I can't stop myself from crying, tinignan ko si Stefan at lalong humigpit ang kaniyang hawak sa aking kamay. Naguguluhan ako sa nararamdaman ko tila ba naglalaban ang kaligayahan sa puso ko at kalungkutan sa isip ko. May ngiti saaking labi ng tignan ko si Stefan pero binabawi din ng luha ko ang ngiting ibinibigay ko sakaniya.Niyakap niya ako bigla at hinayaan niya akong umiyak sakaniyang mga balikat. Na konsensya naman ako kasi nakaayos pa naman din siya tapos babasain ko lang ng mga luha ko ang kaniyang damit. Pero hindi siya nagreklamo o ano, bagkus lalo niya akong niyakap para maging komportable ako sakaniya.Mayamaya lang ay unti unti na siyang humiwalay sa pagkakayakap saakin at inaya na niya akong bumaba ng sasakyan."Let's go down love, I have a lot to say but I don't want to say it here, I want there" sabay turo ni Stefan sa direksyon kung nasaan ang mga taong minamahal ko at napakaimportante saakin.Binalik ko ang tingin ko sakaniya, hindi ko man mapigilan ang aking pag iyak
"Huh?? What happen?? Bakit biglaan?? How 'bout the preparation we prepared??" sabi ni Stefan."Rayden told me to cancel it. I don't know, last night he told me that he doesn't want to get married there in Ph. He wants us to get married in France" sabi ni Amara. Nakabalik na sila ni Rayden sa Italy last week pa. Sa inis kasi ni Stefan, ni-loudspeaker na niya para daw marinig ko, nasa Condo ko kami ngayon. Chismosa lang ang peg. :P 6:41PM ngayon dito sa Ph. 12:42PM naman sa Milan, Italy. Pero seriously?! Literal na kumunot ang aking noo. Ilang weeks nalang, hmmm 1 week nalang pala tapos nagchange venue pa sila at hindi basta basta venue. Guys, we're talking about OTHER COUNTRYYYY likeee whuut?! Ang weird lang na ang tagal ng preparation tapos ngayon pa nagbago. 2 weeks ago nung nanggaling kami kina Mommy and Daddy then diretso ng Tagaytay. Dagdag memories nanaman yon. Ang saya ko lang din talaga nung araw na yon, lahat ng worries ko nawala kahit papano. May mga natira pero hindi nama
"Stefan!! Nakakainis ka!! Di na ako natutuwa!" sigaw ko.Literal na hindi na ako natutuwa! kung isa 'to sa mga biro niya! Pwes! ANG PANGET NG BIRO NIYA!!! arghh!!!"Ayoko na! Bahala ka diyan!" sigaw ko padin.Umupo ako dahil para akong kinakabahan na ewan ang bilis ng tibok ng puso ko tila ba naguunahan sila sa pagtibok at dun ko na hindi namalayang nag uunahan na pala ang aking mga luha."Ano ba yan Calliste!! Ano bang nakakaiyak?! Bakit ba napaka maiyakin mo?!" sabi ko sa aking sarili.Hindi na matigil ang luha ko. Para bang takot na takot ako sa di ko malaman ang dahilan kung saan ba ako natatakot.bumabalik ang pagkabalisa ko at ito ang bagay na gusto kong tanggalin sa sarili ko. Paano ba!!Nalipat ang atensyon ko ng makarinig ako ng dalawang taong nagtatawanan.. Bandang pintuan ng condo ko.Nangunot ang aking noo ng magsarado ang pintuan, pero hindi sila matigil sa kwentuhan at tawanan. tssHindi ko pa man nakikita, alam ko. Ang may pinakamalakas na tawa ay tawa ni Stefan. tsss!!
