Chapter 4: Let the "Cheating" Begin!

"Claire!!! Gumising ka na!! Aba tong batang to, tanghali na!! Gising na 'ang kambal, ikaw na lang ang hindi."

Hirap akong bumangon mula sa higaan ko at tinignan ang paligid ng kuwarto. Madilim pa lang sa labas. Tinignan ko yung orasan ko, 4:30 pa lang ng madaling araw.

Bwisit naman na buhay 'to. Kailan pa naging tanghali ang madaling araw?!

Babalik na sana ako sa pagtulog pero biglang bumukas ang pintuan ko at pumasok si mama sa kuwarto ko.

"Ano ka bang bata ka, tumayo ka na diyan," sabi ni mama sa akin.

"First of all, my dear mudra, bakasyon ngayon at walang pasok. Second, it's four thirty in the morning, mamayang nine pa po ang tanghali," sabi ko. "Ano bang meron? Umagang-umaga nambubulabog ho kayo."

Hihiga na sana ako pero hinila niya ang mga kamay ko. Umangil ako dahil sa ginawa niya dahil nawala na ang antok ko, pero gusto ko pa sanang matulog.

"May outing tayo ngayon diba?" sabi niya. "H'wag mong sabihin na pati ang pag-uwi ng papa mo para sa vacation leave niya ay nakalimutan mo rin?" tanong niya sa akin, pero umiling ako.

"Wala po akong matandaan na sinabi n'yong may outing tayo ngayon," sabi ko na sinabayan ko pa ng pag hikab. "Pero alam ko po na umuwi si papa galing Malaysia."

"Nung isang araw at kagabi lang natin pinag usapan yung outing ah, paano mo nakalimutan ha, Claire?"

"May mas importante po akong iniisip kaysa sa outing," sabi ko.

"Hayaan mo na nga, bumangon ka na diyan at tulungan mo akong magluto ng mga pagkain. Nag aayos na ang papa mo at ang kambal. Ikaw na lang ang walang ginagawa," sabi ni mama at lumabas na siya sa kuwarto ko.

Brrr, gusto ko pa matulog eh.

Bumuntong hininga na lang ako at tumayo ako mula sa bed ko.

Pumunta ang pamilya namin kasama ang iba pa naming mga kamag-anak sa isang kilalang resort sa aming siyudad. Dahil hindi ko naman trip ang mag swimming, nag stay na lang ako sa cottage namin.

Mabuti na lamang at may dala akong notebook. Yun nga lang ay hindi ko alam kung anong isusulat ko.

"Didn't you guys know that he's a cheater? He cheated a lot in class!"

"And no one knew that he could cheat like that--I mean, wala man lang nakapansin. And here we thought na matalino siya. He is just a cheating maniac."

Napalingon ako sa isang grupo ng mga babae na dumaan sa cottage namin.

Cheater, huh. Naalala ko tuloy si Irma, yung pagiging honored student ko raw sa school ay isang form of cheating. Well, inaamin ko na minsan nangopya ako sa test namin sa Math at Science nung finals, pero hindi naman ako nahuli. Atsaka para sa akin hindi naman cheating 'yon, pagiging madiskarte ang tawag doon. Well, kung Cheating talaga ang tawag doon, then I prefer to be called a...err...Cheater?

Hmmm tapos gagawa ako ng libro na naglalaman ng mga strategies kung paano mag cheat para magkaroon ng mas mataas na Honor sa klase? Pwede, pwede.

Tapos gagawa ako ng rules para sa sarili ko para mas makatipid ako ng pera makabili pa ng maraming libro? Pwede.

Tapos ilalagay ko rin doon kung paano ko nire-rate ang mga projects na ginagawa ko at mga modes of payment? Pwede.

Ilalagay ko din doon yung pattern ng mga teachers sa tests nila. Pwede 'yon.

Maglalagay don ako doon ng journal entries ng daily life school. As well as profiles ng mga kilala kong estudyante at mga kliyente ko na sikat sa school. Pwede.

Ilalagay ko rin doon ang mga hinanakit ko sa mga ibang teachers at sa ibang mga estudyante na kilala ko. Pwede.

Binuklat ko ang notebook ko at isinulat ko ang napakalaking THE BOOK OF CHEATING sa unang pahina ng notebook ko.

Agad kong isinulat ang mga feeling kong cheat sheet para magkaroon ng Honor, isinulat ko rin ang cheat sheet kung paano mas magandang gamitin ang blackmailing sa mga estudyante at sa mga teachers. Nagsulat din ako ng strategies at mga plano sa mga kung anong kalokohan na maisip ko. Nagsulat din ako kung paano makakatakas sa mga kung anong paratang kung saan ay guilty ka.

