Chapter 4

*****

Napahilot ako sa aking leeg nang makaramdam ako ng pangangalay mula rito. Kanina pa kasi ako nakayuko sa pagpirma ng mga dokumento. Halos dalawang linggo rin kasi akong wala sa kumpanya, kaya tambak-tambak na mga gawain ang sumalubong sa akin.

I stretched my arms and decided to take a break. As I looked at my wristwatch, I suddenly felt surprised when I realized what time it was already. It's nearly midnight.

I heaved a deep sigh, stood up, and went directly to the pantry to brew myself coffee. Dahil sa sobrang late na, malamang nakauwi na lahat ng aking mga trabahante.

Patuloy pa rin ako sa paghilot ng aking leeg habang pasimpleng humihikab nang pagbukas ko sa pinto ng pantry ay bumungad sa akin ang aking sekretarya kasama ang isa ko pang empleyado na gumagawa ng milagro.

Kaagad silang napabaling sa direksyon ko at halata ang gulat sa kanilang mga mukha, pero hindi iyon naging hadlang para itigil nila ang kanilang ginagawa. Mukhang nilamon na nga sila ng kalibugan kaya pati ang presensiya ko ay agad nilang binalewala.

Mabilis na isinara ko na lang pabalik ang pinto at bahagyang napailing. Matagal na nang maramdaman kong may relasyon sila. Pero, hindi ko inakalang pati rito sa kumpanya ay parang motel na nilang dalawa. 

Well, I won't blame them anyway. Naiintindihan ko naman ang init na kanilang nararamdaman. Kahit naman ako. No matter what the place is, as long as I am in heat, I don't care about anything. Ang gusto ko lang ay ang matugunan ang nag-aalab na pagnanasang iyon.

Muling naupo na lamang ako sa aking swivel chair at kumuha ng yosi sa drawer. Kaagad ko itong sinindihan. Habang humihithit ay inikot ko ang aking upuan para matingnan ang magandang tanawin ng lungsod. The view of the city from my office during the night is indeed astonishing. The city lights are just amazing.

Habang tahimik na pinagmamasdan ang magandang tanawin, sunod-sunod na pagkatok ang kumuha sa aking atensyon.

"Come in!" sigaw ko at agad na nag-ikot ulit ng upuan para tingnan ang taong papasok pa lang sa aking opisina.

Bumungad sa paningin ko ang aking sekretarya dala sa kaniyang palad ang isang maliit na plato kung saan nakapatong ang isang tasa na sa tingin ko ay naglalaman ng kape.

She walked straight towards me. "I am sorry about what you saw earlier at the pantry, Mr. Montenegro. Here's a cup of coffee as a token of my apology. Sana hindi ka po magalit sa amin," she said.

"That's fine." Hinithit ko ang yosi sa huling pagkakataon at agad itong itinapon. "I was just a bit surprised. I never thought you're that wild until I saw you earlier, Miss Chavez," I added.

With a smile, she placed the cup of coffee on my table. Her posture clearly showed her cleavage. I smiled. I somehow felt like she's low-key seducing me, and I liked it.

"Do I look that innocent to you, Mr. Montenegro?" She chuckled, sexily. 

I tilted my head and propped my chin in the palm of my hand, while my elbow rested on the top of the table. "Yeah," maikli kong sagot. Bahagya pa akong tumango-tango as if I was really fooled by how innocent she looks.

Maayos siyang tumayo at mahinang napatawa. "'Yan din ang sabi ng iba sa akin. Pero kapag nakilala talaga nila ang totoong ako, I doubt they would think me like that."

Mahina na rin akong napatawa saka kinuha ang kape. The sweet aroma of coffee taking over my senses. The bitter, yet invitingly warm smell filled the atmosphere, making my taste buds ache for the creamy, smooth coffee I longed for. I brought the cup to my lips, my nose deeply inhaling the strong undeniable scent of the coffee I was about to devour.

Kanina ko pa talaga gusto magkape, pero dahil sa nakita ko ay hindi na ako nakapagtimpla. Pero ngayon na nasa kamay ko, atat na atat na akong mainom ito.

As I sipped, it satisfied me. Miss Chavez is indeed one of the best coffee brewers I've known. Sa mga nagdaang sekretarya ko, siya ang masasabi kong pinakamagaling magtimpla sa kanilang lahat.

