CHAPTER 3

Chapter 3

Alice pov.

Pangalawang araw na niya ang pumunta ng palihim sa Paitaas na mundo ang dami kong ikweninto ni boss ang tungkol doon at masaya ang bakla para sa akin pero kailangan parin niya kumayod sa mundo kong kinagisnan para may pera naman kapag babalik doon sa paitaas na mundo.

Nakahiga siya sa malambot na higaan ng bakla na parang may nararamdaman ako sa aking sarili at parang sinisipon ako lalo na hindi pa rin gumaling ang aking mga sugat noong una kong pagdating sa paitaas na mundo. Nag-alala tuloy ang bakla sa akin dahil nalilipasan na ako ng oras sa unang kong pagpunta at nasunog ang aking tagiliran ng kunti saka ang mga paa ko ay nagkasugat pa dahil sa stilleto na aking suot, dulot ng aking pagtakbo patungo sa isang garahe na tinatawag ng mall na naroon.

"Gwapo ba siya?"

"Sino"

" E di iyong kwenento mo sa akin, iyong lalaking para kang lalamunin ng buhay at lalapain ka at sigurado akong inlove iyon sa iyo. Alice ipapatuloy mo ba itong mga kalokihan mo?"

"Alam mo boss parang gusto ko ng tumira doon dahil mga mayayaman  sila at lahat ng bahay na naroon ay kakaiba at hindi tulad dito na makaluma  at tagpi tagpi pa ang ilang bahay saka may baha na hanggang langit ang  taas"

"Building ang tawag doon at ang building na iyon ay isang companya na ang magmamay-ari ay mga taong sobrang yaman na"

"Pero patawad ni wala akong dala na pera mula roon boss ."

"Bakit ka hihingi naman ng tawad e buhay mo naman ang kapalit kapag ang ugali mo rito o nakasanayan ipapalabas mo roon, seguradong bagsak ka sa kulungan kaya maging mabait ka roon at huwag mong kalimutan ang oras mo"

"Gawan mo pa ako ng ibang damit metal"

"Wala na akong pera para sa experemintong iyan, pagtiitiisan mo lang iyang dalawang gawa ko at magsuot ka lang ng ibang damit saka huwag mo yang alisin sa katawan mo ang damit na metal. Naku naman sa pangarap mong iyan wala na halaga sa iyo ang buhay mo"

"Bakit kapag dito naman ay para man din tayong patay"

"At least buhay tayo."

"Iyang salitang iyan ay hindi ko maiintindahan dahil para akong tanga kapag may sinasabi sila at masasarap na pagkain ang naroon boss"

"Huwag kang maging matakaw sa mundong iyang at baka paghinalaan ka Alice" boses nitong nag-alala para sa akin saka ininda ko naman ang sumasakit kong katawan at mga paa.

Sa mundong nasa itaas, ang mundong na aking pinangarap sa una kong pag-punta roon ay may mga taong pinakain ako ng mga masasarap na pagkain na hindi ko natikman sa buong buhay ko rito sa aking mundo. Doon ko naranasan lumanghap nang totoong buhay at totoong bahay lalo na sa tawag na kaibigan ay parang masaya sila sa akin sa tuwing naroon ako, ayaw ko na sana bumalik pa rito pero mag-kaiba ang gravity sa bawat mundo namin dahil ang gusto ko ay ang mapanitili pa ng matagal roon.

Napatayo tuloy ako sa aking hinihigaan at lumabas ng silid saka nahanap ko ang aking sarili na napatingin sa ibaba, nakatanaw ako sa mga nagkasarapan ang mga babae at lalaki.

" Alam mo boss, hindi ko ito naransan sa mundong aking napuntahan at parang masaya sila na mkasama ang mga taong tinatawag na pamilya" saad ko sa kawalan na alam kong nakikinig si Alberto sa akin dahil nasa mesa ito na nakaupo sa upuan saka hindi ko namalayang yumakap na pala siya sa akin.

