Tinungo ni Joon ang pavilion at nakita ang prerparasyung inihanda. Hind kaarawan ni Kate ngayon, paano na lang pala kung nauna niyang nakita si Kate bago ang babaeng iyon. Tiyak na malaking gulo ito. Dala ng frustrationat inis sa mga nangyayayri. Tinapon ni Joon ang cake na ipinagawa at sinira ang preparasyun. Nakita iyon ng ibang tasuhan at ng mga kaibigang narooon na. "Guys relax tuloy ang party. Let go everyone lets eats ang enjoy the night" sabi ng binata sabay nagbukas ng bote ng beer at tinungga iyon ng straight. "Tol, relax the night isstill young" biro ni Jimin. "Kung anuman ang nangyari, kaya mo yan tol, lets enjoy the night then pagusapan natin yan ha" concern na sabi ni Jimin sa kaibigan. "Thank bro, its hello of a night, pero hindi pa tapos ang unos wala pa ako sa mata" Sabi ni Joon sabay tungga ulit ng iniinom. Halos hindi magkamayaw si Joon sa pag inum. Gusto talaga niyang malasing makalimot makatulog. Heto na naman ang pakiramdam niya. Yung gusto niyang tumakas
"Sir, ayun po may lumulutang sa bahaging iyon' sabi ng isang lifeguard na may hawak ng flash lighlight. Agad pinaandar ng mabili ng mga life gursd ang motorboat na nadala. Nang makita ng isang lifeguard ang pailaw na sumisimbolo na may humingingi ng tulong sa karagatan agad tenelescopio ng pinuno ng mga lifeguard ang pinagmulan.Ang ikalawang pailaw ay nakita niyang nanggaling sa floating resto. Kita rin nil ana may nakasinding ilaw. kaya alam niyang may tao sa balsa. Ipinagtataka nila kung bakit may tao doon samantalang hindi pa ito nagooperate. Agad hinanap ng isang lifeguard ang kasamahan na may hawak ng mga susi pero nagkataong nalasing ito dahil sumisimple itong tagay haabgn nagbabantay sa okasyun ng amo kanina sa pavilion. Dahil hindi nila magising ay nahirapan silang hanapin angh susi ng motorboat. Natagalan silang makita ang mga susi. Mabutin na lamang sa ijatlong pagsisisndi ng pailaw ay nakita na nila ang susi at gagad na dinaluhan kung sino man ang humihingi ng saklolo.N
Pagdating sa hospital ay agad hinanap ni Joon kung saan nag silid ng dalaga pero ng sabihin ng nurse na lumabas voluntarily ang dalaga ay nagwala si Joon."What the hell are you telling me, she went out of the hospital? Ang why did you let that happen what if something happened to my fiancé" Galit na sabi ni Joon. Sakto naman lumabas ang doctor na tumingin kay Steff. "May I know who you are sir?" magalang na tanong ni Joon. Humupa naman ang galit ni Joon sa magalang na paraan nito. "I'm Mr. Fortaleza, I'm the owner of the resort where your patient was found, she is my store manager no, actually she is my Fiance" sabi ni Joon. "I heard you said she is your fiancé, is that true?" pailalim na tanong ng doktora. "Well, I'm supposed to propose last night but I need to attend to something. ButYes, she is my girlfriend, I'm sure of that."Uhm. Can you give me a minute sir?" sabi ng doktora."Can we talk in private at my office." Sabi nito. Tumango naman ang binata at sinundad ang doctor
"Oo, siya nga..!" Sagot ng kanyang madrasta."Ano ho?" parang sinakluban ng langit at lupa ang pakiramdam ni Steff ng mga oras na iyon. nananaginip ba siya, nagdedeliryo ba at palapit na sa pintuan ng kalangitan kase kung totoo ang lahat ng ito ano bang klaseng kapalaran ito. sabi ng dalaga."Makinig ka sana muna. Nang mga panahon kase na yun, malungkot ako noon sa pagkamatay ng iyong Papa kaya nung nakipagysap siya at nakipapagbiruan matapos hingi ng pasenaya dahil sa akin niya naibuntong lahat ng galit sa dapat sana ay tatawagan, sinakyan ko nag mga biro niya at totoong medyo ng flirt din ako ng panahong iyon hanggang sa ligawan niya ako" kuwento nito."Sinagot ko naman kase akla kohabggabg penpal lang kami, natutunan ko din nan siyang mahalin kaya labg nalololong na ako sa bisyo laya minsan hindi na ako matinong kausap nagawa kong magsinungaling sa kanya ng humingi siya ng larawan. Picture mo ang ipinadala ko, at sinabi kong Kate ang pangalan ko yun kase ang nasa ID mo na naiwan mo
