4

Tinignan ko pa ulit ang damit ko sa salamin. Is this okay? Im wearing an Black Long sleeves Top paired with High-waisted jeans. The Top was off-shoulder and was made with a really stretchy material so it was hugging my figure a little too much I think and It's also was also a crop top. I paired it with my White Handbag with gold details and a set of earings and necklace bago ako lumabas ng kwarto.

"Manang, Nakita nyo po ba si Sir Rogel?" I asked Manang Kuri. 

She's watching EatBulaga while eating Chitcharong Bulaklak. It's one of her favorite habits since I met her years ago.

"Si Sir Rogel? Sya ata ang naghatid kay Sir Lucian dahil may sakit yung isa nating driver. May kailangan ka ba sa kanya? Kung gusto mo ay tawagin ko si Sir para pauwiin sya." Akmang tatayo na si Manang para abutin ang telepono ng pinigilan ko sya.

"No, Manang, It's fine may pupuntahan lang po ako saglit." 

"Ah, ganoon ba. O sige, humayo kana't mag ingat sa pagmamaneho." 

Pagkatapos kong magpaalam ay dumiretso na ako sa underground garage namin. Medyo marami-rami din ang kotse ko dito pero minsan lang nagagamit dahil iisa lang ang karaniwan naming sinasakyan. Pinili ko ang White Subaru ko na nasa may abndang dulo at sumakay na. 

Nakakapanibago. Matagal-tagal na rin nung huli akong nag drive mag-isa mga 2 Months na rin siguro after namin mag usap ni Sid. Speaking of Sid, I missed that guy. Kung bibilisan ko ang pamimili ko ay magkakaroon pa ako ng time makabisita sa café nya.

I drove my Subaru sa Favorite Pastry Shop ni Mama. It's called Madame & Monsieur's Dough Darlings. Ang shop nila ay medyo may kalayuan sa bahay. I never tasted any of their pastries dahil palagi itong inuubos ni Mama. Tinulak ko ang pintuan upang buksan at tumama maman ito sa isang maliit na bell sa taas na naglikha ng malakas na tunog. 

"Hello Madame, Welcome and Good afternoon!" Masiglang bati sa akin ng lalaki na nasa cashier. 

"Hello, good afternoon din." Tipid na bati ko pabalik. I looked at their desserts, nakadisplay ito sa isang glass shelf kasama ang mga pangalan. Marami silang mga pastries at desserts dito, may chocolate, strawberries, matcha, mango and even durian. Nakakabusog ng mata ang ganda ng mga pagkain na dito. I wonder what these things taste like.

Pagkatapos kong mamili ng mga bibilhin ay binalik ko ulit ang tingin ko sa lalaki. Weird. Grabe sya makatitig sa akin, I think he's examining my face. 

"Can I get the whole Devil's Chocolate Cake, 5 Chocolate Croissants, 5 Strawberry with Vanilla Ice Cream Croissants, 1 Dozens of Blueberry Muffins, 1 Dozen of Chocolate Banana Muffins. Mango and Matcha Flavored Macarons 1 Dozen Each, 2 Pain Au Chocolat and Cream Bread with Mango and Chocolate filling 1 Dozen Each. Thank you." 

"Wow." Tila nagloading pa ang lalaki sa haba ng sinabi ko. "Okay, Uhm all of that would be 8,765." 

Inabot ko ang Card ko sa lalaki. "Uh, Ma'am, You might have to wait for a couple hours."

I smiled. "It's okay. Babalikan ko na lang mamaya."

Inabutan naman akong lalaki ng maliit na papel at ballpen. "Pakilagay nalang po ng contact nyo, Ma'am. Para po matawagan nami nkayo once na tapos na po ang mga desserts."

Pagkatapos kong fill-up-an ang maliit na papel ay nagpasalamat akong muli at akmang lalabas na ng biglang nagtanong ang lalaki. 

"Are you somewhat connected with Lucian Macini? You looked really familiar." Takang tanong nito sa akin.

I froze. Wala pang kahit isang tao ang nagtanong sa akin ng tanong na iyan. Saan nya ako nakita? Do I know him? 

"Nevermind. Sorry to bother you Ma'am." 

Pagkasabi nya noon ay dali-dali na akong lumabas at pumasok sa kotse ko. I don't remmeber seeing him anywhere So, paano nya ako nakilala?

Bumuntong hinginga ako at nag drive nalang papunta sa café ni Sid. I need to know how he's doing.

Makalipas ng ilang minuto ay nakarating na ako sa lugar kung nasaan ang Café ni Sid. Pagkatapos kong i-park ang sasakyan ko ay lumabas na ako at naglakad papasok. 

