Share

Kabanata 3

Author: Innomexx
last update Last Updated: 2025-01-07 19:43:22

Sekreto kong sinamaan ng tingin ang lalaki nang tumalikod siya! Walang hiyang h*******k na ‘to! Just because he is handsome, gaganon ganon siya?

Gusto kong magreklamo dahil hindi na umaandar ang bangka pero ayaw ko rin naman na pagtuunan niya ako ng pansin. He has this intimidating aura for a fisherman!

I gritted my teeth when I saw him sit instead of doing something about the boat’s engine. Hindi ko kasi namalayan kanina kung bakit tumigil ang bangka. I was so emerse with my emotions. Na ngayon ay nakalimutan ko dahil natuun ang attention ko sa lalaki!

Nang tumama ang mata niya sa akin agad akong nag-iwas ng tingin. Kunwari ay nagagandahan ako sa tanawin kahit ang totoo ay gustong gusto ko ng magwala dito!

Huminga ako ng malalim. Sinubukan kong kalmahin ang sarili ng biglang may nahulog sa dagat. Gumiwang ang bangka kaya napahawak ako sa upuan ko. Hindi na ako nakailag sa tubig na tumalsik sa akin. Sa mukha ko tumalsik yon pababa ng katawan ko. Napasinghap ako sa sobrang gulat.

“What the hell!”

Agad kong naramdaman ang lamig sa katawan ko. I realised then what happened. Tumalon sa dagat ang pesteng lalaki at sa tabi ko pa tumalon kaya malakas ang pagtalsik ng tubig!

Biglang nawala ang pinapakalma kong ulo. Pumait bigla ang templa ko.

“Ang bobo naman! Tatalon na nga, sa tabi ko pa!” galit kong sinabi.

Hinanap ko ang lalaki at kita kong kakaahon niya lang galing sa pag-dive! Hindi ata niya narinig ang sinabi ko kaya mas lalo pa akong nainis!

Hindi ko na napigilan kaya tinuro ko siya. “Hoy, bobo! Binasa mo ang damit ko! Wala akong pamalit bobo ka!” iritado kong sigaw.

Pero hindi ko siya nakitaan ng guilt. Instead, he swam near the boat. Hinawakan niya ang gilid non at saka inalog-alog.

Napaawang ang labi ko at napakapit ng mahigpit sa upuan ko. Parang lumipad ang kaluluwa ko ng akala ko ay babaliktad na ang bangka!

“Stop it!” sigaw ko. Maghalong irita at takot ang tono ng boses ko.

Tumawa lang ang lalaki.

“Say please first,” utos niya.

Sempre hindi ko sinabi. Kumapit nalang ako ng mahigpit. Pero mas lalo pa niyang dinagdagan ang pwersa para alugin ang bangka kaya alam kong mahuhulog ako kapag hindi pa siya tumigil!

“Ano ba!” reklamo ko.

Wala pa rin siyang tigil.

Napalunok ako. Naramdaman kong lumuluwag ang hawak ko sa upuan ko. Kapag kumalas ang kamay ko, mahuhulog ako sa dagat!

“Please, stop this,” pagmamakaawa ko. Nararamdaman kong maluluha na ako sa takot.

Immediately, he stopped playing! Agad siyang ngumisi sa akin. In one swift move, naangat niya ang sarili at sumanpa siya sa bangka. Umalog ulit ang banka kaya napasinghap ako.

Tang-inang lalaking to!

Masama ko siyang tinitigan ng hindi siya nakatingin sa akin. Kaya lang, imbis na isumpa siya, namangha ako kung paano katingkas ang katawan niya. I don't know if he exercises but his body is ripped. Medyo golden brown ang kulay ng katawan niya dahil nga mangingisda siya. Bilad sa araw. Ang braso niya… isang tulak lang sa akin, baka dalawang metro ang abutin ko palayo sa kanya!

Napaiwas ako ng tingin ng ma-realize kong bumaba ang mata ko sa tiyan niya galing sa malapad niyang dibdib! Ramdam kong medyo namula ang pisngi ko.

Nagpunas lang siya ng tubig sa katawan bago may kinuha sa gilid ng bangka. Guluhan pa ako nung una hanggang sa nakita kong lambat yon. Kaya lang lumalapit siya sa akin at nakalahad niya yon sa akin.

Nanlalaki ang mata ko siyang tinignan. “Ano yan?”

“Lambat. Tumulong kang mangisda,” utos niya.

Napaawang ang labi ko. “Hindi ako marunong!” medyo napalakas kong sabi.

“Sundin mo lang ang sasabihin ko,” seryoso niyang sinabi.

Kahit ayaw kong gawin, wala akong nagawa. Takot lang na baka kung hindi ko siya sundin ay itulak niya ako. Hindi pa naman ako marunong lumangoy.

“Hawakan mo ito,” utos niya habang pinapakita niya sa akin ang hahawakan ko. It didn't help that his arm showed how he could easily break me.

Kabado ko nalang na ginawa ang utos niya.