Halata mo namang hindi totoo ang kaniyang dahilan. May nangyari ba??"Hoy! Cassandra! Ano yan?? kala mo makukuha mo ako sa ganyan mo??" sabi ni Jax.You know what guys? everytime na ganyan si Jax kay Calliste hindi ko alam ang mararamdaman ko, kung nagseselos ba ako o naiinggit ako kay Jax kasi masyado niyang kilala ang taong mahal ko. Pero hindi ko masisisi si Jax, ilang taon na din silang magkaibigan. Minsan lang talaga overprotective si Jax kay Calliste kaya hindi ko masolo si Calliste kahit na fiance ko na siya."Wala nga! hindi lang ako makapaniwalang makakapunta akong Paris! O' sige na tumawa na kayong dalawa. I don't care!" sabi ni Calliste na may diin pa sa kaniyang mga salita.Pero hindi padin ako napapanatag alam kong may mali."Rhe-" di ko na pinatapos si Jax. Alam kong susundan niya si Calliste"Bro, wait lang ah? I'll just talk to her" inunahan ko na si Jax."Ohh sure sige, talk to her. I'll just wait for you both, here" sabi niyaKumatok ako sa kwarto ni Calliste, pero h
Stefan's POVKasalukuyang nakaupo kami ni Jax sa sofa dito sa Condo ni Calliste1pm ang flight namin papuntang Milan Malpensa Airport. 9am na hindi padin kami nakakaalis. Dahil kay......"Cass!! anong petsa na!! baka isang buong cabinet na ang dala dala mo!! male'late na tayo ang traffic traffic pa naman din sa Magallanes!!" sigaw ni Jax.September 11 ngayon, inagahan talaga namin ang punta para mag-stay muna kami saamin. Hindi pa nakakapunta si Calliste doon kaya gusto kong ipakita sakaniya ang lugar kung saan ako namamalagi tuwing summer break. Pero dahil focus na si Dad sa business namin sa Milan, nag migrate na sila ni Lia sa bahay namin sa Lake Como."Wow ah!! wait lang naman! baka mamaya may makalimutan ako duhh hindi naman sa kanto lang ang punta natin! Paano kung may maiwanan ako?!" sigaw pabalik ni CallisteNapapailing nalang ako.Eto ako, papalit palit lang ng tingin sakanilang dalawa, paano ba naman kasi daig pa ako ni Jax. Pag ganyan kasi hinahayaan ko lang si Calliste. I
"Grabeeeeeeee!!! I can't believe na nasa Italy na ako!!!" manghang-mangha na sabi ko."lower your voice Cass wag mo ipahalatang first time mo lang dito" saway ni Jax saakin.Alam niyo naiinis nako kay Jax, kung dati napakasweet niya saakin ngayon lagi nalang siyang naiirita saakin na ewan."Duhh as if naman na maintindihan nila ako dito wag ka nga! lagi ka nalang ganyan sakin! napapansin ko ah daig mo pa akong may red days ngayon!" sabi ko sakaniya."love, when we get married do you want us to live here??" sabi ni Stefan."REEAAAALLLLYYYY?!!!! YES! YES! But I'm gonna work hard so that we can buy our own house here!" napasigaw ako sa sobrang excited!!"your mouth Cass!!!" saway nanaman ni Jax saakin."Bro, Calliste is just excited and you know Calliste well. Let her be" sabat sakaniya ni Stefan.ewan ko ba dito kay Jax kung anong problema nito sakin!! hindi na ba pwedeng maexcite?? duhHindi ko nalang siya pinansin. Si Stefan ang nagtutulak ng luggage cart naming dalawa, solo naman si
Jax's POVKasalukuyang nasa byahe padin kami papuntang Lake Como. Napakagandang lugar talaga ng Italy. Noon, nakikita ko lang sa magazine ang mga bahay na nasa paligid ng Lake Como. Ngayon, nakikita at nadadaanan ko na sila mismo. Di ko mapigilang di mapangiti, napakaganda kahit ang dilim gawa ng gabi na pero kita mo padin ang ganda ng mga naglalakihang bahay sa paligid nito."love!! look!! grabe napakalaki ng bahay!! ilan kaya tao jan??" tanong ni Calliste kay Stefanako naman ay nakatingin lang sakanilang dalawa. Buti hindi nabuburyo si Stefan kay Calliste, I doubt it siguro tinitiis nalang niya. Pang ilang tanong na niya yan kay Stefan sa iba't ibang bahay na nakikita niya. Ang cute cute niya lang. Hayyy lalo tuloy akong nalulungkot.Nalulungkot sa dahilang wala akong lakas ng loob na sabihin kay Calliste ang tunay kong nararamdaman. Wala akong lakas ng loob para umamin. Dahil ayokong masira yung pagkakaibigan namin. Hindi ko gustong mawala siya sakin kaya itatago ko nalang hanggan