"Hello! Welcome!" Masiglang bati sa akin ng isang babae na nakapigtails at may pink na bow sa ulo.

"Hello, nasaan si Sid?" Tanong ko sa babae.

"Nasa loob po sya ng kitchen gumagawa ng kape. Wait po tawagin ko lang po sya." Ani nito tsaka pumasok sa pintuan kung saan staffs lang ang pwede.

Umupo ako sa pinaka tago at dulong puwesto sa shop. I waited for a couple minutes bago ako sinalubong ni Sid ng isang malaking yakap at nakakadugo ng tenga na tili. 

"IVYY!!! OMG YOU'RE HERE!!" Ipit ang boses na sigaw nito.

Tumatalon-talon pa nga sya at mas hinigpitan ang yakap sa leeg ko 

"Sid, Ic-can-'t b-re-athe." Nahihirapang sabi ko dito.

Bumitaw naman ito agad at pinaupo ako sa upuan ulit. "Ow, sorry hihi. Naexcite lang ito naman." 

"About nga pala doon sa sinabi ko sayo nung nakaraan doon sa friend ko na photographer ng Lunar II Magazine. Na-amazed daw sila sa portfolio Bading!" 

"Tapos, ito pa ha ang chika is nung namention ka daw ng friend ko na Ivy Simoné ang name mo, btw di ko pala sinabi na Mancini ang surname mo sinabi ko yung apelyido mo nung high school pa tayo but anyways, doon daw sa meeting nila kasama yung CEO sinabihan daw sila na magrequest na interviewhin ka dahil gusto ka daw nya makita!" Parang bulate na binudburan ng asin na kwento nito.

Nagpapasalamat ako at sinabi ni Sid ang apelyido ko nung hindi pa kami kasal ni Lucian. Well, If what he was saying is true, then Im glad na nagustuhan nila ang portfolio ko and thankfful na willing silang bigyan ako ng chance patunayan ang sarili ko. 

"I don't think papayagan ako ni Lucian mag model."

Sid rolled his eyes. "Hindi naman sya ang magmomodel, Ivy. It's your dream, your passion, kung saan ka magaling. Bakit ba worried na worried ka sa asawa mong 'yan." 

I laughed a little. He's right. My bestfriend is right. It's my choice, my dream and my passion so I don't think na masama kung ipagpapatuloy ko ito. 

"Can you give me the contact details of your friend?" I asked Sid.

Dali-dali naman syang tumayo at pumunta sa counter para kummuha ng papel at ballpen. Isinulat nya ang contact number nito pati na rin ang address ng company. 

"Oh, ito yung contact details ni Mudrakels. Mabait yan di nangangain ng magagandang nilalang." 

Tumawa ako at magsasalita pa sana ng biglang mag vibrate ang cellphone ko. Inilabas ko ito mula sa bulsa at binasa ang message.

To: Ivy Simoné

From: +09*******275 (Unregistered Number)

Message: Hello! From Madame & Monsieur's Dough Darlings. We are please to tell you that your order, 

- 1 whole Devil's Chocolate Cake

- 5 Chocolate Croissants

- 5 Strawberry with Vanilla Ice Cream Croissants

- 1 Dozen of Blueberry Muffins

- 1 Dozen of Chocolate Banana Muffins

- 1 Dozen Mango Flavored Macarons

- 1 Dozen Matcha Flavored Macarons

- 2 Pain Au Chocolat 

- 1 Dozen Cream Bread with Mango Filling

- 1 Dozen Cream Bread with Chocolate Filling

Is now ready to be picked up! ^ _ ^ <3

Oh wow, I think I really ordered a lot. Im going to have a hard time taking all of this home. T _ T

"Sid, Nagchat na yung shop na inorderan ko pinapa-pick up na yung mga desserts go-gora na ko." Tumayo ako at inabot ang aking bag.

"Sige, Madam. Gusto ko pa sana makipagkwentuhan pero sige pinapalaya na kita. Baka sa next 50 years na ang susunod na pagkikita natin." Maluha-luha pang ani nito.

Tumawa ako tsaka sya niyakap. "Babalik ako ic-claim ko pa yung free drink ko dito na sinabi mo nung nakaraang taon."

"Jusko, Ivy, nakaraang taon pa yun expired na sya." Ani nya na sinabayan pa ng irap. "Lika na nga hatid na kita sa palasyo mo, mahal na prinsesa."

