R-18 WARNIIIING!!!!!
Nasa likuran namin si Benedict habang si Cheska ay sumabay sa amin papasok ng hotel. Dumaan kami sa mahabang hallway bago nakarating sa event place. Maraming tao ang nandooon. Marami ang bumati sa amin lalo na kay Benedict. Hindi naman maipagkakaila ang tikas at kakaibang tindig ng magakapatid na ito. Samahan pa ni Cheska na kahig ang pangit ng mukha ay sexy naman ang katawan pero mas pangit ang ugali. Madaming binabati si Sherwin na bisita. Habang si Cheska naman ay nakikipag socialize din. Sobrang napagod ako maghapon kaya naman na-upo na lang ako sa isang tabi. Habang sumisimsim ng alak sa baso ay naramdaman ko na may nakatingin sa akin mula sa malayo. Nang mahanap ko ito ay nagsalubong ang aming mga mata. Si Benedict Lauranz Sanmiego! Masamang nakatitig sa akin na para bang kinakain ang buong pagkatao ko. Ang hallway na dinaanan namin kanina ay nandoon siya sa entrada, natayo habang may kausap. Pero hindi naka-focus sa kausap ang atensyon ni Benedict. Sinubukan ko na lang hayaan. Alam ko kasing matatapos din ang pagtitig niya sa akin. Pero nagkamali ako, tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa saka naglakad palabas ng event place. Sa makapal na kurtina ay nawala siya. Hindi ko alam pero napasunod ako sa kaniya. Diretso ko ding hinawi ang kurtina at isang hallway ang nandoon, magkabilang gilid ay mga kwarto. Habang palinga-linga ako, may nakita akong isang nakabukas na pinto. Dahan-dahan akong lumapit pero agad akong hinila ng braso na mula sa loob na iyon. Dahil sa biglaang paghila sa akin ay bumagsak ako. Bumagsak ako sa bisig ng lalaking humila sa akin. "Ano bang ginagawa mo? Kanina lang tayo naghiway di ba?" Naiirita kong tanong habang nasa ibabaw pa din niya. "Ikaw? Bakit ka sumunod sa akin dito? Nandyan ang fiance mo, bakit hindi ka sumama sa kaniya?" Balik niyang tanong sakin. Dahan-dahan akong tumayo at ganoon din siya. Isinara niya ang pintua at hinila ako papasok sa loob ng kwarto. Itinulak niya ako sa kama at pwersahan sanang huhubarin ang damit ko ng pigilan ko siya. "Huwag mo sirain! Baka mapahamak ako lalo." Bala ko sa kaniya. Huminahon naman siya at agad ns lang akong hinalikan. Madilim ang paligid. At hindi ko makita ng buo ang itsura niya. Ang sakit nga ng katawan ko dahil sunod-sunod na ginagawa naming dalawa. Kinabahan naman ako dahil doon. Mula sa loob ng silid, narinig ko ang mababa at may kahulugang pagtawa ng lalaki. Bago pa siya makapag-react, biglang hinawakan ni Benedict ang braso ko. "Dapat hindi pa nawawala ang epekto ng ininom mong pills kanina," bulong nito sa tainga, at agad kong naramdaman ang masamang pakiramdam. "Sayang naman, kung hindi magagamit di ba?" natatawang dagdag pa ng lalaki. Agad niya ako siniil ng halik. Gumanti naman ako habang dahan-dahang inaalis ang butones ng polo niya. Siya naman ay maingat na inaalis ang pagkakabuhol ng dress ko sa likod. Backless kasi ito at sobrang sexy'ng tingnan. Fitted black ito na kitang kita ang hubog ng katawan ko. Nang maalis na niya ang pagkakatali sa leeg ko at likod ko ay bumagsak ito sa sahig. Tumambad na naman sa kaniya ang hubad kong katawan. Inalis niya ang t-back ko at agad na tinulak ulit sa kama. Tumigil siya sandali kaya naman napahiya ako. Narinig ko ang pag-alis ng belt niya kaya naisip kong naghubad na siya ng kaniyang suot na pantalon. Hindi na ako naghintay pa, tumago na ako sa loob ng comforter. "Anong ginagawa mo dyan?" Tanong ni Benedict sa akin. "Malamig ang aircon! Hinubaran mo ako di ba!" Hinila naman ni Benedict ang paa ko at saktong inibabawan ako. "Bakit hindi mo subukang gawin ngayon ang nais mong gawin kanina! Gusto kong maramdaman iyon." Sabi niya sa tenga ko. Nakaramdaman naman ako ng init sa katawan dahil sa sinabi niya. Niyakap muna ako benedict saka hinigit ako paupo. Nang makaupo na kami, agad niyang hinawakan ang pisngi ko ng kaniyang dalawang kamay. Saka ako siniil ng halik, ang kamay niya ay gumalaw papunta sa likod ko. Nagbigay ito ng kakaibang init ng katawan