Share

KABANATA 11

Author: Samsing
last update Last Updated: 2025-06-18 23:07:10

**AIRA’S POINT OF VIEW**

Kinabukasan ng umaga, maaga akong bumangon. Wala pa ring tulog, pero sanay na ako. Kahit ilang gabi nang puyat, kahit ilang gabi nang tuloy-tuloy ang iyak ko, parang hindi na bago sa katawan ko ang pagod at sakit. Bumaba ako para maghanda ng almusal, kahit wala rin namang kasiguruhan kung kakain siya o itatapon na naman niya ang lahat. Pero siguro parte ‘yon ng pag-asang natitira sa’kin—‘yung kahit isang sulyap man lang ng dati niyang sarili, makita ko ulit.

Habang nagluluto ako ng itlog at sinangag, narinig kong bumukas ang pinto sa taas. Mabigat ang hakbang niya pababa, parang galit na naman siya. Hindi ko alam kung bakit, pero araw-araw na lang parang kasalanan ko ang huminga.

Paglapit niya sa dining table, hindi siya tumingin sa pagkain. Dumiretso siya sa upuan, nilapag ang dalang folder, at saka ako tinitigan.

“Ano ‘yan?” tanong ko, tahimik lang, habang pinipilit na hindi mabasag ang boses ko.

“Sit,” utos niya, malamig.

Sumunod ako. Umupo ako sa tapat niy
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • The Divorce That Ruined Him   KABANATA 11

    **AIRA’S POINT OF VIEW**Kinabukasan ng umaga, maaga akong bumangon. Wala pa ring tulog, pero sanay na ako. Kahit ilang gabi nang puyat, kahit ilang gabi nang tuloy-tuloy ang iyak ko, parang hindi na bago sa katawan ko ang pagod at sakit. Bumaba ako para maghanda ng almusal, kahit wala rin namang kasiguruhan kung kakain siya o itatapon na naman niya ang lahat. Pero siguro parte ‘yon ng pag-asang natitira sa’kin—‘yung kahit isang sulyap man lang ng dati niyang sarili, makita ko ulit.Habang nagluluto ako ng itlog at sinangag, narinig kong bumukas ang pinto sa taas. Mabigat ang hakbang niya pababa, parang galit na naman siya. Hindi ko alam kung bakit, pero araw-araw na lang parang kasalanan ko ang huminga.Paglapit niya sa dining table, hindi siya tumingin sa pagkain. Dumiretso siya sa upuan, nilapag ang dalang folder, at saka ako tinitigan.“Ano ‘yan?” tanong ko, tahimik lang, habang pinipilit na hindi mabasag ang boses ko.“Sit,” utos niya, malamig.Sumunod ako. Umupo ako sa tapat niy

  • The Divorce That Ruined Him   KABANATA 10

    **AIRA’S POINT OF VIEW**“Magbihis ka. We’re leaving at 6.”‘Yun lang ang sinabi niya nang pumasok siya sa kwarto habang nagsusuklay ako. Walang paliwanag, walang tanong, walang kahit anong emosyon sa boses niya. Ganoon na talaga siya nitong mga araw—parang robot na walang nararamdamang awa. Kahit galit niya, hindi na umaapoy. Malamig. Tahimik. Mapanakit.“Anong meron?” tanong ko, pilit pinapakalma ang boses ko.“Dinner party. Company event. May image tayong pinoprotektahan, tandaan mo ‘yan.”Tumango na lang ako. Hindi ko na sinundan pa. Alam ko na ang ibig sabihin ng bawat salitang binitawan niya: kailangan kong sumama, kahit na hindi ko gusto, kahit na masakit, kahit na pinipilit ko pa lang buuing muli ang sarili kong durog.Lumipas ang oras at mag-a-alas sais na, nakaayos na ako. Nakasuot ako ng puting dress na pinili ko para hindi masyadong pansinin. Gusto ko lang maging invisible sa gabing ‘yon. Ayokong maging sentro ng usapan. Ayokong mapansin ng kahit sino. Gusto ko lang matapo

