Kapwa pa rin lasing na lasing sa mapupusok na halikan si Selene at Levi.
Napasinghap siya nang maramdaman ang umbok sa gitna ng kaniyang hita. Ramdam na ramdam niya talaga iyon lalo na at napakanipis lang ng kaniyang suot na lingerie dress at nakatapis lamang ng tuwalya si Levi sa pang-ibaba.
“Baby, I’m so turned on…” Bulong nito sa kaniya habang nagsisimulang maglakbay ang kaniyang mga halik.
Bahagyang tumingala si Selene para mabigyan ng access si Levi sa kaniyang leeg. Napapikit pa siya ng marahang kagatin nito ang kaniyang leeg.
Alam niya at siguradong sigurado siya na magmamarka ito kinabukasan pero wala na siyang pakealam. Bukas niya na iyon poproblemahin.
Bahagyang ibinaba ni Levi ang strap ng kaniyang suot at nagsimulang halikan ang bandang dibdib niya. Napapaarko na lamang ang likod ni Selene sa labis na sarap na nararamdaman.
“You smell like my body wash. Tangina, I didn’t know something could make me crazy like this…” Sabi ni Levi na mas lalong nagpainit kay Selene.
Parang may sariling isip ang mga kamay ni Selene at gumalaw rin. Inilandas niya ito sa matigas na braso ni Levi papunta sa kaniyang suot na sando.
“Dapat hindi mo na sinuot kanina...” Nanghihinang sabi ni Selene habang busy pa rin sa paghalik sa kaniya si Levi.
“My baby is becoming naughty, huh. Don’t worry, pwedeng-pwede mo naman tanggalin.”
Parang naging mitsa iyon para hubarin ni Levi ang kaniyang suot na sando kaya tanging tuwalya na lang ulit ang nagtatakip sa kaniyang pang-ibabang katawan.
Sunod niyang ginawa ay tuluyan niya nang ibinababa ang suot ni Selene, kaya kitang-kita na ang kaniyang mga dibdib.
Medyo nahiya pa si Selene kaya nagtangka itong takpan pero mabilis siyang napigilan ni Levi.
“Don’t. They’re a sight to behold…”
Hindi na mapigilan ni Selene ang pagdaing at ungol habang inaangkin ni Levi ang bawat sulok ng kaniyang labi pababa sa kaniyang leeg at dibdib.
Dahan dahang hinawakan ni Levi ang kaniyang magkabilang dibdib gamit ang kaniyang malalaking palad na mas lalong nagbaliw kay Selene. Pinaglaruan niya ito at minasahe na nagbigay sa kaniya ng kakaibang sensasyon.
Pumikit siya nang mariin ng isubo ni Levi ang kaniyang isang dibdib habang ang isa ay naglalaro pa rin sa kabila. Tuluyan na siyang naging alipin ng sarap na nararamdaman.
“Uh…. Oh! Shit!” Ungol ni Selene. Hindi niya na makilala ang sariling boses habang sinasabunutan si Levi.
“I love hearing your moans, babe. I think I’m gonna cum kahit wala pa…”
“R-Remove…. T-Towel….” Hindi maayos ni Selene ang pagsasalita dahil sarap na sarap na siya. Pero gusto niya pa.
Bago lahat sa kaniya ang pakiramdan na ito pero alam niya ang gusto niya. She wants more. She wants him inside her.
Rinig niya ang baritonong halakhak ni Levi bago hinawi ang tuwalya na nagtatakip sa kaniya. Nanlaki ang mata ni Selene sa nakita.
“W-What…. I think it won’t…” Natatarantang sabi ni Selene.
“Shh, baby. Let me…”
Nag-init pa siya lalo nang inayos ni Levi ang pagkakapatong sa kaniya. Muli niyang binalikan ang paghalik sa kaniyang labi habang ang kamay ay gumagapang sa kaniyang pang-ibaba.
Hindi pa tuluyang naalis ang lingerie dress niya kaya laking gulat niya na lamang ng may naririnig siyang napupunit.
