บททั้งหมดของ The Four Kings and The Ace [SERIES 1]: บทที่ 1 - บทที่ 10

Chapter 1: [ The Ace ]XJ's POV"HUWAAAAGGGGGG!''"Shit."Napatakip ako ng kamay sa kanang tenga."P-parang awa mo na.." Nanginginig netong sambit. "Kung sino ka man. B-buhayin mo ako! pinapangako ko, magbabagong buhay na ako! kung gusto mo lahat ng yaman ko ipamimigay ko sa charity, sa mga kapus palad at sa mga ––""Ayoko ng maingay." Putol ko sa mahaba n'yang litanya."Pakiusap, ba-buhayin mo a––""Anong sabi ko?" Sa pagkakataong ito ay hawak ko na ang gatilyo ng baril ko. Sa sobrang tahimik ng paligid kung saan kami naroroon, halos rinig ko na ang ilang ulit n'yang paglunok."Ilang taon 'yung ni-r*pe mo?" walang emosyon kong tanong."W-wala akong n-ni ni r*pe. Pakiusap! Maniwala ka. W-wala!"Walang alinlangan kong tinutok at pinaputok sa kaliwang binti n'ya ang hawak kong revolver."Waaaaah! Putangina!" impit netong sigaw.Napailing na lang ako ng may tumalsik na dugo sa Pisngi ko. "Ilang taon?" nauubosang pasensya kong tanong."L-limang taong gulang," nanginginig n'yang tugon.Paki

Chapter 3: [ Who are them? ]Ella's POV"I'm so sorry, Monique. Pag-kaka alala ko kasi ay nilagay ko na sa bag ko 'yung sanitizer kani—" napaigtad na lang ako nang maramdaman kong may bumuhos na malamig na likido sa ulo ko."Shut up! kahit anong sabihin mo, stupida kapa din!" singhal n'ya sa'kin.Napayuko ako nang marinig kong nagtawanan ulit 'yung mga kasama n'ya maging ang lahat ng estudyante sa Cafeteria. Pakiramdam ko ay nanginginig na ang tuhod ko sa kahihiyan. Hindi ko na alam ang gagawin.'Nakakainis!' hindi ko man lang maipagtangol ang sarili ko. Sa sobrang panlulumo ay tumulo na lang ang luha ko."Now, get out of my sight! ang sakit mo sa mata!" bulyaw n'ya ulit sa muka ko.Paalis na sana ako nang may kung sinong pumatid sa'kin dahilan para mabitawan ko ang tray na hawak ko na noo'y puno ng mga pagkain. Tila ba slow motion ang nangyari at dahan dahang lumanding ang mga laman n'un sa isang bag. Natulala na lang ako habang pinagmamasdan ang 'di maipintang muka ng may-ari nun.'N

Chapter 5: [Sobra na!]Xyrine Jean's POV"Xyrineeee Jeaaaan!"'Argh. Ano na naman ba 'yon?' pupungas pungas akong napabangon sa higaan ko."Xyrine, nagmamakaawa ako sa'yo, 'wag ka na pumasok ngayong araw. Panigurado ako, may masamang mangayayari sa'yo."For pete's sake, gusto ko pang matulog. "Pwede ba Ella. Just mind your own business?""Xyrine. Hindi ako nagbibiro. Please, 'wag kana — Acck!" Hindi ko na s'ya pinatapos magsalita dahil tinulak ko na s'ya palabas ng kwarto ko.It's too early to deal with this kind of crap.[ kring kring ](Uncle Julyo is calling...)Napatitig ako sa cellphone ko nang makita ko kung sino ang tumatawag.'Ha, tumawag ka din sa wakas.'"Hello uncle, papabalikin mo naba ako?" bungad ko agad sa kan'ya kahit alam kong 'di 'yon ang sasabihin n'ya."No."Napakunot ako ng noo. "Hindi mo pa din ba na-rerealized na hindi ako dapat na andito at nandyan ako sa headquearters?""No.""So why are you calling then?""Just giving you an order.""Order? what do you mean b

Chapter 7 : [ Be my Mistress ]Xyrine Jean's POV"Ugh! Nasaan ako?" Nang imulat ko ang mata ko ay nasa bahay na ako.'Shet. Ang sakit ng ulo ko!' Hihilutin ko sana ang sintido ko nang may makapa ako dito, 'Teka, Ano 'to? bakit may benda ako sa ulo?'"Good morning insan, gising kana pala. Ok ka na ba?""AAAAH!" Muntikan ng tumalon ang puso ko ng biglang sumulpot si Ella sa harapan ko. "Pwede ba, 'wag kang nagsasalita basta basta! aatakihin ako sa puso sa'yo eh! Teka, Anong nangyari kagabi?" hinilot hilot ko pa ang ulo ko dahil sa sobrang sakit."Teka Insan, 'wag mo sabihing..." Tumayo s'ya pagkaway hinawakan n'ya ako sa balikat, "Xyrine! Ako 'to si Ella ang pinsan mo! Insan, 'wag ka mag-kaka-amnesia! Insaaaaan!"Sinamaan ko s'ya ng tingin."Hehe! charot lang! 'di ka na mabiro, pero nawalan ka kasi ng malay pagkatapos ng mga nangyari kagabi.""Yung kagabi?" Napatingin ako sa malayo, 'Ah, oo! naaalala ko na.'Paglabas ko ng kotse ay bigla akong nahilo, Pagkatapos n'un ay 'di ko na malala

Chapter 9: [ Order ]Spade's POV "It looks like Zeke and the rest of his gang members are dead." Ten stated, who was solemnly observing the scattered corpses around us."Who ever do this. They are professional killer," Louren seriously stated. "And a brutal one." he added. Whatever they say, it doesn't sink in. My mind is too occupied to process their words. 'That girl...' 'Where is she..'My gaze shift to Ren, who is now unconscious. If they hadn't dragged Ren's sister into this, I'm sure he wouldn't have hesitated to fight back. That's for sure."Young master, nakita na po namin s'ya." "Bring him here," walang emosyon kong saad. Halos makuyom ko ang palad ko nang makita ko ang nag-iisang natira sa myembro ng gang ni Zeke. "Bitiwan n'yo ako! Mga walangya kay—AAAH!" Agad s'yang napasubsob sa sa sahig ng tadyakan ko s'ya sa sikmura. "I will only ask you once, kaya pag-isipan mong mabuti ang isasagot mo." Mariin ko s'yang tinapakan sa muka, "Where the hell is she?""Kahit ilang ul