Nagtawanan naman kami. hahaha yan buti nga sainyong dalawa. hindi mo pako papansinin ah. tss"Hello po Dad, Good Evening po. Parang wala po akong balak mapagod gusto ko pong sagarin ang punta ko dito. hahahahaha" natatawang sabi ni Calliste at bineso niya si Papa."Hi, Kuya!" bati ni Lia sakin.hindi ko siya pinansin. kala mo ah, it's time for me to do what you did."Tito, I guess Calliste wants to stay here na. Look at her!" sabi ni Jax kay Dad.Napatingin naman kaming lahat kay Calliste...Tinaas niya ang kaniyang kamay na parang si Rose sa Titanic habang sinasalo niya ngayon ang sariwang hangin amoy na amoy ang mabangong simoy ng Lake Como.She's really.... really happy??"Love! waaaaa I don't know why I'm crying. Siguro super akong na excite lang talaga and natutuwa. Hindi ako makapaniwalang nandito ako ngayon. Akala ko sa France na agad tayo didiretso pero tinupad mo yung pangarap kong makapunta sa Italy" sabi niya.Hindi padin makapaniwala si Calliste sa nakikita niya.I want to
Nang matapos na kong kumain ay dumiretso na agad kami sa room namin, hanggang makapasok ng room ay naiilang ako. Feeling ko laging may mga matang nakatingin sa akin, hinayaan ko nalang yun at nagfocus na sa pag-aaral ko. Hanggang matapos ang klase ay naiilang pa rin ako. Parang may nakatingin talaga sa akin."Wrena," tawag ko kay Wrena."Why?" Nangunot noo niyang tanong sa akin."Feeling ko kasi may nakatingin sa akin, may nakikita ka bang nakatingin sa akin?" ayokong magfeeling pero mas may tiwala ako sa pakiramdam ko."Ha? Sige wait titingnan ko." Kita ko ang paghahanap niya at lumipas ang ilang segundo then... "Nahuli ko si Jason, Ariann." pasimple niyang sabi sa akin kaya natawa ako."Bakit ka natawa?" taka niyang tanong."Tama nga ang nararamdaman ko, may nakatingin sa akin kanina. Kaklase pala natin 'yang si Jason." i never thought na titingnan ako ng masungit na 'yun. Kinuha ko nalang ang tubig ko at ininom yun ng diretso."Pansin ko nga rin yun kanina pa. Ayiieee oy ikaw Arian
Maliwanag na ng magising ako kaya bumangon agad ako, nakaalis na kaya si Kuya? Napasarap ang kwentuhan namin kagabi kasama sila Nanay at Tatay kaya madaling araw na ko nakatulog."Nay, nakaalis na ba si Kuya?" bungad ko agad pagkababang-pagkababa ko."Oo nak, kanina pang alas sinco ng madaling araw, hindi ka na pinagising dahil baka pilitin mo pa raw siyang ihatid sa airport." napaka ano talaga ni kuya. Psh!"Oo nga pala, sabi ng kuya mo ihatid mo yang nasa box na yan diyan sa address na nakalagay sa ibabaw ng box. Tapos dumiretso ka na sa school mo, magiingat ka roon ah? Mag-aral ng mabuti." Tiningnan ko ang papel sa ibabaw, hmmm. Company siya. Kaya ko 'to! May naisip nanaman akong kabalbalan."Opo nay." Napangiti ako ng palihim sa naisip ko, ako pa? Kaya!"Oh siya kumain ka na at ng makapasok ka na, kami naman ng tatay mo ay magdedeliver ng mga order na prutas." Tumango ako at nagsimula na kumain.Pagkatapos na pagkatapos ko mag-asikaso ay binuhat ko na ang mini box na pinapadeliver
