Kabanata 28

“Let me out!” sigaw ko. “You can't keep me here like some kind of prisoner!”

Walang sumagot. Pero alam kong nandoon siya. Ramdam ko ang presensya niya sa likod ng pinto, gaya ng kung paanong ramdam ko pa rin ang haplos niya sa balat ko, kahit pilit kong burahin.

Maya-maya lang ay bumukas ang pinto.

At gaya ng inaasahan ko—naroon siya. Nakasuot ng itim, malamig ang mga mata, pero may apoy na naglilihim sa likod ng mga titig niya.

“Stop shouting,” utos ni Drako, malamig ang boses. “No one's going to save you here.”

“You think I need saving?!” gigil kong tanong. “You're the one who needs saving—from your sick, twisted mind!”

Lumapit siya. Isang hakbang. Dalawa. At bago ko pa siya mapigilan, nasa harapan ko na siya—mabigat ang hininga, mapanganib ang tingin.

“Caleigh,” he whispered, “you talk too much.”

Bago ko pa man maituloy ang susunod kong salita, hinablot niya ang batok ko at mariing siniil ng halik ang labi ko.

Gulat. Sakit. Pait. Lahat ng iyon ay sumabog sa dibdib ko. Pilit kong it