CHAPTER ONE

PUMASOK ako sa isang coffee shop na pag-aari ng kaibigan kong si Jacob, well kababata ko siya sa edad niyang 21 nagma-manage na siya ng kapehan nila at 'di na siya nagpatuloy sa pag-aaral.

"What's up parekoy na mukhang kengkoy!" tinaasan ko masyado ang boses ko para marinig niya.

"Yo, Ara! maka-kengkoy ka naman napapahiya mo 'ko sa harap ng customers, oh," saad n'ya with matching hawak dibdib pa, kunwaring nasasaktan.

Natawa na lang ako sa tinuran niya.

"One frapped coffee please, paki-dalian naman Bestfriend. Nagmamadali kase ako dahil first day ng pasukan sa University ngayon, baka ma-late ako," pangiti-ngiting wika ko sa kan'ya.

"Sige Bestfriend, three minutes okay lang ba?" tanong niya habang nagsisimulang gumawa ng kape.

"Oo naman, ikaw pa ba. Alam ko namang easy lang 'yan sa'yo."

"Nga pala, Ara, anong kurso ang kinuha mo? Kung 'di ako nagkakamali ay Flight attendant ang dream mo?" tanong niya habang naglalagay ng frapped sa kape ko.

"At diyan ka talaga nagkakamali dahil Law ang dream ko. Actually, I'm already chasing my dream, malapit na, nakangiting wika ko while scanning him, malaki ang pinagbago niya. He is tall, dark , and handsome. May mga muscles na rin siya, ibang-iba sa Jacob na payat at halos liparin na ng hangin noon.

" Wow! Keep it up, Ara. Oh , ito na coffee mo , congrats pala, ha at nakapasa ka sa De Maharlika University."

"Salamat! Sige mauna na ako."

Humakbang na ako paharap sa pintuan ng may nakabangga ako kaya natapon ang frappe na hawak ko at natapuan ang damit naming dalawa ng kung sino mang dipunggol ito.

"Oh sh*t! Lady? Can you please watch where you going next time? Tingnan mo tuloy ang nangyari, I have important matters na dapat ko pang puntahan. Do you think I can still show there na ganito ang damit ko? Next time 'wag tanga, okay?"

"Excuse me lang, ha? For your information ikaw to'ng tanga maglakad! Kita mong may tao sa harap mo nagpatuloy ka lang sa paglakad, hindi ka man lang tumigil,"" mataray na wika ko kahit mahinahon ang pag kakasabi niya sa 'kin kanina. Nakakahiya lang kasi maraming tao rito sa loob ng shop.

Actually, gwapo naman siya. Chinito, pointed nose, maputi, medyo manipis ang labi na mapula, teka! Ano ba 'yan self?! Ba't 'yan ang iniisip mo? Nagmumukha kang manyak!

"Magkano ba 'yang kape mo? Babayaran ko na lang," wika nito sabay kuha ng tissue, agad ko namang nilahad ang kamay ko sa pag aakalang para sakin ang tissue.

Agad niyang pinahid ang tissue sa damit niya kaya nag kunwari akong nag pupunas ng kamay para hindi naman ako mapahiya masyado.

"No thanks, I can manage." Agad ko namang binigay kay esprend ang credit card ko at hinintay ko na lang ang kape at nagmartsa papunta sa paaralan.

First day of school malas agad!

Kumuha ako ng wipes sa bag saka pinahid sa damit ko.

"Ara!" Ano naman ang meron sa dalawang 'to at nagpapaunahang tumakbo sakin?

"Ano 'yon, Lhor? Kung sasabihin mo lang namang magandang umaga 'wag mo nang ituloy kasi hindi maganda ang araw ko." Pinag diinan ko pa talaga para dama hanggang buto ang sama ng loob ko.

"Ano ba kasi ang nangyari?" Dakilang chismoso, Clyde is the name.

"Ganito kasi 'yan bumili ako ng kape sa shop ni Jacob tapos my nakabanggaan akong lalaki tapos pinagsalitaan niya ako sa coffee shop eh maraming tao. Saka hindi naman ako tanga, sadyang hindi ko lang siya na napansin kasi nakatingin pa ako kay Jacob no'ng paharap na ako."

