Chapter 04
3rd Person's POV"Bukas bibigyan kita ng advance payment. Bumili ka ng mga susuutin mo na damit at ilang kailangan mo," ani ni Fabian. May inabot ang lalaki na ilang damit."Mga damit ko ito na hindi ko naman nasuot at nakatambak lang sa closet sa ngayon ito na muna suutin mo para may pamalit ka," ani ni Fabian. Nagulat si Sonia. Gusto niya tumanggi ngunit— tiningnan niya ang suot na damit. Punit-punit iyon at sobrang dumi.Nahihiyang kinuha iyon ni Sonia at nagpasalamat. Tiningnan niyang mabuti iyon at hinawakan ng mahigpit."Sure na ako may dinner sa ibaba. Pagkatapos mo mag-shower bumaba ka na din para kumain," ani ni Fabian at tumalikod. Naglakad ang lalaki palapit sa pinto ng room ni Sonia."Wala ka bang ibang itatanong sa akin? Katulad ng background ko as a nanny and work experience ko," tanong ni Sonia. Even kasi sa name niya hindi ito nagtanong— nagpakilala siya kanina."Honestly, hindi na kailangan. Kilala kita," ani ni Fabian. Nagulat si Sonia— lumingon bahagya si Fabian."Hindi ko lang alam ang nangyari sa iyo pero sa park pa lang alam ko ng ikaw si Sonia Valencia kaya hindi ako nagdalawang isip na isama ka dito," sagot ni Fabian. Nawalan ng kulay ang mukha ni Sonia. Akala niya hindi siya makikilala ni Fabian dahil sa tiyura niya.Wait— paano siya nakilala sa pagkakaalala niya ni isang beses hindi nagkatagpo ang landas nilang dalawa."Maaari ko ba malaman— paano? I mean nakikita kita pero paano mo nalaman pangalan ko," ani ni Sonia. Natawa si Fabian at sinabing sikat na model si Sonia."Wala sa entertainment industry ang hindi nakakakilala sa iyo kahit pa noong mga time na trainee ka pa lang," ani ni Fabian. Humarap ang lalaki at hinawakan ang baba niya."Ikaw din iyong kauna-unahang tao na tinurn down ang offer ng manager ko para magkasama tayong dalawa sa isa sa mga movie ko," ani ni Fabian. Napatigil si Sonia at kumunot ang noo. Tinanong kung kailan iyon."Maraming offer sa akin. Mga new contract ngunit tanda ko na wala akong nabasa na name mo," ani ni Sonia. Kung nasa entertainment industry siya at si Fabian ang partner niya imposible na i-turn down niya iyon. Sobrang laki ng opportunities na iyon para sa kaniya.Siya iyong tipong hindi pinalalampas ang malalaking opportunities lalo na pagdating sa career niya."Huwag mo ng alamin matagal na din iyon hindi ko na gaanong tanda," ani ni Fabian na nakangiti. Tangi lang sinabi sa kaniya ni Fabian— kilala siya ni Fabian at ang asawa nito.Napatigil si Sonia. Naiyukom ang kamao matapos marinig ang pangalan ng asawa."Ano— sorry," ani ni Fabian. Napatigil si Sonia at napaangat ng tingin."May nasabi akong masama," ani ni Fabian. Sinabi ni Sonia na walang kasalanan si Fabian."Is that masyado lang sensitive ang topic na iyan para sa akin," ani ni Sonia at umiwas ng tingin.—Pagbaba ni Sonia ng hagdan napatigil si Fabian na nasa loob ng kusina at may niluluto. T-shirt lang ang suot ni Sonia at boxer. Nakabalot ng benda ang buong mukha at inipitan ang mahabang buhok.Naramdaman ni Sonia ang tingin ni Fabian. Itinago ni Sonia ang kaliwang braso sa likod."Is that hurt?" tanong ni Fabian. Pinagpatuloy niya ang pagluluto. Hindi nagsalita si Sonia."2 years ago pa ito kaya fully healed na," ani ni Sonia. Sinabi ni Fabian na umupo na si Sonia dahil luto na iyon."Sir Martinez, ako na lang maghahanda," ani ni Sonia at agad na lumapit. Nag-panic si Sonia dahil walang sino 'man ang