ログインเครื่องบินเคลื่อนตัวออกจากรันเวย์พุ่งทะยานสู่ท้องฟ้า บินผ่านกลุ่มเมฆและแสงแดดสดใส สองชั่วโมงห้าสิบนาทีต่อมา เครื่องก็ลงจอดที่ท่าอากาศยานนานาชาติฮ่องกงทั้งสองรับกระเป๋าเสร็จก็เดินออกมาขึ้นรถที่ผู้เป็นพ่อแม่ได้ส่งคนมารับ จากนั้นก็ออกจากสนามบินมุ่งหน้าไปยังบ้านเกิดของคิงส์ตัน“สวัสดีครับม้า”“สวัสดีค่ะ”หญิงสาวอยู่ในห้องนั่งเล่นของคฤหาสน์หลังใหญ่ เธอนั่งอยู่บนโซฟาตัวเดียวกันกับสามี ส่วนมารดาของเขานั่งอีกตัวที่อยู่ด้านข้างเมษาได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดี แม่ของสามีได้นำขนมขึ้นชื่อมาให้ลองชิม อีกทั้งยังชวนคุยทำให้ไม่รู้สึกเบื่อ“พาหนูเมษาไปพักเถอะ ป๊าของลูกกว่าจะกลับก็คงเย็น”“ครับ”คิงส์ตันพาภรรยานำกระเป๋าขึ้นไปเก็บบนห้อง เนื่องจากมาถึงกันในช่วงบ่าย ทั้งสองจึงรู้สึกเพลียเล็กน้อย พากันนอนพักจนกระทั่งช่วงเย็นก็ลงมาชั้นล่างแม่ของคิงส์ตันได้สั่งให้แม่ครัวจัดเตรียมอาหารหลากหลายเมนูเพื่อต้อนรับลูกสะใภ้ ทำกับข้าวเสร็จก็ยกขึ้นวางบนโต๊ะ“สวัสดีครับป๊า นี่เมษา ภรรยาของผม”“สวัสดีค่ะ”ช่วงเวลานี้หญิงสาวได้พบกับผู้เป็นพ่อของคิงส์ตันเป็นครั้งแรกจึงรู้สึกประหม่าเล็กน้อย ทั้งสี่คนพร้อมหน้ากันที่โต๊ะรับ
หญิงสาวสังเกตสีหน้าว่าอีกฝ่ายรู้สึกผิดและเสียใจกับเรื่องในอดีต หากมองย้อนกลับไปในวันที่ทั้งสองเปิดใจให้กันจนถึงปัจจุบัน ไม่เคยมีวันไหนเลยที่ผู้ชายคนนี้จะทำไม่ดีกับเธอแล้วยิ่งมีเหตุการณ์เลวร้ายในวันนี้ ก็ทำให้เมษารู้ว่าคิงส์ตันรักเธอมากแค่ไหนแม้แต่เรื่องเสี่ยงชีวิตเพื่อไปช่วยเธอ เขาก็ยังตัดสินใจได้โดยง่ายมือเล็กเลื่อนเข้าไปจับมือของสามีเข้ามากอบกุม ช้อนดวงตาที่เปล่งประกายไปด้วยความรัก ริมฝีปากมีรอยยิ้มส่งให้อีกฝ่าย“หนูไม่เคยโกรธเฮียเลยค่ะ หนูรักเฮียนะ เราอย่าเอาเรื่องในอดีตมาทำลายความสัมพันธ์ที่มันดีอยู่แล้วในตอนนี้เลยนะคะ ชีวิตของหนูยังอยากมีเฮียอยู่ ขอโทษด้วยที่ตอนโทรมาหนูพูดทำร้ายจิตใจ”“เฮียรู้ว่าคนพวกนั้นบังคับให้หนูต้องเลือก ขอบคุณนะเมษา เฮียก็รักหนูมากเหมือนกัน รักยิ่งกว่าชีวิตของเฮียซะอีก”สองร่างโผเข้าสวมกอดกันกลม หัวใจอิ่มเอมไปด้วยความรักที่ประเมินค่าไม่ได้วินาทีที่รู้ว่าเมษาอยู่ที่ท่าเรือของศัตรู เขาก็แทบไม่เป็นอันทำอะไร ในใจคิดแต่จะช่วยเธอออกมาให้ได้ แม้ต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม และนั่นก็ทำให้รู้ว่าเขารักหญิงสาวคนนี้มากแค่ไหนเขาไม่อาจสูญเสียเธอไปได้ และเธอเองก็อยากให้เขาอ