“What the hell, Levi?! Bakit mo pinunit?” Gulat na sigaw ni Selene.
“I can buy you tons of that. Sagabal eh,” Sagot ni Levi bago itinapon kung saan man ang lingerie dress na punit.
Ipinadausdos niya ang kaniyang kamay sa pang-ibabang underwear ni Selene. Napaliyad ang huli nang maramdaman ang kamay nito sa kaniyang pagkababae kahit na may tela pang nakaharang.
Kinagat ni Selene ang kaniyang labi habang dinudungaw ang ginagawa ni Levi sa kaniya. Hinahalikan nito ang kaniyang tiyan habang hinahaplos ang gitna ng kaniyang hita.
“Oh! Oh! L-Levi!” Sunod-sunod na ungol ni Selene.
Kung kanina ay basa na siya ay mas lalong naramdaman niyang nababasa ang kaniyang gitna dahil iyon ang pinagtutuunan ng pansin ngayon ni Levi.
Ibinaba ni Levi ang kaniyang underwear. Napasinghap siya nang bigla niyang ilapit ang kaniyang mukha roon at halikan siya. Hindi na magkamayaw ang paggalaw ng balakang ni Selene sa nararamdaman.
Hindi niya na rin alam kung saan ipapaling ang kaniyang ulo habang dinidilaan siya ni Levi roon. Ilang sandali lang ay may kakaibang naramdaman siya.
“L-Levi….” Sigaw niya.
“Just cum, Selene. I’ll lick it clean.” Sagot nito at ipinagpatuloy ang paggamit ng dila roon.
Naramdaman niyang may sumabog sa kaniyang kaibuturan na nakakapagpahina sa kaniya. Parang nanginig ang kaniyang buong sistema dahil doon.
Nagulat na lamang siya nang pumwesto si Levi na nakaluhod sa harap niya. Ang pagkalalaki nito ay nakatutok na sa kaniyang pagkababae.
Parang bumalik lahat ng lakas niya. Muli siyang nag-init ang kanilang katawan na malapit ng mag-isa.
“I will ask you again, Selene. Do you want this? I can stop —”
“Ipasok mo na,” Utos ni Selene.
“Good, because I also don’t want to stop.” Sagot ni Levi bago dahan-dahan ipinasok ang kaniya sa loob ni Selene.
Napapikit si Selene dahil sa sakit na naramdaman. Parang buong pagkatao niya ay naramdaman iyon. Parang nahati ang kaniyang katawan sa dalawa.
“What the fuck?! You’re a v-virgin?!” Gulat na sabi ni Levi habang nanlalaki ang matang nakatingin sa kaniya.
“I….” Hindi matuloy ni Selene ang sasabihin
“Tangina. I heard Ava saying you are conservative that’s why your bastard of an ex cheated but… hindi ko inakala ito. He never had you? Walang nangyari sa inyo sa taon niyong magkasama?”
“W-Wala. I wasn’t ready,” Pagsasabi ng totoo ni Selene.
“Fuck, I’m sorry. Did I hurt you? Titigil na ba ko?” Sabi nito at akmang aalisin na ang kaniyang pagkalalaki sa loob.
“No, no, please! I want this, Levi.”
“Are you sure?”
Tumango si Selene, “Oo. Kaya ko.”
Tinignan niya si Selene at muling hinalikan. Minasahe nito ang kaniyang dibdib habang unti-unting gumagalaw. Ang kaninang sakit na naramdaman ni Selene ay napalitan ng kakaibang pakiramdam.
“Tell me kung masakit pa,” Malambing na sabi ni Levi.
Bumayo ito sa loob niya habang patuloy pa rin ang paghalik. Napapikit siya nang maramdaman na naman ang kakaibang sensasyon na naramdaman kanina. Para bang madadala na naman siya sa rurok ng kaligayan.
“Oh, fuck! Ah! Ah! Selene, binabaliw mo ko.” Ungol ni Levi na parang musika sa tenga ni Selene.