Hindi accurate ang mga isinulat ko, pero feeling ko may mga ilan na proven ko na kasi yung iba sa mga sinulat ko ay ako ang nag execute dati.

This coming school year, magkakaroon ako ng mas mataas Honor, and to make it memorable, ibabagsak ko ang mga naghahari at ang mga nag re-reyna sa school gamit ang The Book of Cheating ko. I'm sure this will be exciting.

Let the cheating begin.

***

Two months is enough to prepare for this moment. Buong summer akong nagsulat ng strategy, mga plano, life hacks at mga konting life quotes para magmukhang entertaining ang Book of Cheating ko.

Sinulat ko rin ang mga patterns ng test na napansin ko. Sinulat ko rin ang iba pang mga alam ko sa mga tao. Gumawa ako ng information list ng mga ilang estudyante na naging kliyente ko, siyempre hindi ko rin pinalagpas na ilagay ang mga kaibigan ko. Pero hindi ko nailagay ang lahat ng impormasyon, kasi kung inilagay ko lahat, baka kakailanganin ko ng 20 na Book of Cheating. Baka maging Book of Information ang Book of Cheating ko. Nilagay ko rin ang information tungkol sa mga prominenteng tao sa school, baka kasi maging makalilimutin si kuya Andrei, matutulungan ko pa siya.

One month after mag-start ang klase, masasabi ko na effective nga yung mga strategies sa Book of Cheating (BOC). Napasok ako sa Top Ten after ng prelim test namin, isang bagay na dati ay hindi ko pinapangarap. Medyo marami pa akong kailangan pagsipagan pero nasisiguro ko na magkakaroon ng mataas na pwesto sa rankings, and that is 85% possible. Hindi accurate pero may pag-asa.

Sa kabilang dako, naghihinala ang mga kaibigan ko sa biglaan kong pagsisipag. One time, vacant namin, kaya tumambay muna kami sa Library. Biglang nagtanong si Irma, nakakapagtaka daw kasi nagsisipag na akong mag-aral.

"Masama bang magsipag?" tanong ko habang nagtatype ako ng project ng kliyente ko sa laptop ko.

"I don't mean it that way, Claire," she said as she close her Math textbook. She looked at me seriously. "Nakakapagtaka lang talaga na bigla kitang nakasama sa top ten. Alam mo at alam ko na hindi ka mahilig sa school rankings. May binabalak ka bang kalokohan ngayon?"

Napaisip ako, tapos tumingin ako sa kanya at sumagot ako. "Wala naman maliban lang sa gawing memorable ang last two years ko sa eskwelahang ito."

"Just make sure na hindi ka na mapupunta sa Principal's Office ulit," sabi na lang ni Irma at hindi na siya naghinala pa.

"Noted, Miss Paguio," sabi ko kay Irma sabay guhit ng krus sa dibdib ko.

Hindi ko alam kung bakit binigyang pansin ni Irma yung pagsisipag ko. Sa pagkakaalam ko kasi ay halos katulad ko siya na walang pake sa ibang bagay na hindi importante. Iyon nga lang, mas may hilig siyang mang alala ng mga bagay-bagay, at mag aral nang mabuti. Baka siguro natatakot siya na malamangan ko siya? Di niya kailangang mag-alala doon. Top 5 lang ang habol ko. 

***

"Claire, busy ka ba mamayang hapon?" Biglang tanong ni Charmaine nang makaalis ang aming guro sa Science.

Hanggang ngayon kasi ay nagta-type parin ako ng mga projects ng mga kliyente ko. Ewan ko kung bakit, second month pa lang ay tinadtad na kami ng mga project ng aming mga butihing guro. Palibhasa ay gustong gusto nila kapag nahihirapan kami.

"Hmmm, oo, busy ako. Madami akong mga customer na nagpagawa ng mga projects ngayon week na to." sabi ko na nagta-type parin, hindi ko na inabala na lingunin siya.

"Pupunta ako sa mall ngayon, kailangan ko ng kasama." sabi niya.

"Tawagin mo na lang si Desiree," sabi ko. "Bakante siguro siya ngayon."

"Pero umuwi na siya kagaad, Claire," narinig kong sabi niya.

Napabuntong-hininga ako. "Try mo si Lorraine, frenie, sigurado akong hindi yun busy dahil sa akin niya pinagawa ang mga projects niya."

"Good idea, frenie, sige punta na ako ha, bye frenie muwaah, mag-ingat ka," sabi niya at umalis na siya sa classroom.