"Ito ang mundo natin Alice" boses na nangunguhulang na huwag kong ikumpara ang mundo namin sa mundong nasa itaas pero ang hindi ko maitanggi ang katawan ko ay ayaw ng kumilos para magkapera sa mga lalaki na gustong angkinin ako, ang aking puso ay nararamdamn kong ayaw na at ang isipan ay nagsasabing gusto ko pa rin ba ang gawin ang nais ng katawan. 

Ako si Alice Armani at hindi ko ikakahiyang isa akong bayarang babae sa isang bar na pagmamay-ari ni Alberto Fuego Jr. at itunuring na siya nitong kapatid.

Sa kahirapan ng buhay sa mundong kinabibilangan ay ibininta ko ang aking sarili gabe-gabe sa mga lalaki upang magbabayad kahit sintemo lamang at ito ay mahalaga na sa araw araw na pagbili ng pagkain, para narin magkalaman ang sikmura.

Ang mundo ko ay walang batas, walang moralidad at higit sa lahat ay walang pinuno o namuno kundi ang kumayod para lamang mabuhay. Karamihan ay pera ang nasa isipan, pera ang mahalaga at pera ang bumubuhay sa kanila kapag magkaroon ng karamdaman ay napakamahal ng gamot, ang ilan ay hinayaan na lamang mamatay.

Isa na roon ang aking lola na ang siyang nag-aalaga sa akin noon pa man ng iniwan siya ng kanyang ina at magpahanggang ngayon ay hindi na bumalik pa. Ayaw ko narin malaman kung sino ang aking ama dahil isa ring bayarang babae ang aking ina at si lola noon. Kailangan kong kumayod para sa kanyang lola at mga gamot nito, mga gamot na ang presyo ay katumbas rin ng buhay.

Nabaliktanaw tuloy ako sa sinabi ng aking kasamahang bayarang babae dito sa bar ni boss.

"Ano naman anv iniisip mo at matutunaw iyang salamin?" Tanong ng isang maarting boses sa kanyang tabi na naglalagay ng palamuti sa mukha na katulad ko rin ang ginagawa nito, kahit hindi ko ito pinansin ay kitang-kita ko naman sa reflextion ng salamin ang mukha nito.

Isang babaeng walang ibang ginawa kundi ang maiinggit sa akin dahil ako ang isang bituin ng mga kalalakihan at paboritong angkinin gabe-gabe.

"Lagi ka nalang magkapera gabe gabe at paborito ni boss" bagsak nitong saad sa akin.

"Kanya kanya tayo ng diskarte at magpaganda, kasalanan ko rin bang maganda ako?" Turan ko dito na ikinagalit saka bigla itong napalabas pero bago ito lumabas .

"Tinawag ka ni boss" tigas nitong saad saka tuluyan ng lumabas ng comfort room.

Si Alberto Fuego ay ang baklang  may-ari ng barhouse na aking tinatrabahoan, baklang parang pang sumo wristler ang dating ng katawan pero malambot ang kalamanan nito. Tumulong rin itong bilhin ang mga gamot ni lola kaya malaking utang na loob ko rito pero saad nito ay parang kapatid na siya at kapamilya o anak na ituring sa buhay nito.

Hindi na bago sa akin ang lahat dahil sa loob ng bar at ang ilan na may ganitong negosyo ay walang ipinagbabawal lahat ay puwedeng gawin sa loob ng bar kahit sa labas dahil ang aking mundo ay legal ang lahat na gawain.

Dahil tinawag ako ni boss ay naglakad ako patungo kung saan ang office nito na nasa itaas nang bahagi sa loob ng barhouse at sa bawat hakbang ko patungo sa hagdanan ay may mga matang hinuhubaran ako, mga matang ninanais na sumiping sa akin kahit pa may mga kahalik pa itong iba at sinisipingan sa upuan man o sa tabi tabi kaya maraming naiinggit sa akin na kapwa kong bayarang babae.

Nang narating ko na ang office nito ay pumasok agad ako at lumapit ako sa baklang nakaupo na kaharap ang mesa saka lumapad ang ngiti nito para sa akin. Hindi na ako nagpaalam sa bakla na upuan ko ang mesa nitong malasalamin kasabay ang pagsindi ng yosi na aking hawak  saka nilalaro ko ang usok sa ire.

"Ano?"

