R| 18
"I Know pero sinimulan mo ako e. Kanina pa ako nanggigil sa iyo!" Sabi niya sa akin at binuksan niya ang shower. Siniil niya ako ng halik na hindi ko naman iniwasan. Gumanti naman ako ng mapusok pa sa ginagawa niya. Mas umiinit ang pakiramdam namin habang ang tubig na lumalagaslas mula sa shower papunta sa aming katawan. Dahan-dahan niyang inalis ang basang damit sa katawan ko. Na-expose sa kaniya ang basang basa kong katawan, malaki ang hinaharap ko pero tama lang ito sa malaki niyang kamao. "Ang saraaaap nito! Ang lamboot! Paano mo napapanatili ang ganitong kagandang hinaharap." Papuri niya sa nakatayo kong suso. "Malamang! Hindi pa ako nanganganak! Kapag nagkaanak na ako saka magbabago ang itsura niya-aaaaaahh... Ang sarap sige paaa!' Liyad ko ng sinubukan niyang supsupin ang kanang suso ko. Wala akong nagawa kundi ang umungol sa sarap habang ang kamay naman niya ay gumagapang sa pambabae ko. Binitawan niya ang bewang ko para ilagay sa braso niya ang hita ko. Medyo umaangat na sa sahig ang isang paa ko. Nakasandal lang ako pader ng habang patuloy niyang siniil ng halik ang kanang suso ko. Mas lalo akong napaliyad ng subukan niyang ipasok ang isang daliri niya sa pagkababae ko. . Nilabas pasok niya ito saka lumipat ng pagsipsip sa kabilang suso ko. Grabe, para siyang uhaw na batang dumedede. Wala akong ibang nagawa kundi ang umungol sa ginagawa niyang kakaiba sa akin. Patuloy lang ako sa pag-ungol hanggang sa labasan ako. Nagulat ako nang bigla niyang binitawan ang hita ko at lumuhod sa pagkababae kong basang basa, nagulat ako ng himurin niya ang mga lumabas sa akin. Nahiya pa ako at iniwan nang hatakin niya ang bewang ko. Napaungol ako ng matindi ng pumasok ang dila niya sa pagkababae ko. "Ughhhh! Tanginaaa!! Ano ba itong sarap na ginagawa mooo!!" Ungol ko. Hingal na hingal ako hangggang sa natapos siyang ungol lang ang ginawa ko. "Ang saraaaap no'n!!" Hingal ko sabi habang siya ang nakatingin lang sa akin ng malagkit. Pawis na pawis ang mukha niya. "Mas masarap ka! Ang tamis ng katas mo at talaga namang malinis." Hindi ko alam pero niyakap ko siya pagkatapos no'n. Pakiramdam ko hindi ako maduming babae, dahil ang malinis na lalaking katulad niya ay hinawakan at kitain ako. Pinuri pa niya ako. Hindi ko alam pero na-turn on ako dahil doon. Hinalikan ko siya sa leeg pababa sa kaniyang dibdib. Habang ang kamay ko ay maliliit na gumagapang sa ibabaw ng damit niya. Hindi na ako nakatiis at mabilis kong sinira ang basa niyang damit at hinalikan ang dibdib niya. "Shine! Noo! Stop it! Wala akong balak pasukan ka ngayon! Gusto ko lang pagbigyan ang pang-aakit mo kanina." Pigil niya sa akin. . "What?! Ibig mong sabihin, gusto mo lang maadik ako sa ginagawa mo? Para hanap-hanapin kita? Mas gusto mo bang hinahabol kita?" Tanong ko sa kaniya. Ngumisi lang siya saka tuluyang hinubad ang suot niyang pantalon at pumwesto sa shower. Kitang kita ko ang pagkalalaki niyang tayong tayo. Hindi ko akalain na nagkasya ang ganyang kalaking pagkalalaki sa pagkababae ko. Pakiramdam ko ay hindi naman ako nawasak nang una naming p********k. "Can i touch that?!" Walanghiya kong tanong. Alam kong nahawakan ko na iyan pero dahil lasing ako, hindi ko na maalala. Sobrang tigas nito ngayon kaya gusto kong naramdaman. "Huwag na. Maupo ka lang sa sahig at ibuka ang hita mo paharap sa akin." Utos niya! Saka