005. Kidnapped

Kabanata 5

"I already told you, right? You are aware of the things I could possibly do. One week is enough. Your whole life is mine from now on."

Dumaan ang matinding takot buong katawan ni Ria. Napahawak siya sa gilid ng lamesa, akma na sana siyang tatayo at nagbabalak nang umalis doon ngunit napahinto siya. Her eyes roamed around and the tall men suddenly appeared from somewhere. Bigla silang lumitaw at tila ba kanina pa nakaabang. 

She cleared the lump on her throat as she was staring intently with those men. Malaki ang pangangatawan nila at nakasuot ang formal black attire. Ang hula niya ay mga bodyguards iyon ni Helios dahil tuwing nakikita niya ito sa labas ng kumpanya lagi siyang may mga nakasunod sa kaniyang ganito. Ang pagkakaiba lang ay mas marami sila ngayon.

Bumalik ang tingin niya kay Helios at abala lamang ang lalaki sa pagkain. "W-What's this?! Anong binabalak mo, huh? Papatayin ako?!" nanginginig ang boses niyang sigaw.

Umangat ang tinginin nito sa kaniya habang nagpupunas ng gilid ng kaniyang labi gamit ang table napkin. "Of course not. Hindi ka nila sasaktan kung makiking ka sa akin. Now. eat. up," kaswal ang pagkakasabi niya sa unang pangungusap ngunit ang huling mga salita ay mariin.

She took a deep breath as she looked at him with a glimpse of pain in her eyes. "Gusto ko nang umuwi, please...don't do this to me..." she started to beg, alam niyang walang mararating ang katapangan niya ngayon.

Mapupungay ang mga mata niyang tinignan si Helios saka niya dahan-dahang binuksan ang bag na nakapatong sa kaniyang mga hita. Nang mabuksan ay kinalkal niya ang cellphone sa loob at agad naman niya iyong nakuha. 

Matagal bago magsalita si Helios at pinagmasdan niya lamang ng maigi si Ria. "You forced me to do this to you, Arianna. You can't turn back anymore," malamig niyang sambit.

Iritado agad si Ria at naalala niyang wala nga pa lang puso ang kaniyang kausap. Hindi na muna siya nagsalita at tinuon ang atensyon sa 'pagbubukas ng kaniyang cellphone. Memorize niya iyon kaya madali lang para sa kaniya kahit hindi siya nakatingin roon.

Ria became more nervous when he heard him groaned as he stood up. Tinupi nito ang sleeves ng kaniyang suit habang naglalakad patungo sa kaniya. Marahan niyang binalik ang cellphone sa kaniyang bag at pinigilan ang sariling mataranta.

She flinched and leaned backwards when he suddenly leaned forward to her. Nakahawak ang parehong kamay niya sa hawakan kaniyang inuupuan. Ngayon ay nakakulong na siya sa kaniya at wala na siyang magawa.

Mahigpit na hinawakan ni Ria ang kaniyang bag habang matalim na nakatitig sa kaniya. Habang si Helios naman ay tila ba binabasa ang kaniyang buong emosyon. 

Iniwas ni Ria ang kaniyang mukha nang biglang linapit lalo ni Helios ang mukha sa kaniya. Lalong bumilis ang kabog ng dibdib niya nang maramdaman ang hininga ni Helios sa kaniyang tainga. "You can't fool me, baby...so don't try to run anymore because I won't let you escape in my hands no matter what happens...at kung makatakas ka man, I will still choose to chase and find you," he whispered in a husky voice.

Nanuyo ang lalamunan ni Ria at naramdaman na lamang ang kamay ni Helios sa ibabaw ng kaniyang bag. Sa isang iglap, hawak na ng binata 'yon kahit ayaw niyang pakawalan.

She gritted her teeth as he glared at him. Akmang tatayo na ang lalaki habang hawak ang bag niya nang biglang lumipad ang dalawang kamay ni Ria sa kaniyang leeg. 

Bahagyang nanlaki ang mata ni Helios sa gulat dahil sa ginawa ng dalaga. Tumayo pa ito upang mas mahigpit siyang sakalin. Sinenyasan naman ni Helios ang mga bodyguards niya na huwag nang lumapit o makialam.

"Napakawalang hiya mo! You should rot in hell!" gigil na anas ni Ria at tumingkayad pa upang mas madiinan ang pagsakal kay Helios. "Mamatay ka na! Napakasama mo!"

Helios held both of her small waist tightly. He was enjoying what she was doing since her small and soft palms just felt so good on his neck. Imbis na masaktan ay natutuwa pa siya. 

"Damn..." he cursed softly with full of amusement in his voice. Pakiramdam niya ay mas lalo siya nitong binabaliw. 

Mas lalo namang nairita si Ria sa reaksiyon ni Helios kaya gamit ang matinding pwersa ay tinuhod niya ang gitnang bahagi at sensitibong parte ng katawan nito.

