Mainit ang ulo ko kinabukasan pagka-gising ko at mas lalo pang sumama ang umaga ko ng boses agad ni Andre ang narinig ko. That damn ashole. What is he doing here in this very early? I can clearly hear his annoying voice inside my room. "Is Alexander already awake?" Narinig kong tanong niya sa taong kausap niya. "Not yet, your majesty." Magalang na sagot ni Alwar. Bumangon ako at nagderetso sa banyo para maligo. Nang makaligo ako ay nagpalit na agad ako ng pang-opisina. Usually, kapag ganitong hindi pa ako kumakain ay hindi pa ako nagpapalit, pero wala akong balak kumain ngayon. Pagkalabas ko saaking kwarto ay nandoon parin si Andre na agad tumayo ng makita ako. Sa tabi niya ay si Alwar at ang lalaking kumausap saakin kahapon. "Alexander bro, mabuti naman at nagising ka na. Sabay na tayong kumain. Napakalungkot kumain ng mag-isa." Sabi niya sabay pinalungkot ang kanyang mukha. Bro? Kailan ko pa siya naging kapatid? At kong sakali man, hindi ako papayag na siya ang magiging kapat
Luna Amaranthine's Pov "Your majesty, President Rodriguez announced earlier that the king will arrive tomorrow." "Okay." I replied without bothering to look at Miss Guada. President Rodriquez is currently the head of all the islands in Canary Island. He personally came to greet me yesterday when we arrived here at La Palma Island. I didn't stayed in the city. I choosed to stay here in El Charco Manso. It doesn't have the best hotels, but I am fine with it. The sole reason why I choose to stay here is because of it's serene ambiance. I felt at peace here and now that the king announced his arrival, nagulo nanaman ang tahimik ko nang pag-iisip. After I fainted because of his own doings, I started to avoid him, pero siya naman ang lapit nang lapit saakin. Ano naman kaya ang gagawin niya dito? Sa pagkaka-alam ko, ako lang naman ang naimbitahan. "Your majesty, lumalamig na ang simoy ng hangin. Pumasok na kayo sa loob para hindi kayo magkasakit." "Just a minute." Katulad ng sinabi niy
"Why are you avoiding me?" Hindi ako sumagot. Napatitig ako sa mga mata niyang bakas ng kaseryosohan. Ano ang isasagot ko? Sasabihin ko ba ang totoo o maghahabi ako ng ibang sagot, pero sa huli ay wala akong pinili alin man sa dalawa. Tinalikuran ko siya at naglakad patungo sa higaan ko. Umupo ako sa gilid at binuksan ang tv para may mapagbalingan ako ng aking atensyon. Sa totoo lang ay ayaw kong makipag-usap sa kanya. "Talaga bang iiwasan mo ako? Hanggang ngayon ba ay galit ka parin saakin?" I didn't expect that question coming from him. So, he is aware that I am mad at him? Mabuti kong ganoon. Atleast alam na niyang iniiwasan ko talaga siya. "Galit ako, pero may magagawa ba ako? Ikaw din naman ang masusunod sa huli, hindi ba?" Bumuntunghininga siya. Biglang lumamlam ang mga mata niyang mabibigat kong tumingin saakin kanina. Napaayos ako mula sa aking pagkaka-upo ng lumapit siya saakin. "W-what are you doing?" Tanong ko ng umupo siya sa tabi ko. Muntik na akong mapapikit ng ma
Alexander Viturin's Pov Nangingiting umiling ako ng masulyapan ko si Luna na panay irap saakin. Kanina pa siya ganyan magmula ng lumabas siya sa kanyang kwarto pagkatapos naming mag-usap. Nakumpirma kong talagang iniiwasan niya ako dahil ni hindi man lang niya ako magawang tignan kaninang pagdating namin. Puro si Laura ang kinakausap niya. Panay banggit niya sa pangalan ko pero hindi naman niya ako magawang kausapin kaya naman ng magpaalam siyang kakausapin si Miss Guada at hindi na siya bumalik ay agad ko siyang sinundan. And I felt relieved because I followed her. I've been carrying a feeling of uneasiness towards Luna eversince and now that I openned-up my real feelings for her, I felt a little bit light. Though I still have troublesome left, I can handle it now knowing that Luna understands me. I took the time to reflect after she left without a word knowing that she might be really angry at me this time. I can never act hostile towards her forever. If I want to get her trust,