I shrugged and continued typing. Wala akong ganang magsalita kaya tumango na lang ako sa sinabi niya.

Nang makaalis si Charmaine ay may sumunod naman na dumating na hindi ko napansin kasi busy ako sa pagta-type sa laptop ko..

Nang matapos ako sa pag type, sinave ko na yung word document at nilingon ang taong dumating.

From what I can remember, he is Kaizer Jor Villanueva. Ito yung Vice President last school year. Vice President pa rin ba siya hanggang ngayon? Sa pagkaka-alala ko kasi ay naging President ulit si Aldrich Fen Arellano.

Tinignan ko ang armband niya. Yeah, siya pa rin ang Vice President ng SSG. Nabaling ang tingin ko sa kanya at laking gulat ko na nakatingin din siya sa akin.

Tinitigan niya ako. Sobrang talim ng tingin niya, siguro kung nakakamatay ang tingin, baka kanina pa ako naliligo sa sarili kong dugo.

"Um...may...may kailangan ka ba sa akin?" tanong ko.

He raised his eyebrows. "Students aren't allowed to stay in the classroom during vacant periods," he said in a cold voice that sent chills to my body. Ganito ba talaga magsalita ang lalaking ‘to? 

Nakakunot ang noo kong tinignan ang paligid, wala ng tao. Pero kanina...

Geez, gaano ba ako katagal na nag type at hindi ko man lang napansin na wala ng tao. At bakit wala ng tao? Sa pagkakaalam ko ay may English subject pa kami ngayon.

"The teachers attended an important meeting that is why classes are suspended today," sabi niya pa na parang nabasa niya ang utak ko.

Ah kaya naman pala nag-aaya si Charmaine kanina na mag mall kasi wala na kaming klase. Baka Accreditation namin at naghahanda ang school.

"S-sorry, hindi ko napansin...aalis na ako," sabi ko na lang at agad kong inayos ang mga gamit ko. May mga notebook pa akong nahulog dahil sa pagmamadali ko na agad ko namang pinulot.

Tapos dali dali akong lumabas ng classroom namin nang hindi tinitignan si SSG Vice President.

Napabuntong-hininga ako, mabuti na lang at agad akong nakalabas bago pa maisipan nung officer na bigyan ako ng warning note.

Dahil wala naman akong mapupuntahan, dumiretso na lang ako sa Library dahil bukas naman yon ngayon at doon ko na ipinagpatuloy ang mga project ng mga kliyente ko, panigurado ay maaga akong matatapos.

Hapon na nung natapos ako sa paggawa ng mga project para sa araw na ito, kaya naisipan kong pumunta muna sa mall para bumili ng mga kakailanganing gamit para sa mga portfolio na pinapagawa ng mga kliyente ko.

Bago ako pumunta sa mall, inilista ko muna yung mga dapat kong bilhin at kinalculate ko na rin ang halaga ng mga bibilhin ko para magkaroon pa ako ng room sa mga pansarili kong bilihin gaya ng pagkain, libro at mga school supplies, pero mostly ay pagkain at libro.

At dahil maraming mga shops sa mall, nag canvass ako ng mga presyo ng mga bibilhin ko para mas makatipid ako. Importante kasi ang pera dahil marami akong kailangang bilhin gaya ng Laptop at pagkain.

"Isn't it Miss Claire?"

Biglang may nagsalita sa likod ko habang pumipili ako ng magandang kulay ng glitter sa isang art shop.

Lumingon ako at bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko. Matagal ko nang hindi nakikita ang lalaking ito. And believe me, bigla akong kinilabutan nung nakita ko siya. The last time kasi na nakita ko siya ay magkausap kami sa classroom namin noon.

He stood casually in front of me as if I am a friend of his. Medyo magulo ang itim niyang buhok at ang kulay tsokolate niyang mga mata ay maamo pa rin katulad ng huli kong nakita. Nakasuot siya ng usual na uniform ng mga senior high students, white polo na napapatungan ng maroon na vest, maroon slacks, at black shoes. May suot siyang arm band, at siya pa rin ang SSG President. 

Ngumiti siya sa akin at kumaway. But I know that behind those comforting eyes, there is a different and a dangerous personality that no human should meet.

"It's been a while since I saw you," sabi niya at humakbang siya papalapit sa akin. "How are you, Claire?"

"Um...I-I-I..."

Geez, bakit nauutal ako sa kanya, dala ba ito ng takot?

Huminga ako nang malalim and I tried my best to maintain my composure in front of him.

"I...I'm perfectly fine, Mr. President."