POV: Harvy
Naalala niya ang farm na ireregalo sana sa kasintahang si Audrey kapag ikinasal na sila. Subalit wala na siyang choice, baka mapikon pa sa kanya si Dahlia. Iniiwasan niyang magkamali dito, dahil na rin sa pakikisama nito sa kanya.Hindi si Dahlia ang tipo niyang babae. Ayaw niya ng masyadong maliit. Mukhang 5'3 lang ito, samantalang siya ay 6'2. Hanggang balikat lang niya ito. Saka ang wavy ng buhok nito, Hindi rin ito kaputian. Angbtamang description dito ay cute. Nakadagdag sa appeal nito ang mga dimples sa pisngi.Samantalang si Audrey ay halos kasing taas niya. Ang sexy nito at ang kinis. Gustong gusto niya kapag 'dirty time' nila na ipinupulupot nito ang mga legs sa kanyang balakang. Mukha itong foreigner na pangahan. Ang buhok nito ay kumikinang kapag tinatamaan ng liwanag. Ang dibdib ng babae ay parang laging nanunukso sa laki, samantalang kay Dahlia ay parang sakop lang ng cup A lahat.Si Dahlia ay diretso magsalita. Wala siyang pakialam kung masasaktan ka niya, magaling mang real talk ang babaeng yun, na ikaw na ang iisipin mong masama kahit pa siya ang may kasalanan.Ibang iba naman kay Audrey, na laging siya ang tama. Kahit kasalanan niya, ito ang magsosorry. Lagi siyang binibaby nito, kulang na lang ay subuan siya. Ang mga gamit niya ay nakaready na kapag tapos na siyang maligo.Malaki talaga ang pagkakaiba nila. Kahit pa hindi siya ang unang lalaki sa buhay ni Audrey ay okay lang, kasi ito talaga ang mga type niya. Sinasabi ng ibang tao na may ugali itong kakaiba, pero pqkiramdam niya namimiss interpret lang ng mga ito ang nobya.Habang nasa daan sila, panay ang tingin niya sa babae."Baka naman matunaw ako kakatingin mo." biro nito."Ah.. sana magustuhan mo ang pupuntahan natin.""Siguraduhin mo lang na nakakatuwa yan ha?""Oo naman.""Ang dami ng mga puno at damo dito ah. Baka ibabaon mo ko ng buhay dyan?""Grabe siya.. eh di sinakal ako ni lolo no." binuksan niya ang bintana "mas fresh ang hangin di ba?""Wow.. oo nga. Madalang kasi akong pumunta sa mga ganitong lugar eh. And dami pang mga hayop sa part na to oh." itinuro ng dalaga ang mga kumakain ng damo na mga hayop."Maganda talaga ang mga kaparangan dito.""Alam mo, may naalala lang ako.""Ano yun?""Close naman tayo noon, anong nangyari sa atin?"Hindi niya malaman kung ano ang isasagot sa babae, lalo pa at nagkwento na ito."Ikaw pa nga ang escort ko sa debut ko. Nagleave ka pa sa office dahil nagpapractice tayo ng sayaw. Nung grumaduate ako ng college, kasama ka rin. Pero bakit bigla kang nagbago sakin? five years ago, magkaibigan pa tayo.. pero ngayon..?"Napatingin siya sa babae. Nakatingin ito sa labas. Kita sa salamin ng bintana ang lungkot sa mga mata nito. Kahit siya, hindi niya alam kung ano ang nangyari. Parang nagkaroon siya ng malisya sa katawan nung nagkaedad si Dahlia."Nagkaroon kasi ako ng ibang circle of friends. Yung puro boys lang kami. Kilala mo naman kung sino ang mga kaibigan ko eh. Marami kaming mga lakad na hindi pwede sa babae, hanggang makasanayan na lang.""Bakit parang galit sakin si Audrey? ano bang ikinukwento mo sa kanya? at sa tuwing lalapitan niya ako ay lagi niya akong nilalait.""Ha? wala naman akong sinasabi sa kanya tungkol sayo. Puro positive nga eh.""Bakit siya ganun sa akin?"Bakit nga ba???Nakilala niya si Audrey dahil sa common friends. Saka madalas nasa party ito ng mayayaman. Matapos siyang maipakilala ng kaibigan ay nagkapalagayan sila ng loob dahil na rin sa mga same na gusto nila, sa pagkain, sa brands at sa movies.Itinatanong nito noon, kung sino ang babaeng kasama niya sa mga pictures. Nanliligaw na siya dito. Ang sabi niya kay Audrey, si Dahlia ay parang kapatid sa kanya. Sinabi niya sa babae na mabait itong tao at matalino.Sabi ni Audrey, baka pag sinagot siya nito ay lagi pa rin niyang kasama si Dahlia. Dito na nag umpisa ang paglayo niya sa dalagang kita niya habang lumalaki. Sa dalagang kalaro niya noon kahit pa barbie ang hawak. Sa anak na pinapangarap ng kanyang magulang dahil mabait at bibo itong bata.Doon rin nag