ang tanong ng bayan... agree ba kay Rocky or engk? HAHAHAHAAHAAHAA may isa pang chap, may aasikasuhin lang ako
“N-no, sweetheart. I-it wasn’t your daddy,” pagsisinungaling ni Sloane. She smiled nervously and crouched down to level with Evony’s teary gaze. “Let’s go back to sleep, hmm?” Suminghot si Evony, pinipigilan ang nagbabantang luha. Nakarinig sila ng malakas na katok sa pinto. “Please, Sloane! Talk to me, please! Parang awa mo na, hayaan mo akong magpaliwanag at bumawi sa anak natin!” dinig nilang pagmamakaawa ni Saint. He felt hopeless and regretful. Kung may kakayahan lamang siyang bumalik sa nakaraan ay gagawin niya upang itama ang lahat ng pagkakamali niya. He’s wholeheartedly ready to make a deal with the devil just to turn back the time. Handa siyang tumanggap ng kahit anong sumpa basta maitama niya lang ang pagkakamali niya. Ngunit sa mundong ginagalawan niya, hindi totoo ang mga sumpa. Hindi ka pwedeng makipagkasundo sa demonyo, at mas lalong walang time machine na magbabalik sa ‘yo sa nakaraan. Kaya ngayon, patuloy lamang siyang kakatok at kakatok nang paulit-ulit sa p
For someone who is as almighty as Saint, begging for someone is not on his bingi card. Ever. He believes that everything will come under his feet in just a flick of his hand. Ni hindi niya ma-imagine na nagmamakaawa siya para sa isang tao. Not even in his wildest dreams. Kaya naman ngayong nakuha niya ang resulta ng paternity test—ang resulta na nagloko sa kanya ng ilang taon—wala na siyang ibang maisip kundi tumayo sa kabila ng panginginig ng buo niyang katawan, magmaneho papunta sa isang hotel habang pinipigilang huwag umiyak, at lumuhod sa harap ng kaisa-isang babae na bumuo at dumurog sa puso niya. Nang makarating siya sa hotel ay mabilis siyang inasikaso ng mga receptionist, dahilan kung bakit niya mabilis natunton ang room hotel nina Sloane and Evony. Sa kabilang ganda, tahimik na pinagmamasdan ni Sloane ang mga kumikinang na bituin sa madilim na langit, hinahayaang manginig ang katawan sa lamig ng simoy ng hangin. She was in deep silence until a loud knock shut the whi
“Ano ka ba naman, Sloane. Pati ba si Evony idadamay mo?” sermon ni Rocky kay Sloane.“Hindi ko idinadamay ang anak ko. Mas madadamay siya kung patuloy siyang lalapit kay Saint,” Sloane argued.Kasalukuyan siyang nasa balkonahe ng hotel room nila, nagpapahangin pagkatapos patulugin si Evony nang tumawag si Rocky sa kanya. Ikwinento niya ang nangyari sa property visit kung paano pinilit ni Saint na paglaruin si Evony sa playground hanggang sa naabutan niya itong kumakain kasama ang lalake.Rocky clicked his tongue in annoyance. “Don’t you understand? Si Evony na mismo ang lumalapit sa tatay niya—”“Si Saint ang lumalapit kay Evony, hindi ang anak ko!” Sloane snapped, breathing heavily.Natahimik si Rocky sa kabilang linya, nagpipigil na sigawan din si Sloane. Alam niya kung gaano nai-stress ang babae sa trabaho nito at sa pag-aalala para kay Evony.“It’s just the same, Sloane,” he replied after a moment, his voice low with conviction. “Kusa na silang pinaglalapit, lukso ng dugo ‘yan. Ev
Hindi na pinagsalita ni Sloane si Saint at mabilis siya nitong nilagpasan. Sumunod naman sa kanya ang mga empleyado niya, dama ang galit ng boss nila. Pumasok sila sa loob ng property na bibisitahin nila, mabilis ang kabog ng dibdib habang bahagyang nanginginig ang mga kamay sa galit. Nang pumasok na rin sina Saint ay binalewala niya lamang ito kahit na gusto niyang magwala. Sa buong property visit ay hindi dinapuan ni Sloane si Saint ni isang tingin. Ang mga board members niya ang gumisa sa lalake, kabi-kabilaan ang tanong habang siya ay nakahalukipkip lamang, mariin ang tingin. Lumilipad ang isip niya sa mga salita ni Saint kanina na tumarak sa dibdib niya. She was disgusting by how he spoke about the past casually as if he didn’t treated her badly. As if he didn’t choose other woman. Pero ang mas nakakagalit pa ay kung bakit apektadong-apektado siya sa lalake pati na rin sa mga sinasabi nito. She trained hard enough sa Canada para masigurong protektado ang puso’t isip niya sa o
Hindi pa rin maka-move on si Sloane sa ginawa ni Evony sa unang property na binisita nila. Balisa tuloy siya lalo na’t panay ang titig ni Saint kay Evony na para bang kinakabisado nito ang mukha ng bata. Hindi rin nakatulong na mukhang amazed na amazed sa kanya si Evony. And now, gusto na lang talagang umuwi ni Sloane bago pa sila magkaalaman ni Saint. Ang problema lang… “Mommy, can I still play? Please?” Evony pleaded, showing her puppy eyes, pouting. Sloane chewed on her bottom lip in hesitation. Pinagmasdan niya ang mga bata sa playground na para bang niyayaya si Evony. May dalawang property pa sila na bibisitahin at mukhang matatagalan pa iyon. “Uh, can’t we do it next time, baby?” she asked, her voice low in hesitation. Agad na dumaan ang lungkot sa mga mata ni Evony at nakonsensya naman si Sloane. She crouched down, leveling with Evony’s gaze. “Medyo alanganin kasi, baby…” patuloy ni Sloane at hinawakan ang pisngi ni Evony. “You said we will play later, mommy…” naluluhang
“Seryoso ka ba? You’re gonna bring Evony with you?” bulalas ni Rocky nang tawagan siya ni Sloane. Sloane sighed in frustration, glancing at Evony who was really excited. “Wala naman akong choice, Rocks. Kailangan kong matuloy ngayon kasi kung hindi, sa Italy ang next location namin,” naiinis na sagot ni Sloane. “Mas lalong hindi ko naman kakayaning malayo kay Evony.” “So… you’re basically allowing Saint to meet your daughter?” Napairap si Sloane. “This is different. Wala akong choice. There’s no way I would allow him to meet my daughter. Even in my wildest dreams.” Sinara ni Sloane ang bag niya na puno ng extrang damit ni Evony. Nabihisan niya na rin ang anak niya na ngayon ay hawak ang stuffed toy nitong Doraemon. “Baby, you ready?” she asked, her phone tucked between her ears and shoulders. Evony beamed widely, hugging her stuffed toy. “Yes, mommy! I’m so excited!” “Just promise me you’ll behave, okay?” Itinaas ni Evony ang kanang kamay niya na animo’y nanunumpa. “Yes, mom