CAMERON'S POV
nagising nalang ako ng ubod ang sakit ng ulo na umuupos sa kakayahan kong makatayo ng maayos. I like drinking a lot but I hate the aftermath of it.Para bang binibiyak ang utak ko ng paulit ulit habang sinusubukan kong tumayo. I can't even lift my head for god's sake, pakiramdam ko ay may nakadagan sa ulo ko na kung ano nalang.I looked around and saw that Akira's not beside me, hindi ko rin talaga mawari kung ano ang mga nangyari kagabi after I hot drunk with Daveon and Chase. Halos halughugin ko na ang sakit ng ulo ko para lamang may maalala ngunit wala talagang pumapasok sa utak ko.Natigil nalang ako sa pagiisip ng biglang pumasok sa loob ng kwarto si Akira after she knocked, at ng tuluyan na nga itong pumasok sa loob ng kwarto ay may hawak hawak itong tray na may pagkain na laman.Akira then smiled at me at syaka ito lumapit sa'kin. I quickly took the tray from her at syaka inilapag sa tabi kKitang kita ko ang paglaki ng mga mata ni Zariah ng malaman nya iyon. It's something she clearly didn't expected. "Gaga ka..." Iyon ang bungad nya sa'kin, I just rolled my eyes on her dahil muling bumalik sa utak ko ang sinabi ni Cameron kanina bago ako umalis papasok ng trabaho. "Pero..." Wika ko at mukha namang handang handang makinig si Zariah sa nais kong sabihin dahil muli itong tumingin sa'kin. "He said he can't remember anything" dagdag ko sa sarili, bagay na nakapag pakunot ng nuo ni Zariah as she sat in front of me trying to comprehend what I just said."What do you mean he can't remember?" Tumayo naman ako sa kinau-upuan ko at syaka ako pumunta sa table ni Cameron as I looked at his name engraved at the stone in front of him. "He was drunk," ani ko sa kaibigan. "Then I asked him again kanina then said he can't remember anything" pagbibigay alam ko pa kay Zariah. At hindi ko naman alam
Ng tumingin sya sa'kin ay tila bang nawala ang kakayahan kong makapag salita Ng maayos. Tila bang nablanko bigla ang utak ko and they can't work that fine. Cat captured my tongue the moment our eyes met. "Hm?" His voice suddenly sounded so sweet, even sweeter than his voice before. Sweeter than ever before. At mas lalo lang itong nakadagdag ng mga bagay na gumugulo sa utak ko. My eyes then trailed down to his lips as I noticed he's wearing that soft smile of his, as sweet as his voice. And as expressive as his eyes that moment. Hindi ko alam, kung bakit sa tinagal tagal ng pagsasama namin ay ngayon ko lang nakita. Na matagal nang may nilalaman ang mga mata nya.That they've been shouting what Cameron really feels. "Akira?" He called my name, kaya naman agad akong nawala sa sarili Kong mundo at bumalik sakanya. Mukha namang napansin nya na hindi ako agarang nakapag salita hoping he didn't noticed that it was because
Nagising nalang ako dahil sa sinag ng araw na bumati sa mukha ko. And the moment I opened my eyes is also the same moment I felt my lovers warmth around me, Liveon.The man I have been dating for the past two years. The man who I planned to build my whole future with, The same man who I would want to be the father of my children— set aside that he is also the same man who took my virginity.So, Liveon is my whole world at the moment.Pero ang sayang naramdaman ko ng panandalian ay agad na kinain ng sakit ng subukin kong tumayo sa kama, my whole body— especially the lower part, ached for the love of god."Aray ko..." angal ko, hindi ko naman alam na totoo pala ang mga sinasabi nilang sobrang sakit nga ng kinabukasan after doing the deed. Halos mawalan ako ng ulirat habang sinusubukan kong igalaw ang katawan ko.Definitel