I hired her five months ago, and from that day onwards, she never failed to impress me with her coffee. And I will never get enough tasting her perfectly brewed coffee.

"It seems like you're enjoying the coffee, Mr. Montenegro. Does it taste good?" she asked, still standing in front of my desk.

I bit the lower part of my lip. "It's perfect as usual," I complimented.

"Hindi pa po ba kayo uuwi?" Tumingin siya sa wall clock saka napangiwi. "It's half past midnight."

I placed the cup of coffee back on the surface of my table. Maayos akong umupo at saka umiling. Wala pa ako sa mood umuwi. Gising na gising pa naman ako dahil sa nainom na kape, kaya kayang-kaya ko pa magpatuloy sa pagpipirma.

Napaangat naman ang kaniyang kilay dahil sa narinig. Ngumuso na lamang ako sa mga nakatambak na papel na kailangan ko pang tapusin. Nang maintindihan niya ang aking ibig sabihin, napatango na lamang siya.

"Ikaw, hindi ka pa ba uuwi? Baka kanina pa naghihintay ang boyfriend mo?" tanong ko at saka kumuha ng panibagong dokumento na pipirmahan.

She inhaled an amount of oxygen and sat on the chair beside my table. She crossed her legs, and the way she sat revealed her curves. Her expression changed and had a bit of sadness in it.

"Nauna na po siya, sir. Sinabi ko nga na hintayin na muna niya ako, pero tinawagan na raw siya ng mga magulang niya. Kaya hinayaan ko na lang din siya. I can go home on my own," she expressed.

"Cut the formality. It's just the two of us here. At isa pa, ayos lang sa akin na tawagin mo ako sa pangalan ko. Hindi naman tayo nagkakalayo ng edad." 

Pasimple niyang tinapik ang kamay ko. "Naku, sir. Hindi po ako sanay na tawagin kayo nang walang paggalang." 

Naramdaman ko ang patagong paghawak niya sa kamay ko. Tila ba nagbibigay siya ng kahulugan sa akin sa bawat galaw niyang ginagawa.

I grinned. "If you don't want to call me by my name, then just call me your baby. Perhaps that might sound good, right?" I joked, and even winked at her.

Malakas siyang napatawa na sinabayan ko na lang din. "Hala, si sir parang timang. Gusto mo pa yata maging third party, e?" pabebe niyang tugon.

At the back of my mind, I deviously smiled. Sa tingin ko ay nakuha ko ang kaniyang kiliti. Well, I don't care if she already has a boyfriend. Wala rin naman akong planong maging karelasyon niya. What I want is only to satisfy my sexual fantasies.

"Bakit, bawal ba?" hirit ko pa.

Saglit siyang natahimik dahil sa sinabi ko. Honestly, matagal nang may pagnanasa akong nararamdaman sa kaniya. She is sexy, seductive and lovely. Makinis din at may kaputian ang balat niya. She's one of the woman I wanted to f*ck with. Medyo naiilang lang akong mag-approach sa kaniya noon dahil sa akala ko ay isa siyang inosenteng babae. Pero matapos ang insidente kanina, nabuhayan ako ng loob bigla. I know I can get her in no time.

"By the way, sir. May maitutulong po ba ako? Mukhang ang dami pa nga niyang ginagawa niyo," pag-iiba niya sa usapan.

"Wala ka pa bang planong umuwi?"

She shook her head as a response. Agad naman akong napaisip kung ano ang puwede niyang gagawin. This might be a fated chance. I should not waste it. I must grab it.

"Don't bother yourself. Kaya ko naman na 'to," I refused. But of course, that was just for a show. That's one of my rules. Rule number two, never show to a woman that you are interested in them. You can flirt, but never show your interest in wanting them in bed.

"Sir, I insist. One more thing, it is my duty to assist you." 

I smiled. "I like how dedicated you are at work. Well, if you insist, then sit beside me and arrange these signed documents for me," I said.

Agad naman niyang sinunod ang sinabi ko. Nang makaupo na siya sa aking tabi, she immediately started arranging the documents I already signed and checked.

We continued talking while busy working.

