Library
Maghanap
Home / Romance / The Billionaire’s Woman / Chapter 7

Share

Chapter 7

Author: Maecel_DC
last update Huling Na-update: 2024-05-22 11:27:02

Huminga siya ng malalim, “Alright,” mahinang tugon niya at hinayaan ako.

Pagkaalis ko sa opisina niya ay seryoso akong nagsulat na lang ng panibagonh article para sa bago nilang project.

Makalipas ang ilang linggo ay abala akong tumitipa sa laptop ko nang bigla na lamang may malamig na kape ang bumuhos sa akin, batid ko dahil sa amoy nito.

Ang putting blusa ko ay mabilis na namantsahan at bumakat ang suot kong bra, tinignan ko ang gumawa no’n at nakita ko si Veronica na sobrang ganda ng ngisi.

“Oopps, I spilled. Are you okay dear?” malambing niyang sabi dahil maraming nanonood.

“I’m okay,” mahinang tugon ko at pinunasan ko ng tissue ang sariling mukha.

Ngunit naramdaman ko ang dalawang palad niya sa balikat ko, yumuko rin siya at may binulong, “You wouldn’t want me causing a ruckus, Evelyn Vion.”

Huminga ako ng malalim nang lumayo siya at tatawa tawa na dumeretso sa opisina ni Maxwell.

Tumayo na lang ako para magbihis at paliguan ang buhok ko sa shower room around comfort room rin lang.

Matapos no’n ay halos masapo ko ang dibdib nang makita ko si Maxwell na nakasandal ang bewang sa sink.

“Mr. Fierez, I know you’re the owner of this company but you’re not allowed in a lady’s comfort room.” Paalala ko sa kanya at tinuyo ang buhok ko gamit ang towel.

“It’s been three weeks, Elle. Don’t you have the time to listen to me?” wika niya at halos matakpan ko pa ang katawan nang suriin niya ‘yon.

Naka-sando lang kasi ako at ang slacks ko na bago dahil basa ang blouse ko ay wala rin naman akong maisusuot dahil wala akong baon na damit.

“Mr. Fierez, wala na rin namang mababago kung makikinig ako—”

“At least you’ll have some regrets?” patanong niyang sabi kaya ngumiwi na lang ako.

“Wala ako sa mood,” pabalang na sagot ko sa kanya.

Gumamit ako ng blower nang magsimula siyang magsalita dahilan para hindi ko siya marinig bagay na ikinairita niya.

“Turn that off, I’m talking—”

Wala siyang nagawa nang magpanggap akong hindi siya naririnig. “Walang kami!” halos samaan ko siya ng tingin nang taasan niya ang boses.

Baka may makarinig sa labas.

Ngunit halos ngayon ko lang siya narinig mag Tagalog, panay kasi siya ingles. “Uh huh? Don’t look at me that way, lower your eyes.” Tinuro ng dalawang dalidi niya ang mata ko kaya pasimple akong umirap.

“Don’t roll your eyes at me—”

“Nyeh nyeh, labas.” Nilapitan ko siya at hinawakan sa braso upang palabasin ngunit halos kapusin ako sa hininga nang marahan niya akong itulak sa pader at ilagay ang kamay niya sa gilid ng ulo ko.

Napasinghap ako kaagad dahil bigla niyang inilapit ang mukha sa akin para mas makita ko ang asul niyang mata.

‘Parang sa romance book— ano ba Evelyn!’

“Mr. Fierez—” naputol kaagad ang sasabihin ko nang mas malapit na siya sa mukha ko at isang pagkakamali na lang ay maglalapat na ang labi naming dalawa.

“Are you captivated by my eyes?” tanong niya dahilan para malakas ko siyang itulak at iwasan.

“Ano bang gusto mo mangyari? Kanina lang ay sinugod ako ng babae mo at binuhusan nv malamig na kape. Tapos nandito ka na naman?” singhal ko.

“Baka sa susunod sabunutan na ako no’n?”

“I wouldn’t let her do that, not to my woman,” he said in a whisper tone but enough for me to hear.

“I am not your woman,” inis na sabi ko.

“Then about to be my woman?” sa pahabol niyang sabi ay umirap ako lalo.

“That’s enough for today, Maxwell. Enough,” banta ko.

“Hmm, I don’t like that tone.” Pinagkrus niya ang braso matapos paluwagan ng bahagya ang necktie na suot niya.

“I don’t have any woman in my life other than you and my mom,” he added before taking a deep breath.