hinawakan ang pagkalalaki niya. "Hindi magandang pakinggan ang sinasabi mo. Parang hindi ka maarteng lalaki kung umasta sa harap ko pero napaka-istrikto mo sa iba. Tapos ganyan ka pala kabulgar." "Ibubuka mo o hindi? Kung hindi tapusin mo na ang paliligo mo!" Masungit niyang sabi at hindi man lang ako sinagot ng maayos. "Gusto kong ipasok mo iyan sa akin!" Lakas loob kong sabi. "Ayoko! Baka maisip ni Sherwin na galawin ka at makita niyang namamaga iyan, edi nayare ka pa. I can manage this!" Hindi ko alam kung maiinis ako o maiinsulto. Bakit parang iniisip niyang kaya kong makipagtalik kay Sherwin at sa kaniya. Letse! Nawalan ako ng gana at nagsabon na. Nagmamasterbate siya habang naliligo ako sa harapan niya. Kita ko pa ang pagsabog ng gatas niya pero wala na akong pakialam. Nakakairita, hindi ko alam na nakatulog na pala ako dahil sa pagod ng maghapon. — Madaling araw na nang makaalis kami sa resthouse ni Benedict Dahil dalawang beses kaming nagpainit sa loob ng isang araw. Hindi ko alam pero pakiramdam ko nanakit ang buo kong katawan. Habang nasa kotse ay nakatanggap ako ng tawag mula kay Sherwin. Nag-aatubi akong sinagot ito. Letseng lalaking ito. "Nasaan ka?" Agad niyang tanong. "Nasa labas," malamig kong sagot, walang akong balak na magtagal ang usapan naming dalawa. Hindi nagustuhan ni Sherwi ang aking naging sagot. "Sabihin mo sa akin ang lokasyon mo at susunduin kita." "Bakit?" kunot-noo kong tanong. "Sumama ka sa akin sa isang 5 star. May mahalagang pagtitipon. Naroon din ang kuya ko. Huwag mo akong ipahiya." Napakunot ang noo ko dahil doon. Si Benedict Sanmiego ay pupunta rin? Hindi ko alam pero na-excite akong makita siya. Kaya naman agad akong sumang-ayon. Sa isang coffee shop, itetext ko ang address Makalipas ang ilang minuto, isang itim na Maybach ang huminto sa gilid ng kalsada. Lumabas ako ng coffe shop. Lumapit ako sa sasakyan at binuksan ang pinto sa likuran. Laking gulat niya nang makitang naroon si Sherwin. Kasama siyang sumundo sa akin. Napairap na lang ako-ay hindi! Siya mismo ang sumundo sa akin. Isasara ko na sana ang pasenger seat door at doon na lang uupo nang magsalita. "Dito ka umupo. Huwag mo akong gawing driver." Kitang-kita siguro ni Sherwin ang aking pag-aalinlangan at agad na dumilim ang kanyang mukha. "Huwag mo akong paulit-ulitin!" Wala akong nagawa kundi sumunod. Umupo ako sa sa tabi niya, dumidistansya ako ng kaunti, sapat para may makaupo pang isang tao sa pagitan nila. "Naayos ko na ang engagement party sa susunod na Martes." Umandar ang sasakyan at marahas ang tono ni Sherwin nang magsalita. Parang hindi ko alam na si Benedict ang nag-ayos ng lahat. "Hindi ko na iniintindihin kung sino ang lalaking kasama mo sa labas, basta tapusin mo na ang anumang relasyon mo sa kanya! Isipin mo ang buhay ng kapatid mo! Napakuyom ako ng kamao dahil sa sinabi niya. Hindi ko akalain na gagamitin talaga niya ang kahinaaan ko para takutin ako. Bwisit!! Alam niya kasing wala akong kapangyarihan para lumaban. Wala akong kapit katulad niya. Maliban na lang kung... makahanap ako ng kakampi na walang sinumang nangangahas na labanan. "Naiintindihan ko." Tumango ako saka tahimik na tumingin sa bintana.. Pagdating namin sa five star hotel na sinasabi ni Sherwin, isang Bentley Mulsanne ang huminto hindi kalayuan. Bumukas ang pinto nito, at lumabas ang isang matangkad at