  • The Divorce That Ruined Him   KABANATA 9

    **AIRA’S POINT OF VIEW**Mag-aalas dose na ng gabi. Tahimik ang buong bahay maliban sa mahinang tunog ng aircon sa kwarto. Dahan-dahan akong bumangon mula sa pagkakahiga, bitbit ang labahin na naiwan ko kaninang hapon. Hindi ko na sana babalikan, pero may mga damit ni Calvin na kailangang plantsahin. Ayoko na namang makarinig ng panibagong puna sa hindi ko pagganap sa “trabaho ko.”Tahimik akong bumaba ng hagdan. Wala akong suot kundi oversized shirt at shorts. Wala namang ibang tao sa bahay, at sanay na rin akong walang pumapansin sa’kin. Pero habang bumababa ako, may narinig akong mahinang boses galing sa study room ni Calvin. Mahinang tawa. Boses ng babae.Napahinto ako. Maingat akong lumapit sa pintuan, nakabukas ito nang bahagya. Hindi ko naman intensyong makinig, pero nung marinig ko ang mahinang, “I miss you, love,” galing sa screen ng laptop niya, parang hindi na ako makagalaw.Sumilip ako. Naroon si Calvin, naka-upo sa harap ng laptop, nakangiti.Hindi ko na maalala kung kail

  • The Divorce That Ruined Him   KABANATA 8

    **AIRA'S POINT OF VIEW**Hindi ko alam kung paano kami nauwi sa ganito. Dati, sabay kaming nag-aayos ng bahay tuwing may bisita. Tawa kami ng tawa habang naglilinis, habang nagluluto. Pero ngayon, ako lang. Ako lang lahat. Ako lang ang gumigising ng maaga para maglinis. Ako lang ang nagluluto. Ako lang ang umaasa.Simula nang nahuli niya ako kay Brent, parang naging ibang tao si Calvin. Hindi na siya ‘yung lalaking minahal ko. Hindi na siya ‘yung lalaking niyakap ako habang sinasabi niyang ako lang sapat na. Ngayon, parang isa na lang akong alila sa sarili kong tahanan.“Maglinis ka sa sala,” malamig niyang utos habang papasok siya ng bahay, bagong galing sa office. “Ayoko ng may alikabok. May bisita akong darating mamaya.”Napatingin ako sa kanya. Wala man lang ‘hi’, wala man lang tanong kung kumain na ako o kung okay lang ba ako. Pero ayoko na ring umasa.Tumango lang ako. “Sige.”“Ano ‘yung sagot?” tanong niya, taas kilay. Parang hinihintay akong magmakaawa o magpakababa.“Okay,” s

  • The Divorce That Ruined Him   KABANATA 7

    **AIRA'S POINT OF VIEW**Sabi nila, kapag mahal mo, ipaglaban mo. Kahit masakit. Kahit nakakatanga. Kaya kahit paulit-ulit akong nasasaktan, kahit paulit-ulit niya akong tinutulak palayo, pilit pa rin akong kumakapit. Kasi iniisip ko, baka kailangan lang niya ng oras. Baka galit lang siya. Baka bukas, makausap ko na siya. Baka bukas, maalala niya na asawa niya pa rin ako.Kaya eto ako, hawak ang lunchbox na niluto ko magdamag. Yung paborito niyang beef salpicao, may garlic rice, tsaka mango float na minartilyo ko pa talaga ng yelo para malamig pa rin pagdating ko. Alas-onse pa lang ng umaga, nasa labas na ako ng Villamonte Industries. Nahihiya ako, oo, pero mas matimbang ‘yung pag-asang baka this time, pakinggan na niya ako.Pagdating ko sa lobby, pinigilan ako agad ng receptionist.“Ma’am, do you have an appointment with Mr. Villamonte?” tanong niya na may halong kaba. Mukhang kilala na niya ako.“Wala,” sabi ko, pilit na ngumiti. “Asawa niya ako.”Nagtinginan yung ibang staff. May i

  • The Divorce That Ruined Him   KABANATA 6

    **AIRA'S POINT OF VIEW**Simula nung gabing ‘yon, parang may namatay sa loob ng bahay namin. Si Calvin? Hindi ko na siya maramdaman. Wala na ‘yung lalaking kahit kailan hindi ako pinabayaan. Wala na ‘yung ngiti niya sa tuwing umuuwi siya galing trabaho, wala na rin ‘yung mga yakap niya bago kami matulog. Ang naiwan sa akin ay katahimikan masakit, mabigat, nakakabingi na katahimikan.Gusto kong maniwalang galit lang siya, gusto ko sanang isipin na lilipas din ‘to. Pero habang tumatagal, lalo lang niyang pinapatunayan na hindi niya ako kayang tingnan. Hindi niya ako kinakausap. Hindi niya ako tinitingnan. Para akong multo sa sariling bahay.Alas syete pa lang ng umaga gising na ako. Nagluluto ako ng paborito niyang almusal—corned beef na may sibuyas at itlog na sunny-side up. Inayos ko pa nga ‘yung mesa, nilagyan ko ng bulaklak sa gitna para kahit paano, may effort. Pero hindi siya bumaba. Wala akong narinig kahit yabag niya. Kaya ako na ‘yung umakyat.Kumatok ako sa study niya. "Calvin

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status