“Meet me tonight—”

“No way, paano kung saan mo na naman ako dalhin at sugurin na naman ak—”

“Don’t cut me off, you always do that Elle,” singhal niya kaya naman pinigilan ko ngumiti.

“Fine but can you go out n—”

“Wear that blouse I bought,” sabi niya at itinuro ang paper bag na nasa gilid ng sink.

“Gege, labas.” Turo ko pa sa pinto dahilan para iiling iling siyang naglakad.

Lumapit ako sa paper bag hindi malayo sa kanya ngunit halos takpan niya ang bibig ko nang hapitin niya ako sa bewang at muntik na ako mapasigaw.

“A-Ano b—” Labis na nanlaki ang mata ko nang saglit na maglapat ang labi naming dalawa bago niya ako binitiwan.

“M-Maxwell!” mahina man ngunit pabulyaw kong tawag sa pangalan niya.

“You also did that and I didn’t get mad, bye~” Halos mabato ko siya ng hawak na paper bag nang mabilis siyang lumabas ng banyo.

‘H-He’s a naughty billionaire!’

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Pinakabagong kabanata

  • The Billionaire’s Woman   Chapter 100

    Maxwell’s Point of ViewHabang pinapanood ko si Elle na dahan-dahang kumakain, napansin ko ang biglang pagkunot ng noo niya.“Hon, okay ka lang?” tanong ko, agad na bumangon mula sa upuan ko.Tumango siya, pero biglang hinawakan ang tiyan niya. “Medyo masakit ang tiyan ko… pero kaya ko pa naman.”Hindi ko maiwasang mag-panic kahit pilit niyang pinapakalma ako. Tumayo agad ako at tinawagan si Dr. Santiago, ang OB-GYN ni Elle.“Doc, medyo masakit daw ang tiyan ni Elle,” sabi ko, habang nakatingin sa kanya. “Should I bring her to the hospital?”Narinig kong sinagot ni Dr. Santiago na maaaring Braxton Hicks contractions lang iyon, pero pinayuhan niya akong obserbahan muna si Elle. Kung lumala ang sakit, kailangan naming pumunta agad sa ospital.Pagkababa ng tawag, nilapitan ko si Elle at inalalayan siyang mahiga nang mas komportable.“Hon, gusto mo bang pumunta na tayo sa hospital? Para sure?” tanong ko, puno ng pag-aalala.Umiling siya. “No need, Maxwell. Kaya ko pa. Let’s wait and see.

  • The Billionaire’s Woman   Chapter 99

    Evelyn’s Point of ViewMahigit isang buwan na ang lumipas mula noong huling check-up namin, at kahit maselan pa rin ang pagbubuntis ko, ramdam kong mas umayos na ang kondisyon ko. Pero kahit ganito, hindi pa rin ako tinatantanan ni Maxwell sa sobrang pag-aalaga. Alam kong sobrang protective siya, pero minsan gusto ko na rin siyang kausapin na mag-relax kahit kaunti.Ngayong umaga, nakahiga pa rin ako sa kama habang naririnig ko ang ingay ni Maximo sa labas ng kwarto.“Mommy, wake up! It’s breakfast time!” masiglang sigaw niya habang kumakatok.Napangiti ako. Bumangon ako nang dahan-dahan at lumapit sa pintuan, pero bago ko pa ito mabuksan, nauna nang pumasok si Maxwell, may dala-dalang tray ng pagkain.“Maximo, sabi ko kay Mommy dahan-dahan lang siya,” malambing niyang sermon sa anak namin bago siya tumingin sa akin. “Hon, you should be resting. Hindi mo kailangan bumangon para mag-breakfast.”“Maxwell,” tawa ko, “Okay lang ako, promise. Hindi mo kailangang gawin lahat.”Umiling siya

  • The Billionaire’s Woman   Chapter 98

    Evelyn’s Point of ViewTatlong araw na ang lumipas mula nang ma-confirm ng doktor na maselan talaga ang pagbubuntis ko. Halos lahat ng gawain ko ay naipasa na kay Maxwell, kahit ang simpleng pag-aasikaso kay Maximo. Lagi na lang akong nasa kama o kaya’y nasa sofa, parang wala akong ibang ginagawa kundi magpahinga at maghintay na bumuti ang pakiramdam ko.“Elle, ready ka na ba? Time na for lunch,” tawag ni Maxwell mula sa kusina.“Hindi pa ako masyadong gutom, hon,” sagot ko mula sa sala habang nakahiga at nakadantay ang kamay ko sa tiyan ko.Makalipas ang ilang minuto, lumapit siya, dala-dala ang isang tray ng pagkain. Nakaupo siya sa gilid ng sofa at dahan-dahang inabot ang kamay ko.“Hon, kailangan mong kumain kahit konti lang. Paano si baby natin?” malambing niyang paalala.Napalunok ako at tumango. “Sige, pero baka kaunti lang ang makain ko.”Dinampot niya ang kutsara at siya mismo ang nagsimula sa pagpapakain sa akin. Pinipilit kong ngumiti, kahit sa totoo lang ay parang ang biga