Mas lalo pa nitong binilisan at ilang sandali lang ay naabot niya na naman ang sarap. Sumunod rin si Levi nang maramdaman niya ang pagsabog ng mainit na likido sa kaniyang loob.
Nanginig siya habang bumagsak naman si Levi sa kaniyang taas. Pagkatapos ay hinalikan siya at inayos ang kaunting hibla ng buhok na nasa kaniyang mukha.
“I can’t believe I had you first. Wala ka na talagang kawala.” Iyon ang huling narinig ni Selene bago bumigat ang kaniyang talukap at tuluyang makatulog.
Tahimik ang buong bahay nang gabing iyon. Matapos ang mahabang araw ng paglalaro, tawanan, at kalokohan ng dalawang bata ay ngayon ay mahimbing na natutulog sina Kiel at Zia sa kani-kanilang mga kwarto. Sinigurado niya munang malalim ang tulog ng mga ito bago isa-isang hinalikan sa noo at kinumutan pagkatapos ay sinara ang pinto ng kwarto nila. Hindi niya maiwasang mapangiti na dahil sa sobrang pagod sa paglalaro ay nakatulog agad ang mga ito.Ngunit kahit gaano siya kasaya, hindi pa rin mapigilan ni Selene ang bigat sa kanyang dibdib. Kaya heto siya ngayon, mag-isa sa balcony ng kanilang kwarto, nakaupo sa isang rattan chair habang hawak ang isang tasa ng mainit na tsaa. Nilalaro-laro niya ang tasa sa kanyang mga palad at nakatitig lang sa malayo. Ang mga ilaw mula sa malalayong bahay ay kitang kita mula rito habang ang hangin naman ay malamig at may dalang kakaibang lungkot.Dumako ang kanyang tingin sa kalangitan. Puno ito ng mga bituin, pero kahit ganoon ay parang may kulang. Sa
“Mommy!”“Mama!”Dalawang maliliit na tinig ang sabay na sumigaw na puno ng saya at sigla. Tumakbo nang mabilis sina Kiel at Zia papunta kay Selene, na abala noon sa pag-aayos ng merienda sa mesa sa terasa ng bahay. Hawak-hawak niya ang mga baso ng juice at nakahanda na rin ang platito ng paborito nilang sandwich.Agad niyang iniwan ang tray at ibinukas ang dalawang braso para salubungin ang mga batang pawis na pawis sa paglalaro. Niyakap niya ang mga ito nang mahigpit sabay ngiti.“Aba, aba! Ang aamoy niyo na dahil sa pawis!” pabiro niyang sermon habang kunwari’y pinipisil ang ilong ng dalawang bata. Napangiti si Kiel, apat na taong gulang na talagang sobrang lumilikot na ngayon.“Eh kasi po Mommy, natalo ko si Zia sa taguan pero ayaw niyang magpatalo kaya gusto niya na naman ng new round!”“Not chwue, Mama!!” mabilis na sagot ni Zia na kunot-noo pa habang nakapamewang. “Ako po yung nanalo kashi hindi niya ako nakita kahit nasha likod lang ako ng puno! Kuya Kiel, loser!”Natawa si
Tatlong buwan.Tatlong buwang halos araw-araw ay inuulit ni Selene sa sarili ang bilin ni Zefron na “Magpahinga ka, palakasin mo ang katawan mo para sa anak mo.” Kaya iyon ang naging buhay niya. Wala siyang ibang pinanghahawakan kundi ang pag-asa na magiging maayos ang lahat sa oras ng kanyang panganganak.Hindi naging madali. Maraming gabi ang pinuno ng pag-iyak dahil sa nararanasan niya dahil sa pagbubuntis niya samahan mo pa ng nangyaring trahedya sa kaniya na minu-minuto niya ring iniisip. Ngunit lagi ring naroon si Zefron. Kapag umuuwi ito galing ospital, kahit pagod, ay inaalalayan pa rin niya si Selene. Tinupad nito ang pangakong sasamahan niya si Selene sa kahit ano.Dahil wala pa ring naalala ay tuluyan nang kinupkop ni Zefron si Selene sa kaniyang bahay.“Selene,” sabi nito minsan habang magkatabi silang kumakain ng hapunan, “Gusto kong ipaalala na hindi mo kailangang pilitin ang sarili mo. May mga tao tayo para sa gawaing bahay.”Ngunit napasimangot lang si Selene at baha
