Chapter 6

Nagsimulang lumubog ang araw at sumapit na ang dilim.

Nakarating na ang dalawa sa mansion ng mga Montealegre. Matapos isama ni Maki ang dalagang si Irene, binigay niya ito sa mga maid upang maasikaso dahil magsisimula na ang seremonya ng kasal.

"Kunin nyo ang babaeng ito at linisin siya," utos ni Maki sa mga kasambahay.

Dali-dali namang tumakbo ang mga katulong upang sundin ang inutos ng young master.

Nilinisan nila ang dalaga, nilagyan ng magandang make-up sa mukha, at sinuotan ng traditional white wedding dress. Sa pagtakip ng veil sa mukha ni Irene, wala siyang ibang makita kung hindi ang maputing see-through na tela. Habang ang ulo niya ay nakayuko, nakita niya ang luxurious leather shoes ng lalaking nasa harapan niya.

Lumakad ito at lumapit, saka nagsalita gamit ang mababa nitong tinig.

"Makipag-cooperate ka lang sa akin. Wala akong gagawing masama sa iyo," saad ni Maki na may commanding voice.

Ang boses na iyon ni Maki ay tila nagpapakalma kay Irene, ngunit nababalot ng mabigat na responsibilidad ang mga salita niya.

Sa mga oras na ito, alam na ng dalaga na wala na siyang magagawa pa. Kahit tumakbo siya o magtago, madali lang siyang mahahanap ng lalaking ito.

"Okay! Fine! Makikipag-cooperate ako sa iyo. After all, ako naman ang nag-first move noong nakaraan. But, Uncle. Kailangan mo akong bigyan ng definite time kung hanggang kailan ako makikipag-cooperate sa iyo, after the expiration date, magkakanya-kanya na tayo," matapang na wika ni Irene sa lalaki.

Tumaas ang kilay ni Maki habang nakatingin sa kanya. Hindi naman talaga ito interesado sa dalaga, kaya marahan siyang tumugon.

"Three months."

Hindi nais ni Maki matali sa babaeng ito nang matagal. Para sa kanya, ang tatlong buwan ay sapat na para gumaling ang kanyang lolo.

"Deal!" matapang na tugon ni Irene. "Let's go! Let's get married," muli niyang wika, saka kinuha ang kamay ni Maki at pinag-intertwined ang kanilang mga daliri.

Tumama ang tingin ni Maki sa kamay nila ni Irene. Ramdam niya ang maliit at malambot na kamay ng dalaga, ngunit ang pinagtataka niya, hindi siya naiilang o naiinis sa paghawak ng dalaga, samantalang siya ang tipo ng lalaking ayaw sa mga babaeng clingy.

***

Isang tradisyonal na kasal ang naganap sa pamilya Montealegre. Tahimik na nakisama si Irene sa mga nangyayari at tuluyang kinasal ang dalawa.

Matapos iyon, sa gabi ng honeymoon ng dalawa. Nakaupo si Irene sa kama at naghihintay sa lalaking napangasawa niya. Si Maki naman ay katatapos lamang maglinis ng katawan at lumabas ng banyo.

Lumapit ang binata sa babae, saka nagsalita.

"Tumayo ka na diyan," malamig at walang emosyong utos ni Maki. Ngunit hindi kumilos ang maliit na babae.

Lumakad si Maki at tuluyang lumapit sa dalaga, doon lang niya napansin na nakatulog ito nang nakaupo. Nang akmang hahawakan niya si Irene, dahan-dahang gumalaw ang katawan ng dalaga at na-out of balance ito, mabuti na lang at agad siyang nasalo ni Maki, dahilan upang mapasandal ang ulo ni Irene sa binata. Kumunot ang noo ni Irene, ngunit hindi pa rin ito nagising.

Nang tumama ang tingin ni Maki sa mukha ng dalaga, sandali siyang natulala nang makita ang maliit ang maganda nitong mukha. Mas maayos pala ito kapag walang make-up. Hindi maikakaila ni Maki na maging siya ay namangha sa makinis, maliit, at maamo nitong mukha.

Ngunit maya-maya lang, muling kumunot ang noo ni Irene at marahan niyang minulat ang kanyang mga mata. Sa pagtaas ng kanyang ulo, tumama ang tingin niya sa malamig at matalas na mga mata ni Maki. Halos ilang pulgada lang ang pagitan nila at halos yakapin na siya ng binata sa sobrang lapit ng kanilang katawan.

Agad na nagulat si Irene at lumayo kay Maki.

"U-Uncle! Anong ginagawa mo sa 'kin? Binabalaan kita! May pagkakaiba ang babae at lalaki, ha? At tayong dalawa, nasa contract marriage lang ang usapan natin!" sunod-sunod na pagbabanta ni Irene kay Maki.

"Sinong nagsabi sa iyo na isang kontrata lang ang kasal natin?" tugon naman ni Maki habang nakangisi ang mga labi.

Kumunot ang noo ni Irene sa tinuran ng binata.

"U-Uncle! Balak mo bang sumira sa kasunduan natin? Hindi ba sinabi mo na three months lang ang itatagal ng kasal na to?" Mariing napalunok si Irene.

"Yes! I said that. Pero wala naman akong sinabing sa loob ng taltong buwan, walang mangyayari sa 'tin."

Ang manipis at mapulang labi ni Maki at ay nagbigay ng kakaibang pagngisi. Unti-unti siyang lumapit kay Irene at diretsong nakatingin sa mga mata ng dalaga, dahilan upang bumilis ang tibok ng puso ni Irene dahil sa kaba.