คำเตือน : เนื้อหาในตอนนี้มีฉากความรุนแรง คร่าชีวิตผู้อื่น เป็นพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ห้ามลอกเลียนแบบเด็ดขาด มาเฟียหนุ่มสั่งให้คนจับไอ้สิงหาไปมัดติดกับเก้าอี้ แบบที่มันทำกับเมียของเขา รอเวลาให้พี่ชายของมันมาเจอตัว จากนั้นค่อยจัดการพวกมันสองพี่น้องให้ตายไปพร้อมกันระหว่างนั้นลูกน้องของคิงส์ตันก็ลั่นไกปืน กระสุนเฉียดไปมาบังคับให้ตุลย์หนีตายไปทางอู่เรือปัง!มือข้างขวาถูกยิงเข้าอย่างจังจนปืนล่วงลงพื้น เจ้าของท่าเรือบีบข้อมือแน่นเจ็บปวดทรมาน ร่างเต็มไปด้วยคราบเหงื่อชะงักในทันที เมื่อภาพตรงหน้าคือน้องชายที่ถูกทำร้ายจนสะบักสะบอม หมดสติถูกมัดติดอยู่กับเก้าอี้ บนพื้นมีถังน้ำมันวางอยู่ไม่ไกล“มาได้สักทีนะไอ้ตุลย์”เสียงทุ้มต่ำดังพร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยไอสังหาร ลูกน้องของคิงส์ตันรีบวิ่งเข้ามาล้อมเจ้าของท่าเรือ ยกปืนจ่อไปยังเป้าหมายอย่างพร้อมเพรียงตุลย์ไร้หนทางหลบหนี ทำได้แค่เผชิญหน้า ก่อนจะเอ่ยความต้องการ“ปล่อยน้องกูเดี๋ยวนี้”“หึ สภาพอย่างมึงยังคิดจะต่อรองกับกูอีกเหรอ”“แล้วมึงต้องการอะไร อยากได้ท่าเรือใช่ไหม ถ้าอยากได้กูจะยกให้ กูจะไม่ทำธุรกิจแข่งกับมึงอีกแล้ว แต่ปล่อยกูกับน้องไปเถอะนะ ก
มุมปากหยักยกยิ้มพร้อมกับเสียงปรบมือของสิงหาดังขึ้นอย่างพึงพอใจ เมื่อครู่เขาได้กระซิบข้างหูว่าให้เธอเลือกระหว่างขอความช่วยเหลือ แล้วให้ไอ้คิงส์ตันมาตายที่นี่ กับบอกเลิกเพื่อให้มันปลอดภัยไม่คิดเลยว่าเมษาจะเลือกปกป้องไอ้มาเฟียที่เคยทำร้ายเขาหลายครั้ง“คงจะรักมันมากสินะ ถึงได้เลือกทางนี้”“ใช่ ฉันรักเขามาก”แม้จะโกรธกับสิ่งที่สามีเคยทำ แต่เรื่องนี้มันควรจะสะสางกันแค่สองคน ไม่ใช่ให้คนนอกอย่างสิงหามาคอยบงการตามใจชอบ อีกทั้งคำขู่ของอดีตคนรักก็ทำให้มองสถานการณ์ได้แจ่มแจ้ง ว่าสิงหาต้องการใช้เธอเป็นเหยื่อล่อเพื่อให้คิงส์ตันมาติดกับมือหนาเลื่อนขึ้นบีบปลายคางของหญิงสาว บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าของเขา“มันทำกับครอบครัวเธอขนาดนี้ ยังจะบอกว่ารักมันอีกเหรอ งั้นเธอก็รอดูมันตายต่อหน้าต่อตาเลยแล้วกัน”“อย่าทำอะไรเขานะ”“หึ ก็ขึ้นอยู่กับว่ามันจะรักเธอมากแค่ไหน แต่ถ้ามันกล้าโผล่หน้ามาที่นี่เมื่อไหร่ พี่ไม่เอามันไว้แน่”เอ่ยจบเขาก็สะบัดมือออกจากปลายคาง แล้วแย่งโทรศัพท์ในมือของเธอ หันหลังเดินออกจากห้องทันทีเมษารีบวิ่งตามหลัง หวังจะใช้โอกาสนี้หนีออกไป ทว่าอีกฝ่ายกลับปิดประตูไปเสียก่อน และดูเหมือนว่