umpisang maging magaspang ang ugali ni Dahlia sa kanya. Natural na dito ang mang real talk, pero kapag siya ang kausap, parang napakalaki ng kasalanan niya.Hindi na niya sinagot ang huling tanong ng babae, tutal malapit na naman sila sa pupuntahan nila.Ipinakita niya dito ang farm, at tuwang tuwa ito, lalo na ng sabihin niyang ibibigay niya ito sa dalaga. Ayaw nitong maniwala at natatakot na baka bawiin niya bandang huli.Ang tree house na ipinarenovate niya ang pinaka nagustuhan nito. Balak sana niyang lagyan ito ng mga obstacle courses subalit naisip niyang dapat si Dahlia na ang mag isip kung anong planong gawin dito.Habang wiling wili ito sa pagtingin sa bintana, nagtxt si Audrey sa kanya.---'mahal, napaaga ang uwi ko, see you!'Ito na ang iniisip niya nung isang araw pa. Paano kung biglang umuwi ang nobya niya, ano ang sasabihin niya dito?"Ano yung mga yun?" itinuro ni Dahlia ang hilera ng mga puno."Puno yun ng kape.""Wooow gusto kong makita yun. Hindi pa ako nagkikita ng puno ng kape.".Kaya pinuntahan nila itong dalawa. Ang ganda ng pagkakatanim sa puno dahil nakahilera ito ng tuwid.Nagtitingin tingin ang babae ng sabihin niya na makikipagkita siya kay Audrey. Napatingin ito sa kanya ng walang ekspresyon. Kaya kabang kaba siya."Please Dahlia.. kailangan talaga. Baka mang gulo pa siya sa kasal natin di ba?" pakiusap niya sa babae."Okay lang, walang problema" sagot nito "tara na umuwi."Nagbago ang mood nito. Habang nasa sasakyan, nakatingin lang ito sa labas ng bintana na tila nag iisip."Okay ka lang ba?" tanong niya."Yeah, i'm good. don't mind me" sagot nito."Nagugutom ka na ba?""Nope,""Nauuhaw?""Nope."Napabuntung hininga na lang siya."About sa sinabi ko, wag mo sanang masamain ha?""Okay lang yun, tama ka naman. Dapat malaman niya kasi nobya mo siya.""Salamat talaga Dahlia. Salamat"Tumingin ulit sa labas ang babae. Pagdating nila sa ospital, nagsalita ito."Hindi ko sasabihin sa kanila ang mga napag usapan natin. Pero yung farm, sasabihin ko. Para hindi sila maghinala kung saan tayo nanggaling." saka siya tinalikuran ng babae.Nakita na ni Harvy ang papalapit na sasakyan, malamang, si Richmond iyon."Medic!!! get ready," ibinaba agad nila ang stretcher. Ang bilis ng takbo nito, na halos sa harapan na nila magpreno.Tumalon na ito sa drivers seat at nagmamadling pumunta sa likod ng pick up."Dito ko siya inilagay para mabilis.. Apat na minuto na simula nung saksakan namin siya ng gamot," sabi nito.Agad inasikaso ng mga Medic ang lolo niya. "Dadalhin na namin sa ospital si lolo, Harvy," paalam ni Arvin "mag iingat kayo.""Salamat pare.." paalam niya kay Arvin. "bahala ka na kay lolo.."Pag alis ni Arvin, agad niyang binalingan si Richmond. "Hindi ko alam kung magpapasalamat ako sayo o ano.""Wag ka munang magpasalamat, wala pa si Dahlia." awat nito sa kanya."Bakit mo kinuha si Dahlia?" tanong niya."Tumawag sakin si Audrey na nalocate niyo na sila. Papatayin na daw nila si lolo, kaya inoffer ko ang bahay namin dito. Nakita ko ang kalunos lunos na kalagayan ng matanda. Hindi ako pwedeng magsabi kahit kanino,
Sinagot agad niya ang tawag ni Richmond. Gakit na galit siya sa lalaki."Mahal.." tinig iyon ng asawa niya."Mahal!! kumusta ka na? okay ka lang ba? hindi ka ba sinaktan ni.. Richmond?" tanong niya kay Dahlia."Hi--hindi. Si lolo talaga ang gusto niyang tulungan.. kaya niya ako kinuha.." sabi nito."Ka--kasama mo si lolo?" tanong niya."Oo mahal.. malaki na ang ipinag iba niya ngayon. kumpara noong bago pa lang kami nagkita. Nabibihisan at napapakain ko siya ng maayos..""Sana sinabi niya na...""Mahal, please. Natatakot siyang patayin nina Audrey si lolo. Siya ang nagligtas kay lolo kung tutuusin.""Kasabwat siya nina Audrey!""Hindi.. pinangalagaan niya lang si lolo. Malaki ang utang na loob natin sa kanya Harvy. Wag mo siyang pagsalitaan ng hindi maganda, dahil hindi mo alam ang sakripisyo niya maprotektahan lang kami ni lolo Harry.""Nasaan kayo?" hindi na siya nakipagtalo dito."Bubuksan ko ang gps ng phone niya, itrace niyo na lang. Plano na niya kaming itakas ngayon.. kasi-- ma