I spent a hell of a week inside Hilton, halos hindi na ako makakain makatulog or even makapag isip ng tama dahil sa dami ng nangyayare sa buhay ko.Ever since that day, reporters come to my doorstep every day my DMs and private life are completely exposed. They also know now that I have Liveon and called me a cheater and names. Pero may mas lalala pa ba sa nararamdaman ko ngayon?Wala na ata.Everything, Everything that I worked hard for, lahat ng pinag hirapan kong bagay para sa pangalan na meron ako ngayon, Nasira...It was ruined because of one mistake.Isa lang.At ngayong pauwi na ako ng pilipinas, hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman o kung anong dapat kong gawin. Media here in the Philippines are way worst than media in Hilton.Dito talaga ay kakatayin ang mga laman laman mo."Hell..."bulong ko ng hindi pa ako nakakarating sa main door ng airport ng pilipinas ay nakikita ko na ang mga rep
Everybody was silent as I caught the lady inside my arms— no, this is not just a simple lady.This is Kira.The woman I slept a month ago, hindi ako pwedeng mag kamali.How can I forget this woman?E iniwan nya ako ng ala-ala that reminds me of her every single day for the past two weeks.A black eye."Kathy?"tawag ko sa sekretarya ko habang inayos ko ang pag kakasalo ko kay Kira, I looked at her and she looked so pale na para bang pagod na pagod ito."Yes sir,"anito"Call an ambulance, check on her and update me about it."I said habang tinitignan ko ng mainam si Kira, Kathy then nodded her head at syaka ko nakitang kinuha nya ang cellphone mula sa bag and called an ambulance."Shall we proceed to the meeting room, sir,"tanong nya sa akin."We can simply leave the employee with the guards paparating na po ang
Akira's POVhanggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwala sa nangyayari sa buhay ko. Ever since that Cameron's grandma found out about me being pregnant, hindi na 'to nawala sa tabi ko. Araw araw ay may kakatok nalang sa pintuan ko o kaya'y may sasalubong sa akin sa opisina dala dala ang mga kailangan ng mga buntis, kaya tuloy kumalat na sa buong opisina namin na nabuntis nga ako ng bagong CEO ng kumpanya. And once again? my name is on fire.akala ko naman ay wala nang mas sasakit pa sa ulo ang mga nangyari sa buhay ko ng mga nakaraan, but this time? it was a lot worse.Dahil andito naman kami ngayon sa shop kung saan mamimili na ako ng s-soutin kong gown para sa nalalapit naming pag iisang dibdib.Akala ko talaga nung una ay nag bibiro lang ang lola ni Cameron. Kaya ko naman kasing palakihing mag isa ang anak ko, kaya ko syang buhayin basta't may tustos lang ni Cameron ng kahit ilang taon man lang.But no, I was completely wrong
Isang buwan na ang lumipas at patuloy parin naman kami sa pag aayos ng mga kailangan gawin sa kasal namin ni Cameron. Mag mula din naman ng kumalat ang balita sa buong kumpanya namin at naging usap usapan kaming dalawa ni Cameron ay sadyang nawindang na ang buhay ko."Akira papers oh," ani ng isa kong katrabaho na bahagyang ia-abot sana sa akin ang isang folder. I was about to accept it pero hinarang ako ng isa pa namin katrabaho as she took the folder from my other co-worker. Kaya naman pareho kaming napatingin sakanya."Wag mong utusan 'yang si Akira," wika nito."Sige ka, baka tanggalin ka sa trabaho ni sir Cameron," she said looking at the folders pretending as if she's checking the papers inside of it. Para bang kumulo ng bahagya ang dugo ko sa ina-akto nito. Sa lahat ata
Ng makapasok kami sa loob ng dining room ay binati ako ng iba't ibang klaseng pagkain. Some are original filipino cuisine cause and some are some weird type of foods that I can't explain.Tulad nalang ng..."Strawberry na walang buto," ani ko at sabay tingin sa sauce na nakalagay sa tabi nito."With ketchup?" nagtatakang tanong ko kay Cameron habang natatawa itong tumingin sa'kin. I don't know what's happening but I do know that the combination is weird. But another thing that makes me question everything too is that I find them...Edible and delicious."Lola researched about pregnancy, we just combined foods that you might like baka sakaling wala kang magustuhan sa mga hinanda e" wi