matipunong lalaki. Kahit sa ilalim ng dilim ng gabi, kita ang kanyang marangal at makapangyarihang aura. Si Benedict Sanmiego Nagtagpo ang mata naming dalawa. Hindi ko nagasang umiwas, tiningnan ko siya ng sobra. Ilang sandali pa ay may dumating na isa pang sasakyan. Napatingin kaming tatlo sa dumating na kotse, lumabas doon si Cheska. Nakangiti siya hanggang sa tumabi at kumuyapit sa braso no Sherwin. Linta talaga ang lintik na ito! Bwisit At ito namang fiance ko ay hinapit pa ang bewang ni Cheska palapit sa kaniya. Hindi ko akalain na ganito kakapal ang mukha nila para lantarang maglandian sa harapan ko. Napairap na lang ako dahil doon. "Hi ate Shine." nakangiti siya ng may pagmamalaking binati ako. Bwisit talaga.Simula nang naging team leader ako, parang wala namang masyadong nagbago. May nadagdag lang na coordination group sa trabaho ko—more emails, more updates, more tao na kailangang i-manage. Pero hindi ako nagrereklamo. Gusto ko 'to. Pinaghirapan ko 'to.Kahit pa sinasabing isa akong paratrooper, wala naman akong ginagawang mali simula nang pumasok ako sa kompanya. May iilan na halatang may tingin pa rin—alam mo 'yung tingin na parang, “Ah, kaya ka lang nandiyan dahil may connection ka.” Pero dedma. Hangga’t maayos nilang ginagawa trabaho nila, hindi ko sila aawayin. Lahat tayo nagtatrabaho para mabuhay, hindi para magpahirapan.Pero kahit okay ako sa work, hindi ko pwedeng itangging may isang tao na hindi natuwa sa pagiging "busy ko."Si Benedict.Kahit wala pa siyang sinasabi, ramdam ko na. Mula sa kakaunting tawag, hanggang sa halos wala nang oras sa isa’t isa, parang unti-unti kaming nilalamon ng schedule ko. Kaya nang bigla ko siyang makita sa labas ng office building ko—doon sa pam
Nagulat talaga ako nang makita kong napamulagat si Mr. Castro sa mga plano ko. Ilang salita lang ang sinabi niya, pero bigla siyang natahimik nang makita ang presentasyon ko.Hindi ko mapigilan ang sarili kong mapasimple ang ngiti.Ang bawat sulok ng disenyo ay pinag-isipan ko nang mabuti—pinaghalo ko ang retro at futuristic na tema, gumamit ng mga materyales na abot-kaya pero may dating, at sinigurong pasok lahat sa budget. Lahat ng ‘yon, nakita niya. At higit pa roon, na-appreciate niya.Pero ang hindi ko inaasahan... naantig siya.Sa mismong araw na ‘yon, inaprobahan niya ang proposal ko. At hindi lang ‘yon—nagbigay pa siya ng bagong offer para sa kompanya namin. Yung dating mahigpit at mailap na si Mr. Castro, biglang naging bukas-palad at masigla. Para akong nanaginip.Pagbalik ko sa group chat, parang binagsakan ng bomba ang lahat. Sunod-sunod ang messages. Shocked ang lahat.Pero ang pinaka-galit?Si Cheska.Bigla na lang siyang dumating sa mismong lugar kung saan pumirma si Mr
Bawat salitang binibitawan niya ay parang mga bala ng yelo na direktang tumatama sa puso ko.Hindi ko na napigilan ang panginginig ng buong katawan ko sa sobrang galit. Sobra na na ang emosyon kong nararamdaman, at napadiin ang pagkakakuyom ko ng mga palad. Ramdam ko ang pagbaon ng mga kuko ko sa balat ko—may lumabas nang dugo, pero wala akong naramdamang sakit. Wala. Wala kundi galit.Ang pagputol ng kasunduan sa kasal? Desisyon ’yon ng pamilya Sanmiego Anong kinalaman ko doon?At bakit parang ako pa ang sinisisi nila? Hindi naman ako gano’n kaimportante para mapabago ang desisyon ng isang pamilya gaya ng sa kanila.Tinitigan ko nang diretso ang mga mata ng ama ko, at walang pag-aalinlangang sinabi,“Ako ang magpapagamot sa kapatid ko. Anong magagawa mo bukod sa mag-file ng protection order? Kung sisirain mo ang gamutan ng kapatid ko, hinding-hindi kita patatahimikin. Subukan mo lang kung hindi ka maniwala sa kaya kong gawin.”Bigla siyang umusad palapit, galit na galit, parang gusto