มาเฟียหนุ่มประคองเมียรักเข้าไปนั่งพักที่ห้องนั่งเล่นของบ้าน ก่อนจะสั่งให้แม่บ้านเตรียมอาหารบำรุงร่างกายและต้องไม่ใช่ของแสลงให้กับเมษาในช่วงนี้เขาสั่งให้เพลิงดูแลงานที่ผับและท่าเรือไปก่อน ส่วนเขาจะตรวจดูเอกสารที่ลูกน้องเป็นคนนำมาให้ที่บ้าน จะได้อยู่เป็นเพื่อนคนที่เพิ่งออกจากโรงพยาบาลจนกว่าเธอจะหายดีและกลับไปเรียนตามปกติ“ต่อไปเราอย่าทะเลาะกันอีกนะคะ หนูไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย”หญิงสาวได้รู้ความจริงทั้งหมดจากปากของสามี ก็รู้สึกสงสารเขาอยู่เหมือนกันที่ถูกคนรักบอกเลิกโดยที่ไม่ได้ทำอะไรผิด ถ้ามัวแต่เอาความน้อยใจมาทำลายความสัมพันธ์และเข้าใจเขาผิด คงจะถูกเบลล่าเข้ามาแทรกกลางได้สำเร็จ“อื้ม เฮียสัญญาว่าต่อจากนี้จะไม่ปิดบังอะไรอีก”หญิงสาวขยับตัวอย่างระมัดระวังเข้าไปสวมกอดคนที่เธอรัก เธอเคยเสียใจกับอดีตมาแล้วหนหนึ่ง ความรักครั้งนี้จึงอยากรักษาเอาไว้นาน ๆ“เสียดายจังที่ทริปล่ม อดได้ไปฮ่องกงเลย”อุตส่าห์วางแผนร่วมกันเสียดิบดี นอกจากจะไปเยี่ยมพ่อแม่ของฝ่ายชายแล้ว ทั้งสองยังเลือกสถานที่ท่องเที่ยวเอาไว้อีกหลายแห่ง ทว่าเมษาไม่สบายเสียก่อน จากนี้ก็ต้องพักรักษาตัวอีกหลายวันกว่าจะหายดี“ไม่เป็นไร เร
คิงส์ตันนั่งอยู่ในรถระหว่างรอรับภรรยาหลังเลิกเรียน ทว่านั่งรอนานกว่าครึ่งชั่วโมงเธอก็ยังไม่ออกมา ทั้งที่บอกเอาไว้ก่อนออกจากบ้านว่าวันนี้เลิกเรียนบ่ายสามโมง“ปกติคุณเมษาไม่เคยปล่อยให้รอนานขนาดนี้นะครับ”เสียงของเพลิงบ่งบอกถึงความผิดปกติ ซึ่งคิงส์ตันเองก็คิดเช่นเดียวกันมือหนาหยิบโทรศัพท์ซึ่งถูกปิดเสียงการแจ้งเตือนออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วพบว่าเธอได้โทรมาหาหลายสาย และสายสุดท้ายโทรมาในช่วงที่เขาออกมาจากโรงพยาบาลเนื่องจากเบลล่าไม่มีญาติมาดูแล และวันนี้เธอก็ทำร้ายตัวเองด้วยการกรีดข้อมือตอนที่พยาบาลพิเศษไปเข้าห้องน้ำ ดีที่แผลไม่ลึกมาก เขาจึงเข้าไปเยี่ยมตามที่ทางโรงพยาบาลโทรมาแจ้ง เพียงแค่ไม่นานก็ออกมาคิงส์ตันติดต่อเมษาไม่ได้ก็เกิดร้อนใจ รีบสั่งให้คนสืบหาข้อมูลของอบเชย พอได้มาก็รีบโทรไปสอบถามแล้วรู้ว่าเมษาออกจากมหาวิทยาลัยตั้งแต่เที่ยงเพราะมีอาการปวดท้อง“สั่งให้คนของเราไปตามหาที่คลินิกและโรงพยาบาลแถวนี้ให้ทั่ว”“ครับนาย”เมษาได้รับการผ่าตัดไส้ติ่งเสร็จเรียบร้อย หญิงสาวปรือดวงตาขึ้นมาอย่างงัวเงียเนื่องจากฤทธิ์ยาสลบเริ่มหมดลง บริเวณท้องรู้สึกปวดแผลจนดิ้นไม่ได้“เป็นยังไงบ้าง”เสียงทุ้มก้อง