gumagawa 'non para sa kaniya like ipaghanda siya ng pagkain.Nagkabanggaan ang dalawa. Agad na nag-sorry si Sonia at yumuko. Nabitawan ni Fabian ang hawak na kutsara."Sonia relax, hindi ako makapaniwalang maglalagay lang ako ng plato sa table at sa harap mo ay nagpa-panic ka na," ani ni Fabian. Mula sa sasakyan, pag-uusap nila about sa injury niya at pagpapakilala nila sa isa't isa ay nanatili si Sonia na kalmado.Hindi siya makapaniwalang nag-panic ito kaagad dahil lang sa naglagay siya ng plato sa table."Hi— hindi lang ako sanay na may gagawa 'non para sa akin. It's just— I'm sorry," ani ni Sonia na nanginginig. Nakatingin lang si Fabian kay Sonia. Ang kilala niyang Sonia 5 years ago ay full of confidence sa lahat ng bagay. Malakas ang loob at malaki ang tiwala sa sarili na kaya nitong gawin na lahat.Napa-pokerface si Fabian. Anong nangyari dito matapos mawala ito ng 3 years at after ng aksidente."Umupo ka na doon. Hindi ka pwede mag-prepare ng dinner ng nanginginig ang kamay mo. Relax ka lang," ani ni Fabian. Napatingin si Sonia.Umiwas ng tingin si Fabian at kinuha pa ang ilang niluto niya sa sink."Wala ka naman allergy o hindi ka naman maarte sa pagkain hindi ba? Limit lang ang alam kong lutuin," pag-iiba ni Fabian. Nakita niya si Sonia sa peripheral vision niya na umupo sa upuan at mukhang pilit na kinakalma ang sarili."Hi— hindi ako maarte sa pagkain," bulong ni Sonia," ani ni Sonia. Kahit ano naman kinakain niya."Any allergies?" tanong ni Fabian. Naglagay pa siya ng ilang putahe sa table."Be-beans," bulong ni Sonia. Tiningnan ni Fabian ang mga niluto niya. May dalawa siyang plato na inalis sa harapan ni Sonia."Kumain ka na," ani ni Fabian. Nakapaglagay na din naman siya ng plato at kubyertos sa table.Umupo na din si Fabian— pumuwesto ito sa harapan ni Sonia at kumuha ng plato."Sir, may tanong ako," ani ni Sonia. Kumuha si Fabian ng mga kakainin niya."Sir?" ulit ni Sonia."I'm listening," sagot ni Fabian. Nahihiyang tinanong ni Sonia kung natural ba na sumasabay si Fabian sa pagkain sa mga maid nila."Nauunang kumain palagi ang mga maid dito dahil late na ako palagi umuuwi galing work."Bukod sa celebrity si Fabian isa din itong full time CEO ng isa sa pinakamalaking car company sa buong kontinente. Hindi na nakakagulat na lagi itong busy."Ipapagawa ko bukas sa assistant ko ang contract mo bilang personal nanny ni France. Pwede ka na mag-start bukas."Chapter 053rd Person's POVSa kalaliman ng gabi may narinig siyang bumabangga sa pinto. Napabangon si Sonia at napababa ng kama. "France?" tawag ni Sonia. Lumapit siya sa pinto na kadugsong lang ng room ni France. Binuksan niya iyon. Napasubsob si France sa hita niya. Agad na binuhat ito ni Sonia at tiningnan mabuti. Tulog pa nga ang bata. "Mommy," bulong ni France. Niyakap ni Sonia ang bata at bumulong na nandoon ang mommy. Naglakad si Sonia patungo sa kama ni France at inihiga ulit doon ang bata. Nakita niyang namumula ang noo ng bata. "Hindi ko na dapat isara ang pinto," bulong ni Sonia. Umupo si Sonia sa gilid ng kama. Nanatiling nakahawak si France sa kamay niya. "Siguradong nangungulila ka din sa mommy mo hindi ba?" bulong ni Sonia. Biglang pumasok sa isip niya ang anak na si Vladimir. Parang pinupunit ang puso ni Sonia matapos maalala ang anak. "Nalulungkot din sigurado ang mommy mo lalo na nakikita kang ganito," bulong ni Sonia. Hinaplos ni Sonia ang buhok ni France.
