MasukNapatakip na lang ako ng mukha habang natatawa. “Justin, huwag mo ngang niloloko ang mga bata.”
Ngunit hindi pa rin tinantanan nina Cheska at Quice si Jayten.“Sige na, Jayten! Ikaw ang Daddy, ako ang Mommy, tapos si Quice ang baby natin,” sabi ni Cheska habang hinahatak siya mula sa sofa.“Ayoko nga! Ayoko maging Daddy mo!” sagot ni Jayten, pero halatang natatawa na rin siya.“Ano?!” sigaw ni Cheska habang kunwaring nagtatampo. “Eh sino gusto mong maging asawa?”Biglang napaisip si Jayten, saka tumingin kay Quice. “Hmm… baka si Quice na lang.”“WHAT?! Hindi ako papayag!” sigaw ni Cheska, habang si Quice naman ay biglang namula. “Huy Jayten, huwag kang ganyan, nakakahiya!”Nagtawanan na kaming lahat habang ang tatlong bata ay tuluyan nang nagkulitan. Sa huli, napilitan din si Jayten na sumama sa laro nila. Kahit papaano, masaya akong sa kabila ng kasikatan niya, may normal na pagkabata pa rin siya kasama ang mga kJustin's POV"I won! 1k, 1k!" Yohan boasted, smiling widely. It wasn’t surprising. Yohan always had a way with girls, and betting like this had become second nature to him."Man, you made that girl say yes so fast!" Aljur commented with a grin.This was our usual thing—betting on girls. It wasn’t just about the money; it was about the thrill of it. Why not? High school would get boring if we didn’t spice it up before graduation. This was our way of making memorable moments before moving on.For us, playing with girls wasn't just about earning money. It made life more exciting. Adding a little chaos always made things more interesting. We already had money, so if we didn’t enjoy this, we wouldn’t bother wasting time sweet-talking girls—but it wasn’t really hard anyway.I mean, sometimes you look at a girl and think she's high-standard, like she’d be hard to win over. But all it takes is one pick-up line, and she’s hooked. Where’s the chall
“Cheska, crush ka ni Jayten!!” dagdag pa ni Quicee habang tinuturo-turo pa ang kaibigan nila. Napakislot si Jayten at agad na uminom ng juice na parang gustong ilihis ang usapan. “Hindi ah!” sagot niya, pero kita sa pamumula ng kanyang pisngi ang hiya. Si Cheska naman ay hindi alintana ang panunukso ni Quicee. Bagkus, ngumiti lang siya kay Jayten at sumubo ulit ng pagkain. “Okay lang naman kung crush mo ako, Jayten. Maganda naman talaga ako.” Napatawa ako sa sagot ni Cheska, habang si Jai ay halos mapalakas ang tawa sa tabi ko. “Ay grabe, Tina, mana sa’yo ang bata mo, ha? Marunong din magpakilig.” Si Justin naman ay natatawa rin habang nakatingin kay Jayten. “Huli ka, anak! May tinatago ka, ah?” tukso niya rito. “Daddy naman!” reklamo ni Jayten, halatang naiilang na. “Bakit ba ako ‘yung pinag-iinitan niyo?” Si Quicee ay hindi pa rin tapos. “Kasi crush mo si Cheska! Ayeeee!” Napailing na lang si Jayten at nagpatulo
