3

I woke up the next day feeling empty. I waited for my alarm to go off bago ako tumayo at pumasok sa banyo. Pagkalabas ko ay napansin kong umiilaw at nagv-vibrate ang cellphone kong nasa nightstand.

To: Ivy Simoné Mancini

From: Mom

Hello, Darling! I missed you so much! Me and your Dad is going to come over today with Grand Ida and GrandPops. Is that okay with you?

Hindi ko pa tapos basahin ang naunang message ng sumulpot naman ang panibago.

To: Ivy Simoné Mancini

From: Mom

I asked If Mely wanted to visit you guys too and she said yes so i guess she's coming today with us. I don't know what time but maybe 4pm?☺️

Humugot ako ng malalim na hininga at ibinaba ang cellphone ko sa nightstand. I would need to tell Lucian to come home early. Tumingin ako sa clock, It was 7:23 am. Nakapasok na kaya si Lucian sa trabaho? Lumabas ako ng kwarto at bumaba na para mag breakfast. Hindi kami kumakain ni Lucian ng sabay, well, sometimes kapag may event or something. Bilang lang ang breakfast, lunch, or dinner na sabay kaming kumain dalawa.

Manang Kuri smiled when she saw me. "Ivy, Anak kain na dali. May bacon at fried rice dito." 

I smiled back at her bago kumuha ng plato at mga kutsara. Since wala naman palagi si Lucian, si Manang na ang kasabay kong kumain palagi. It's nice because I never felt alone at feeling ko ay may tunay talagang nagmamahal at nag aalaga sa akin.

"Manang, pakisabihan po sila Denise at Rogel na ayusin yung sala tsaka yung garden sa labas. Dadating daw po sila Mama kasama sila Grand Ida mamaya. Baka sumabay na rin po si Aunt Mely sa kanila." Pagpapaalala ko kay Manang bago ko pa makalimutan mamaya.

Tumigil naman si Manang sa paghuhugas ng mga kaserola at naghugas ng kamay. "Kung gayon pala'y sasabihan ko na si Lucian na umuwi ng maaga para magkita sila ng Mama nya."

Pinagpag nya ang basa nyang kamay sa apron na suot at saka ito hinubad at isinabit sa hook sa may pader. Nagexcuse sya sa akin at umakyat sa taas kung nasaan ang office ni Lucian. Naiwan akong kumakain mag isa sa lamesa. Hindi ko malunok ang pagkain ko, iniisip ko na agad ang mga posibleng tanong na ibabato nila sa akin mamaya at kung anong isasagot ko dito. 

My best guess is that tatanungin nila kung kailan kami magkakaanak ni Lucian. Iniisip ko palang ang maga mangyayari ay napapagod na ako. 

Naudlot ang pagiisip ko ng biglang bumaba galing sa taas si Manang Kuri. 

"Ivy, anak, sabi nya uuwi daw sya pero hindi sya dito magpapalipas ng gabi." Umiwas ng tingin si Manang sa akin. "Marami daw syang trabaho na kailangang tapusin sa opisina nila."

"I understand. Atleast he'll try right?" 

Yeah, right. Atleast may balak pa syang umywi sa bahay namin. I comforted myself with that statement. Pagkatapos kong kumain ay nilagay ko na ang plato ko sa lababo at pumunta sa sala upang tignan kung ano ang gusto kong maging ayos nito. Nang makarating ako sa sala ay natagpuan ko ang isa sa mga maid namin na si Sarah dala dala nya ang isang may kalakihang wooden box na puno ng flowers—diffdrent kinds—kumalat ang bango non sa buong sala.

"Sarah, Pakilagay ang tulips doon sa vase sa taas ng TV." Ani ko at tinuro ang puwesto sa taas. 

Ngumiti lang ito sa akin ng mayumi at sinunod ang inutos ko. Maya-maya pa ay puamsok naman si Nathan—isa sa mga gardener namin— kasama ang kapatid nyang si Omen na dala-dala ang isang picture frame na mas malaki pa sa kanya. Laman nito ang wedding photo namin ni Lucian.

"Ma'am? Saan ko po ito ilalagay?" 

"Doon sa may space na yon." Itinuro ko ang malaking space sa dingding sa itaas ng sofa. Kung dito ito ipupwesto ay pagpasok palang ng bisita ay makakapukaw agad ito ng atensyon. 

Katulad ni Sarah ay nginitian lang din ako nito at sumunod na sa utos ko. Ang kulang nalang ay mga favorite snacks ni Mama at Aunt Mely. Bibilhin ko nalang siguro ang mga 'yon mamaya pagkatapos maayos ng sala.

"You seem busy." 

Napalingon ako sa pinang galingan ng boses na iyon. And to my surprise It was from my husband, Lucian. He's wearing his usual office outfit, he looks nice pero may ibang nakakuha ng atensyon ko.

"Where did you get that?" I asked. Itinuro ko ang kumikinang na Silver Rolex Watch sa kamay nya.

He stopped for a second. Oh, okay I shouldn't have asked that. It's probably from Mary, his mistress. Umiwas ako ng tingin at bumalik sa pagtingin sa sala.

"Forget it. Umuwi ka ng maaga, Lucian. Your Mom will be waiting for you." 

"Okay. I'll go now, Ivy." 

Atleast he still remembers my name. Im glad.

"Okay." 

Lumayo na sya sa akin pero hindi ko sya nilingon hanggang sa marinig ko na lang ang pagsarado ng pinto. Wow, what a conversation between a husband and wife.

I don't have time para magdrama ngayong araw. I still need to buy sweets and some groceries pang stock because I know my Mom, kakalkalin nya lahat ng sulok ng bahay namin to see if Im doing my 'duty' as a wife. Hinayaan ko ng pangunahan ni Denise ang pagaayos ng sala at iba pang sulok ng bahay at umakyat na sa kwarto ko.

————————————————