Sabay kaming lumabas ni Sid ng Café at pumunta sa Parking Lot. I bid my goodbyes to Sid atsaka sumakay na sa sasakyan. I still need to pick up the desserts. I peeked at my phone to see the time. It's 3:04 pm. Great! Makakauwi na ako ng bahay bago mag 4:00.

Nang makarating ako sa Madame & Monsieur's Dough Darlings ay kaagad kong kinuha ang mga order ko nandun pa rin yung lalaki na grabe makatitig sa akin kanina. Ilang beses pa ako nagpabalik-balik sa loob dahil sa sobrang dami at laki ng mga boxes. Once I was done ay pumasok ako sa loob ng kotse at naghabol ng hininga bago nagmaneho ulit pauwi.

I was lucky enough to not be cornered by the on-going traffic at maagang nakauwi sa bahay. I parked my car kung saan ko sya kinuha at lumabas na ng kotse para umakyat pataas. Pagkapasok ko ay naka ayos ang lahat ayon sa mga inutos ko. Ang Wedding Photo namin ay nakakapukaw talaga ng pansin pagkapasok palang ang mga bulaklak ay maganda at mukhang natural na parte ng bahay. Mukha na itong bahay ng isang mag asawa na masaya at payapang namumuhay. 

Kailangan ko pala ng magbubuhat ng mga desserts. Lumabas ako at pumunta sa likod ng bahay kung nasaan nag malaking garden. Nandoon din si Nathan na nagaayos ng mga paso kasama ang kapatid nya.

"Nathan!" Tinawag ko ito. Agad naman syang lumapit sya akin. "Po?"

"Pwede mo ba akong tulungan? Kailangan ko ng magbubuhat ng mga desserts nasa kotse, sa underground garage." Ani ko at inabot sa kanya ang susi ng kotse.

"Sa kitchen po namin ilalagay, Ma'am?"

Tumango ako. "Yes, yes please."

Nagexcuse ang magkapatid at umalis na. Pinagmasdan ko sandali ang garden, ito ang bahagi ng bahay na talagang pinaghirapang i-design ni Lucian hindi ko alam kung para kanino but it's certainly not for me, maybe for one of his mistress? I don't really care.

Naputol ang pagmumuni-muni ko ng marinig ko ang tunog ng doorbell. Senyales na nandyaan na ang paghuhukom. Ama namin gabayan mo ako sa araw na ito, ako nawa'y kaawaan nyo. 

Shoot! Di pa ako nagpapalit ng damit! Pag nakita ako ni mama na ganito ang suot ko mag aalburoto na parang bulkan yun. Haist! Dahan-dahan akong naglakad sa backdoor ng bahay namin na nakakonekta sa garden. Ang backdoor na ito ay para sa mga maid lang pero sa mga oras ng emergency— like this one— ay pwede naman itong gamitin. 

Lord please sana di ako mahagip ng mala-cctv camera na paningin ni Mama. I walked on my toes, thanks to my 13 years of ballet I developed this talent. Maingat ang bawat hakbang ko pero may halong onting bilis nakayuko ako at nakatitig sa sahig ng may biglang sumulpot na pares ng hita sa harapan ko.

"Ivy, Darling, What are you doing?"

Kaagad akong nag angat ng tingin medyo nanigas pa ako sa posisyon ko ng marealize ko kung sino ang nasa harap ko ngayon. Ate ni Lucian na si Lorrie Kate Mancini also known ay ate Lory. She's 2 years older than me and Lucian and also very sweet and caring. I remember her helping me with everything bago pa man kami ikasal ni Lucian. Pero sabi ni Mama ay sila Papa, Grand Ida, Grand Pops at Aunt Mely lang ang bisita bakit nandito si Ate Lory? It is possible na nandoon din sya?

Inayos ang aking posisyon at nahihiyang nagpaliwanag kay Ate Lory. "Wala po aakyat lang sana sa taas." 

"Then why don't you use the door from the garden to the sala, Darling? You should greet your Parents first." Panenermon nito sa akin.

"Babatiin ko naman po pero hindi suot ang ganitong damit!" Mahinang bulong ko.

Natigilan naman sya at tinignan ako mula ulo hanggang paa. It was my Off-Shoulder Crop top dahil nga stretchy ang fabric hapit na hapit ito sa katawan ko. Tumango-tango naman sya bago nagsalita.

"Okay, be quick I'll distract them." Ngumiti ito sa akin bago tumalikod at naglakad paalis.

Thank you lord!! Im saved. Dali-dali akong umakyat papunta sa kwarto ko para magpalit na medyo masakit na rin kasi ang higpit nitong top. Haist! What a stressful day.