Chapter 1

Shaniqua’s POV

 

“Marrying the son of who? Are you two crazy? No way!” Hindi ako makapaniwala. Paano ba kasi? They’re planning to arrange a marriage for me without my consent.

 

“Damn it, your tone, Shaniqua! Wala ka talagang respeto kahit kailan,” suway ni Mom sa akin pero napairap ako.

 

“At ipapakasal ako without even thinking about how I might feel, karespe-respeto ba ‘yon, Mom?” I uttered angrily.

 

Pero wala silang pakialam. Dad suddenly slammed the table kaya napaatras ako.

 

“Shut up, you brat! Sa ayaw o gusto mo, you’re marrying Mr. Falviom’s son,” sigaw niya sa ‘kin.

 

Napakuyom ako ng kamao.

 

“NO! You don’t own my life. I just freaking turned 18, and yet ipapakasal niyo ako? Y-You two are insane!” Inis ko silang tinignan.

 

Napahilot naman si Dad sa sintido niya.

 

“Shit, why did I raise such a brat? Ayaw mo ba ‘yon, Shaniqua? Your future is already secured kapag pinakasalan mo ang lalaking iyon.” Napa-asik ako.

 

“Haha, joke ba ‘yan? Dad, I haven’t even graduated yet tapos kasal agad? Why are you two so eager na ipakasal ako, huh? Are you dying or something?” Napa-iling ako sa kawalan.

 

Damn it, I’m so stressed.

 

“Fucking brat!” Galit niyang tinapon sa ‘kin ang isang brown envelope at namulsa.

 

Napatingin ako roon at kinuha iyon para buksan.

“I’m sorry, but we have to do this.” Nangunot ang noo ko dahil sa laman ng brown envelope na iyon—these are all bills and loan records. Is this ours?

“One of my employees betrayed me at binenta ang information ng kompanya sa iba. That’s why our company is going bankrupt.” Napaupo ako.

 

So that’s why they want me to marry the son of Mr. Falviom—Elijah Dominique Falviom.

 

Tss, that jerk.

 

He is a well-known young CEO sa bansa at galing din siya sa mayamang pamilya, so no wonder sa kanya kakapit sina Mom at Dad to save the company.

 

I know him very well. I hate that man, that’s why I rather die than marry him.

 

Over my dead gorgeous body.

 

“Please anak, help us.” Napaluhod si Mom sa harap ko at hinawakan ang kamay ko.

 

I looked at her, naguguluhan.

 

Shit, ano ba ang gagawin ko?

 

If I don’t marry that man, malulubog sa utang ang kompanya, and it’s possible na magiging—mahirap kami?!

 

Huhu, I can’t let that happen.

But, bakit yung lalaking ‘yon pa yung susugalan ko ng future ko?

 

“I’m begging, Shaniqua, please,” Mom pleaded.

 

Napabuntong-hininga ako.

 

Do I even have a choice in this situation?

 

“F-Fine, I’ll marry Elijah Dominique Falviom.”

 

In just a blink of an eye, I agreed to marry that man para maisalba ang kompanya namin. At heto ako ngayon, nakatulala sa harap ng salamin habang inaayusan para sa kasal.

 

Minadali nila ang kasal na ‘to, it’s Mr. Falviom’s request. He said he wants to see his son get married immediately.

 

Kaya sino ba naman ako para tumutol? Ang alam ko lang, right now I’m throwing away my dreams in life just to marry this guy na kinaiinisan ko.

 

Bakit nga ba hate na hate ko ang lalaking ‘to? First, he always steals my spotlight sa school. 

Second, he always acts so arrogant na parang may main character syndrome siya.

And third, this marriage—Bakit kailangan sa kanya pa ‘ko kumapit para lang maisalba ang kompanya? It makes me look desperate.

“Whoah, you look gorgeous.” Nabalik ako sa ulirat dahil sa sinabi ng glam team sa ‘kin.

 

Napatingin ako sa salamin. They’re right, ang ganda ko nga. Since birth na ‘to eh, can’t help it.

 

Matapos ko maisuot ang wedding dress na inihanda nila Mom, ay kaagad na akong nag-orasyon sa sarili ko.

 

“I hope I get through this ceremony without getting pissed by that man’s face at sana dahil sa sacrifice ko na ito ay maging maayos na ang kompanya namin,” pagkausap ko sa aking sarili.

 

Before walking out the room, ay tinignan ko muna ang sarili ko at napabuntong-hininga.

 

Pilit akong napangiti, trying to distract myself sa fact na ikakasal ako sa taong hindi ko naman mahal.

 

Lumabas na’ ko at sa hindi inaasahang pangyayari ay may nabangga akong kung sino. Muntik na akong matumba but luckily I managed to grab that person’s arm.

 

Omygosh, my soul almost left my body.

 

Kaagad akong tumayo nang maayos at akmang magpapasalamat at magso-sorry sa taong nabangga ko, but I immediately froze.

 

“Shit,” bulong ko matapos makita kung sino iyon.

 

“E-Elijah.” I uttered his name pero tinignan niya lang ako mula ulo hanggang paa.

 

“Clumsy.” Kaagad niyang tinapik ang braso na nahawakan ko sabay lagpas sa ‘kin.

 

I was left speechless.

 

That’s the man I'm getting married to?!