubong kami ng isang Ginang. At napansin ko ang labis na pagkagulat sa maamo nitong mukha. Pero agad din itong nakahuma. Maganda ito at halatang mayaman. Makikita naman sa balat nito na sobrang kinis. Heto na kaya ang ina ni Farrah?

"E—Eliza, siya na ba?!"

"Yes, Tita. At kailangan na magkausap sila ni Farrah."

Lumapit sa akin ang magandang Ginang. "Hija, ako ang Tita Mildred mo, tawagin mo akong Tita para masanay ka na. Ako ang tumatayong ina at ama ni Farrah. Wala na ang kanyang mga magulang dahil sa isang aksidente noon na nangyari. Kapwa namatay ang kanyang mga magulang noon sa isang plane crash. P—pero, Ikaw?"

Nagulat ako sa narinig mula sa magandang Ginang. So, ibig sabihin maaga pa lang naulila sa mga magulang si Farrah? Pero, bakit ba ito nagulat nang makita ako?

"Ikinalulungkot ko pong marinig 'yan, T—Tita," nauutal kong sagot dito. Nahihiya akong tawagin itong Tita pero kailangan. Para raw masanay ako.

"Matagal na naman iyon, hija. Pumasok na kayo sa loob kanina pa kayo hinihintay ni Farrah."

Namangha ako sa looban. Nanliit ako sa sarili. Hindi ako nababagay dito. Pero hindi ko akalaing darating din ang araw na magpapanggap ako bilang ibang tao. Sa katauhan ni Farrah Mondragon. Gaganap sa papel na fake wife ng bilyonaryong si Zeus Mondragon. Tama ba ang desisyon kong 'to?

"Yna!"

Muli akong bumalik sa reyalidad nang marinig ang boses ng kaibigan kong si Eliza. "Ang tahimik mo, tara sa taas. Naroon daw si Farrah."

"Kasalukuyan siyang nagpapahinga. Actually, katatapos lang niyang kumain kanina. And she was so excited na makita kayong dalawa, lalo na ikaw, Yna." ani ni Tita Mildred.

"Nakilala ka niya dahil madalas kitang ikinuwento sa kanya," saad ni Eliza sa akin. Hindi ito makatingin nang diretso sa aking mga mata. Bakit parang may itinatago sa'kin si Eliza? Hindi ako kumbinsido sa sagot nito.