“See? Gusto mo talaga,” Nero leaned in slowly, his dark eyes playful and a hint of a dangerous smile spreading across his lips, the kind that always made her heart race.Cinderella didn’t back down. Instead, she shot him a fierce look. “You really have some nerve, don’t you?”He let out a low chuckle that felt like a promise. “Only when you give me that look.”She raised an eyebrow and crossed her arms in mock irritation. “What look are you talking about?”His smile grew wider, his eyes narrowing slightly. “The kind that makes it seem like you’re about to leap at me like a hunter ready to strike.Her heart raced against her will, and she sighed in frustration. “Ugh!” She turned away from him, forcing herself to concentrate on the food before her. Each bite was a struggle to maintain her calm and suppress the heat that Nero’s words always sparked. Yet, even while eating, she could feel his intense gaze on her back—a wordless challenge, a quiet invitation.And honestly, part of her wan
Malamig ang tingin ni Cinderella kay Nero habang pababa ang elevator. Wala siyang sinasabi pero halatang pinipigil ang kanyang sarili. Nakakunot ang noo niya at mahigpit ang hawak sa clutch bag na nasa gilid niya. Nang bumukas ang elevator sa 1st floor ay hindi siya tumingin sa lalaki na nasa likod niya. She stepped out poised, calm, yet filled with suppressed rage.Naramdaman iyon ni Nero. Hindi man siya sinigawan ay ramdam niya ang init ng galit ng asawa. Pero imbes na mapikon ay napangisi lang siya.Sinundan niya ito palabas ng elevator na hindi inaalis ang tingin sa malambot pero matigas na lakad ni Cinderella. Damn, she was so beautiful when she was mad.Paglapit nila sa cafeteria ay agad silang sinalubong ng malamig na hangin ng centralized AC at masarap na amoy ng iba’t ibang pagkain. The area was huge, with high ceilings, glass walls that let in sunshine, and clean, minimalist decor. Ang modern design ng lugar ay aakalain mo na nasa isang five-star hotel restaurant ka, hindi s
Nanigas ang panga ng babaeng presenter. “Excuse me, but I’ve worked on this deal for months. We’ve done extensive R&D, and I—”“Extensive?” Umangat ang kilay ni Cinderella na puno ng sarkastiko ang boses. "Then you'd know your own figures are two quarters behind. The Q1 analytics report from Vergara Innovations alone destroys your ROI prediction."Naputol ang hangin sa loob ng boardroomNamutla ang babae na parang napako sa kinatatayuan.“I read the full report this morning,” dagdag ni Cinderella na banayad ang tono pero matalim. May munting tawa mula sa isang senior executive sa dulo ng lamesa na mabilis nitong itinago sa likod ng kunwaring pag-ubo.“And let’s not forget,” patuloy ni Cinderella habang bahagyang yumuko na lalong tumalim ang tingin. “Vergara Innovations isn’t just supplying tech, we’re giving you dominance disguised as a partnership. So unless you’re bringing something that can match that weight... Don’t waste our time.”Napatingin si Cinderella sa babae nang mabagal
Pagmulat ng mga mata ni Cinderella, hindi niya alam kung saan siya naroroon. Malambot ang unan sa ilalim ng kanyang ulo, pero kakaiba ang pakiramdam dahil hindi niya naramdaman ang presensya ni Nero sa tabi niya. Naguluhan siya sandali habang sinulyapan ang paligid.Hindi ito ang pamilyar na silid tulad sa penthouse ni Nero sa New York. Malaki, malinis at moderno pero malamig ang aura. Wala ang mga personal na bagay ni Nero dito at wala ang kanyang signature scent na palaging nakakasabay niya. Para siyang nasa ibang mundo.Nanginginig ang mga daliri ni Cinderella habang iniangat ang katawan. Kinuha niya ang kanyang cellphone na nakapatong sa malamlam na bedside table.Pagtingin niya sa cellphone ay isang notification ang kumislap sa screen—isang mensahe mula kay Nero. Nasa opisina na siguro ito, ang naisip ni Cinderella habang pinindot ang inbox.“Good morning, C. Sorry, I had to leave early today. Emergency board meeting. We’ll have lunch together here. Don’t be late.”Saglit siyang
Tahimik ang kalsadang binabaybay ng itim na sasakyan sa kalagitnaan ng Maynila. Sa bawat liwanag ng poste at kisap ng mga ilaw mula sa mga dumadaang sasakyan, kitang-kita ang aninong nanatiling gising na si Nero na nasa manibela. Nilingon niya ang kanyang katabi na mahimbing na natutulog na si Cinderella. At sa unang pagkakataon ay dadalhin niya na ito sa bahay niya. Sa bahay nila. Hindi siya kailanman sanay sa ganitong klaseng presensya. Usually, the women in his life knew their place, flaunted their gree or disguised it with painted smiles. But Cinderella… she was different. She burned with quiet fire. She defied him when no one else dared. And that made her dangerously addictive. Tumingin siya muli sa katabi niya. Half of her face was buried by her long, flowing hair. Her lips are delicate and barely parted. Her skin was perfect, almost shining beneath the mild light of the dashboard. Her curves were modest, beautiful, and dangerous. She was not the type of beauty that men
Tahimik silang naglalakad pabalik sa sasakyan. Wala na ang ingay ng night market, wala na ang mga ilaw, at ang tanging kasama nila ay ang malalim na katahimikan ng lungsod sa dis-oras ng gabi. Ngunit sa pagitan nila ay may ibang katahimikan. Hindi ito tahimik na mapayapa. Ito ay katahimikang bumubulong ng mga tanong na hindi masambit... ng mga alaala na humihinga kahit matagal nang nilibing. Pagkaupo sa loob ng sasakyan ay ipinikit ni Cinderella ang mga mata at sumandal. Pero hindi siya mukhang pagod... mukha siyang isang sundalong pinipiling tumigil sandali bago muling sumugod. Nagmaneho si Nero sa dahan-dahang bilis. Hindi pa sila nalalayo pero ramdam niya ang bigat ng hangin sa loob ng sasakyan. Hindi niya alam kung dapat ba siyang magsalita o kung may karapatan pa siyang tanungin ang isang bagay na sa simula pa lang ay hindi niya kailanman pinilit. “Thank you,” mahina ngunit buo ang tinig ni Cinderella. Lumingon si Nero, bahagyang nagtaka. “For what?” “For tonight,” sagot ni C