Share

Chapter 42 : Assassination Night

                   Xyrine Jean's POV

Walang ekspresyon kong tinitigan ang sarili ko sa salamin. Naka-black sando, black cap, at fitted black pants lang ako — Karaniwang suot ko noong assassin pa ako. Kinuha ko ang katanang nakasabit sa pader sa kwarto ko at mariin 'tong pinagmasdan. 

Nu'ng magsimula akong pumasok sa Montreal akala ko ay hindi ko na 'to kailan man magagamit pa. Halos isumpa ko ang araw ng malaman kong magiging estudyante na ako at hindi na magiging assassin pa. Nakakatawa, dahil ngayon ay tila ba nadudurog ang puso ko, isipin pa lang na kailangan kitang gamitin dahil assassin na ako ulit. Nahuhulog na ako sa lalim ng iniisip ko ng mapagpasyahan kong sa wakas ay isukbit 'yon sa likuran ko. 

Huminga ako ng malalim.Siguro nga, ito na talaga ang buhay ko.

Ang pumatay ng tao.

 

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status