Si tita Michelle ay nakasuot ng madilim na nightgown, medyo magulo ang buhok, at halatang kakatapos lang magising mula sa kama. Medyo namumula ang mukha sa pagkabahala.Sumunod si Daddy, naka-bathrobe pa rin,Pagdating nila, nakita nilang si Cheska ay parang naapi, ang mga mata ay namumugto at puno ng luha, habang ako naman ay mukhang walang pakialam, nakatayo lang ng malamig at walang emosyon.Alam na nila kung sino ang unang naapektohan.Si tita Michelle ay agad na nagmukhang malungkot para kay Cheska, pero nang makita niyang hindi pa nagsasalita si Daddy, naghintay na lang siya ng pagkakataon.Si Daddy ay hindi nakapagpigil, nagkunot ang noo at parang may mga linyang dumaluyong sa noo niya. Tumakbo ang mga salita mula sa bibig niya, malakas at punong-puno ng galit: "Shine, ano bang nangyari sa'yo? Ang kapatid mo ay nagsasalita, tapos ganito ang trato mo? Wala ka bang awa sa kanya?""Ang ibang mga kapatid, binibili pa ang mga bagay para sa isa't isa pagkatapos magtrabaho, pero ikaw,
Dahil naging mas malapit ako sa aking mga kasamahan, napansin kong mas mabilis akong umuunlad. Noon ko lang napagtanto kung gaano kababaw at hilaw ang mga ideya ko noong unang beses akong pumasok sa kumpanya.Sa kabutihang-palad, isa akong hilaw na diyamante—matapos ang tamang paghubog, magiging mas maayos at epektibo ako sa trabahong ito.Bukod sa malalaking proyekto tulad ng para sa isang furniture brand, tumatanggap din ang team namin ng mga customized na disenyo. Sa ganitong pagkakataon, bawat isa sa amin ay nagsusumite ng draft, at ang kliyente ang pipili ng designer na gusto nilang makatrabaho nang mas malapitan.Isa ako sa mga napili. Ang kliyente ko ay isang bagong kasal na mag-asawa na nais kong idisenyo ang kabuuang istilo ng kanilang villa.Hindi sila nagtitipid—ang tanging kondisyon lang nila ay ang "kasiyahan" nila sa resulta. Isang napakalawak na konsepto.Bagama’t mababait silang kausap, mataas ang kanilang mga pamantayan. Alam nilang baguhan pa ako, pero nagustuhan n
Thir Person’s Point of ViewAng lahat ng ito ay nasaksihan ni Charles Chua. At sa loob-loob niya, nakahinga siya nang maluwag.Isang gabi, matapos ang trabaho, nag-iisa siyang umupo sa opisina at may tinawagan. Ang tono niya, may halong saya at mayabang na pagmamataas."Hoy, ayon sa utos mo, napasok ko na ang tao sa studio. Ngayon, mukhang nakapag-adjust na siya nang maayos. Sabihin ko sa ‘yo, napakagaling ng babaeng ‘to."Sa kabilang linya, isang malalim at matigas na tinig ang sumagot, "Mabuti naman kung gano’n! ang galing."Ngumisi si Charles Chua at pabirong sumagot, "Uy, salamat sa papuri! Ang tagal na kitang kilala, pero bihira kang magsabi ng matinong bagay."Ngunit hindi inaasahan ni Charles Chua ang sumunod na sinabi ng kausap."Ang tinutukoy ko, si Sunshine Caparal."Napakurap si Charles Chua at hindi napigilang mapabulalas, "Hala, kuya Ben, akala ko ako ang pinupuri mo!"Dahil sa payak niyang sagot, hindi sinasadyang lumitaw ang tunay na pagkatao ng misteryosong tao—si Bene