“Si Evan ay babae ko. Paano ako hindi mag-aalala?” mariing sambit ni Kenneth, hindi man lang napansin ang bahagyang pagkilos ni Evan sa kama. Nakakunot ang noo niyang hinarap ang doktor. “Ano ba talaga ang dapat gawin para gumaling siya? Gumawa ka ng plano at ako na ang bahala sa pagpapatupad.”Medyo naalangan ang doktor. Tumahimik ito at napatingin sa payat at marupok na pigura ni Evan—tila isang bulaklak na madudurog sa isang haplos. Naglalaro sa kanyang isipan ang sari-saring tsismis na narinig niya tungkol dito.“Mr. Huete, kung para lamang sa ikabubuti ng kalusugan ng dalaga, may isang bagay akong hindi alam kung dapat ko bang sabihin…”“Magsalita ka.”“Nagdugo po ang kanyang tiyan kaya siya nasuka ng dugo at nawalan ng malay. Isa ‘yon sa dahilan, pero mas malalim po ang ugat ng kanyang kondisyon—nanggagaling ito sa matinding stress at emosyonal na pressure. Alam n’yo rin po ang mga kumalat na tsismis sa internet nitong mga nakaraan. Kung gusto niyong mas mapabilis ang paggaling
Sa kabila ng kayabangan ni Kenneth, hindi biro ang ginawa niyang ito para sa isang babae—lalo pa’t si Evan ang babaeng iyon, na minsan niyang hinamak at hindi pinahalagahan.Ngunit saglit lang siyang tiningnan ni Evan, agad ding iniwas ang tingin at nagpatuloy sa paglalakad.Sa ilalim ng madilim na gabi, sa malamig na liwanag ng poste ng ilaw sa kalsada, hindi nakaligtas kay Kenneth ang nanlilimahid at punong-poot na mga mata ni Evan.Bahagyang sumikip ang kanyang mga itim na mata, at hindi na siya nagdalawang-isip—lumapit siya at hinawakan ang braso ni Evan, sabay sabi sa kanyang likuran, “Ilang araw na ang nakalipas, pinaawat ko na ang mga empleyadong nagpapakalat ng intriga. Hindi ko alam kung paanong nalaman ng iba ang nangyari noon. Ang mga kumakalat na balita sa Facebook ngayon, wala akong kinalaman diyan.”Kahit gaano pa siya kalupit, hinding-hindi niya magagawang gamitin ang patay na anak nila ni Evan para lang magpalaganap ng tsismis sa publiko.Ni minsan, hindi niya ito bina
Paglabas ng tatlo mula sa bar na medyo hilo at hindi matuwid ang lakad, madilim na sa labas at malakas ang buhos ng ulan.Sa may pintuan ng bar, may ilang mga lalake’t babaeng halatang amoy alak na nakasilong sa ilalim ng bubong, iniiwasan ang ulan.Kabilang sa kanila ang ilang seksing babae na tumatawa at nakikipaglandian sa isang pangit ngunit halatang mayamang binata. Sa una, ang mga mata nila ay naakit kina Christopher at Gregory—dalawang lalaking halatang may itsura. Doon lang nila napansin si Evan na nasa gitna ng dalawa at halatang pagod.Matagal na rin sa ganitong mundo ang mga babaeng ito. Sa isang tingin pa lang, alam na nila na may dating sina Gregory at Christopher. At dahil sa inggit, hindi maiwasang tingnan si Evan mula ulo hanggang paa.Hanggang sa may isa sa kanila—isang maiksi ang buhok—ang biglang napahawak sa bibig at napabulalas:“Uy! Hindi ba ‘yan ‘yung babaeng sikat ngayon sa internet? ‘Yung nabuntis para magpakasal pero iniwan din ng lalaki? Wala ring natirang a
Natigilan si Evan sa gitna ng pagbabalat ng mansanas. Napuno ng kaba at kawalang magawa ang tingin niya kay Maris.“Mom… hindi po ba kayo okay?” Nataranta siyang inilapag ang kalahating binalatang mansanas, tuluyan nang nakalimutang umiwas kay Anthony, at agad na nagtanong nang may pag-aalala. “Hindi po ba si Kanneth ang kumuha ng pinakamagaling na doktor para suriin kayo? Ano po ang resulta? O baka naman iniisip n’yong sayang lang ang pera kaya ayaw n’yong sabihin sa akin?”Halata sa boses at kilos ni Evan ang labis niyang pag-aalala habang sunod-sunod siyang nagtatanong.Tumalikod si Maris sa kanya. Halos maputla na ang mga buko ng daliri nito sa pagkakapit sa kanto ng kumot, pero nanatiling malamig ang tono ng kanyang boses, halatang may halong pagkasuklam.“Lumayas ka. Hindi kita kailangan sa paningin ko. Ayokong makita ka.”“Bakit po bigla n’yo pong sinasabi ‘yan? Kung may nagawa po akong mali na ikinasama ng loob n’yo, puwede n’yo po akong pagalitan o saktan—huwag lang n’yo pong
Sa kabilang banda, hindi pa rin makapagdesisyon si Evan kung dapat ba niyang ipaalam kay Kevin ang tungkol sa bagay na ito.O baka naman, bago pa siya makapagdesisyon, may tumawag na kakaibang numero sa cellphone niya. Ang balitang dala nito ang siyang lubos na nag-alala sa kanya—kaya’t hindi na niya naasikaso ang iba pa.Alas-dos ng hapon, magkasama na sina Evan at Christopher na dumating sa First People’s Hospital. Nagtanong sila sa nurse sa front desk kung saang palapag naroon ang ina ni Evan.Habang paakyat ang elevator, agad na sinabi ni Christopher,“Huwag mong masyadong intindihin ang pag-uusap niyo ng mommy mo. Ako na ang magbabantay sa may hagdanan. Kapag dumating ang Daddy mo, gagawan ko ng paraan para mailayo siya at agad kitang tatawagan.”“Salamat po, Teacher.”Alam ni Evan sa sarili niya na may natitira pa ring pagmamahal ang kanyang ina para sa kanya. Pero hindi nito nakayanan ang pagiging dominante ni Anthony.Kaya naman, sinamantala ng kanyang ina ang pagkakataong wal
Bago pa matapos basahin ni Evan ang balita, biglang inagaw ni Katelynang kanyang cellphone. Nakatingin siya sa nanginginig na katawan ni Evan, halatang kabado at pinagsisisihang ipinakita pa sa kanya ang ganitong kalupit na tsismis.Pero kailangang harapin ang katotohanan. Sobrang sama ng mga tsismis—bawat salita’y paninirang-puri kay Evan, kaya ni hindi niya ito maibahagi man lang kay Christopher nang palihim.“Evan, huwag kang mataranta. Kumalma ka lang. Hihingi ako ng tulong kay Kuya. May bigat pa rin ang kompanya niya sa industriya ng entertainment. Papagawan natin ng mga kontrobersiya ang mga artista nila para ma-divert agad ang atensyon ng publiko.”Ipinakita ng nakaraang tsismis ang pinaka-masakit at madugong alaala ni Evan—ang sugat sa puso niyang matagal na niyang pilit kinakalimutan.Hindi niya napigilang manginig. Napasandal siya sa dingding, dahan-dahang kinuha ang cellphone at binuksan ang opisyal na website ng Jewelry store.Walang nakakaalam kung kailan nagsimulang mag-