**Tina’s POV** Habang patuloy ang habulan at tawanan ng tatlong bata, biglang sumulpot si Jai mula sa kusina, may dala-dalang tray ng pagkain. "Handa na ang snacks niyo!" aniya habang inilapag ang tray sa mesa. Agad namang napatigil si Quicee sa pagtatago sa likod ni Justin at lumabas ito na may ningning sa mata. "Yey! Food!" sigaw niya sabay mabilis na tumakbo papunta sa lamesa. Si Cheska naman, na kanina lang ay abala sa paghabol kay Quicee, agad na napalingon at biglang nagpalit ng direksyon. "Ano ‘yan?!" excited niyang tanong habang lumapit kay Jai. Si Jayten naman ay huminto rin sa pagtakbo at naglakad palapit sa mesa na parang pagod na pagod. "Buti naman, gutom na ako," sabi niya habang hinihingal. Napatingin ako sa tray ng pagkain—may sliced sandwiches, fruit slices, cookies, at isang malaking pitcher ng juice. Talagang pinaghandaang mabuti ni Jai ang snack time ng mga bata. “Ano ‘to?” tanong ni Cheska habang tinitin
Napatakip na lang ako ng mukha habang natatawa. “Justin, huwag mo ngang niloloko ang mga bata.” Ngunit hindi pa rin tinantanan nina Cheska at Quice si Jayten. “Sige na, Jayten! Ikaw ang Daddy, ako ang Mommy, tapos si Quice ang baby natin,” sabi ni Cheska habang hinahatak siya mula sa sofa. “Ayoko nga! Ayoko maging Daddy mo!” sagot ni Jayten, pero halatang natatawa na rin siya. “Ano?!” sigaw ni Cheska habang kunwaring nagtatampo. “Eh sino gusto mong maging asawa?” Biglang napaisip si Jayten, saka tumingin kay Quice. “Hmm… baka si Quice na lang.” “WHAT?! Hindi ako papayag!” sigaw ni Cheska, habang si Quice naman ay biglang namula. “Huy Jayten, huwag kang ganyan, nakakahiya!” Nagtawanan na kaming lahat habang ang tatlong bata ay tuluyan nang nagkulitan. Sa huli, napilitan din si Jayten na sumama sa laro nila. Kahit papaano, masaya akong sa kabila ng kasikatan niya, may normal na pagkabata pa rin siya kasama ang mga k
**Tina’s POV** Anim na taon na ang lumipas simula nang isilang ko si Jayten. Sa panahong iyon, hindi ko akalaing magiging ganito siya kasikat sa mundo ng showbiz. Mula sa mga commercial na sinimulan niya noong baby pa siya, ngayon ay isa na siyang child star na iniidolo ng marami. Pero sa kabila ng kasikatan, sinisigurado naming mag-asawa na hindi niya nakakalimutang maging isang normal na bata—nag-aaral, naglalaro, at nakikipag-bonding sa mga kaibigan niya. Ngayon ay nasa bahay kami at nagkakagulo ang mga bata sa sala. Dumating ang mga anak ng mga kaibigan ko—sina Cheska, anak nina Franz at Jai, at si Quicee, anak naman ni Loury at Ethan. Parehong anim na taon na rin sila kaya sabay-sabay silang lumaki ni Jayten. “Tita, asan si Jayten?” tanong ni Cheska habang tumatakbo papunta sa akin. Kasunod niya si Quice na parang excited na excited. Napakunot ang noo ko at ngumiti. “Bakit hinahanap n’yo? May kailangan ba kayo sa kanya?” Nagkati
*“Jayten, ready ka na?”* tanong ni Justin habang hinahaplos ang ulo ng anak namin. Tumingin lang si Jayten sa kanya, tila naguguluhan kung ano ang nangyayari. *“O, sige, anak, listen to daddy, ha? Jayten, CRY!”* biglang utos ni Justin. At sa isang iglap, kumunot ang noo ng anak namin, bumaba ang kanyang labi, at maya-maya lang ay tumulo na ang maliliit niyang luha habang lumulon ng iyak. *“Waaaahhhh!”* Natawa ang reporter at ang buong crew. *“Oh my gosh! Ang galing! Parang totoo!”* *“Jayten, SMILE!”* mabilis na sabi ni Justin. At sa isang segundo, biglang tumigil ang iyak ni Jayten. Kumurap siya, at saka dahan-dahang lumabas ang isang napakatamis na ngiti mula sa kanyang mapupulang labi. Nagtatalon pa siya sa kanyang upuan habang natatawa. *“Hala! Ang bilis magpalit ng emosyon! Ang galing-galing mo, Baby Jayten!”* tuwang-tuwang sabi ng reporter. Nagkatinginan kami ni Justin, parehong natatawa.