“Huwag mong bibitawan.”

And he threw the other part of the net to the ocean. Nahirapan akong e balance ang sarili ko dahil may hawak na akong lambat!

Gusto ko nalang umiyak! May saltik ata itong lalaking to! Bakit niya ako pinapangisda?

Ilang minuto ang lumipas. Sumisimangot ako sa lalaki dahil sa tagal kong nakahawak sa natitirang lambat. Namamanhid na ang kamay ko.

Ilang minuto pa ang hinintay ko bago siya nag-decide na e angat na ang lambat. Kinuha niya sa akin ang hawak ko at siya ang umangat non.

Kaya lang, laking dismaya niya ng walang isdang nakuha. Napakagat nalang ako ng ibabang labi. Nenenerbyos na baka ako pa ang sisihin niya.

But then he chuckled after seeing the empty net.

“You're useless,” panunuya niya. Umiling pa siya sa akin.

Almost immediately his words hit me. Agad akong nalungkot. Not that I should care. Malamang wala naman akong alam sa pangingisda. Pero it somehow made me think if I'm really useless. Baka totoo? I wouldn't run away if I'm not really useless.

Nag-iwas ako ng tingin. Pinigilan ang pangingilid ng luha ko. Umupo ako at nanahimik na lang. Kaya lang ilang segundo lang akong nanahimik ng bigla akong nabahing.

Agad akong tinapunan ng tingin ng lalaki. Tumaas ang kilay niya.

“Remove your jacket.”

Hindi ko siya pinansin. Ilang segundo ulit ay nabahing ako.

I heard the man sigh. May kinuha siya sa gilid ng bangka bago siya lumapit sa akin.

“Drink this,” seryosong utos niya.

Hindi ba marunong tong makipag-usap ng hindi nag-uutos?

“I'm fine!”

“I don't care. Uminom ka na lang!”

I badly want to glare at him! Makikita talaga niya kapagnakaalis kami rito sa gitna ng dagat! Mumurahin ko siya!

Iritado kong kinuha ang tumbler. Kung may lason man to, bahala na. Uminom ako para matapos na! Medyo gumaan nga lang ang pakiramdam ko nang maramdaman kong maligamgam na tubig yon.

Sinamaan ko ng tingin ang kasama ko nang lumapit siya sa akin. Pero nagulat ako ng binalot niya sa katawan ko ang dala niyang malaking twalya. Agad naharangan non ang hangin na kanina pa nagdudulot ng lamig sa akin.

Hindi nga lang siya agad umalis. Nakaluhod siya sa harap ko habang hawak niya ang twalya para hindi matanggal. Magka-label na ang mata namin. His intense eyes were boring in my eyes.

“What's your name,” he asked with his deep heavenly voice.

I was startled but I was also annoyed. Nagtalo pa ang utak ko kung sasagutin ko ba siya o hindi.

Nang wala siyang makuhang sagot, hinigit niya ang twalya kaya napalapit ang mukha ko sa mukha niya.

“Your name?” ulit niya. His tone is a bit harsh now that he asked twice.

“J…Jessica!” gulat kong sagot.

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (2)
goodnovel comment avatar
Rechelle Abella
gandaaaa Naman Ng kwento NI jessica
goodnovel comment avatar
artuzjoylyn44
this is interesting
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • The Disguised Billionaire    Kabanata 150

    The wind blows as I stand on the seashore. Tinatangay nito ang buhok ko na nakalugay sa likod ko. I was wearing a crown made of vines and flowers. In my hands was a bouquet of white flowers.Bago ako hinatid dito sa dalampasigan, kita ko ang resulta ng pagma-makeup sa akin. I looked like a fairy. There were glitters in my eyes that shone in the light.Punong-puno ng bulaklak ang dadaanan ko. May harang sa magkabila na gawa sa puting tela. Just as the wind blows, the cloth danced along my pathway.Sa dulo ay naroon si Darius, hinihintay ako. He was wearing a white button-down and black slacks. Behind him was the archway made of vines and flowers, just like my crown and my bouquet of flowers.Ngumiti ako. Halos lahat ng kakilala naming taga-rito ay nasa gilid, nanonood. Lahat ay nakangiti sa amin.Nagsimula akong maglakad nang sinabihan ako ni Aling Merna na lumapit na kay Darius. There was no music but the waves of the sea and the chirping of the birds flying in the horizon were enough

  • The Disguised Billionaire    Kabanata 149

    The wind that was blowing helped us as we both breathed heavily. Nasa leeg ko ang labi ni Darius, I could feel his warm breath there. Halik pa naman ’yon pero para na akong nanghihina. I rested my forehead on his chest. Nasa likod ko ang kamay ni Darius, supporting me from falling.“Let’s go inside,” bulong niya sa leeg ko. I felt him graze my flesh there.“Yes,” I whispered.Hinigit niya ako papunta sa bahay niya. I was still in a haze kaya halos hindi ko na namalayan kung paano kami nakarating sa kwarto niya.Pagsara ni Darius ng pintuan ng bahay, we resumed kissing. Hinawakan niya ang dalawang hita ko at saka niya pinalupot sa bewang niya. I instantly felt his hard-on poking my already throbbing center.“Ohh God! Darius,” I whispered. Gusto kong idiin ang sarili ko sa kanya.I felt his hand inside my blouse. And he unclasped my bra. Naramdaman kong nahulog ang strap no’n sa balikat ko.One moment he was walking me to his room, I was wrapped around his waist. The next moment, nasa k