Napahinto ako at bumalik hindi pa naman kasi kalayuan ang natatakbo ko, kita ko siya na nakatingin sa akin habang may hawak na kahoy, hala natakot kaya siya kanina? Ng tingnan ko si mamang may kutsilyo ay unti-unti na siyang bumabangon pero si poging naka suit ay nakatayo lang at nakatingin sa akin."Halika ka na dal-" napahinto ako sa pagsasalita ng magsalita siya."Bakit bumalik ka? Tumakbo ka na!" Naku naman! Ano ba problema nito? Siya na nga binalikan.Pero imbis na makipagsagutan pa ko sa kaniya, tumakbo nalang ako papunta sa kaniya at hinila na siya at sinama sa pagtakbo ko! At ng makakita ako ng tumpok na basura, agad ko siyang hinila roon pero huminto siya kaya muntik na ko masubsub sa dibdib niya kaya pinitik ko yung tenga niya."Aray!" reklamo niya. Blah blah blah."Bakit ka ba nahinto bigla?! Halika na dali at baka habulin tayo ni mamang may kutsily-" ng mapatingin ako sa likod niya ay nakita ko na nga si mamang may kutsilyo kaya hinila ko na siya ulit. "Ayan na dali!" mabi
"Wait, what?" Naguguluhan kong tanong sakanya."Niloko niya si Dad, she's having an affair with Dad's business partner." Nakayukong wika niya. Hindi ko man makita ang expression niya alam kong napapahiya ito."I'm sorry, I don't know how to react. Iba kasi yung nangyari sa'kin, Kins." Ang non-sense ng sagot ko. At hindi ko na dapat malaman pa ang dahilan bukod do'n dahil that's a private matter na."Yeah, but I just want to know what did you feel about it. Iyon ang dahilan kung bakit ako gustong ipakasal ni Dad sa anak ng ka-affair ni Mom. Nakakatawa." This time, nakita ko ang kanyang expression. Pinipilit niyang tumawa kahit na umiiyak siya. "Addi, bakit ako ang kailangan mag suffer? P-Pinipilit nila akong magpakasal para mapagtakpan ang kataksilan nila." Nilagay niya ang dalawang palad niya sa kanyang mukha."I'm sorry, I know it's beyond my limit but It's that your Father's choice?" Tanong ko. Tinapik-tapik ko ang kanyang likuran. Assuring her na nandito lang ako para sakanya."I-I
"Sana maging bukas sa isip mo na hindi ko ito ginagawa for the company, I'm doing this for your future." Tiningnan ko si Dad na siyang nagmamaneho ng aming sasakyan. "That's why I built our company na matibay ang pundasyon. And that foundation is the trust of our business' partners." I feel the sincerity of his voice while saying that.Kasalukuyan kaming nasa byahe dahil ihahatid niya ako sa aking unit. I hate it, ayaw ko pa sana magpahatid pero ayaw ko namang madisappoint ulit si Dad sa'kin. Sabi nya, I should trust him with his choice. I should trust him because he knows what is best for me. So why not give it a try."Yes, Dad. I know na pinaghirapan mo po ang pag-aalaga sa company natin. Don't worry kapag ready na po ako. Why not."This time, I'm serious. I don't know why the hell I'm saying those words but I'm hundred percent sure that It's gotta be okay, I'm gonna be okay with it.Napasarap kami sa kwentuhan ni Dad, when I realized I need to go down na pala. Nasa parking lot na k