Chapter 6HINDI ko alam kung anong oras na 'nong nagising ako. Bumangon ako mula sa pagkakahiga sa tabi ni France at tiningnan ang batang lalaki na mahimbing na natutulog. Tingingnan ko ang table at nakita doon ang alarm clock na may penguin na design. Alas kwatro na ng umaga. Naghihikab ako na binaba ang mga paa sa sahig at tumayo. Sa gabi na 'yon hindi ako nagising sa pagi-sleepwalk ni France. Mukhang effective iyong paglalakad-lakad namin tuwing gabi bago matulog. Inayos ko muna ng higa ang bata at aalis ako nang may maliit na kamay ng humawak sa daliri ko. Paglingon ko nakita ko si France na gising na. "Mommy," inaantok na sambit ni France. Napatakip ako ng bibig dahil sa sobrang cute ni France. Ayaw ni France na umalis ako kaya sinama ko na ito sa kusina. Buhat ko ang bata habang nagpi-prepare ako ng breakfast. "Manager, lower your voice. Tulog na mga tao dito."Napatigil ako 'nong makarinig ako ng pagbukas ng pinto at mga boses sa living room. Nagpababa si France at tumaw
Chapter 07NAKATAYO ako ngayon sa harap ng pintuan ng room ni Fabian. Kumatok ako sa pinto at noong marinig ko ang boses ni Fabian ay binuksan ko iyon dala ang tray. Nakita ko siya na nakaupo sa gilid ng kama, may suot na salamin nakapantulog at mukhang nagbabasa ng script. "Sir Fabian," tawag ko. Napatigil si Fabian at napatingin sa akin. Sinabi nito na ibaba na lang sa coffee table 'yong tray. "Kumain na ba kayo ng dinner sir?" tanong ko after ko ilapag ang tray. Sinabi ni Fabian na nag-lunch siya ng kaunti kanina. Nilipat nito ang script at mukhang nahihirapan mag-focus. "Anyway, busy ka ba Sonia? Pwede mo ba ako tulungan sa script ko? Kung hindi naman nakakahiya sa iyo," ani ni Fabian at bumuga ng hangin. Sinabi nito na nahihirapan siya sa new project niya. Nakatingin lang ako kaya napatingin siya then sinabi na dadagdagan niya sweldo ko."Papayag ako sir sa isang kondisyon," ani ko. Biglang nagkaroon ng hope sa expression nito at hindi ko maiwasan matawa dahil kamukhang- kam
Chapter 08Lumabas kami ng room ni France. Sinabi ni Fabian na secretly nagpapa-check up si France sa psycharatist at under ito sa treatment. Gusto ko magtanong kung bakit nagkakaganoon si France ngunit— napahawak ako sa isang braso ko at tahimik na lang bumaba ng hagdan. Sinundan ko si Fabian. Wala ako sa lugar para magtanong pa. Nanny lang ako ni France at sigurado na kung dapat ko malaman ang reason hindi magdadalawang isip si Fabian sabihin sa akin iyon. "Magiging ayos lang si France hindi ba?" tanong ko. Umupo si Fabian sa sofa sinabi na maya-maya pagkagising ni France ayos na ito. "Mostly sa nangyayari nakakalimutan niya."Sa reaksyon ni Fabian mukhang hindi iyon ang unang pagkakataon. Hindi ko alam kung wala ito pake, kampante or talagang wala lang ito magawa kung hindi maging kalmado. Tinanong ni Fabian kung pwede na sila mag-proceed ulit sa scene nila. Napatigil ako at tinanong si Fabian kung maglalagay pa ba ako ng benda. Mukha kasi siya hindi komportable kanina 'nong
