Nakalabas ang dalawa at pilit kinakausap ni Vanessa ito ngunit tahimik lamang si Caleb at hindi man lang nakikinig dito. Hindi na siya naimik at baka kong ano pang masabi niya. Ang gusto na lamang niya ay maka alis at makapag isip-isip pa kong tama pa bang ituloy nila ang relasyon nilang dalawa gayong parehas na silang nasasaktan. "Please, please, talk to me. Ganito na lang ba tayong dalawa? Caleb, magsalita ka naman dyan. Sabihin mo ang lahat ng gusto mong sabihin sa akin. Maghihintay ako kahit abutin pa tayo ng gabi dito." ani ni Vanessa na umaasang magsasalita at kakausapin siya nito. Ngunit nabigo siya at basta na lamang itong nag walk-out at iniwan siyang mag-isa.. Hindi rin siya nito hinayaang magpaliwanag pa. Mabilis itong sumakay ng kotse at pinaharurot napa luhod na lang si Vanessa sa sama ng loob.. Hindi niya namang intensyon na itago ang lahat lahat para dito kaso lang talagang natakot siya na baka kamuhian na siya ng kan'yang nobyo kapag nalaman ang ugnayan nila ng Kuya
Hindi na ako nagpaalam sa kan'ya na aalis ako. Useless namang magpa alam ako at hindi niya rin ako pakikinggan pa. Para saan pa magpaalam haixt.Ngayon ang lipad ko pa US hinatid ako ni Kuya Lance sa airport at doon na muli akong maglalagi. Para makalimot sana nga hindi ko na lang siya nakilala pa. Okay naman buhay ko ng wala siya, tang-ina nagulo lang at ngayon kailangan ko pang magmove on at lumayo para mabura siya sa ala-ala ko. Hindi ako galit sa kan'ya, dahil wala akong karapatan at ako ang naglihim dito. Naiintindihan ko naman siya kaya ako na nga lang ang lalayo para sa peace of mind ko.Nang makalipad na ang eroplano nasabi ko na lang na; "Paalam, hunny. Hanggang sa muli nating pagkikita." Naidlip muna ako at medyo malayo layo pa naman ang byahe ko. At alam ko naman na hindi dire diretso ang byahe ko. Kailangan ko ng mahaba habang tulog at medyo nakakaramdam pa ata ako ng hilo na hindi ko maintindihan kaya itinulog ko na lang talaga siya. Isang oras ang naging tulog ko bago
Nang nalaman kong buntis ako ay hindi naging madali sa akin ang lahat lahat. Nar'yan 'yong pagsisimula ko nang paglilihi tapos mag isa lang akong bibili ng mga cravings ko. Ang hirap pero, worth it lahat ng ito kapag nakita ko na ang baby sa sinapupunan ko. Sa ngayon kailangan ko munang mag sakripisyo para sa kan'ya. Na hindi sa lahat ng oras ay sarili ko ang iisipin ko. Pero, ang ipaalam sa Daddy niya na nag eexist siya ay hindi ko pwedeng gawin para sa akin kaya ko namang buhayin ang anak ko without helping him. At isa pa matagal na kaming tapos at siya pa mismo ang tumapos ng lahat. Araw araw gigising ako at nakakaramdam ng cravings at si Kuya Lance ang nauutusan ko. In fairness naman sa kan'ya ay hindi talaga siya umalis at sinabi niya na hindi niya ako iiwan. Sobra niya akong inaalagaan kong minsan nga e, napagkakamalan pa kaming mag asawa nito kapag kasama ko siyang magpa check-up. Sobrang thankful ako kay Kuya Lance sa lahat lahat ng ginagawa niya para sa akin at sa anak ko. K
Heto ako parang nawalan ng saysay ang buhay ng malaman kong umalis na si Vanessa sa bansa. Napag alaman ko na kasama pa niya ang hayop na Lance na 'yon. Parang ayokong maniwala na magkapatid sila bakit pakiramdam ko linoloko niya lang ako. Hanggang sa nalaman ko na buntis ito, kaya mas lumakas ang hinala ko na may relasyon ang dalawa at nagtatago na. Sobrang sama ng loob ko at halos magpakamatay ako sa sakit. Ngayon lang ako naka recover sa panloloko nilang dalawa sa akin. Pero, hindi ako papayag na hindi makukulong ang Lance na 'yon. Sisiguraduhin kong hindi rin sila magiging masayang dalawa. Binato ko ang bote ng alak na hawak ko ngayon. Nasa loob ako ng opisina at tanghaling tapat nag iinom na naman ako. Akala ko tapos na ang pagmumukmok ko pero, bull shit talaga na maiputan sa ulo. Mabuti na rin 'yon na maaga kong nalaman ang tunay na kulay ni Vanessa. Hindi na ako nagsayang ng maraming taon pa dito. Nagulat ako ng pumasok si Brix. Kasalanan niya 'to. Gago siya kong hindi niya i