The night was getting cold, but my body heat kept on rising. Kahit na sobrang ginaw na ng aircon ay parang pinagpapawisan pa rin ako sa noo. Sino ba naman ang hindi kung ang babaeng matagal mo nang pinagpapantasiyahan ay nasa tabi mo nakaupo. At isa pa, naka-krus ang mga paa niya at dahil sa suot niyang skirt ay lapag na lapag ang kaniyang nakakasilaw sa kaputian na legs.

Napakambyo ako nang maramdaman ang pagtigas ng aking bagay sa gitna. Her scent was like a fragrant flower that filled my nose. Sa sobrang bango niya, I can't help myself but to get aroused.

"By the way, Miss Chavez. Legal na ba kayo both sides ng boyfriend mo?" I questioned, randomly. Saglit muna akong tumigil sa ginagawa at binalingan siya.

I saw how her expression turned into sadness. She faked a smile and gazed at me. "No, sir," she answered while continuously shaking her head.

Nabigla naman ako sa sinabi niya. "Why is that so?" pagtatanong ko pa. 

Napatigil na rin siya sa ginagawa at malalim na napabuga ng kaniyang hininga. "Hindi pa raw siya handa."

I can feel the disappointment in her voice. Naroon din 'yong pakiramdam na tila ba napilitan lang siyang umunawa dahil mahal niya. Well, hindi ko naman siya masisisi.

I chuckled upon hearing her answer. Hindi lang talaga ako makapaniwala sa boyfriend niya. As what I can see, parang si Miss Chavez lang ang may totoong pagmamahal sa kanilang dalawa. Perhaps her boyfriend thinks that everything is just a mere playtime. 'Yong tipong sina-satisfy lang din niya ang tawag ng kaniyang laman.

"Nakakatawa po, 'di ba? Siya 'yong nanligaw sa akin tapos siya pala ang hindi handa. Kaumay," aniya pa at muling sinimulan ang pag-aayos. 

"Kung nauumay ka, bakit nananatili ka pa rin sa kaniya?" wala sa sariling pagtatanong ko.

She glanced at me with a teasing smile. "Hala si sir naiintriga sa lovelife ko. Love mo po ako?" patawa-tawang wika niya.

Alam ko naman na biro lang 'yon. Pero, it's a great chance for me to turn the table's flame as heat as mine.

"Paano kung sasabihin kung oo… will you give me a chance to be with you?" sabay ko sa biro niya.

Saglit siyang natigilan sa aking sinabi. It seemed like she was petrified for a moment before she could finally redeem herself from shockness. Hindi na siya nakasagot pa at pinagpatuloy na lamang ang ginagawa. Gano'n na lang din ang ginawa ko. 

Silence took over the entire room. Nananatili kaming walang imik, pero ang mainit kong pakiramdam ay hindi pa rin humuhupa. Pasimple lang akong kumakambyo kapag medyo ramdam ko ang pagkaipit ng aking ari.

Nasa gitna ako ng pagbabasa sa isang kontrata nang biglang hindi sinasadyang maihulog ko ito at napunta sa ilalim ng lamesa. I think it is Miss Chavez's reflexes to immediately react to get the contract that got slipped in my hands. Pero nang igalaw niya ang kaniyang kamay, hindi sinasadyang naipatong niya ito sa ibabaw ng aking p*********i.

My eyes widened as I felt her hand moving as if she's confirming what it was holding. I bit my lower lip and eyed her, shookt. As she continued moving her hand, my manhood never got tired erecting. 

She made a face and looked down, slowly. It might sound weird, but I like the feeling of her touch. It's making my body on fire. And felt like my fantasies were gradually getting fulfilled.

Kahit nasa slacks ko pa ang kamay niya, ramdam na ramdam ko pa rin ang init mula rito. So, despite the cold air, she's feeling warm as well?

Nang mapagtanto niya ang kaniyang nahawakan, mabilis niyang ibinalik sa akin ang kaniyang tingin. Tila nawala na rin sa kaniyang isip na nakapatong pa rin ang kaniyang kamay sa aking p*********i.

Her eyes widened. I saw how thunderstruck she was as her jaw was about to drop. Nanginginig pa ang kaniyang labi at tila hindi makapaniwala sa hindi sinasadya niyang nagawa.

My manhood suddenly quivered that shookt her even more.

As stunned as she could be, she said, stuttering, "W-Was it your m-manhood that m-moved?"