Chapter Eighteen

Monica

Lumipas ang ilang araw at hindi pa rin nagigising si Geca kaya naman madalas akong mag-isa. May mga nag aalok sa akin na sasamahan nila ako pag break time o kaya naman lunch pero sadyang mas guto kong mag-isa. Madalas ay sa library ako tumatambay o kaya naman ay sa rooftop.

“Monica, Wednesday na ah? Hindi pa rin ba papasok si Geca?” nag-aalalang tanong ng isa kong kaklase.

“Hindi pa rin eh. Baka next week pa siya makapasok.”

“Sana maging okay na siya.”

Sana nga.

“Monica!” sabi ni Kiel at biglang tinapik ang malikat ko kaya naman muntik malaglag ang lalagyan ko ng kutsara.

“Ano?” asar kong tanong.

Mula noong hindi pumasok si Geca, ako lagi ang kinukulit niya at nagtatanong ng mga bagay-bagay kay Geca.

“Sabay ka na sa amin ni Mikael maglunch.” pag-aalok niya.