"Ahh, sige. Kaya mo na 'yan, akala namin kung may nakasuntukan ka na," walang buhay na sabi ni Lhor. Bigla naman siyang inakbayan ni Clyde at agad niyang kinuha ang kamay ni Clyde sa braso niya. ,

"Ano ba! Tumigil ka nga! Kanina ka pa, eh! Do'n ka sa cheerleader mong mukhang tipaklong!" iritadong wika ni Lhor.

And there they goes. Nagbangayan na naman na parang aso't pusa at heto ako natatawang nanonood na lang.

Hello people! I'm still here, oh.

"Oh, paano na? Una na ako sa inyo. May pasok pa ako sa first sub ko saka tamang-tama, 9:20 na 10 minutes before time sayang hindi tayo magkakaklaseng tatlo " malungkot na turan ko at agad naglakad papasok sa building namin.

--------

PAGDATING ko sa room, agad na akong pumasok at umupo sa gilid ng bintana na upuan.

At exactly 9:30, bumukas ang pinto ng classroom at iniluwa roon si... WTF! OMG! Lupa, kainin mo ako! Halos kulang na lang ay magtago ako sa ilalim ng lamesa namin.

His gaze turn towards my direction. OMG! Anong pinasok mo, Ara, ha?

"I'm you're new teacher," walang emosyon na sabi nito.

"Uhm. H-Hi prof ilang taon na po kayo?" tanong ng kaklase ko. Jusko, nahiya ang liptint ko sa lipstick niya.

Hindi niya sinagot ang babae. Tiningnan niya lang ito at nagpatuloy sa pagsasalita.

"As I've said, I'm the new teacher in this class. My name is Grey Khyler Simpson and if you're asking how old I am." sabay tingin sa babaeng nagtanong kanina na kilig na kilig nang sobra na halos hampasin niya na ang katabi niya, "I am 28 years old," pag papatuloy niya.

"Prof? Single ka po?" walang prenong tanong ng mga kaklase ko.

"Apparently, yes." At hayun, naghiyawan ang mga kababaihan sa room na parang nakakita ng artista, hindi naman talaga maipagkakaila na gwapo siya 'yon nga lang masungit kung tingnan.

"Okay, enough already. Lets strart our discussion."

Nagsimula na siyang mag-discuss at ang subject niya lang naman sa amin ay Math which is major subject. Jusko po!

The value of x + x(xx) when x = 2 is:

Solution:

x + x(xx)

Put the value of x = 2 in the above expression we get,

2 + 2(22)

= 2 + 2(2 × 2)

= 2 + 2(4)

= 2 + 8

Ito ang sinulat niya sa pisara bago humarap sa amin at nagsalita.

"And 2 plus 8 is equal to 10. That's also the answer. Get it?" aniya.

Palinga-linga ko na kinuha ang aking diary saka tiningnan muna si Sir Grey if nakatingin saka nagsulat.

"Care to share with us what you were writing Ms. uhh, Avery?"

And I was stunned at the moment nang kinuha niya ang diary ko. Pilit ko namang inagaw kaya lang tinaas niya ang kamay niya which is hindi ko maabot kasi ang tangkad niya.

"Dear Self @9:50 AM may nakabanggaan ako na gwapong lalake. Thank you for that Ms. Avery and like WTF he's my... my teacher?" he smirked while looking at me.

Nagdidilim ang paningin ko baka masapok ko 'to kung hindi ko lang 'to guro. Umupo na lang ako sa upuan at tiningnan siya nang walang emosyon. He chuckled and give back my diary.

"Next time makinig sa kla—"

"Yes, prof. I think its already 10:30. I guess our class is finish, please excuse me. Thank you, Prof."

Kung nakakapatay lang ang masamang tingin, kanina pa ako nakabulagta rito sa mga masasamang tingin na tinatapon ng mga kaklase ko sa 'kin.

"Oh, I almost forgot, Ms. Avery can you please go to my office later, thanks. Class Dismissed."

Okay self ihanda mo na ang sarili mo sa kagagahan mo na ginawa kanina. Kung ipapahiya niya ako ulit ay papatulan ko na talaga siya kahit teacher ko pa.

Pero the thing is paano ako makaka-graduate nito kong papatulan ko siya? Baka ibagsak niya ako. 'Wag naman sana, bahala na. Basta hihingi na lang ako ng tawad sa kan'ya at baka sakaling may kabutihang buto pa naman siya.