Halos madurog lalo ang puso ni Steff. Lalong lumabo ang lahat lalong dumilim ang ulap para sa dalaga. Hinimas ng dalaga ang sariling tiyan. "Ano ang magiging kinabukasan nila ng magiging anak niya?Saan siya pupunta . Paano niya kakayanin ito magisa"natatakot na tanong ni Steff."Pasensya na anak mukhang matapang ka dyan kapit lang ha!Matapang naman si mama dati pero ewan ko, ang hirap sa kalooban mahal ko. At muling umagos ang ang luha ng dalaga.Gusto niya muling tumakas. Takasan na lang ang lahat pero hindi siya maka alis. Madami ng nakatusok sa kanya. Agad kumilos ang hospital dahil may go signal ng madrasta niya bilang guardian.Si Ysabel naman na madrasta ni Steff ay halos tulalang naglalakad matapos tanungin ang bank account ni Steff. Salamat at naka Atm na ito madali ng withdraw. Habang tulog dahil sa sedatives ng anak anakan ay winidraw ni Ysabel ang pera na galing kay Joon at ideneposito ang kalahti sa hospital, ang iba ay binili ng mga kailangang gamot at pagkain ng dala
"Relax Joon. Please. Biktima din ako Joon. May mali ako noon at itatawid ko sana ngayon pero huli na. Ikaw ang hindi nag usisa. Ikaw ang hindi nagsiguro Joon. Tayo!tayo ang nakasakit kay Steff" sabi nito."I know, i know please Ysabel just tell me where... where is she, where are you? let me talk to you. "She need your help Joon kahit awa na lang please help her, Luciano Hospital sa Balagtas Joon. Please forgive us" sabi ng babae.Yun lang at ibinaba na ni Joon ang telepono, ni hindi nagawang magpalit, sa kadiliman ng gabi ay pinaharurot niya ng kanyang Vios at tinungo ang hospital na binanggit ng madrasta ni Steff.Malayo ang hospital na iyon. Halos sa kabilang bayan na kaya pala hindi niya nahanap si Steff.Ipinagtataka niya kung bakit sa malayo nagpunta ang dalaga."Babe, please hold on! please hold on and wiat for me" hindi malaman ni Joon lung paano mas pabibilisin pa ang sasakyan."I'm coming baby.I'll be there.I will never leave. Pleaae wait for me" usal muli ni Joon na sinaba
"Joon, halika na inilipat na si Steff sa private ward na nirequest mo, pero tulog pa eto pero sabi ng nurse within an hour daw gigising ito"Kalabit sa kanya ng madrasta ni Steff. nag marinig ni Joon ang huling sinabi nito ay paranfg biglang lumiwaang ang mundo para kay Joon para siyang sinalubong ng mga anghel na nagsisi awit ng mga oras na iyon. Sa sobrang galak marahil at sa kaligayahan ay halos napatulala si Joon na nakatingala lamang sa madraasta ni Steff."Joon ang sabi ko halika na nasa recovery room na si Steff. hinihintay ka" pagkarinig sa pangalang Steff ay tila naman natauhan si Joon at agad tumakbo paalis ng chapel at iniwang naiiling na lamang ang mardastani Steff.Pagdating sa loob ay nakita ni Joon ang maputlang kasintahan, naka dextrose pa din at tulog pa nga ito. Agad na naupo sa tabi nito ng binata at tahimik lamang na pinagmasda ni joon ang wala pang malay na kasintahan."Uuwi muna kami Joon, may pasok bukas itong anak ko. Ikaw na ang bahala sa anak ko." paalam ni
"Sir may order pa po ba kayo sir? sir, sir may order pa po ba kayo? tanong ni Steff.Kanina pa tinititigan ni Steff ang customer nilang nasa dulong lamesa nakayuko ito kaya medyo hindi niya matansa kong matanda o bata pa. Sa bulas nito ay malaking lalaki. Posibleng nasa mga 5'10 or 5'11 ng height ng lalaki base na rin sa yukot ito sa wooden table nila.Galante ito .umorde ng sisig ng seafoods platter ng tacos at ngayon naman ay sizzling tofu. Ang kaso nga lang parang medyo arrogante dahil pala utos. Mabuti na lang hindi siya an nakaassing mag serve dito. Pero dahil kanina pa ito at off duty na si Joan walang choice si Stef kung di natabayana ang lalaki.Kanina pa lango sa alak nang costumer nila nakasuot ng bulaklaking polo. Nakapuwesto ito sa bandang dulo ng Bar mag isa mula pa kanina. Umiling iling ang lalaking kausap ni Steff."Mabuti naman po Sir kase sir magsasara na po kami""What you'll come with me? Sagot ng lalaki."No sir, magsasara na po kami" sabi ni Steff na medyo nilakas