"Binilhan kita ng gamot para sa lola mo" ssad nitong may kinuha sa drawer at ibinigay sa akin.

" Ang bait mo naman Alberto" saad kong pang-aasar dito na ikangalit nitong kunwari sa akin saka pinalabas ako ng office. "Bakla! May sasabihin pa ako sayo!"

"Umuwi ka na!" Sigaw naman nito sa loob.

"Marami pang costumer!"

"Uwi ka na Alice at kaladkarin kita sa labas, gusto mo ba!" 

Bakit ba ayaw nitong mang-goodtime siya sa gabing iyon at may pera namn ako pagdating ng bukas pero minasdan nga siya ng bakla sa malasalamin nitong dingding ng office nito sa itaas kaya kita kong itunuro pa nito ang daan kung saan ang labasan ng bar na alam ko naman saan ang pintoan.

Pagkarating ko sa kubo na yari sa pinagtagpi-tagping lumang damit ay nadatnan ko sa loob ang nakadapang matanda sa lupa na wala ng buhay saka dali kong nilapitan ito at niyakap. 

"Bakit mo naman ako iniwan sa mundong ito lola" saad kong na hindi ko mapipigilan ang umiyak saka iniwan ko sandali ang wala nang buhay na matanda sa higaan nito upang ipaalam ko sa bakla ang nangyari.

Araw ng aking kaarawan ay araw nang ililibing ang matanda pero hindi pa sapat ang pera ni boss na gumastos sa lupang hihimlayan.

"Napakamahal naman ang iyong lupang paglilibingan ng patay?" Saad ng baka sa tatlong lalaki na oarang ilang taon na hindi nakapagligo.

"Tatlo kasi kami na maghahati sa pera boss" tugon ng isang lalaki na parang ito ang leader sa tatlo na tumatawa pa, mga tuwa ng mga ito ay may mga kahulugan, mga matang para ako ay hinuhubaran na.

"Pwede naman ang kasama mo ang kabayaran" saad ng pangalawang lalaki at hindi maalis alis ang mga titig nito sa akin.

"Hindi pwede kasi inaalagaan ko ito at napakamahal para."

"Mahal!" Sigaw ng pangatlong lalaki at nagkahalakhakan ng malakas. " Mas mahal pa ba iyan sa lupang nais ninyo?"

"Marami akong babae pero huwag lang"

"Pero siya ang gusto namin" saad ng pinakaleader sa tatlo. "Siya ang aming pinapangarap sa lahat ng bar dito na hindi namin matikaman dahil wala kaming sapat na pangbayad sa katawan ng alaga mo at nagayon ay kayo na ang lumapit kaya hindi ko na palalampasin ito."

"Kailan tayo magsisimula?" Tanong ko sa mga ito na parang luluwa na ang mata sa galak at halakhak sa matinding kasayahan kasabay ang pagtitig ng bakla sa akin at ako sa kanya, mga titig nito na nakiusap sa akin na huwag kong gawin. "Bukas maamoy na ang katawan ni lola, boss gusto ko na siyang mailibing ngayon kaysa matatagalan pa" bulong kong nakiusap sa bakla.

"Ngayon na!" Magkasabay pang saad ng mga ito at bigla na lamang akong hinila sa lalaking may busal sa labi at ilong nito pero hawak nang bakla ang aking kanang kamay na nagsasabing may paraan pa pero wala na dahil wala kaming sapat na pera. Napalapit naman ang lalaking maraming tattoo sa katawan saka biglang akong pinasan nito dahilan nang pagkabitaw ni boss sa pagkahawak ng aking kanang kamay.

Pagkapasok palang sa kubo ay upuan lamang ang naroon kaya pinatayo ako sa dingding na yari sa pinagtagping tagping bakal. Marahas ding hinalakin ang aking leeg patungo sa ibaba ng aking katawan na hindi ko na alam kung sino sa tatlo ang h*****k sa akin sa likuran saka hindi na nahihirapan ang mga ito na hubarin ang aking panloob na kasoutan dahil sa damit kong mainipis at maiksi.