"Oh! F-ck!" Napapikit si Helios sa sakit ngunit hindi nito binitawan ang pagkakahawak sa baywang ni Ria.

Samantalang si Ria ay inalis na ang kamay mula sa pagkakasakal sa kaniya at akmang uurong, doon niya napansin ang hawak ni Helios sa kaniyang baywang. "Don't touch me!" She wiggled her body to remove his hands, pinalo niya rin ang mga 'yon.

"You touched me first, woman," he said matter-of-factly. Agad itong nakabawi sa sakit.

Kalaunan ay napatili siya nang maramdaman ang kamay ni Helios na mahigpit na humawak sa kaniyang baywang, ang isa ay sa ibaba ng kaniyang pang-upo. Binuhat siya nito na parang bigas at tila ba napakagaan niya kung dalhin.

"Saan mo 'ko dadalhin?! Ang sama mo! You jerk! Bakit hindi ka pa mamatay!!" patuloy ang pagsigaw ni Ria habang sinusuntok ang likod ni Helios. Ginawa niya itong drum at wala siyang pakealam kung pati siya ay nasasaktan dahil sa matigas nitong likod. 

"Why am I f-cking obsessed with this wild and sadist woman...damn," mariing bulong sa sarili ni Helios, tila ba puno nang pagsisi sa buhay. 

DAHIL SA walang sawang pagsisigaw ni Ria ay nakaramdam siya ng matinding pagod. Kalaunan ay nakatulog siya nang makasakay sila sa isang chopper.

Nagising na lamang siya na parang binibiyak ang kaniyang ulo. Pangalawa niyang naramdaman ay ang tuyo niyang lalamunan at kumakalam na sikmura. 

She rubbed her eyes using her hands as she slowy sat up from the bed. Nasa malaki at malambot na kama siya ngayon. Ang mga mata niya ay sinuri ang buong silid.

The spacious room was painted in white, including the ceiling. May maliliit na chandelier din sa gilid ngunit hindi nakabukas ang mga iyon. May ilaw na nagmumula sa repleksyon ng araw sa labas kahit pa nakasara ang mga puting kurtina. Dalawa ang pintuang namataan niya, and there was a closet beside the other door.

Inalis niya ang makapal at puting comforter na nakatapong sa kaniya. She was still wearing a dress, but she wasn't wearing her sandals anymore. Binaba niya ang isang paa sa malamig na tiles, doon niya lang din napansin ang lamig na bumabalot sa kuwarto dahil sa malakas na temperaturang nagmumula sa aircon. 

She held her head when she stood up and felt a little bit dizzy. Nilabanan niya ang pagkahilo at naglakad siya ng diretso patungo sa pintuang katapat lang ng kama. 

Nang hinawakan niya ang seradura ay hindi niya iyon maiikot, that was when she remembered that she was being kidnapped by that obsessed man.

"Damn you, Helios! Buksan mo 'to!" sigaw niya kahit paos na ang boses dala nang kasisigaw kagabi.

Pinangdadabog niya ang pintuan gamit ang kamay at paa ngunit hindi pa rin iyon bumubukas makalipas ang ilang minuto. Ria shouted again in annoyance. 

Huminto siya at tumungo sa salamin at dahil sa sobrang gigil ay marahas niyang nilihis ang kurtina ng isang mahaba at malaking glass window.

Halos matulala siya nang makita kung ano ang bumungad sa kaniya. Mga naglalakihang puno ang nasa labas at wala siyang makitang ibang bahay. She tried to look into the other windows, at tinignan niya ang pinakadulong bahagi -kung hanggang saan ang kayang makita ng mga mata niya, pero puro mga puno at talahiban lang din ang nakikita niya.

Mariin siyang napapikit at labis-labis ang kabang dumaloy sa kaniyang sistema. Rumehistro sa kaniya ang lahat ng nangyayari at hindi siya makapaniwala na ang bahay na ito ay napapalibutan lamang ng mga puno.

The house was in the middle of the forest; that truth made her more weak and caused her to slowly lose her hope.

Nakatulala lamang siya nang halos ilang minuto dahil sa nakita sa labas. Her senses came back when she heard the sound of keys outside. Kusa siyang napalingon sa pintuan hanggang sa tuluyan na itong bumukas. 

Nag-aalab ang galit sa buong katawan niya nang makita sa Helios, nakasuot ng white long sleeves polo at trouser pants. Maayos ang kaniyang buhok kaya tingin ni Ria ay kanina pa ito gising at inaabangan siya. 

"Saan ang lugar na 'to?! Sa'n mo ko dinala, huh?! You kidnapped me!!" Nakakuyom ang kaniyang mga palad dahil sa galit.

Helios walked closer while looking behind her. He took a deep sigh and stared back at her. Pinasadahan niya ng tingin ang dalagang nag-aapoy sa harapan niya. How can she still look so beautiful even in her outrage? 

"This is where you'll live from now on, Ria."