I will never forget what happened last night. Lasing na lasing ako pero hindi ako pinabayaan ni Stefan. Dumaan muna kami sa isang sikat na coffee shop para bilhan ako ng brewed coffee para raw kahit papaano ay mahimasmasan ako.He took care of me and narealize kong siya lang ang gumawa sa'kin ng ganun. Hindi niya ako iniwan hangga't hindi pa ako okay. Hindi ko mapigilan ang pagkumpara kay Stefan sakaniya. He's really a gentleman.Nakatingala lang ako ngayon sa ceiling ng aking kwarto and then I remember what he said bago niya ako tanungin kung saan ko gustong pumunta. ."You can't decide just what you want to do, Calliste!" Alam kong naiirita na siya sa'kin dahil hindi ako umiimik sa mga pangaral niya sa'kin. May halong diin pa ang salita niya ng banggitin niya ang pangalan ko. "Hindi mo pwedeng piliin ang none of the above kung may tamang sagot sa multiple choice!" Hindi ko siya matingnan ng diretso dahil nahihiya ako sa mga kagagahan ko."What if kung wala ako? I know I'm a little b
I will never forget what happened last night. Lasing na lasing ako pero hindi ako pinabayaan ni Miguel. Dumaan muna kami sa isang sikat na coffee shop para bilhan ako ng brewed coffee para raw kahit papaano ay mahimasmasan ako.He took care of me and narealize kong siya lang ang gumawa sa'kin ng ganun. Hindi niya ako iniwan hangga't hindi pa ako okay. Hindi ko mapigilan ang pagkumpara kay Timo sakaniya. He's really a gentleman.Nakatingala lang ako ngayon sa ceiling ng aking kwarto and then I remember what he said bago niya ako tanungin kung saan ko gustong pumunta. ."You can't decide just what you want to do, Addi!" Alam kong naiirita na siya sa'kin dahil hindi ako umiimik sa mga pangaral niya sa'kin. May halong diin pa ang salita niya ng banggitin niya ang pangalan ko. "Hindi mo pwedeng piliin ang none of the above kung may tamang sagot sa multiple choice!" Hindi ko siya matingnan ng diretso dahil nahihiya ako sa mga kagagahan ko."What if kung wala ako? I know I'm a little bit too
Nagpalit ako ng pajama at loose shirt. Tumambay muna ako sa sala gaya ng sinabi niya hindi muna ako pumasok sa kwarto ko.Nanunuod lang ako ng series ng dumating na ang gagawa at magpapalit ng pintuan ko.Hindi rin nagtagal ay natapos na nila."Addi, come here." ani ni Miguel."Wait!" pinatay ko ang T.V. at lumapit na sakaniya."Set your password"Ginawa ko naman ang sinabi niya, nag set ako ng password. Which is birth date ko pero inuna ko ang day bago ang month. Hindi ko napansin na nakatingin pala siya. Tsk. Pero huli na, nakita na niya ang password ko."Don't worry, papasukin lang kita kapag hindi ka ulit sumagot. Don't you dare to do it again!" he said and he left, again!What's happening to him? Acting like my bf huh!Pumasok ako ng unit ko, and as usual wala nanaman akong ginagawa pero ngayon ko lang narealize na maayos na pala at wala na pala talaga akong aayusin.Pumunta ako ng kwarto ko dahil parang may parte sa kaloob-looban ko na gusto kong matulog. Ibinagsak ko ang sarili
Kunot noo kong tinitigan ang wine glass na nasa harapan ko. "Ahhhhh!" sigaw ko.Buhat yata kagabi pag-uwi ko ay panay singhal at sigaw nalang ang ginawa ko.After that party. Pinipilit ako ni Mommy na mag stay muna sa bahay pero hindi ako pumayag. Dahil una, ayaw kong malaman pa nila ang nangyayari sa'kin, pangalawa hindi rin ako makakahinga ng maayos dahil sa tensyon sa pagitan namin ni Dad.Hindi ko makakalimutan ang sinabi ni Kinsley sa'kin kagabi.Namumuo ang kaniyang luhang nakatingin ng diretso sa'king mga mata. "I heard everything from Oli, I'm sorry." Niyapos niya ako ng mahigpit. "I'm sorry, I know it's hard for you kasi akala mo siguro maiipit ako sainyong dalawa" Hindi ko na din napigilan pa ang aking mga luha dahil sa ginawa niyang pag yakap sa'kin. "Pero no, I got mad at Olivia because she did nothing to stop her sister. She even supports them." Tinapik-tapik niya ang aking likuran."I'm sorry, I-It's not because I don't trust you but I just don't want to add my problems