sa akin. Bumababa ang halik niya papunta sa hinaharap ko. Hinigit niya ako palapit sa kaniya. Kaya naman napaliyad ako nang s******n niya ang kanang suso ko. "Ughhhh..." Ungol ko nang pagsabayin niya ang pagsuso at paglamas sa parehong hinaharap ko. Itinuon ko sa dalawang kamay sa likod bilang suporta. Ibinuka ko ang hita ko sa harapan niya. Patuloy lang siya sa ginagawa niyang pagkain sa hinaharap ko. Ilang sandali lang ay bumababa siya ng halik sa tyan ko. Doon ko na siya pinatigil. "Akala ko ba? Gawin ko ngayon ang gusto kong gawin sa iyo kanina." pigil ko sa kaniya. "Bakit? Anong alam mong gawin? May alam ka bang gawin?" Alam kong nakangisi si Benedict habang nagsasalita. "Aba! Bat parang ininsulto mo ako! Kung gusto mo, subukan mo ako! Humiga ka dyan at papaligayahin kita!" Tinulak ko si Benedict pahiga. Ipinuwesto ko siya sa pagitang ng hita ko. Narinig ko pa ang paghalakhak niya ng sinimulan ko siyang halikan sa leeg. "This is the right way to kiss!!" Utos niya sa akin saka hinigit ang ulo ko papalapit sa kaniya. Hinalikan niya ako. Gumanti lang ako sa paghalik niya habang nanatili sa ibabaw niya. "Ganyan! Ganyan mo halikan ako leeg ko. Ganyan lang! Huwag mong basta na lang s******n, kailangan mong lagyan ng ritmo!" Turo niya sa akin. "Tinuturuan mo ba ako?" Naiinis kong tanong. "Mukhang ayaw mo pang matuto! Ang taas ng pride mo, ako na lang ang magtatrabaho!" Sabi niya saka niya ako inikot at siya ang pumaibabaw. "Hindi ko ba nararamdaman? Tayong tayo na siya oh!" Sabi niya ng natatawa at hinampas sa hita ko. "Kung gusto mong ganahan, huwag ka masyadong magsalita o magsabi ng kung ano-ano." "Ughhhh. .aaaaaah." Ungol ko ng bigla niyang ipasok ang daliri niya sa pagkababae ko. Hindi na siya nagsalita, muli niya lang akong hinalikan sa labi. Bumalik sa suso ko habang patuloy na pini-finger ang pagkababae ko. Wala akong ibang nagawa kundi ang umungol at ibaling kung saaan saan ang ulo ko. Hanggang sa ipasok niya ang pagkalalaki niya sa akin. "Aaaaaah.. ..ah....ang saraaaaap...."Pagkatapos kong mahiga, akala ko makakabawi rin ako ng tulog. Pero biglang tumunog ang phone ko. May text.【Come find me tomorrow night.】Binasa ko, pero hindi ko sinagot. Dalawang minuto, limang minuto, sampu. Wala akong balak mag-reply. Nasa sobrang pagod na ako.Pero maya-maya, nag-ring ulit. Diretso tawag. At imbes na pakiusap, utos agad ang tono:“Pumunta ka sa kumpanya ko within an hour. Dalhin mo ‘yung lunch box na niluto mo.”Napasinghap ako, napaigtad pa nga sa kama. 12:24 na ng madaling araw. Sino bang normal na tao ang ipapapunta sa opisina nang ganitong oras para lang magdala ng lunch box?Pero ito ang totoo: may kontrata ako. Nakapirma, malinaw na nakalagay — “on call 24/7.” Kahit anong oras siya mag-utos, kailangan kong sumunod.Kaya kahit mabigat pa ang katawan ko sa pagod — ilang araw na akong puyat, walang pahinga sa kaka-revise ng design draft at kakahanap ng materyales — bumangon pa rin ako. Nagbukas ng ilaw, naghilamos, tapos dumiretso sa kusina para magluto ng kah
Pagkatapos ng gulo kina Sherwin at Cheska, wala na akong pakialam kung ano pang drama ang ginawa nila. Hindi ko na problema ‘yon. Ang malinaw lang sa akin, hindi niya ako nasamahan sa exhibit—at doon pa lang, sapat na. Tumawag pa siya, naghahanap sa’kin, parang gusto pang magpaliwanag. Pero malamig lang ang sagot ko:“Rushing ka buong araw? Tapos na ang exhibit.”Narinig ko ang pagkadismaya sa boses niya. Ramdam ko rin ang pagkahabol niya, yung desperasyon na hindi niya maitago kahit pa pilit niyang gawing normal ang tono. Gusto pa nga niyang mag-imbita ng dinner, na para bang sapat na ang isang meal para bawiin lahat ng napalampas. Pero bago pa siya makapagsalita ng buo, tinawagan na siya ni Daddy. Doon pa lang, tapos na ang usapan.“Kung sobrang busy ka, mas mabuti sigurong tigilan mo na ang pagbabadya dito sa trabaho ko. Nakakaperwisyo ka lang.”Diretso kong binaba ang tawag. Walang pasintabi, walang pag-aalinlangan. Hindi ko kailanman ugali ang magpaikot-ikot kapag malinaw naman a