  • The Billionaire’s Woman   Chapter 97

    =Evelyn’s Point Of View=Dahil sa maselan ang pagbubuntis ko ay wala akong gana palagi. 3 months pa lang akong buntis. Si Maxwell naman ay papauwi pa lang sa trabaho. Tinawagan ko naman siya para magpabili ng pagkain.“Hello, hon?” mahina kong sabi nang sagutin ni Maxwell ang tawag ko.“Yes, hon, pauwi na ako. Kamusta ka? May nararamdaman ka bang kakaiba?” agad niyang tanong. Ramdam ko ang pag-aalala sa boses niya, bagay na palaging nagpapagaan ng pakiramdam ko kahit sobrang hilo o pagod ang nararamdaman ko.“H-Hindi naman. Medyo masama lang ang pakiramdam ko… at parang gusto ko ng sinigang na baboy,” mahina kong sagot habang hawak-hawak ang tiyan ko.“Sinigang na baboy? Naku, hon, kahit saan pa ’yan, hahanapin ko! Anything else? Gusto mo ng prutas o dessert? Ice cream, maybe?”Napangiti ako sa lambing niya. “Yun lang muna. Thanks, hon.”“Basta ikaw, hon. Pauwi na ako. Love you!”“Love you, too,” sagot ko bago ibinaba ang tawag.Agad akong bumalik sa sofa at humiga, pilit pinapakalma

  • The Billionaire’s Woman   Chapter 96

    Matapos ang ilang sandaling pagyakap namin ni Maxwell, napatingin siya sa tiyan ko at dahan-dahang nilagay ang palad niya doon. Parang may espesyal na kuryenteng dumaloy sa amin habang magkahawak-kamay kami, damang-dama ko ang pagmamahal at pagmamalasakit niya.“Hon, ang saya ko talaga. Hindi ko akalaing magbabago ang buhay natin ng ganito kasaya,” bulong ni Maxwell habang banayad na hinahaplos ang tiyan ko. Napangiti ako sa bawat galaw niya, ramdam ko ang kanyang pagmamahal at ang pag-aalala para sa aming magiging baby.“Sana nga magiging masaya rin si Maximo kapag nalaman niya,” pabulong kong sabi habang iniisip ang magiging reaksyon ng anak namin sa balita.“Of course! Alam kong magiging excited si Maximo. Lagi niyang sinasabi na gusto niya ng kapatid, di ba? Lagi niyang binibiro na gusto niyang may kalaro,” sagot ni Maxwell, sabay kurot sa ilong ko. Napangiti rin ako, iniisip kung paano magiging protective at masayang kuya si Maximo sa kapatid niyang parating.Maya-maya pa, napans

  • The Billionaire’s Woman   Chapter 95

    Dumating ang araw ng dinner, at talagang nag-effort si Maxwell sa bawat detalye. Nagpunta kami sa isang eleganteng restaurant na may mga kandila sa bawat mesa at maaliwalas na tanawin sa labas ng bintana. Inayos niyang lahat, mula sa setting hanggang sa mga pagkaing pinili niya. Halatang pinaghandaan niya ang gabi para sa aming dalawa.Habang kumakain kami, hindi maalis ni Maxwell ang tingin niya sa akin. Minsan nahuhuli ko siyang nakangiti, tila kontento sa simpleng pagkakaroon ko sa tabi niya.“Thank you, hon, ha?” sabi ko sa kanya nang hindi ko na mapigilan. “Ang saya ng gabi na ‘to, para talagang espesyal.”Napangiti siya, halatang natutuwa sa sinabi ko. “Para sa akin, kahit simpleng dinner lang, basta kasama kita, espesyal na talaga.”Nakangiti akong tumingin sa kanya, pero hindi ko rin maiwasang mag-pout. “Hmm… pero isang linggo ka namang mawawala. Paano na ako?”Bigla siyang natawa, tapos inabot ang kamay ko sa ibabaw ng mesa. “Kaya nga tayo nandito ngayon, para naman hindi ka

Higit pang Kabanata

Maaari mong magustuhan

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status