Chapter 09Dinampot ko ang newspaper na nasa pinto lang ng mansion at pumasok ulit sa loob. Sinara ko ang pinto at tumungo sa dining table para ilagay iyon sa lamesa katabi ng cup of coffee ni Fabian. Tuwing umaga kasi habang naguumagahan ay nakikita ko nagbabasa si Fabian ng newspaper kaya naman ako na kumukuha 'non sa labas at inilalagay iyon sa table. Hindi naman ako mahilig sa mga news at gossips kaya naman hindi ko inabala silipin iyon ngunit— nahagip ng mga mata ko ang litato ng husband at bestfriend ko. Nasa front page iyon. Nanlamig ako after mabasa ang about sa engagement ni Victor at Themarie. Hindi ko pa napipirmahan ang divorce paper at wala pa isang buwan 'nong pinalayas nila ako sa mansion. Biglang nawalan ng lakas ang tuhod ko at bago pa ako bumagsak may humawak sa braso ko. Napalingon ako at nakita ko si Fabian. Agad niya na nabawi ang kamay niya at kinuha ang hawak ko na newspaper. "A-alam mo ang about dito?" nanginginig na tanong ko. Biglang sumikip ang dibdib k
Chapter 10"Masama magsayang ng pagkain. Ako na kakain."Kinuha ko ang mga nasunog na bacon. Dapat chineck ko ang kawali. Nakalimutan ko. Sayang ang pagkain. Napatigil ako 'nong kuhanin ni Fabian ang plato na hawak ko. "Ako na kakain. Ako nagsalang nito kanina at dapat pala sinabi ko sa iyo," ani ni Fabian. Pareho kami natawa ni Fabian after ma-realize na napaka-useless ng Pinag-aagawan namin na dalawa. "Nasaan na 'yong bacon?"Napatingin ako sa plato na nasa harapan ni Fabian. Nawala 'yong sunog na bacon. Sabay kami lumingon kay France na kasalukuyang may nilalantakan. "Stop fighting. I already eat them," ani ni France at ngumiti ng malapad. Napatigil kami pareho ni Fabian. "Baby, nasunog 'yon. Masyado matapang ang lasa," ani ko na nanlalaki ang mata at hinawakan ang panga ni France. Hinawakan ni France ang wrist ko then tumawa. "Lagi sunog ang luto ni daddy. Sanay na ako mommy!"Napalingon ako kay Fabian. Agad nito tinaas ang kamay sinabi na hindi talaga siya marunong magluto.
Chapter 11"Sir Fa—Fabian," mas lalo ako naiyak after makita si Fabian na agad binitawan ang hawak na payong. Walang pagdadalawang isip nito na ibinalot ako sa malaki niya na coat at binuhat na lang ako. Pareho kami basa na ngayon ay naglalakad palayo sa mansion. Hindi ko na nagawa pa maka-react. Hindi ko nga alam kung paano nakauwi ako dahil nakita ko na lang sarili ko na nasa ibabaw ng kama at nakaupo. Inaabutan ako ni Fabian ng maiinom. Dahan-dahan ko iyon kinuha at ikinulong ko iyon sa mga palad ko. Ang lakas ng loob ko na pumunta doon at mataas ang confidence ko na hindi nila ako makikita na umiyak ngunit— lahat yata ng tapang ko parang bula na nawala after ko makita ang anak ko. Bilang ina nakakadurog ng puso makita ang anak mo na umiiyak at tinawag ka. Muli ko naramdaman ang mga luha galing sa mata at pumatak iyon sa likod ng palad ko. "Hindi ko maintindihan sir Fabian. Ano ba nagawa ko mali sa kanila para gawin ito sa akin?""Iyong bestfriend ko na since highschool na p
Chapter 12"How about i-start mo na tawagin ako na Fabian? Sir ka ng sir," ani ni Fabian. Magkaharap kami ngayon sa dining table. Nahihiya na umiling ako. "Hindi pa ako komportable," ani ko na ngayon ay nakayuko. In some reason bigla tumawa si Fabian. "Nahihiya ka pa din? After the we share a kiss and—"Nagulat ako at mabilis na tinakpan ang bibig ni Fabian. Namumula ang mukha na sinabihan ko ito na huwag maingay. Tiningnan ko si France na katabi ang manager. Sinusubukan ng manager si France at mukhang mga wala naman narinig. Hinawakan ni Fabian ang wrist ko at bahagya binaba iyon. "Muntikan mo na matabig ang mug."Napatigil ako then napatingin sa lamesa. Hawak ni Fabian ang mug na nasa harapan ko. Sakto kasi na pag-uklo ko mukhang matatabig ko 'yong mug. "Nagbibiro lang ako. Umupo ka na," ani ni Fabian. Nahihiya na umupo ako— tiningnan ko si Fabian na bigla na lang sumeryoso ang mukha. Gusto ko magtanong kung may split personality ba ito. Pinanood ko lang si Fabian na kumuha n