Kinalakad ako bigla patungo sa upuang yari rin sa bakal at matigas, ang may busal na lalaki ay marahas nitong kinamay ang pagkaing nasa gitna nang aking magkabilang heta saka idiniin pa itong lalo na ikinasigaw ko at halakhak naman ng mga ito lalo nang naglabas masok sa aking pagkatao.

Ang pangalawa  namang lalaki na may maraning tatto sa mukha ay nasa aking likoran na nakatayo at sapilitang isubo sa akin ang maamoy nitong manhood sa aking bibig saka naging maiingay ito ng naging matagumpay ito sa ginawa sa akin.

Ang pangatlong lalaki naman na may maraming tattoo sa katawan ay wala itong awa sa aking malulusog na bundok sa aking harapan dahil para itong ilang taon na hindi  umiinom at hindi lang ito dahil pare-pareho lamang sila na nararamdaman ko na ako ay sobrang nasaktan sa ginawa ng mga ito sa aking katawan.

Sa ganitong sitwasyon ay hindi na ako nasasarapan kundi sobrang nasaktan ang aking katawan at isipan lalo na nararamdaman ko ang takot na hindi ko nararamdaman noon kahit na ito ang aking hanapbuhay, magkaibang posisyon ang kanilang ginawa para lamang mailabas ang nais na mailabas.

Sa kabilang banda ay umiyak at nagtatangis ang bakla na nasa labas ng kubo at rinig ang bawat hingal, sigaw na parang nagmamakaawa kasabay ang mga ungol na parang nasasktan sa ginawa ng tatlo.

Pagkatapos ng lahat ay lumabas na si Alice mula sa loob ng kubo na gulong gulo ang katayuan kaya nagkandarapang lapitan ito ng bakla ang dalaga na awang-awa si boss.

Nagmadaling ayusin ito ni Alberto ang mukha ni Alice at pananamit, nagsilabasan naman ang tatlong lalaki sa kubo na nasasarapan sa ginawa.

Bago man umalis sa ay may isinigaw ang pinakaleader ng tatlong lalaki.

"Boss!" Sigawan nito ng tumalikod na sina Alice at Aberto "kaya pala maraming naghahanap sa kanya dahil ang sarap ng alaga mo at matamis” halalhak nitong saad at sumabay narin ang dalawang lalaki.

"Ilibing nyo na ang patay kahit ngayon pa!" Sigaw nito nang tuluyan ng mapalayo sina Alice at Alberto.

At sa araw rin na ito ay inilibing na ang aking lola sa lupang inalay ang aking sarili na hindi kagustohan ng aking katawan, at sa araw rin ito ay ang araw na nakiusap ako sa bakla na ninais niyang pumunta sa paitaas na mundo.

Sumang-ayon naman ang bakla sa aking sinabi upang makalimutan ko raw ang aking dinanas pero limang oras lamang ang itatagal ko roon at kapag malilipasan ako ng oras ay masusunog ang aking isunusuot na yari sa metal na para akong si Wonder woman.

Saad nito na ito lamang ang ireregalo sa aking kaarawan na ikinasaya ko naman pero magtitiis muna ako sa kapal ng metal  dahil gagawan raw ako ng mas maayos at hindi makapal saka parang damit na lamang.

Iyon ang una kong pagpunta ng paitaas na mundo na namangha sa nagtataasang building at mga ilaw na kumikislap lalo pang sinabayan ko rin ang sayaw nang tunog na sumasagip sa aking pandinig na hindi ko alam kung saan. Hindi ko alam kung saan ako pupunta kaya sa dalawang oras ko ng paglalakad ay nag-iingay na ang aking tiyan saka gumabi na sa mundong iyon at hindi ko namalayan naghihingalo na pala ako sa gutom.

May dalawang tao na tumulong sa akin na pinakain ako at kulang nalang kakainin ko ang mesa na parang salamin ito na hinahaplos haplos ko, wala akong salita na lumabas sa aking bibig dahil rinig kong iba ang kanialang paninilita.

Dalawang tao na maayos ang pananamit at malinis ang katayuan lalo na ang kasama nitong babae ay may magandang palamuti sa katawan nito na kasabay ang pagngiti nito sa akin. Tatlong oras na lamang ang natitira sa akin pero sumama parin ako sa tinatawag nitong House.