  • The Disguised Billionaire    Kabanata 148

    Walking to the resort is weird. Not weird in a bad way but I felt weird. Hindi ko alam kung bakit. Maybe because of the changes? Lumaki na ang resort at mukhang nagiging five-star na siya.Pagbukas ng glass door, nakita kong maraming tao. Lumaki na rin ang lobby; it had expanded and was more modern now than before.Agad akong lumapit sa front desk. Magaan ang ngiti sa akin ng babae nang nakalapit ako.Bahagyang akong ngumiti. “Hi. I have a reservation under Salazar.”The girl nodded at mabilis na nag-type sa computer sa harap niya. I waited for her to confirm my reservation… but then I saw her look at me. Kung pwede lang ay gusto niya pa sigurong tanggalin ang hoody ko at ang sunglasses ko.She was speechless for a second before she snapped out of her thoughts.“Yes, Ma’am. But the management has already arranged a special accommodation for you. We’ve upgraded you to our Executive Oceanfront Suite, complete with a private terrace and exclusive butler service.”Medyo tumaas ang kilay k

  • The Disguised Billionaire    Kabanata 147

    For two weeks, sinubukan kong magsaya gaya ng gusto ni Darius. Hindi ko na sinubukang magbukas ng account ko dahil hindi rin naman niya ako kakausapin.Pero kahit gaano pa kasaya ang trip, may mga oras pa rin na sumasagi siya sa isip ko. Like there were places where I’d wish na siya na lang sana ang kasama.And I damn miss him! Two weeks without communication makes me long for him.“I'm sorry, Tita, emergency siguro,” sabi ko kay Tita Savannah.Nag-iimpake na ako dahil mauuna akong umuwi sa kanila. Hindi ko na kayang manatili dito. I need to see Darius. Well, I could probably see him if only I tried calling him, but I want to see him in person. Not on the screen.“It's sad that you have to return early, hija,” ani Tita Heather.Bahagya akong tumawa. I don’t feel sad at all.“Don't worry, Tita. Enjoy niyo na lang ang remaining two weeks niyo. Narito naman sina Claire at Danielle.”Hindi sila tumuloy sa agenda nila ngayon at narito sila sa kwarto namin, pinapanood akong nag-iimpake. Sin

  • The Disguised Billionaire    Kabanata 146

    “Jessica,” Darius called.I looked at the screen, tears streaming down my cheeks.“I’m sorry. I thought you wanted to think about us, so I gave you space,” he said hoarsely.Tumango ako. “Akala ko galit ka.”“I’m not,” he said, chuckling. “But I miss you,” he whispered.“I miss you too,” sagot ko rin.Kita kong pumikit ng mariin si Darius. “Why didn’t you message me then? I was just waiting for it, baby.”“Kasi hindi ka rin nagme-message.”He snorted. “You just ignored my previous message. I don’t want to force you if you don’t want to talk to me, Jessica.”Umiling ako. “I want to talk to you,” agap ko.“Stop crying then. I’m here.”I inhaled a deep breath. Pinunasan ko ang pisngi ko. I then smiled at him.“Hindi mo na tinitignan ang mga status ko,” nagtatampo kong sinabi.“Did you post that status just to update me?” he asked. “If you did, you don’t have to. I want you to enjoy this trip without thinking about me.”“Paano naman ako mag-e-enjoy kung inaalala ko kung galit ka o hindi.”

  • The Disguised Billionaire    Kabanata 145

    I was snapped out of my thoughts when I heard them laugh. Nakatitig ako sa window sa gilid ko at pinagmamasdan ang dagat sa baba. It looked calm from up here but I knew there might be something happening deep down there. There might be chaos deep in the sea and you couldn’t see it on the surface.Ganyan ang nararamdaman ko ngayon. Akala nila masaya ako sa trip na ’to. I laughed when they laughed but deep inside me, I was in chaos. My mind was in chaos.“Jessica, kakain na,” tawag sa akin ni Mama.I smiled and took the food she handed me. Another laugh erupted from Tita Savannah and Tita Heather but I didn’t know why were they laughing. Lumipad na naman ang isip ko sa ibang bagay.“Ang saya niyo naman pala dati, Mommy,” sabat ni Danielle.“We were, hija,” sagot ni Mama.Tumango ako. Pinag-uusapan nila siguro ang buhay nila noon. Interesting sana kaso hindi ko magawang makinig sa usapan.At para hindi sila makahalata na wala ako sa sarili ay nagsimula akong kumain. I focused on my food.

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status