Sakit ng katawan.Iyon ang unang dumapo kay Selene pagkagising niya. Para bang bawat himaymay ng kalamnan niya ay binugbog ng paulit-ulit. Mabigat ang mga talukap ng mata, tuyo ang lalamunan, at ang pakiramdam niya’y parang may dumadagundong na makina sa paligid. Kasabay noon, sumalubong ang matapang na amoy ng alcohol at gamot. Pinilit niyang dumilat. Unti-unti, lumitaw ang puting kisame na may ilaw na nakakasilaw. Sinubukan niyang igalaw ang kamay pero tila ba may mabigat na nakadikit dito. Pagtingin niya, halos mapalundag ang puso niya nang makita ang mga tubo at dextrose na nakakabit sa kanya.Bago pa man siya tuluyang lamunin ng kaba ay bumukas ang pinto ng silid. Pumasok ang isang lalaki. Moreno, matangkad, at maganda ang pangangatawan. Malapad ang balikat, matikas ang tindig, at animo’y mga ukit sa bato ang kanyang braso. Ang buhok nito’y bahagyang kulot, maayos ang gupit na bumagay sa matikas na panga. At ang mga mata… ay parang nangungusap ng magtama ang paningin nila.“You
“What the fuck did you say?!”Nag-echo ang boses ni Levi sa loob ng mansyon. Hawak niya ang cellphone na halos mabali na sa higpit ng pagkakakapit nito rito.“Sir, nakita po yung plate number… tugma sa sasakyan ni Mrs. Thompson,” sabi ng boses sa kabilang linya na may halong kaba at alanganin pang magpatuloy sa pagsasakita.Nanlaki ang mga mata ni Levi. “Ano’ng ibig mong sabihin?! Mag-ingat ka sa mga sinasabi mo. Selene is safe. Do you hear me? Safe siya!” halos pasigaw niyang tugon, pilit pinapaniwala ang sarili sa mga salitang iyon.“W-Wala pong bangkay na narecover, sir. Pero… may kotse pong natagpuan sa ilalim ng bangin. Nasunog. Ang plate number… tumutugma.”Parang biglang nawala ang hangin sa paligid ni Levi. Nanikip ang dibdib niya, pakiramdam niya’y may mabigat na batong bumulusok sa sikmura niya. Para siyang naestatwa sa gitna ng sala. Hindi siya makagalaw at hindi makapaniwala.Isang linggo na kasi ang nakakalipas simula ang pinakamasakit na tagpo sa buhay niya. Simula nang
Natutuyo na ang mga luha ni Selene sa kaniyang pisngi pero hanggang ngayon ay mabigat pa rin ang dibdib niya. Napagod siya sa kaiiyak kaya nakatulog rin sa wakas. Naging malalim ang tulog niya pero nang imulat niyang muli ang kanyang mga mata ay madilim na ang paligid.Napasinghap siya nang mapansing tuloy-tuloy pa rin ang andar ng sasakyan. Nakakunot ang noo niya at agad siyang umayos ng upo at tumingin sa bintana.“Gabi na…” mahina niyang bulong sa sarili, ramdam ang bigat ng kaba sa dibdib. Sa tantiya niya, mahigit ilang oras na silang bumabyahe. At ang dinadaanan nila ay tanging mga puno na lamang. Wala nang kabahayan o kahit na anong building nakatayo rito. Nasaan sila?Bahagya niyang inusog ang sarili palapit sa harapan. “Kuya, saan po tayo pupunta?” tanong niya sa kalmadong boses.Ilang oras na rin kasi silang bumabyahe at sonrang sakit na ng buong katawan niya. Ang sabi niya kanina ay malapit na probinsya lang at kahit isang oras ay may mapupuntahan naman silang malapit na