Kinusot kusot ko ang aking mga mata at nang imulat ko wala na sa paningin ko ang babaeng kamukhang kamukha ng kapatid kong pumanaw. Minumulto ba niya ako?? Pero, 'yong bata kanina sino ang kausap niya. At tinawag na Mama, naguguluhan ako kaya umalis na lang ako sa lugar na 'yon at naglakad lakad ako para mawala ang malikmata ko. Ini-enjoy ko na lang ang ganda ng dagat at sariwang simoy ng hangin na nalalanghap ko ng oras na 'yon. Maaga pa naman kaya pwede pa akong mag patay ng oras para maglibang ng sarili. Naupo ako sa may malalaking tipak na bato at napatingin sa malayo.Naalala ko pa na madalas kaming naglalagi sa mga beaches ng kapatid ko. ***"Kuya Caleb, habulin mo ako." tawag ni Chand'z sa akin. "Wait for me, Chand'z, hwag kang pumunta sa malalim baka malunod ka." paalala ko dito at hindi kasi ito masyadong marunong lumangoy kaya pinapaalalahanan ko palagi. "Kuya, you just panicked and exaggerated." pang-aasar ni Chand'z sa akin."Hmmm! I'm not joking here, Chand'z. Come up,
One week later buhat nang makalabas siya sa ospital. At kasalukuyang nagpapagaling sa kan'yang tahi. Hiniwaan kasi siya, dahil hindi niya malabas ang baby Luke niya. Habang nakahiga siya sa tabi ng natutulog na baby niya. Pinag masdan niya ang kan'yang anak at kumunot ang noo niya ng mapansing tila kamukha ito ng Daddy Caleb niya. Gusto niyang mainis sapagkat sakabila ng lahat ng paghihirap niya ng mag-isa dito pa naging kamukha. Pero, wala siyang magagawa at baby niya yan kailangan niya na lang dedmahin ang daddy nito na kamukha ng baby niya na kinaiinisan niya. Siguro nga dala ng inis niya rito kaya naging xerox copy tuloy ni Caleb. Gumugulong pa rin ang kaso ng sinampa ni Caleb kay Lance at hindi naman niya ito matulungan, sapagkat abala siya sa anak niya at kapapanganak pa lang rin niya at hindi siya pwedeng magkikilos at baka bumuka ang tahi niya. "Kuya, how's your day?" tanong ko dito kaso parang wrong timing yata ang tanong ko. Alam ko naman kahit hindi siya magsalita hindi s
Three Months Later Nang makapanganak si Vanessa sa napakalusog na sanggol na lalaki. Nang makatanggap sila ng subpoena na naman at tuloy tuloy na talaga ang kasong isinampa ni Caleb sa kuya Lance niya. "Kuya, hwag kang mag-alala nandito lang ako at susuportahan kita sa abot ng aking makakaya." pagpapalubag ng loob niya sa kapatid. "Salamat, Van. Pero, hindi mo na kailangang gawin pa ito. Kaya ko siya/sila at ipapamukha ko sakanila na mali silang lahat. At lalabas ang katotohanan sa pagitan namin. "Pero, kuya kailangan mo ng kasama. Kaya ko naman na at kasama naman si Ate Choleng para habang nasa loob tayo ng Supreme Court may mag-aalaga kay baby Luke." sagot niya. "Okay, kong hindi na talaga kita mapipigilan pa. Hayaan mo mananalo tayo, Van. Pangako ko yan sayo." sagot niya sa kapatid. Dumating na nga ang araw ng huling paghaharap at hahatulan na si Lance kong guilty ba siya talaga or not guilty. Nagkasabay pa na magpunta ang dalawang kampo. Kitang kita ni Vanessa
Habang si Chandria naman ay abala sa pag aasikaso ng kanilang pananghalian ng 10 years old na anak niya na itinago niya sa lahat. She was remember ng lisanin niya ang bahay nila ng malaman niyang buntis siya sa anak nila ni Lance. Hindi naman niya masabi ito dahil kasagsagan ng kampanya nito at ayaw nga masira ang pinaghirapan ng taong mahal niya. Binuksan niya ang television at sa tagal na panahon ni minsan iniwasan niyang manuod ng balita at ayaw niya kasing malaman pa. Nagimbal siya sa balitang napapanuod niya ngayon. *** ZNews live report Nagwawala ngayon sa loob si Mr. Caleb Reid na mayamang bilyonaryo matapos matalo sa kasong isinampa niya kay Governor Lance Montenegro na kapatid ni Miss. Vanessa Rui. Hindi matanggap ng kampo ng mga Reid ang kanilang pagkatalo. Ngayon matutuldukan na ang lahat tungkol sa pagkamatay ng modelong si Chandria Reid. Hanggang dito na lang Zara Gregorio nag-uulat. Napatakip naman ng bibig si Chandria ng malaman ang balita. Sinong nagsabin