Luna Amaranthine's PovNatigilan ako sa kanyang tanong. Bakit ko nga ba siya pinakasalan? Dahan-dahan akong nag-iwas ng tingin at tumingin ulit sa unahan."Bakit? Kailangan ko pa ba ng rason bago kita pakasalan?" Balik tanong ko ng mahanap ko ang boses ko."Ofcourse. Why would you want to marry a man you didn't even know?"Natigilan na naman ako sa kanyang sinabi. I firmly stare at his eyes, pero nag-iwas din agad ako ng tingin."Because someone told me that if I wanted to be safe, I should live in the palace." I answered while staring at the sea."What do you mean?" Nararamdaman ko ang matitiim niyang titig saakin, pero hindi ko siya nililingon. I don't want to look in his eyes. Baka mabasa niya sa mga mata ko ang emosiyon na pilit kong itinatago sa mahabang panahon."I feel like I was born to be a queen."Sunod-sunod siyang napaubo dahil sa sinabi ko. Napatingin tuloy ako sa kanya ng wala sa oras."Anong nangyari sa'yo? May sakit ka ba?" Nagtataka kong tanong."Wala. Nabigla lang ako
Hindi mo ba talaga alam kumatok?" May bahid inis ang boses ko na tanong bago ko ulit itinuloy ang paglalagay ng foundation sa mukha ko.Hindi siya sumagot. Nakita ko ang reflection niya sa salamin na susuray-suray na naglakad patungo sa higaan ko kaya minadali ko ang paglalagay ng make-up sa mukha ko.Nang matapos ako ay tumayo ako at hinarap siya. Nanlaki ang mga mata ko ng basta na lang niyang ihagis ang katawan sa kama ko kaya nagmadali agad akong lumapit sa kanya.Tinapik ko siya sa balikat."Alexander, sino ang may sabi sa'yo na pwede kang humiga sa higaan ko?"Hindi sumagot ang bruho. Umungol lang siya. Ang sarap niyang tadyakan sa mukha."Alexander!" Malakas ko siyang niyugyog, pero hindi man lang tuminag.Nakapikit na siya. Hindi pa siya nagpapalit ng damit at amoy alak pa siya. Impit akong napatili sa sobrang gigil."Kapag hindi ka pa bumangon diyan tatawagin ko si Alwar para kunin ka dito." Pagbabanta ko sa kanya.Hindi siya kumilos kaya naman tinalikuran ko siya at maglalakad
Luna's Pov "Diego, did you see where is King Alexander?" Tanong ko dahil mag-iisang oras na siyang wala ay hindi parin ito bumabalik. Matatapos na ang patimpalak, pero hindi man lang ako nakapag-enjoy. Nawala ako sa mood dahil kay Alexander. Kanina pa kami hindi nagpapansinan at sa totoo lang ay naapektuhan ako sa ikinikilos niya. Nagiguilty ako na hindi ko maintindihan. Parang ako pa tuloy ang may kasalanan sa kanya. "Gusto niya daw libutin ang paligid mahal na reyna." Magalang na sagot ni Diego. Hindi ako sumagot. Napansin kong wala rin si Laura sa paligid. I have a hunch that they are together. Gusto kong umalis para hanapin ag dalawa, pero nahihiya akong magpaalam kay President Rodriquez. Wala si Alexander kaya hindi ako pwedeng umalis. Ayokong mapahiya siya kaya naman hinintay ko hanggang matapos ang programa. Nakahinga ako ng maluwag ng magpalakpakan ang mga tao. Sa wakas natapos din. "I hoped you enjoyed, your majesty." Nakangiting sambit ni President Rodriquez. "Yes,
Alexander's POV"Repeat what you said!" Halos maputol ang litid ko sa lakas ng sigaw ko kay Diego. "The queen is missing, your majesty." At inulit nga niya ang sinabi kanina. Hindi man lang kakikitaan ng anumang takot ang mukha niya kahit alam na niyang galit ako. Bagkus ay matapang na sinalubong pa niya ang nagbabaga kong mga tingin. He had the nerve, huh? Kwinelyuhan ko siya at pinatayo mula sa pagkakaluhod. "And how did that happen, huh? Tell me." Sigaw ko sa kanyang mukha. Akmang lalapit si Alwar upang pigilan ako, pero sinenyasan ko siya na huwag lumapit gamit ang isang kamay ko. Sa galit na nararamdaman ko ngayon ay baka pareho ko silang mabalian ng buto. "It was my fault, your majesty. I didn't fully do my duty." At ngayon may gana siyang magpakumbaba? I inhaled sharply. Padarag kong inalis ang kamay ko sa damit niya. Mabilis naman siyang lumuhod ulit. "I told you to stay with her and don't leave her side even for a second. How come she still went missing?" "King Andr