Nang marinig ko ‘yon, agad na nanlaki ang mga mata ko at hindi ko maitago ang sobrang excitement sa dibdib ko.Hindi lang dahil sa pera ‘to—mas mahalaga kasi na ang kompetisyong ‘to, sobrang bigatin sa industriya.Kapag nakalampas ako sa lahat ng kalaban, mas lalaki ang pangalan ko at tuloy-tuloy ang pag-angat ng career ko.Kaya wala na akong inaksayang oras. Diretso akong nag-sign up.Nang malaman ‘yon ni sir Charles, ngumiti siya at binigyan ako ng thumbs up.“Magaling ka, bata. Gusto ko ang ambisyon mo. Simula ngayon, gagawin kong deputy team leader si Christian para tulungan ka sa daily work mo.”Pagkasabi niya n’on, agad kong naramdaman ang tingin ni Christian—puro sama ng loob.Ngumiti lang ako at dinala siya sa dinner para kahit papano, matigil ang reklamo niya.——Kinabukasan, bago pa sumikat ang araw at tulog pa karamihan, gising na ako. Lumuwas ako ng siyudad para mangalap ng inspirasyon.Maghapon akong bitbit ang simpleng gamit, paikot-ikot sa mga kanto at eskinita.Pagdati
Parang malakas na kampana ang tunog, dumagundong sa tenga ng lahat. Napatingin agad si Daddy kina Tita at Cheska, matalim ang mga mata habang mariing sinabi,“Kayong dalawa, bumalik na lang sa kwarto n’yo. Huwag na kayong gumawa ng gulo, o baka hindi ko na kayo palampasin.”Kita ko kung paanong gusto pa sanang sumagot ni Tita, pero nang magtama ang mga mata nila ni Daddy—sobrang lamig, sobrang bigat ng titig—nanginig siya at kinagat na lang ang labi niya. Wala siyang nagawa kundi alalayan si Cheska na umiiyak pa rin, kahit halatang ayaw na ayaw niyang umalis.Sa totoo lang, natatawa na lang ako. Ano ba ‘yong parang pinag-iinitan pa nila? Kung tutuusin, hindi ba’t lagi lang namang “pataas-baba” ang diskarte ni Daddy? Lakas ng dating, pero sa dulo, parang hinahagod lang. Hindi ba sila satisfied doon?Huminga ako nang malalim para pakalmahin ang sarili ko. Pagkatapos, umusad ako paabante at iniangat ang USB sa harap ng lahat.“Dad, hindi puwedeng ganito lang ito matapos. Kailangan kong i
Medyo nanginginig pa yung boses ko, namumula na rin ang mga mata ko, at ramdam ko yung luha na pilit kong pinipigilan.“Shine…” Tumitig si Sherwin sa’min dalawa na halos pareho ang itsura ng mukha—parehong sugatan at kawawa ang peg—pero ang tanong niya, “Ano nangyari sa mukha ni Cheska?”Halos matawa ako. Sa dami ng puwede niyang itanong, si Cheska pa rin ang una niyang kinamusta. Hindi ba’t para na rin niyang kinumpirma na ako ang nakasampal kay Cheska?“Kuya Sherwin, huwag ka na magalit sa’kin. Ako na lang ang may kasalanan. Kung makakagaan ng loob mo na masampal ako, handa akong tanggapin ‘yon.”“Shine, kahit gaano ka man magalit, hindi mo puwedeng basta saktan si Cheska. Pag-usapan na lang natin.”“Ah, alam ko na gagawin mo ‘to.” ngumiti ako nang malamig.Kinuha ko ang phone ko sa pagitan ng sofa at unan, kitang-kita pa ang naka-open na recording app. Nang makita iyon ni Cheska, halos manginig siya sa takot.“Ate, paano kung i-play na lang natin ang video para malinaw kung sino ta
Noong naglabas ng apology statement ang media, natawa lang ako nang makita kong may kasunod na announcement mula mismo sa legal department ng Sanmiego Group. Ang tanong ko agad sa sarili ko: bakit kailangan pang makisali ng Sanmiego Group dito? …Si Benedict ba ang kumilos?Habang panay paliwanag at paghingi ng tawad sa telepono ’yung editor-in-chief, hindi ko na siya pinapansin. Hindi naman siya talaga ang target ko. Ang gusto kong singilin—si Tita. At to be honest, hindi na ako nagulat nang siya nga ang lumabas na may pakana.Pagkababa ko ng tawag, paikot-ikot ako sa kwarto, kinakagat pa ’yung kuko ko habang nag-iisip ng susunod na galaw. Hanggang sa napatingin ako sa phone ko, nakita ko ’yung number ni Sherwin. Huminga ako nang malalim bago ko siya tinawagan, at sa oras na sumagot siya, agad kong binitiwan ’yung boses na parang wasak na wasak:“Sherwin, nakita mo ba ’yung balita? Tumawag sa’kin ’yung editor-in-chief, si Tita raw ang nag-utos! Puntahan mo ’ko ngayon, kailangan nating