Kabanata 8

Mas lalong nagalit si Marilyn habang pinag isipan niya ang nangyari.

Hindi nagtagal, tumayo si Brody mula sa sahig at dismayado siya. Mukha siyang miserable habang siya ay may asul na ilong at namamaga na mukha.

“Imposible! Si Iris ang eldest young lady ng mga Young! Isa siyang respetadong tao. Walang kahit sino sa mga mayaman at makapangyarihang mga lalaki sa Springfield ang nakakuha ng atensyon niya, kaya paano ito nagawa ng isang basura na tulad ni Leon!”

“Baka silang dalawa ay magkakilala lang…”

Tinakpan ni Brody ang mukha niya at umungol siya sa sakit.

Si Iris ay isang diyosa sa mga mata niya, kabaliktaran ng mababang tingin niya kay Leon. Mas mauna pa siyang mamamatay kaysa maniwala na may espesyal na relasyon sa pagitan ni Leon at Iris!

“Tama ka! Hindi magkakagusto si Iris kay Leon maliban kung bulag siya… Pero kung iisipin, kahit na bulag si Iris, hindi niya magugustuhan ang isang basura na tulad ni Leon!”

Ngumiti ng nanunuya si Marilyn, at ang puso niya ay medyo gumaan ang loob.

“Sino naman ang may pake kung anong relasyon ang meron sila?! Kasalanan ni Leon ang lahat at nangyari ito sa akin. Maghihiganti ako sa kanya dahil dito!”

Ang ekspresyon ni Brody ay puno ng galit at sama ng loob.

Hindi niya pwedeng galitin ang mga Young at natatakot rin siya na magkaroon ng sama ng loob kay Iris.

Dahil dito, sinisi niya ang lahat kay Leon!

Ang mga tao sa paligid ay hindi mapigilan na manuya nang makita nila ang kawalang hiyaan nila Brody at Marilyn.

Nakita ng lahat kung paano kinumbinsi ni Leon na hayaan na si Brody.

Samantala, si Brody naman ay walang utang na loob, at sa halip ay masama ang loob niya kay Leon!

Walang hiya talaga!

Sa kasamaang palad, ang mga Sullivan ay makapangyarihan, at ang nagawa lang ng iba ay ang kamuhian siya ng tahimik ng hindi ito sinasabi sa harap niya.

…

Wala nang natira kay Leon pagkatapos ng divorce niya kay Marilyn.

Wala siyang ari arian, at ang pinakamahalagang bagay sa kanya ngayon ay isang lugar na matutuluyan.

Ang The Sovereign Hotel ang isa sa pinaka maluho na five-star hotel sa buong Springfield City, at ang plano ni Iris ay tumuloy muna dito si Leon ng pansamantala. Pwede niya ring itanong kay Leon dito ang eksaktong mga detalye ng nangyari kagabi.

Nang dumating sila sa hotel, binanggit ni iris sa mga bodyguard na maghintay sa labas habang sinamahan niya si Leon sa loob.

“Welcome sa The Sovereign Hotel,” Ang dalawang attendant ay ngumiti ng professional para iwelcome sila.

Nang maglakad si Leon sa red carpet ng hotel, tumingin siya sa paligid at nagulat siya sa maganda at maluhong dekorasyon.

Hindi pa siya nakapasok sa isang lugar na high-end na tulad ng isang five-star hotel, at hindi niya mapigilan na maging hindi komportable sa pagpunta niya dito.

Bukod pa dito, ang madungis na damit niya ay salungat sa hotel.

Ang bawat hakbang niya ay maingat dahil nag aalala siya na ang sapatos niya ay baka madungisan ang high-end red carpet ng hotel.

“Sandali lang! Isa itong high-end hotel. Hindi pwedeng pumasok ang mga pulubi! Manlimos ka sa ibang lugar!”

May dumating na isang babaeng 27 o 28 taong gulang na may suot ng uniform ng supervisor.

Meron siyang mapagmataas na ugali at sumigaw siya ng malupit sa dalawang attendant na bumati kay Leon. “Ano ang problema niyong dalawa? Bulag ba kayo? Bakit niyo hinayaang pumasok ang isang pulubi?!”

“Sino ang tinatawag niya na pulubi?” Nabigla si Iris at hindi niya alam kung paano siya sasagot ng ilang sandali.

Makalipas ang ilang sandali, nakita niya na lumapit ang supervisor kay Leon bago ito tumuro kay Leon. “Lumayas ka dito, miserable na pulubi!” Ang sigaw ng supervisor, muntik na nitong tulakin palabas si Leon.

Sa simula pa lang, nahihiya na si Leon sa sarili niya, at ang mukha niya ay namula sa sandali na pagalitan siya ng supervisor. Gusto niyang maghukay at magtago sa butas!

Naiintindihan ni Iris ang nangyari at ang magandang mukha niya ay agad na naging malamig. Tinulak niya palayo ang daliri ng babae at sinabi niya, “Ikaw ang bulag. Mukha ba siyang isang pulubi sayo? Kaibigan ko siya! Nandito kami para magbook ng isang kwarto…”

“Magbook ng isang kwarto?”

Tumingin ng nanunuya ang supervisor kay Iris mula ulo hanggang paa. “Mukha kang isang mayamang babae pero magbobook ka ng isang kwarto para sa isang pulubi? Siguro ay pareho pala kayo. Ngayon, umalis na kayong pareho sa hotel namin!”

Nagalit si Iris. “Ang mga bastos na tao na tulad mo lang ang kayang magsalita ng ganito. Nasaan ang manager mo? Sabihin mo sa kanya na lumabas siya dito para kausapin ako!”

“Sino ka ba sa tingin mo? Ano ang karapatan mo para kausapin ang manager namin?” Ngumiti ng mapanglait ang supervisor.

Nanginig sa galit si Iris. Kung hindi niya nakontrol ang sarili niya para sa pagkakakilanlan niya, sinampal niya na sana ang supervisor sa mukha.

Ang hotel staff ay nasabihan na tungkol sa kaguluhan doon.

Ang isang lalaki na nasa 36 o 37 taong gulang ang mabilis na pumunta dito, at ang nametage na may nakasulat na ‘Lobby Manager - Wendell Dyer’ ang nakalagay sa kanyang suit lapel.