"Hoy Richmond!", Tawag ni Audrey sa lalaki, "Anong kalokohan ang ginagawa mo ha? papatayin ko na yang Dahlia na yan, alam mo namang kating kati na ang kamay ko para sakalin siya!""Gusto mo, para patas, one on one kayo?" tanong ni Richmond sa kanya.Napatda si Audrey sa sinabi nito. Wala siyang panama sa babaeng iyon, dahil black belter iyon sa karate. "Ba-bakit one on one""Ang yabang mo kasi, akala mo naman kung makapagsabi ka dyan, kayang kaya mo yung tao!""Gusto mo, patayin ko siya, ngayon din?" masama ang tingin niya dito."Subukan mo lang!" hinawakan ni Richmond ang panga niya, "wag na wag mong kakantiin ni dulo ng buhok ni Dahlia! kung ayaw mong mamatay kayo ng tatay mong kakantutan mo gabi gabi!"Nagulantang siya sa sinabi ni Richmond.. "Pa--paano mo nalaman?""Ang lakas mong humalinghing! Di ka ba nadidiri na ginagang bang ka ng tropa ng tatay mo? Aoat silang pinapaligaya mo ng sabay sabay! napakagaling mo Audrey!" Saka siya iniwanan ng lalaki.Naalala niya, nag inuman sila
Iminulat niya ang kanyang mga mata. Wala na siya sa sasakyan. Nasa kwarto siya. Bigla aiyang tumayo, at napansing iba ang suot niyang damit. Pati panloob niya ay iba.Bigla siyang nagpanic, at naalala ang pambababoy ng lalaking iyon sa kanya. Tumayo siya para puntahan ang pinto. Doon lang niya napansin ang kadena sa kanyang paa.Sumilip siya sa bintana, madilim na, mataas ang pader. Napaluha siya sa isiping iyon. Marahil ay hinahanap na siya ng asawa niya. Ngayon, binaboy pa siya ng lalaking ito.Nagmamadali siyang bumalik sa kama, ng marinig ang mga yabag na nanggagaling sa labas. Palakas iyon ng palakas. Nakita pa niya ang anino sa siwang ng pintuan.Bumukas iyon, at iniluwa ang lalaking nakangiti, may dalang tray. Binato niya ito ng unan."Hayup ka!! pinagkatiwalaan kita! Ganito lang ang gagawin mo sakin!" iyak siya ng iyak. Balewala naman ito sa lalaki. Ngumiti pa rin ito sa kanya."Kumain ka na. Mahaba haba ang biyahe kanina," inilapag nito sa lamesa ang dalang pagkain."Pakawala
Nakasalubong niya sa hallway ng condo si Arvin, nagulat pa ito at naroroon siya. Agad niya itong sinugod at sinuntok ng isa, na ikinabigla nito. "Ba--bakit?" agad pumagitna ang mga naroroon "anong problema mo par? bakit ka basta mananakit?" tanong nito sa kanya at poporma na susugod, "gago ka ba?" "Ilabas mo ang asawa ko, hayup ka!" sigaw niya dito. "Mas hayup ka! bakit ko naman itatago ang asawa mo? Tigilan mo ko sa kapraningan mo Harvy ha! ganitong nabubwesit ako at nawawala ang phone ko, wag kang patanga tanag dyan!? bulyaw nito sa kanya. Natigilan siya sa sinabi nito, "mna--nawawala din ang- phone mo?" parang natauhan siya sa sinabi nito. "Oo! saka bakit mo hahanapin ang asawa mo sakin? eh wala naman akong gusto dun? putang ina mo, ang sakit ha!" saka ito gumanti sa kanya. Hindi na siya lumaban pa. "Pa--pasensiya ka na pare.. may sumundo kasi sa asawa ko eh. Akala ko, ikaw.. Kasi, sumagot naman si Richmond sakin kanina, ikaw ang hindi." "Baka siya ang kumuha sa asawa mo. Pa
Kakalabas niya lang ng building ng mamataan niyang parating ang isang sasakyan at tumigil sa harapan niya. Nagbaba ito ng bintana at binati siya."Ipinapasundo ka ni Harvy, hindi ka daw kasi niya makontak, nakita na daw nila si lolo." anito sa kanya."Talaga?" gulat na gulat siya, maaari ngang natagpuan na si lolo."Oo, pinapasunod ka sa lugar, buhay daw siya.""Salamat," bubuksan na sana niya ang passenger seat sa harap, pero pinigilan siya nito."May mga prutas kasi dito at box," nasilip niyang meron nga, " sa likuran ka na lang. Makakapag usap din naman tayo kahit nandun ka.""Ah, sige, gusto ko nga doon at makakapagpahinga ako." nakangiti niyang sagot dito. " bakit ka nakamask?""Inatake ako ng allergic rhynitis. Oh, handa ka na ba?" tanong nito."Sige, tara na" nginitian niya pa ito, "tatawagan ko lang ang asawa ko."Dial siya ng dial, hindi man lang magring ang phone ni Harvy, kaya nagtataka siya. "Wag ka ng magtaka, baka nawalan ng signal dun, ang alam ko, ipinaputol muna ang